Onderpresteren, niks aan te doen?

Wat is je doel?

Aanwijzingen voor onderpresteren komen uit het onderzoek door de verschillen.
Bij mijn zoon deed men het als volgt: Er werd doorgetest totdat een x aantal fouten gemaakt waren. Uit die test werd het iq berekend. Vervolgens werd er verder getest om te kijken hoe kind het op een hoger niveau deed. Daaruit bleek dat kind het, naarmate het moeilijker werd, beter deed (minder fouten maakte).
Onderpresteren dus, makkelijke dingen fout doen, moeilijke goed.
Kennelijk is er bij jouw kind ook onderpresteren gevonden. Dat blijkt natuurlijk ook al uit het verschil iq en schooladvies.
Wat wil je nu? Het lijkt mij niet zoveel zin hebben om dat testbureau nu aan te vallen. Onderpresteerders zijn slecht te onderzoeken. Een betrouwbaar beeld komt er niet.
In welke klas zit ze?
Groet,
Miriam Lavell

Lidewei

Hm, da's geen bureau waar je blij van wordt. Hier ook een onderpresteerdertje, in ons geval vanwege faalangst, en de tester haalde dat er prima uit. Als het goed is zit er bij de test een verslag en daarin herkenden we dochter ten voeten uit. Hoe ze dingen aanpakt, hoe en wanneer ze afhaakt en waarom dat dus de testuitslag vertekende. Met daarin duidelijke adviezen voor school hoe met haar het beste kan aanpakken. Ze kunnen inderdaad geen punten geven voor iets dat een kind niet laat zien, maar ze kunnen dus wel uitspraken doen over dat een kind meer kan dan het liet zien en hoe je dat er het beste uit kan krijgen.

Maar goed, of ze nou hb is of niet, een kind met deze testuitslag hoort niet op een VMBO, dus dat zou in ieder geval in het testrapport moeten staan.

Wat je denk ik het beste kunt doen is een second opinion halen bij een bureau dat gespecialiseerd is in slimme kinderen. En kijk eens op http://www.hb-kind-forum.nl/index.php, daar is een aparte rubriek over testbureau's:
http://www.hb-kind-forum.nl/viewforum.php?f=90

Lidewei

Ik snap het punt geloof ik niet helemaal.
Je hebt zelf een sterk vermoeden van onderpresteren. Kind is getest en onderzoekers bevestigen dit vermoeden. Maar nu lijk je boos op de onderzoekers. Omdat zij je kind muziek hadden moeten maken zodat ze op de test in ieder geval niet zou onderpresteren. Dat bedoel je toch? Volgens mij is het een onderzoek niet bedoeld om van een onderpresterend kind plots een (tijdelijk) goed presterend kind te maken, maar juist om mogelijkheden en problemen in kaart te brengen. Of mis ik je punt?

Reactie

Ik wilde het testbureau ook niet aanvallen, maar ik had het idee dat er een oplossing zou zijn voor het onderpresteren. Een training, een begeleiding, etc. Ik krijg het idee dat ze mijn conclusies hebben overgenomen en daarna gestopt zijn. In het onderzoek is er niet ‘doorgetest’, ze zei gewoon niks. Ze zit in groep 8. Ik zeg ook niet dat het bureau slecht is, ik heb het idee dat we de verkeerde medewerker getroffen hebben. En dat het klachtenbeeld niet ernstig genoeg was. Vrienden van ons hebben wel goed ervaringen met dit bureau, en daarom zijn we er ook naar toe gegaan. Zo’n second opinion , heel leuk, maar gaat dan wel op onze kosten. 
Ishtar; ik ken dat. Ook hier is wel eens wat extra’s aangeboden, maar zolang dochter niet het idee heeft dat ze het kan doet ze het niet. Terwijl ze het wel weet. Bijv. als ik engels met haar spreek begrijpt ze me volledig. (ze voert mijn vragen uit) Als ik een woord vraag te vertalen, zal ze vaak zeggen dat ze het niet weet.
Ijsvogeltje; Onderpresteren en een laag zelfbeeld gaan vaak hand in hand. Door het kind het vertrouwen te geven dat het in veilige handen is en zichzelf mag blootgeven, zie je vaak dat het onderpresteren verdwijnt. Het kind voelt zich dan volledig op z’n gemak. Een manier op dat te bereiken kan zijn door het kind zijn ‘ding’ te laten zien. (googelen, jongleren, voetbal, etc.)Die kans is op een dienblaadje aangeboden, maar helaas niet aangepakt. Dit is wat mij verteld is door een ander bureau. (ik heb telefonisch al wat info ingewonnen over wat ik hier nu mee moet) Wat ik dus blijkbaar verwachtte is dat het onderzoek wel door het onderpresteren heen zou kunnen prikken. Kunnen ze dat niet, of kunnen zij dat niet? Thuis laat dochter pas na lang doorvragen zien wat ze echt weet. Ik had verwacht dat tijdens het onderzoek daar ook mee aandacht voor geweest was. Nu weet ik niks meer dan ik al wist, en ik kan er ook niks mee.
Het erge is dat ik er zoooveeeel in herken. Mij hebben ze naar de MAVO gestuurd, en wat was ik daar ongelukkig. Ik had zo graag gehoopt dat ik echt goede adviezen zou gaan krijgen. En dat ze straks op haar plek zit. Ook had ik gehoopt dat de school iets van interesse zou hebben in het hele gebeuren. Nee. O, ze vinden je een slimme meid. Nou dat had ik ook best wel op een briefje voor je willen schrijven hoor, daar hadden je ouders echt niet zoveel geld voor hoeven te betalen. (letterlijk de uitspraak van mijn dochters leerkracht) Of is de leerkracht over de zeik dat er iemand op zijn stoel gaat zitten en in één dag dingen eruit haalt die hij had willen zien, of had moeten zien?

