Letters in groep 1-2 - moet dat nou?

Tess

Tess:"Tja, dat is tenminste de insteek tegenwoordig. Maar we vergeten even dat iedere leeftijd zijn charmes heeft, en er voor alles een tijd is. Lezen leer je bijvoorbeeld het beste tussen je 6e en 9e, waarom dan al eerder beginnen? tussen je 4e en 6e leer je andere dingen, want echt er is meer in het leven, en ook van buiten spelen leer je heel veel. Maar ja dat is weer typisch antroposofiesch geneuzel, ik weet het.

groetjes Tess (die haar kinderen overigens niets ontzegt, en ze al van baby af aan voorleest, maar overdag lekker in de zandbak laat)"

Wat een vooroordelen spreken hieruit. Alsof als je kinderen ook in aanraking brengt met letters, wat ze dus LEUK vinden je ze niet in de zandbak zou laten. Alsof het plezier in de zandbak zou verdwijnen als ze ook met letters bezig zijn geweest. Of misschien wel met tellen en rekenen. Of alsof omdat je ook wat tijd aan letters besteedt er geen tijd meer zou zijn om te spelen.

Het één sluit het ander niet uit!

Mijn dochter bleek ineens te kunnen lezen op haar vijfde.Natuurlijk speelde ze ook in de zandbak,speelde volop buiten met haar vrienden en vriendinnen,kleide,knutselde,noem maar op,maar toevallig kon ze ook lezen.Ik vind spelen heel,heel belangrijk,het één sluit het ander volstrekt niet uit.
Groetjes,Bastet

Bedenking

Het lijkt nogal standaard dat op school in groep 1/2 letters worden aangeboden. Bij ons op school doen ze er niet veel mee (enkel eigen naam kunnen schrijven). En dat was al helemaal niet zo op de school waar we van kwamen (zeg maar een vrije school).

Mijn zoon had (in de vrije school) eigenlijk geen letters gezien; er was ook geen aandacht geweest om te leren hakken en plakken. Toen hij in groep 3 (nieuwe school) begon; begon hij dus met een mooie achterstand. Ik was er mij -tot op dat moment-totaal niet van bewust dat hij zo achterliep.

Maar toch vraag ik mij af: die kinderen die wat minder met taal hebben, pikken zij veel op van het aanbieden van die letters? Is het niet zo, dat net de doelgroep die het nodig heeft, het minste ervan oppikt? [Net zoals al die formulieren die ouders moeten invullen, vaak net niet worden ingevuld door de ouders die de doelgroep vormen?]

Emmawee

Even wat antwoorden op je vragen.
Mijn reactie komt voort uit wat ik om mij heen zie. Misschien heb ik erg prestatiegerichte mensen om mij heen, dat kan. Ik hoor wel eens een moeder zeggen tegen een kind van 5, ga nou eens lezen... die en die kan het al hoor.
Ook ik kan soms veel te hoge eisen aan mijn kind stellen hoor. Ik weet nog goed dat de jongste met 1,5 alleen nog maar mama zei. Ik snapte er helemaal niks van, de oudste sprak al met 2 woorden. Hoe kon dat nou...
Belachelijk natuurlijk, ze was fysiek veel sterker dan hij en nu is ze bijna twee en spreekt ze super goed. Achteraf schaam ik me er zelfs voor dat ik gedacht heb dat ze wel heeel erg langzaam was.
Ik denk ook niet dat de een het ander uitsluit zoals bastet al beschreef, maar ik denk dat de hoge verwachting van een ouder/ leerkracht zo'n druk op een kind kan leggen dat ze er zelfs faalangst mee kunnen ontwikkelen. Ik denk dat voor alles een tijd is en dat voor lezen en rekenen de tijd komt in groep 3. Daarvoor is het natuurlijk goed om op een speelse manier ze wegwijs te brengen in de letterwereld. Puzzels met de letter A van Aap dan komt de B van Beer enz. Zoiets..
Ik denk dat voor mij de grens word overschreden als er een druk ligt bij de ouder/ leerkracht om te presteren boven wat de kinderen hun hersens aan kunnen.
En zoals Bastet beschreef, het ene kind is daar eerder klaar voor dan de ander.
Over dat socialiseren, jij schreef dat dat een proces is. Ik ben het daar met je eens, maar een proces van socialisatie is rond deze leeftijd erg belangrijk. Nu moeten ze leren delen en inzien dat ze met andere mensen rekening moeten houden. Dat je anderen kan helpen en met anderen kan samenwerken. Nu juist zijn de kinderen met dit proces bezig. Nu gaan ze beseffen dat de wereld niet alleen om hun draait.
En echt leren is niet zielig. Leren is goed voor later en voor nu. Leren is leuk. Leren moet ook leuk blijven.

