Mijn kleuter wordt geschopt

Herkenbaar

Dit hebben wij ook zo vaak meegemaakt, in verschillende klassen met verschillende kinderen.
En uit mijn eigen jeugd weet ik het ook nog wel. Mijn zus werd gebeten door een buurkind en volgens die ouders was daar niets aan te doen. Toen heeft mijn vader na weer een beet mijn zus naar de dokter meegenomen en de rekening bij die mensen vermeld en aangegeven dat zij de volgende keer zouden mogen betalen. Het was over, met het bijten daarna. Pak ze waar het pijn doet....
Zelf heb ik wel eens bij school gedreigd dat als mijn kind niet veilig zou zijn ik een melding bij de politie zou doen. Toen was mijn kind en de dader al boven de 10 hoor. Dader al bijna 12, en hij ging maar door met kinderen bij de keel grijpen (en dan doorknijpen). Niet acceptabel, en al jaren aan de gang. School wilde koste wat kost een melding vermijden, ik heb ook niets meer hoeven doen daarna. Ook niet met die ouders in gesprek, want dat lost vaak niets op (dat had ik in de kleutergroep al geprobeerd).
Jouw kind is nog een kleuter, dat maakt het moeilijker, want politie is natuurlijk 'over the top' bij kleuters. Gezag ligt hier bij de juf. Toch blijven drammen bij de juf dat je wil dat jouw kind veilig is op school! Hoe zou zij het vinden als een collega haar om de haverklap zou schoppen en slaan? Kan ze zo haar werk doen? Houdt ze dan ook begrip voor de thuissituatie van die collega?
Ook zou ik vragen wat er gedaan wordt op school, behalve dan 'nee' leren zeggen (en dat is ook best goed hoor, eerst wilde ik nooit dat mijn kinderen terug zouden slaan maar daar ben ik wel van teruggekomen, als jouw kinderen van zichzelf verlegen zijn worden ze als je niet uitkijkt de boksbal van dit soort kinderen). Is er zoiets als 'sociaal-emotionele' (heerlijke term toch) lessen die klassikaal gegeven worden? Wordt het kind gecorrigeerd? Is het schoolmaatschappelijk werk ingeschakeld? Het is ook verschrikkelijk als je je realiseert wat dat kind dagelijks thuis meemaakt. Dan is het des te belangrijker dat hij op school leert hoe het daar moet. Heeft hij zijn leven lang profijt van.

Ook herkenbaar

Ik vrees dat je er niet heel veel tegen kunt doen. Dit is nl. echt een "jongetjesding". Mijn jongste laat dat niet over zijn kant gaan: hij waarschuwd drie keer (hou op, anders doe ik wat terug) Gaan ze door, dan duwt hij ze op de grond.
Mijn oudste echter, deed nóóit wat terug. Totdat hij in groep 8 zat, en de grootste treiteraar een ongelooflijke rotschop verkocht! Daarna gingen ze naar de middelbare school (ieder een andere) dus ik heb geen idee of het hiermee afgelopen zou zijn. Wel gaf hij laatst nog aan hoe heerlijk hij het had gevonden om eindelijk eens die rotschop gegeven te hebben.

Gr. Poezie.

Reaktie

Bedankt voor jullie reakties. Ik ga het nogmaals bij de juf aankaarten. Zelf heb ik de neiging, gezien de heftigheid er van, mijn kind van die school te halen. Wat heel jammer zou zijn want het is een leuke school en de rest van de klas is leuk.
Er zit al schoolmaatschappelijk werk op. Dat is wat mij beangstigt: er wordt al zoveel aan gedaan van alle kanten maar niets helpt. De jongen is echt beschadigt, dat gaat niet zo maar over.
Groetjes,
Mieke