Lidewei

Iq en onderpresteren

Het onderzoeksbureau geeft aan dat er sprake is van een iq tussen de 110 en 130. Dat vind ik al een vreemde uitslag. Het is erg ruim gemeten zullen we maar zeggen.Hoogbegaafd kan ik hier niet uithalen. Een nog al vage uitslag zou ik dit vinden. Een kloof van 22 tussen performaal en verbaal van 22 is heel gewoon.
Je zegt dat ze op school niets zien. Dat betekent dat je dochter al haar jaren op de basisschool middelmatig gescoord heeft? Voor haar gewone schoolwerk en de cito`s? Ook al is er sprake van onderpresteren, dan laat het werk in de loop der jaren vaak toch wel zien dat "er meer in zit dan er uit komt."
Misschien heeft je dochter een slechte werkhouding ( concentratie, interesse, aandacht )? Dat heeft ook invloed op de prestaties. Het schooladvies is VMBO, als jij denkt dat je dochter daar niet thuishoort, meld je haar aan op een hoger niveau. De school geeft advies, jij beslist. Misschien zet ze in februari wel een verpletterende cito score neer. Dan ga je daar mee shoppen.

Jan ligthart

Uit je verhaal haal ik vooral dat je als de dood bent dat je dochter op de mavo belandt, terwijl ze op een vwo veel beter op zijn plaats zou zijn.
Ik zou als ik jou was op zoek gaan naar een strategie die dat gat kan overbruggen. In het draadje hier boven over een tussenjaar wordt de Jan Ligthart school genoemd. http://www.beekdallyceum.nl/Default.aspx?tabid=284
Als de school en jij en de onderzoekers het eens kunnen worden dat er een enorm gat zit tussen haar capaciteiten en het niveau dat ze heeft bereikt, dan komt ze wellicht in aanmerking voor plaatsing in de Jan Ligthart klas.
Ik hoop voor je dat dat een beetje in je buurt is.
Een andere optie is bijles. En ja, dat helpt. Ook al zijn er nog maar een paar maanden.
Groet,
Miriam Lavell

Slecht advies

Mirjam, Jan Ligthart is er niet om van een VMBO-leerling een gymnasiumklant te maken. Dat heb je slecht begrepen. Het irriteert me, omdat de leerkracht van de basisschool ook dacht dat we alleen maar niveau-verhoging zochten. Heel wat lange tien-minutengesprekken aan besteed om hem duidelijk te maken dat het ons daar niet om ging.
Dochter had VMBO-KB, is na Jan Lighthart naar 1 VMBO-GT gegaan, maar toevallig gisteravond nog een gesprek op haar nieuwe school, waarin de docent die het intakegesprek met ons voerde aangaf, dat ze wellicht beter naar 2 VMBO-KB had kunnen gaan. En dan gaat het even niet om de cijfers, want die cijfers heb ik nog niet. Wel dat ik me onvoldoende gerealiseerd heb dat ze in een klas met ex-groep-8-ters komt, terwijl haar ontwikkelingssprong groot is geweest.
Ik kan het ook een beetje vergelijke met voormalige klasgenoten van haar en dan is zij echt veel beter af. Het aantal afstromers was met de herstvakantie in het eerste jaar (toen zij dus nog opd e Jan Ligthart zat) al groot, en de basisschool gaf echt geen hoge adviezen.
Dus als het om alleen maar om niveauverhoging gaat, dan moet je niet op Jan Ligthart zitten, ik denk dat ouders zich dan gaan ergeren dat er nog te weinig aangeboden wordt op school.