Sasvangent

Sasvangent:
"Is het niet zo, dat net de doelgroep die het nodig heeft, het minste ervan oppikt?"
Ja, het sesamstraat effect (ook van oorspong bedoeld voor achterstandskinderen). Maar dan nog, alle beetjes helpen.

Lotus-waarneming

Lotus:
"Mijn reactie komt voort uit wat ik om mij heen zie. Misschien heb ik erg prestatiegerichte mensen om mij heen, dat kan."
Of, wat ook kan, het is JOUW bril. Jij interpreteert het gedrag van anderen als 'prestatiegerichtheid'. terwijl het ook wat anders kan zijn.
Dit soort waarnemingen (zie ook mijn wat felle reactie op Mama Lina) zeggen soms meer over jezelf (en over hoe je waarneemt) dan over anderen.

Opnieuw ingevoerd

Bij ons op school kreeg groep 1/2 letters aangeboden. Gewoon op een speelse manier kennis maken met letter en klank. Onder de nieuwe directrice is dit gestopt; letters kwamen pas in groep 3. Met veel achterstanden tot gevolg. De MR zag de school afglijden en is het gesprek aangegaan.
Letters zijn nu weer terug tot genoegen van ouders en kinderen. Helemaal geen pushen of letters stampen, ook geen 'leren lezen' maar meer leren herkennen. Iedere week een letter en de kinderen mogen dingen uit de klas of van thuis meenemen die met die letter beginnen. Helaas zat net ons zwak lerende kind in de periode zonder letters...
Kinderen vinden letters leuk en leren graag... tot ouders hen overtuigen dat "ze al zoveel moeten"... drie zandtaartjes is ook rekenen!