Hier ook

Dochter werd ook jarenlang geduwd, geschopt en getreitert door een jongen uit haar klas. Daar zijn gesprekken over gevoerd, afspraken over gemaakt, niks hielp. Aan het begin van dit jaar had de juf bedacht dat het goed was om dochter en jongetje bij elkaar in het tafelgroepje te zetten. Dochter kwam op dag 1 de klas in en kreeg meteen de volle laag van het jongetje. Ik was er in het kader van de eerste schooldag bij en heb in een reflex het jongetje gegrepen, met mijn middelvinger lekker in het spiertje van zijn bovenarm. Dat ziet eruit alsof je je hand op iemands bovenarm legt, maar doet knap pijn. Daarbij heb ik gezegd dat ik ervan uitging dat hij er een leuk jaar van ging maken. Hij had nog het lef om "nee" te zeggen en toen heb ik hem toegesist dat hij dan met mij te maken kreeg en dat hij dat niet leuk zou vinden. Ik ben er helemaal niet trots op dat ik dat heb gedaan, ik vind namelijk dat je gewoon van andermans kinderen af moet blijven. Maar dit was al jaren aan de gang en ik flipte gewoon even bij het zien van dochters gezichtje, dat van leuk-weer-naar-school afzakte naar o-ja-school-is-niet-leuk-door-dit-ettertje. En wat blijkt: jongetje loopt met een boog om dochter heen en raakt haar niet meer aan.
Dochter is in groep 3 ook tijdens de overblijf belaagd door een jongen uit een hogere groep die wilde dat dochter met haar beste vriendje (ook 6 jaar) ging tongzoenen. Deden ze dat niet, dan zou hij ze in elkaar slaan. Daar werd toen ook veel te weinig aan gedaan, tot ik het jongetje even apart heb genomen en heb gezegd dat ik best even met hem wilde tongen als hij daar zo nieuwsgierig naar was, maar dat hij dochter met rust moest laten. Ook niet iets waar ik trots op ben, maar ook dat hielp enorm. Ik heb nog weken gewacht op een telefoontje van het jochie z'n ouders, maar dat kwam niet
Het is vreselijk voor het jochie in de klas van Miekes zoon dat hij zo beschadigd is, maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat de rest van de klas bont en blauw thuiskomt en met tegenzin naar school gaat.

Stoepkrijt

Ik kan me erg goed voorstellen Stoepkrijt dat je zelf het heft in handen hebt genomen! En wat goed dat dat gewerkt heeft. Ik ga dat in gedachten houden
Het is inderdaad zo dat je als ouder/school snel medelijden met dit kind hebt, maar juist grenzen zijn dan ook heel belangrijk. Zeker als een klas er onder gaat lijden.
Groet,
Mieke

Stoepkrijt toch

Foei foei, misschien niet zo netjes, maar wel wat elke moeder graag zou willen doen als haar kind wordt geëtterd. Jij bent de leeuwin! Treiterij mag niet getolereerd worden op een school en je kunt wel meeleven met een kind dat dit misschien doet vanuit de slechte omstandigheden waaruit het komt, niemand echter wil zijn eigen kind dan maar laten slaan omdat dat andere kind toch zo zielig is. Als de school niet optreedt, dan maar de moeder he!

Eigenlijk...

Eigenlijk is het niet helemaal eerlijk. Ik grijp wel zo'n joch dat slaat en schopt, maar die geniepige, achterbakse, treiterige, uitspelerige, ik-deed-nikserige, tweespalt zaaiende, schijnheilige rotmeid uit dezelfde klas raak ik met geen vinger aan. Terwijl dochter daar ook niet tegenop kan (meid is anderhalf jaar ouder door onhandig jarig zijn en een keer blijven zitten). En terwijl die meid moeilijk te negeren is omdat ze dochter steeds beschuldigt van alles wat ze zelf doet. En dan dochter alleen maar verontwaardigd "ohhh, niet waar" roepen. Misschien toch eens de bovenhandse moedergreep toepassen...

Snel actie voor het uit de hand loopt

Hoi Mieke,

Ik raad je aan toch heel veel actie te ondernemen. Laat de school er in vredesnaam iets aan doen. Mijn dochter is inmiddels 9 en is in groep 3 enorm gepest (geslagen, geschopt etc.). Zij zei ook nooit iets en sloeg nooit terug. (mocht niet van mama, zei ze dan). Blijkbaar wist de juf het, maar ik niet. Ik kwam er pas na een half jaar achter en toen was het eigenlijk al te laat. Vanaf groep 3 is ze nu het "pispaaltje" van de klas. Inmiddels zit ze in een andere klas en heeft ze sociale vaardigheidstraining gehad, maar het blijft een probleem. Ga praten op school, misschien zelfs met de moeder van het kind als je die kent. Probeer het probleem zo snel mogelijk op te lossen, voordat het groter wordt.