Tsjor

Reactie verdwenen?

Had ik een hele reactie geschreven, is verdwenen?
Dus, hier ga ik nog een keer.

Wat ik misschien niet duidelijk had gezegd is dat er twee testen zijn gedaan, de laatste 120/130 liet zien, 120 voor rekenen, en 130 voor talige dingen.
Maar bij beide testen, werd er aangegeven dat ze onderpresteert, ze vermoeden dat ze nog hoger gescoord zou hebben als ze antwoord zou geven. Ze geeft nl. geen antwoord. Alleen als ze het 100% zeker weet dat ze het goed heeft, zal ze iets zeggen. Er waren nl. geen foute antwoorden. Als ze haar denk processen had duidelijk gemaakt, of aangegeven had waar ze aan gedacht had en hoe ze het bedacht had had ze nog meer punten gescoord. Ze heeft dit geen enkele keer gedaan. Blijkbaar voelt ze zich niet vrij genoeg om te zeggen wat het antwoord, ongeveer, zou zijn. Ik weet niet wat ik dan moet zeggen, mam, zegt ze dan.
Ze is van school verandert 2 jaar geleden, door verhuizing. Op de vorige school deed ze veel plustaken. De directeur en oud leerkracht van die school gaf aan dat het jammer is dat ze weg is omdat ze nu een Leonardo afdeling hebben opgericht. Dat zou echt iets voor haar zijn. En dat terwijl ze voorheen nooit getest is. Op deze school zegt ze wel dat het leuk is, maar er is veel waar ze zich druk om maakt en waar ze zich niet prettig bij voelt. Haar huidige leerkracht kan ook erg bot overkomen. Toen ze vertelde wat het onderzoek had opgeleverd zei ze: ze vonden me een slimme meid. Toen reageerde de leerkracht met: nou, dat had ik ook wel voor je op een briefje willen schrijven, Lidewei dochter is een slimme meid, daar hadden je ouders echt niet zoveel geld voor hoeven betalen. En toen ik vertelde over de discrepantie tussen verbaal en perfomaal sprak, draaide hij zijn ogen naar het plafond. Daar gáán we weer. Dit is overigens de eerste keer dat ik aan klop voor hulp en aandacht bij de school. Ik krijg het idee dat de leerkracht zich aan de kant gezet voelt, want ik haal er een externe deskundige bij.
Waar het mij vooral om gaat is het feit dat er mét onderpresteren 120-130 gescoord wordt, en dat er niet verder getest/gekeken is. Hoe hoog had ze dan gescoord? Kan ik verlangen van een het onderzoeksbureau dat ze verder testen? Als ze boven de 130 uitkomt, en dat zeggen ze eigenlijk al, dan wordt het meteen duidelijker waarom ze zo doet.
Trouwens, zouden jullie het hele rapport geven aan school? Of het IQ melden? Ik hoor hier namelijk nogal wat verhalen over hoe dat negatief kan uitpakken.
Miriam Lavell: de Jan Lighthartschool is de oplossing niet echt. A. heel ver van huis B. haar niveau is hoog genoeg, dat wijst de test wel uit. Nu nog de school overtuigen. Ik heb gewoon zin om naar de directie te gaan, omdat ik niet te spreken ben over de reactie van de leerkracht. Hij zat haar laatst ook helemaal onderuit te halen dat ze zich alsmaar bezig hield met haar klasgenoten, terwijl ze niet ongestoord kan werken door etter-gedrag door haar tafel-maatjes. Ze is extreem onzeker, en dan werkt dit gedrag en zulke opmerkingen al helemaal niet.
Een verpletterende cito zegt niets, want ze blijft onzeker, onderpresteert en heeft die V-P-kloof.
De enige reden waarom ik trouwens aangaf dat het me niet handig lijkt als ze naar de MAVO gaat is dat ik weet wat het is om één, twee niveau´s te laag te zitten. Daar schiet je niks mee op, daar kun je helemaal aan onderdoor gaan. Niet alleen op school, maar ook later op je werk. Daar heb ik alle ervaring mee. En Lidewei-man helaas ook. We zijn bekend met de opmerking, kan het wel, maar wil het niet. Maar uit eigen ervaring kan ik vertellen dat het zo niet is. Kan het wel, maar niemand snapt me, is meer van toepassing.