Niet zo interessante bijwerkingen

Lotus, ik vind het interessant dat je zo'n nadruk legt op het voordat de school begint al kunnen lezen.
Je hebt gelijk, dat is het onvermijdelijke effect van eerder beginnen met letters en letters en woorden introduceren in het kinderspel als klei en verf.
Dat effect bewijst overigens eens te meer dat kunnen lezen afhankelijk is van aanbod. Doe je niks, dan komt het niet van lezen. Doe je 'iets' (zelfs als dat niet op les lijkt) dan zijn er meteen al een paar die het kunnen. Voor de rest is iets tot veel meer nodig.
Ik vind het ook interessant dat je dat verschijnsel vertaalt naar streberigheid en een veel eisende maatschappij.
Maar je onthoudt uit deze ontwikkeling precies het verkeerde. Vroeg beginnen heeft niet het doel om kinderen al met drie of vier te laten lezen. Dat effect is een volautomatische bijwerking (en bewijst eens te meer dat kunnen lezen staat of valt met instructie). Vroeg beginnen heeft het doel om de groep die niet zo snel resultaten boekt, de kans te geven om zo goed mogelijk te kunnen lezen voordat ze negen zijn.
Het effect dat daarbij optreedt is ook opzettelijk. Je ziet veel eerder wie er meer instructie nodig heeft. Dat zie je omdat sommigen al aan het lezen slaan, terwijl het bij anderen uitblijft. Als je het goed doet, dan weet je in groep 1 al welke kinderen de komende jaren intensievere instructie (trainingstijd, met letters, woorden en klanken spelen) nodig hebben dan gemiddeld.
Het model dat Mama Lina romantisch benoemt met "Wat blijft er nou over van het gezamenlijk ontdekken van het wonder van lezen, als je allemaal in september begint." laat dat allemaal niet zien. Het wekt de indruk dat iedereen in hetzelfde tempo leert lezen, maar in werkelijkheid verhult het de tragere ontwikkeling van een deel van de leerlingen. En die groep is groot. Dat gaat om 15% van de 15 jarigen die op die leeftijd onvoldoende leesvaardigheid heeft om de meest gangbare instructies of gebruiksaanwijzing te kunnen lezen en begrijpen. Let wel: daar zitten ook kinderen met een gemiddelde of hoge intelligentie tussen. Kunnen lezen op dat niveau staat of valt met instructie en heeft geen relatie met intelligentie (net als kunnen praten eigenlijk).
Lotus:"Toch wil ik wel nog even benadrukken dat ik vind dat kinderen dus getest moeten worden op hun taalvaardigheid."
Dat vind ik niet. Kinderen leren lezen is gewoon hard werken, er de tijd voor uittrekken er in alles mee bezig zijn. Kunnen lezen levert kinderen taalvaardigheid op. Juist kinderen die zwak taalvaardig zijn, moeten zo snel mogelijk leren lezen.
Je stipte al even het Piramide programma aan (dat is geen standpunt, maar een methode). In de praktijk van dat programma wordt inderdaad veel naar taalvaardigheid gekeken.
Het oorspronkelijke programma dat model heeft gestaan voor deze methode, kijkt niet naar taalvaardigheid. Het biedt gewoon een consistent programma om te leren lezen volgens de opvatting die ook bij sporten opgaat: training helpt, meer trainen helpt beter.
Het is wel bedacht als onderdeel van het leren van een tweede taal. Het komt uit Israël waar veel Joodse immigranten met een andere moedertaal zich vestigen die zich het Hebreeuws eigen moeten maken. Daar werkt het goed omdat het vasthoudt aan de basisvoorwaarden als tijd en kwaliteit van de lesomgeving en de leerkrachten.
In Nederland nemen ze die basisvoorwaarden niet zo nauw (te weinig tijd, slecht opgeleide leidsters, taalarme omgeving want alle taalzwakke kinderen bij elkaar). De insteek is ook verkeerd. Het is overgenomen vanuit denken over taalzwakke leerlingen (vooral met Nederlands als tweede taal) alsof dat per definitie een handicap is die waardoor de verwachtingen naar beneden bijgesteld moeten worden.
Dat denken bestaat al een tijdje en leidt tot nog meer slechte lezers. Het percentage 15 jaringen dat onvoldoende leesvaardig is om de meest eenvoudige instructies te kunnen lezen en begrijpen is gestegen van 9,6% in 2000 tot 15,1% in 2006. Het negatieve effect van 'naar beneden denken' zie je ook op andere terreinen. Nasha had een link in een ander draadje waar dat beschreven wordt http://www.eduratio.be/geboortemaand.html
Het is een reden te meer om al die romantiek over samen leren en emotie over peuters en kleuters die meer kunnen dan de meesten, los te laten.
Kinderen leren lezen is gewoon hard werken. Niet uit streberigheid, maar uit bittere noodzaak.
Sasvangent:"Is het niet zo, dat net de doelgroep die het nodig heeft, het minste ervan oppikt?"
Ja, maar je kunt dat ook omdraaien. De groep die het het minst nodig heeft, heeft er het snelst profijt van. Die omdraaing stelt je in de gelegenheid om de inspanning voldoende te houden voor de groep die het wel nodig heeft. Als zij maar voldoende leesvaardig zijn. Dat dat als bijeffect heeft dat een hele groep nog eerder die leesvaardigheid bereikt, of nog meer kinderen een hoger niveau van leesvaardigheid bereiken, is geen negatieve bijwerking. Het is zelfs niet zo heel interessant van de maan af gezien.
Groet,
Miriam Lavell

