Onrechtmatig uit het examenjaar geduwd
http://www.nu.nl/binnenland/2781451/scholen-overtreden-examenregels.html
Middelbare scholen dwingen leerlingen via contracten om af te zien van deelname aan het examen, als de school vermoedt dat ze dat examen niet zullen halen.
Dat mag niet natuurlijk. Al haal je met een examen mogelijk niet een diploma, je kunt altijd nog deelcertificaten halen. En dat is op zijn minst 'iets'.
Laks vraagt om ervaringen http://www.laks.nl/nieuws/nieuwsbericht/scholen_overtreden_wettelijke_examenregels/
Wat mij betreft is dit het zoveelste signaal dat scholen er alles voor over hebben om hun eigen belangen, het rangjlijstje van de inspectie, op orde te krijgen. Ondanks de vele 'zo zijn ze niet' reacties die ik op dat soort suggesties krijg, blijkt het altijd nog weer erger te zijn dan ik zelfs maar gesuggereerd heb.
Om die reden vermoed ik dat het niet helpt om scholen te betrappen. Meer leerlingen zullen niet tot het examenjaar worden toegelaten (blijven zitten, niveaudalen).
Wel handig om te weten voor ouders en leerlingen.
Groet,
Miriam Lavell
Kijk
daarom willen ze op de school van mijn zoon hem ook niet een nivo omhoog doen. Ze weten dat hij het Basis (op zijn sloffen) gaat halen. en dat staat niet mooi op hun "CV"....heel triest. Waar is : "het beste uit de leerlingen halen" toch gebleven?
Stuk weggevallen, even opnieuw
daarom willen ze op de school van mijn zoon hem ook niet een nivo omhoog doen. Ze weten dat hij het Basis (op zijn sloffen) gaat halen, en dat denken ze van Kader of hoger van niet. En dat staat niet mooi op hun "CV"....heel triest. Waar is : "het beste uit de leerlingen halen" toch gebleven?
Opbrengst en winst
Dat ligt er maar aan wat je 'het beste' vindt. In de vrije markt is gaat 'het beste eruit halen' over geld. In het onderwijs zijn het cijfers. Het model is verder hetzelfde, het probleem dat consumenten daarvan ondervinden, ook.
Het beste eruit halen voor de leverancier (of dat nu pannenkoeken zijn of onderwijs is) dient niet per definitie het belang van de consumenten/gebruikers.
Dat is niet erg, zolang die verhoudingen maar helder zijn en de consumenten zich een beetje beschermd weten.
Voor consumenten is er inmiddels een consumentenautoriteit waar kleine klachten bindend kunnen worden opgelost.
Het wordt tijd voor een onderwijsconsumentenautoriteit met vergelijkbare bevoegdheden.
En het wordt tijd dat ouders en leerlingen zich realiseren dat het aanbod hen de kans geeft er gebruik van te maken, maar dat dat niet in het belang van de aanbieders is om jou er zoveel mogelijk van te laten gebruiken.
Je krijgt niks. Je moet het halen. Onderwijs is net zo min liefdadigheid als wit- en bruingoed verkopen.
Groet,
Miriam Lavell
Klopt joyeux
Mijn middelbare school pochte over het hoge slagingspercentage op de havo, maar je hoorde ze niet over het opvallend grote aantal leerlingen dat bleef zitten in 4 havo. Dat was in 1985.
Mja
De voschool van mijn zoon wil hem zo graag op de havo plaatsen, terwijl zoon liever op de mavo blijft. Kennelijk gaat het dus niet overal hetzelfde...
Anna
"daarom willen ze op de school van mijn zoon hem ook niet een nivo omhoog doen. Ze weten dat hij het Basis (op zijn sloffen) gaat halen, en dat denken ze van Kader of hoger van niet. En dat staat niet mooi op hun "CV"....heel triest. Waar is : "het beste uit de leerlingen halen" toch gebleven?
School is een bedrijf. School heeft niet in haar doelstellingen staan, het beste voor kind X, kind y en z. Het gaat om het beste voor het geheel: school, leerkrachten, leerlingen en ergens de ouders tevreden houden. En dat is een middenweg, voor groepen. Niet voor individuen.
Historische verwarring
Joueux:"Hij dacht dat ik zou zakken, en voor gezakte leerlingen krijgt een school maar 10 % vergoeding (voor een zittenblijver 100 %)."