Lidewei

"niemand snapt me"

Persoonlijk zit ik tegenover mijn zoon heel anders in elkaar. "Niemand snapt me" vind ik een slachtofferrol en dat brengt geen oplossingen. Als mijn zoon zou zeggen:'Mijn tafelmaatjes etteren"zeg ik:" Dat is vervelend, wat kan je daar aan veranderen?" Zoon komt met oplossingen. Negeren? Andere plek in de klas? Praten met de leerkracht?
Ik kan ook zeggen:"Ja, wat een etters hè jongen, zo kan jij natuurlijk niet goed werken." Maar het laatste verandert niets aan de situatie.
Het is heel makkelijk om fouten bij een ander neer te leggen. De leerkracht is ook "Nogal bot." Je dochter zal in haar leven nog veel mensen tegenkomen die niet zo reageren als zij wil. Inclusief leerkrachten op het VO, straks.
Ik leer mijn zoon juist naar oplossingen te zoeken en te kijken hoe hij op bepaald gedrag kan reageren of zich afsluiten. Leren hoe je tegen een leerrkacht durft te zeggen:"Ik heb erg mijn best gedaan, maar het resultaat is niet goed, wat heb ik verkeerd gedaan?"
Jij kan je dochter helpen over haar onzekerheid en faalangst heen te komen. Je dochter weet ook dat jij met een iq test als uitslag vindt dat ze minimaal naar het VWO "moet kunnen", dat het VMBO "zonde" is, dat helpt haar ook niet over haar faalangst en onzekerheid heen.
Dus de vraag van Miriam: "Wat is je doel?" is nog niet beantwoord. Ook vind ik het belangrijker wat het doel is van je dochter, wat wil zij na groep 8?

Doel

Mijn doel is dat mijn dochter vertrouwen krijgt in haar kunnen. Dat ze ´gehoord´ wordt. Op dit moment wordt ze niet gehoord als ze problemen ervaart bij het rustig kunnen werken in de klas. Dit is al meer dan 10 x aangegeven aan de desbetreffende mede-leerling en de leerkracht in de klas. Het negeren doet ze nu al, maar als iemand de hele dag elke minuut commentaar op je heeft, kun je nog eens niet horen wat er verteld wordt door de leerkracht.
Ik ben sterk van mening dat ik de wereld niet moet gaan vertellen hoe mijn dochter in elkaar zit, maar dat het mijn taak is om mijn dochter te vertellen hoe de wereld in elkaar zit. Maar na 8 jaar BO, vraag ik één keer om hulp. En we krijgen nul.
Dat ik zeg ´niemand snapt me´ heeft vooral te maken met het feit dat ze anders denkt dan de standaard leerling. Het sluit niet aan op wat er in de klas behandelt wordt.
Mijn dochter heeft geen idee wat ze wil. Welk kind heeft op z´n elfde een duidelijk beeld van de opbouwstructuur van het VO? Ze wil een leuke school, meer weet ze niet. Dat kun je ook niet verlangen.
VMBO is niet ´zonde´, je moet op de plek zitten waar jij het beste tot je recht komt. Nogmaals, op een te laag niveau zitten levert grote problemen op en geeft haar alleen maar een lager zelfbeeld. Het onderzoeksbureau geeft ook aan dat VMBO een zeer slechte keuze is. Daar wordt schijnbaar veel meer op de performale kant gestuurd en daar scoort ze juist minder op. En om op je advies terug te komen ´Ik heb erg mijn best gedaan, maar het resultaat is niet goed, wat heb ik verkeerd gedaan?´, dat is nooit van toepassing, want ze scoort nooit lager dan een 7 en meestal een 8 of 9. Daarom snappen we het ook niet.

Mijn hoofdvraag is, om even terug te komen op de eerste vraag in mijn draadje; als een kind onderpresteert, wat kun je daar dan aan doen? Waarom doet ze dat en levert dat problemen op? En als ze nu onderpresteert, wat zou het resultaat zijn als ze niet meer zou onderpresteren.
Ik kan mijn best doen om mijn dochter over haar faalangst heen te helpen, maar thuis zie ik dat niet of veel minder. Ik ben geen expert in hoe je dat vermindert. Ik vraag tips aan school, maar ik krijg niets terug.