Spelen en leren samen

Kinderen die al vroeg leren lezen spelen ook! dat hoor ik hier in de bovenstaande reacties vooral terug. Maar dat is het probleem ook niet, het probleem zit in het moeten. Een kind van 5 dat interresse heeft in letters hoef je daar niet krampachtig vanaf te houden, maar een kind dat die interresse op die leeftijd nog niet toont hoef je er niet mee lastig te vallen.
De balans is weg voor veel jonge kinderen, je moet leren, maar ook spelen. In zijn spel leert een kleuter ontzettend veel, een leerproces dat later moeilijk in te halen valt want het hoort bij die leeftijd.
Nergens wordt nog zoveel vrij gespeeld door kleuters als op de vrije school. Diverse onderzoeken (ook heel recent) tonen ook aan dat dit heel goed is voor de kleuters, maar op de meeste scholen verschuift de balans van veel spelen en een beetje werken naar steeds meer werken en een beetje spelen. Kinderen weten niet meer hoe ze moeten spelen.
Niet alle kinderen vinden letters LEUK! toevallig heb ik een kleuter die totaal niet met letters bezig is, het interresseert hem geen biet! (terwijl ik hem toch altijd veel heb voorgelezen) hij weet wel precies hoe hij het beste een volle kruiwagen over een plank kan rijden en op de goede plaats kiepen, hij heeft een verbazingwekkend ruimtelijk inzicht, en kan heel behoorlijk tellen en rekenen. Mijn oudste was wel erg vlot met lezen, ze is nu 7 en leest als beste van de klas hele boeken weg. Op allebei ben ik heel trots; Ze krijgen dezelfde opvoeding, maar hebben ieder een ander talent.
Ach het wordt weer een heel verhaal, maar ik zal ook nog eens vertellen dat ze allebei zowiezo niet in de bestaande hokjes passen; ze zijn autistisch. Van de vrije school en de antroposofie pikken wij op wat we kunnen gebruiken, niemand die mij dwingt om meer of minder te doen. Ik ben wel tot heel nieuwe inzichten gekomen, en dan vooral het inzicht om dicht bij jezelf en bij de natuur te blijven en daar je voordeel uit te halen. Het geeft rust en zelfvertrouwen. Ik weet hoe het klinkt in deze discussie (antroposofisch geneuzel) maar denk er nu toch eens over na! Veel mensen zijn zo druk met het voldoen aan alle eisen die deze maatschappij stelt dat ze zichzelf vergeten, en kinderen worden daarin meegetrokken met al ons getest en alle hokjes en schema's waar ze op een bepaalde leeftijd in moeten passen. (liefst eerder)
groetjes Tess

Ik begrijp het

Zoals je het nu uitlegt Miriam, begrijp ik het.
Ik snap dus dat er steeds meer kinderen zijn die die extra tijd nodig hebben.
Ik vind ook dat die kinderen die extra tijd moeten krijgen. Ik heb het leren lezen echt nooit ervaren als hard werken, maar dat zal voor andere kinderen anders zijn.
Wat ik al schreef, ik reageer vanuit wat ik om me heen zie en hoor. Dat is eigenlijk de extreme kant en die word hier niet bedoeld.

Wat ik me dan toch afvraag. Hoe komt het dan dat er blijkbaar steeds meer kinderen zijn die meer tijd en stof nodig hebben om de basistaalvaardigheid te behalen?
Waarom was dat in mijn tijd (niet zo heel erg vroeger) niet zo?

Oorzaken

Lotus:
"Hoe komt het dan dat er blijkbaar steeds meer kinderen zijn die meer tijd en stof nodig hebben om de basistaalvaardigheid te behalen? Waarom was dat in mijn tijd (niet zo heel erg vroeger) niet zo?"
Omdat basisscholen in toenemende mate hun basistaak (cognitieve vaardigheden aanleren) verwaarlozen, en vervangen door allerlei sociaalemotioneel gepedagoochel. En omdat er meer allochtonen zijn.

Tinus

Omdat basisscholen in toenemende mate hun basistaak (cognitieve vaardigheden aanleren) verwaarlozen, en vervangen door allerlei sociaalemotioneel gepedagoochel.
Nou Tinus, ik zie juist precies het omgekeerde! werd er maar wat meer aandacht besteed aan omgangsvormen, dan wordt de maatschappij misschien weer een stukje socialer.
groetjes Tess

Uiterst kwalijk

"Nou Tinus, ik zie juist precies het omgekeerde! werd er maar wat meer aandacht besteed aan omgangsvormen, dan wordt de maatschappij misschien weer een stukje socialer. "

Ah, dus de scholen zijn verantwoordelijk voor de verhuftering. Niet de ouders moeten opvoeden, maar de scholen.