Lidewei

Onderpresteren

Onderpresteren en faalangst ligt altijd op de loer bij meer- en hoogbegaafde kinderen. Absoluut danwel relatief onderpresteren komt vaak voor en wordt helaas vaak niet (tijdig) opgepikt en opgepakt. Als ouder en als school moet je het kind heel erg goed begrijpen en ondersteunen wil je deze zaken ten goede keren. Ik heb veel nuttige informatie gekregen uit het boek van Tessa Kieboom: Als je kind (g)een Einstein is. Daarnaast is het onderzoek van Carol Dweck heel interessant; dit gaat over faalangst en onderpresteren en de benadering van dit probleem http://www.eduratio.be/dweck.html
Als ouder heb je de belangrijkste taak om je kind te ondersteunen door positieve feedback te geven en je kind zelfvertrouwen te geven en te motiveren; daarnaast moet school de stof en hun begeleiding aanpassen. De adviezen die in bovengenoemde artikels/boeken staan zijn handvaten. Lees ook eens de artikelen op de site van HIQ http://www.hiq.nl/hb-kidsbs.php
Onderpresteren valt niet keihard te bewijzen en nader ondezoek door zo'n testbureau heeft geen zin. Als jij en/of school vermoedt dat een kind onderpresteert moet daarop ingesprongen worden. Thuis en op school. Desnoods de hulp inroepen van een bureau gespecialiseerd in hoogbegaafde kinderen/schooladviesbureau, een kindertherapeut, psycholoog oid. Het hangt er ook vanaf of het alleen om cognitief onderpresteren gaat of onderpresteren/faalangst op andere gebieden.
Overigens is een V/p kloof van 15-20 punten niet abnormaal en hoeft dit geen probleem te geven. Zie hier meer info over de V/p kloof http://www.hiq.nl/service-artikelen-artikel_vpverschillen.php
Tja, het is lastige materie en er is nog veel onbegrip en ondeskundigheid op dit gebied. Of je kind nou "normaal" begaafd is, meer- danwel hoogbegaafd het vergt veel inzet om je kind zichzelf te kunnen laten zijn en eruit te halen wat er in zit zodat hij/zij gelukkig en in balans is; zowel thuis als op school...

Schooladvies

Je dochter scoort alleen ruim voldoendes tot goed. Dit is al lange tijd zo. Ze heeft dus geen belangrijk vak waar ze "slecht" in scoort of veel moeite mee heeft? Rekenen,Begrijpend lezen, Spelling, Taal, allemaal ruim voldoende tot zeer goed.(minimaal een 7)
Waarom zegt school dan: "doet u maar VMBO mevrouwtje"?

Onderpresteren

Maar is een kind dat minimaal een 7 haalt, met geen enkel vak moeite heeft, aan het onderpresteren?

Ja dat kan wil40

Het kind zou misschien wel toetsen van een hogere klas ook foutloos maken

Tirza

Ja, tirza

Maar eigenlijk vraag ik me af waarom de school VMBO adviseert bij Lidewei`s kind als het kind goede cijfers heeft. "We weten dat je slim bent, daar hadden je ouders je niet voor hoeven testen, dat wisten we al."
Onderpresteren èn slechte resultaten kunnen leiden tot een verkeerd schooladvies.
Maar Lidewei`s kind heeft prima resultaten, dus waar baseert school dan het VMBO advies op?
Lidewei`s kind presteert onder haar niveau, maar de vraag moet zijn voor school: Op welk niveau presteert ze dan wel? VMBO blijkbaar?

Eindelijk

Eindelijk, jullie begrijpen mijn onbegrip.
Ik snap het dus ook niet.
Zou het een tactiek kunnen zijn? Na de entreetoets een lager advies geven zodat bij de echte cito er een euforie is, want het kind heeft goed gescoord en krijgt een veel hoger advies?
Neemt niet weg, dat ze dus blijkbaar nog meer kan.(dat zien wij, de school en het onderzoeksbureau) Ik heb veel gehad aan de website Ieku, daar stond heel veel info over onderpresteren. En ik ga gewoon toch maar eens het onderzoeksbureau bellen, of ze me niet verder kunnen helpen. Hebben ze door getest?
En daarna door naar school, even opheldering vragen. Desnoods over de leerkracht heen.

Ik zit me opeens te bedenken dat de school haar onzekerheid en faalangst probeert te verhelpen door haar een 'makkelijke' leerweg te adviseren. Maar dat is toch niet meer van deze tijd?

Lidewei

Lidewei

O meid, ik begrijp je tot drie cijfers achter de komma. Maar omdat ik geen oplossing héb (en dus zelfs vrees dat die er niet is) hou ik me er maar een beetje buiten. Ik wil echter nu wel even wat emmers ijskoude realiteit in je gezicht gooien: JA, dat gebeurt nog steeds en JA, dat is nog zéér van deze tijd, meer dan ooit te voren. Scholen (VO) willen succes, resultaat, in de daarvoor afgebakende tijd. Zittenblijven enzovoort kost allemaal geld, dus wat gebeurt er? Zo laag mogelijk inschalen, zodat de kans op succes maximaal is. Dat gaat voor heel veel kinderen op, helaas niet voor de jouwe. En ja, BO-scholen zijn reuze soft en zien een slim, maar faalangstig kind het liefst warm en liefdevol wennen aan De Grote School op het VMBO. Een volstrekt foute inschatting, die haar faalangst alleen maar bevestigt.

Be prepared, be very prepared.

Tirza

Sorry, nu ook op de goede plek

Lidewij, deze school snapt duidelijk niets van slimme kinderen en faalangst. Je weet van je vorige school dat ze daar je kind wel zien.

Staat er in het testrapport iets waarmee je naar een VO school kan stappen op het moment dat je de basischool het VMBO-advies gaat geven?

Je zei dat een herstest geld kost, maar op het moment dat je tegen het advies van school - gebaseerd op onkunde, maar daarom niet minder hard naar het VO toe - in wilt gaan zul je toch met iets duidelijks aan moeten komen. Ga dus aan de slag: regel een faalangstrainig voor hb kinderen, want een gewone faalangstraining voldoet vaak niet voor de problemen die ontstaan als het allemaal te lang te makkelijk (geweest) is. Regel contacten met andere slimme kinderen, kijk of het klikt. Kijk of je haar in een externe plusklas krijgt en of ze daar past.

Een hertest kan zeker zinvol zijn, afhankelijk van wat er precies in het testrapport staat. Als daarin staat dat ze uitdaging nodig heeft, perse VWO moet hebben en vooral niet lief, lief, zacht, zacht, doe maar minder dan je kunt aangepakt moet worden, dan gaat een hertest waarschijnlijk geen beter advies opleveren.

Gaat allemaal (klauwen met )geld kosten, maar je hebt nog maar een half jaar! En je zult zowieso iets moeten met die faalangst en een verkeerde aanpak van de problemen van je dochter geeft schade.

En http://www.hb-kind-forum.nl/index.php zul je vast een hoop herkenning vinden. Je bent niet de enige met zo'n meisje, het is typisch heel slimme meisjes gedrag (of ze nou perse die grens van 130 halen of niet).

Maar dat gaat haar nou kosten als jullie niet heel snel aan de slag aan.

Hertesten heeft geen zin

Nee, er is geen manier om een van een onderpresteerder een wel betrouwbaar hoger resultaat te vinden.
Het doel van je missie is ook niet een test, maar een goede plaatsing van je dochter, het liefst het opheffen van haar onderpresteren.
Daarvoor moet je niet testen, maar remedieren.
En daar zou ik heel rap mee beginnen, voor de eindcito, want die score zal uiteindelijk vooral bepalen bij welk schooltype ze terecht kan.
Daarvoor zou ik twee trajecten uitzetten. De eerste doe je zelf met haar. Leg haar uit hoe simplistisch het schooldenken in elkaar zit en wat de consequentie is van een slechte citotoets. Oefen met haar cito toetsen (daar is een site voor) en overleg met haar hoe je op dat soort vragen antwoord geeft. Primair: geef altijd een antwoord. Kies het minst slechte antwoord. Laat zien hoe jij dat doet. Vraag haar wat haar bedenkingen zijn. Help haar over die bedenkingen heen.
Vraag haar wat zij nodig heeft om gewenste (niet per se goede) antwoorden te geven.
Spoor twee is dat je op zoek gaat naar een externe begeleider die iets kan met juist dit probleem. Het doel is eenvoudig: hoog scoren op de eindcito.
Als dat lukt, dan is het acute probleem voorbij.
Groet,
Miriam Lavell