Dát vind ik pas kwalijk. Ouders die het aanleren van normaal gedrag niet als hun eigen taak beschouwen, maar als een taak van de school.
Wat dacht je ervan je kinderen zélf te gaan opvoeden T&T? Laat dan het leren lezen en rekenen maar aan de school over.

Uit verband

Ik vind dat Tess haar bericht een beetje uit het verband word gerukt.
Nergens staat dat de school maar moet opvoeden en de ouder niet. Dus dan kan er heel boos gereageerd worden, maar het is een invulling die er zelf gemaakt word.
Wat wel een punt is dat er dikke wachtlijsten zijn bij jeugdzorg voor kinderen met een gedragsprobleem. De vraag is dan, was dat vroeger ook al zo en werden die kinderen dan maar verborgen gehouden? Of heeft het toch iets te maken met de maatschappij waar we inleven. Tja allemaal vraagstukken waar iedereen met zijn eigen waarneming een mening over heeft.

Opvoeden?

Het gaat weer om een samenspel van. Scholen hebben mijns insziens OOK een maatschappelijke taak. Maar ouders zijn natuurlijk de eersten om een kind op te voeden, en geloof mij nou maar dat ik die taak zeer serieus neem! zo serieus dat ik graag wil dat school daar met mij in samenwerkt. Net zo goed dat ik met school zal samenwerken als manneke niet goed leest om thuis met hem extra te oefenen. (wel pas vanaf groep 3 dan)
Ons manneke zat op een school waar de grootste schreeuwer de meeste aandacht kreeg. Ik hoop niet dat de hele maatschappij zo in elkaar zit, en het is dan ook niet de boodschap die ik mijn kinderen mee wil geven, dus zocht ik naar een school die mijn opvoedkundige visie deelt.
Mijn kinderen zitten op twee verschillende scholen, en bij beide scholen ben ik geregeld betrokken als vrijwilliger. Ik vind dat belangrijk, en beter nog: ik vind het leuk!
groetjes Tess

Lotus

bedankt voor je steun! en die jeugdzorg-kindjes, die waren er vroeger ook al hoor. Alleen toen heette het vervelende-rot-kinderen. Nu wordt er sneller gekeken of dat misschien een oorzaak heeft en of er iets mee gedaan kan worden groetjes Tess

He tess?

Ik snap je reactie over het leuk moeten zijn van letters niet helemaal? Het gaat hier niet om het in hokjes moeten passen van kinderen, maar om het vermijden van functioneel analfabetisme. Dat laatste is echt nog heeeeeeel erg veel minder leuk (ook in een iets minder veeleisende maatschappij!) dan het als kleuter met letters bezig moeten zijn terwijl je dat misschien niet uit jezelf leuk vindt.
En natuurlijk wordt geprobeerd het speels te doen (zoals heel veel in de kleuterklas) zodat zoveel mogelijk kinderen het wel leuk vinden en ze het daardoor misschien makkelijker oppikken. Maar dat is niet hetzelfde als de bewering (die jij er kennelijk in leest) dat alle kleuters het leuk (moeten) vinden en dat het daarom gebeurt.
En andere talenten hebben en waarderen is leuk maar goed kunnen lezen (en rekenen trouwens!), dat wens ik elk kind toe, ook diegenen die er geen speciaal talent voor hebben.

Ouders of school

"Of heeft het toch iets te maken met de maatschappij waar we inleven. "

Dat zou zomaar kunnen, maar dan nog is het niet de primaire taak van de school om daar iets aan te doen. Misschien veroorzaken die ouders van tegenwoordig, de klimaatverandering, de media of de kleurstoffen of wat dan ook wel dat er zoveel kinderen een gedragsprobleem hebben.

Hoe dan ook: de taak van school is te leren lezen, schrijven en rekenen. En sommige kinderen zijn daar dol op en leren het fluitend, bij andere moet je er meer instoppen.
En daarnaast moet een kind zich leren op school, dus in DIE context, te gedragen. Klassikaal leren veronderstelt bepaalde gedragsvaardigheden dus daar besteedt een school ook aandacht aan.

Alles wat ze daarbuiten leren op school is leuk meegenomen, misschien zelfs wenselijk. Maar dat kan nooit ten koste gaan van de kerntaak: lezen, schrijven, rekenen.

Misschien dat je er van uitgaat dat elk kind dat van de basisschool komt heeft leren lezen, en dan valt het dus wel mee, toch? Maar dat is dus niet zo, en dat is schokkend als je erover nadenkt.

Meer gemeten

Lotus:"Ik snap dus dat er steeds meer kinderen zijn die die extra tijd nodig hebben."
Die conclusie kun je niet trekken juist omdat de praktijk zo duidelijk laat zien dat leesniveau staat of valt met instructie; kwaliteit en kwantiteit. De instructie wordt slechter. Minder consistent, minder vasthoudend. Ook leerkrachten hangen romantische ideeën aan over 'allemaal samen' en scholen (ook de ouders) kunnen slecht tegen niveauverschillen tussen leerlingen.
Dus terwijl de wetenschap steeds duidelijker op tafel krijgt dat vroeg beginnen en consistent werken noodzakelijk is, is er een tegenbeweging die zich hult in excuzen over taalvaardigheid, pushende ouders en de eisende maatschappij.
Lotus:"Ik heb het leren lezen echt nooit ervaren als hard werken"
Dat is het ook niet voor kinderen. Het is hard werken voor leerkrachten (en ouders).
Lotus:"Wat ik al schreef, ik reageer vanuit wat ik om me heen zie en hoor."
Dat is duidelijk, maar je projecteert wat je ziet en hoort en daarbij voelt, steeds op de kinderen. En dat klopt niet. De oorzaak van slecht lezen ligt niet bij hen, maar bij slechte instructie.
Lotus:"Hoe komt het dan dat er blijkbaar steeds meer kinderen zijn die meer tijd en stof nodig hebben om de basistaalvaardigheid te behalen?"
Nogmaals: ik deel die conclusie niet. Er zijn duidelijk aanwijzingen dat scholen zich steeds minder met kerntaken bezig houden en dat het onderwijs bovendien rekent op kinderen die van alles vanzelf al kunnen. Wie het niet vanzelf doet, wordt afgeschreven en naar het speciaal onderwijs geduwd. Het onderwijs daar is bepaald niet beter.
Bovendien is de kwaliteit van leerkrachten gedaald. Het onderwijs is slechter en heeft minder effect. Steeds meer kinderen krijgen daar last van.
Lotus:"Waarom was dat in mijn tijd (niet zo heel erg vroeger) niet zo?"
Ik weet niet hoe oud je bent en je hebt niet helemaal gelijk. Er zijn legio analfabeten die gewoon naar school zijn gegaan. Die werden niet gezien omdat ze wegvielen in het gemiddelde. Of ze werden met de mantel der liefde bedekt.
Ze werden in ieder geval niet geteld.
Groet,
Miriam Lavell

Ach wat is leuk?

Je mist het punt! Ik zeg dat een kleuter die geen interresse heeft in letters geen probleem heeft. Een kind dat in zijn hele basisschool tijd (jawel nog 6 jaar langer) niet leert lezen en schrijven heeft natuurlijk wel een probleem!
Vanaf groep 3 hoort het er gewoon bij. Of hij het nou leuk vindt of niet, want het is idd erg belangrijk om te kunnen lezen en schrijven.
groetjes Tess

Nog een stapje

Tess:"Vanaf groep 3 hoort het er gewoon bij. Of hij het nou leuk vindt of niet, want het is idd erg belangrijk om te kunnen lezen en schrijven. "
Voor de groep die dreigt uit te vallen, hoort het er vanaf groep 1 (en liever eerder) al bij. Dat is pure noodzaak, anders leren ze onvoldoende lezen.
Wat niet noodzakelijk is, is om dat leren lezen te persen in een ouderwets schoolse vorm in rotten van twee. Letters zijn instrumenten in het spel zoals blokken in een toren. Kinderen willen daarmee spelen als 'iedereen' dat doet. Dan is het ook leuk.
Groet,
Miriam Lavell

Beetje langs elkaar heen

Ik ben het met je eens Tess, dat een kleuter niet van zichzelf interesse hoeft te hebben in letters (heeft mijn kind bijvoorbeeld ook niet). Als dat je punt is, ja dan miste ik het.
Mijn punt (wat jij mist, denk ik) is dan weer, dat ze er evengoed toch al mee bezig moeten, omdat de tijd vanaf groep 3 niet lang genoeg is. Het zijn dan ook geen 6 jaar meer, maar tot je 9e nog maar 3 jaar.

Tess

Tess: "Kinderen die al vroeg leren lezen spelen ook! dat hoor ik hier in de bovenstaande reacties vooral terug. Maar dat is het probleem ook niet, het probleem zit in het moeten. Een kind van 5 dat interresse heeft in letters hoef je daar niet krampachtig vanaf te houden, maar een kind dat die interresse op die leeftijd nog niet toont hoef je er niet mee lastig te vallen."

Het kleuteronderwijs zit vol dingen die kleuters moeten. Je zal als kleuter maar niet van knutselen houden, dan heb je een behoorlijk probleem, want het MOET. En ook die kleuters overleven het hoor. Net als de kleuter die niet van tekenen houdt, of de kleuter die de pest heeft aan de bouwhoek, of niet van zingen houden. Ook al MOETEN ze toch tekenen, of bouwen of whatever er verplicht op het kleuterprogramma staat. Dat er ook letters langskomen zal voor die enkele kleuter die zich daar niet voor interesseert ook prima te overleven zijn. Plus dat je er de meeste kleuters gewoon een plezier mee doet.

Kleuters zien dingen doen die ze leuk vinden als spelen. Ze zijn echt niet aan het spelen als ze bezig zijn met nou net dat ene waar zij geen lol in hebben, ook al vinden wij volwassenen dat die activiteit spelen moet heten.

Klopt

"Het kleuteronderwijs zit vol dingen die kleuters moeten. Je zal als kleuter maar niet van knutselen houden, dan heb je een behoorlijk probleem, want het MOET"

Ik vind dat je hier helemaal gelijk in hebt. Mijn jongste zoon wilde in groep 2 heel graag veel tijd doorbrengen in de letter-hoek. Helaas voor hem: dat mocht niet altijd, want hij MOEST ook knutselen, en kleuren, en dan óók nog binnen de lijntjes. Dat was niet altijd leuk voor hem, maar hij is er niet slechter van geworden hoor.

Oorzaak

Tess schrijft "Nu wordt er sneller gekeken of dat misschien een oorzaak heeft"

Ik denk dat dat inderdaad het geval is. Maar daar hangt wel een wijdverbreid misverstand aan vast, namelijk dat bijvoorbeeld ADHD en Autisme oorzaken zijn voor bepaald gedrag. Alsof het een ziekte is, waar je vervolgens een medicijn voor kunt nemen. Ik hoor om mij heen regelmatig uitspraken (ook van ouders met kinderen met een diagnose en leerkrachten) zoals 'daar kan hij niets aan doen, dat wordt veroorzaakt door zijn ADHD'. Terwijl ADHD (of ASS etc.) niets veroorzaakt, het is de naam die wordt gegeven aan bepaald gedrag/eigenschappen. Dat besef is nog lang niet overal aanwezig.

Nu dwalen we wel erg ver af

Vroeger had je vervelende kinderen en domme kinderen... dat was het wel zo'n beetje. ADHD ers waren gewoon drukke kinderen...
Met de etiketjes komt tegenwoordig ook het inzicht dat er vaak nog wel heel wat "te redden valt" aan deze kinderen. En dat ze met een bepaalde aanpak veel minder probleemgedrag vertonen. In die zin is het goed en heel nuttig dat er eerder onderzocht wordt wat er met een kind aan de hand is. De meeste kinderen zijn nl niet vervelend om hun ouders te pesten, als er echt iets aan de hand is moet het kind geholpen worden.
ADHD en autisme zijn niet de oorzaak van probleemgedrag, onbegrip en een verkeerde benadering zijn de oorzaak van probleemgedrag.
Tess