Ik weet niet hoe de financieringsregels toen waren. Ik kan er dus niks met zekerheid over zeggen. Maar de financieringsregel die je noemt is (in een variatie) van toepassing op het hbo/wo, niet op het vo. Die krijgt gewoon per teldatum het bedrag per leerling. Dat is al decennia 1 oktober. Niet het examen.
Elizah:"Mijn middelbare school pochte over het hoge slagingspercentage op de havo, maar je hoorde ze niet over het opvallend grote aantal leerlingen dat bleef zitten in 4 havo. Dat was in 1985"
En ook dat lijkt me vreemd, want in die tijd werden de schoolresultaten nog helemaal niet gepubliceerd (dat begon pas in 1997!) Er viel niets te pochen, want er viel niets te vergelijken. Slagingspercentages werden niet bekend gemaakt.
Fio:"De voschool van mijn zoon wil hem zo graag op de havo plaatsen, terwijl zoon liever op de mavo blijft. Kennelijk gaat het dus niet overal hetzelfde... "
Wat doet dit af aan het verschijnsel?
Het verschijnsel laat eens te meer zien hoe scholen de cijfers manipuleren ten koste van leerlingen. Dat gaat over zittenblijven, afstromen, lage adviezen, etc.
Het kan overigens ook wel eens om een hoger advies gaan. Er worden wel degelijk plusjes uitgedeeld voor lln die (zonder zittenblijven) boven hun adviesniveau eindigen.
Groet,
Miriam Lavell
Toch was het zo
Miriam, je kan het vreemd vinden dat mijn vroegere school pochte met het hoge slagingspercentage, maar toch was het zo. En ik kan het weten, want ik was erbij en ik kan me de kritiek van de leerlingen (waaronder ikzelf) nog goed herinneren.
Ik denk dat het te maken had met onderlinge concurrentie tussen de verschillende scholen. Ook al werden die cijfers in die tijd nog niet gepubliceerd, ze werden bij ons in ieder geval wel degelijk in de strijd gegooid.
En hier ook
Ik weet nog dat van mijn examenjaar 100% geslaagd was. En dat we er in de vierde van de mavo een hele sloot leerlingen van een andere school kregen die graag de slagingspercentages hoog hield door twijfelgevallen vriendelijk doch dringend te verzoeken te vertrekken.
skik
Pioniers?
Nou ja! Zullen we die scholen dan maar de pioniers noemen? Blijft een vreemde zaak natuurlijk. Oppoetsen van imago via de lokale tamtam (meer was er niet), werkt natuurlijk niet als diezelfde tamtam weet dat dat prachtige resultaat alleen bereikt wordt als de twijfelgevallen eruit geknikkerd worden.
Groet,
Miriam Lavell
Werkte toch echt zo miriam
In de jaren '80 waren de eindexamencijfers wel degelijk heel erg belangrijk. Dat ging allemaal over de status van de school. Scholen met hoge slagingspercentages waren in ijn regio populairder. En er was ook bekend of scholen een stevig schoolonderzoek hadden of hun slagingspercentage opkrikten met makkelijke schoolonderzoeken. Ik herinner me nog het drama toen op onze school het slagingspercentage van de HAVO kelderde naar bijna het landelijk gemiddelde. Dat betekende inderdaad flink aan de bak met overhoringen in 4 HAVO en voor de zekerheid ook maar 5 VWO en alles wat twijfelgeval was bleef voortaan zitten. Goede scholen waren de scholen waar je na de schoolonderzoeken eigenlijk al wist dat je geslaagd was want het CSE was om je punt op te halen. Dergelijke reputaties waren kostbaar in de regio waar ik vandaan kwam en ik en meer regio's waar dat zo was. En ja, dat betekende selecteren aan de poort. 8 gemiddeld om na de brugklas naar het VWO te mogen, 7 gemiddeld voor kinderen van de MAVO die in 4 HAVO wilden instromen. Bij overgang van 5 HAVO naar 5 VWO was eisen stellen niet mogelijk, maar er werd natuurlijk wel een advies gegeven. En ja, er was natuurlijk ook de school in de regio die alles kreeg wat anderen niet wilden hebben. Daar wilden veel ouders hun kind dan ook niet naartoe hebben, want op een school met hogere standaarden leren kinderen meer. Wegsturen in 6 VWO ken ik niet. Maar grote aantallen zittenblijvers in het jaar daaronder is op een gegeven moment op mijn oude school ook vanzelfsrpekend geworden. Vind ik overigens volkomen normaal en een goede zaak. Als je te beroerd bent om te werken, dan blijf je maar zitten. Maar ik zat ook middenin de mentaliteitsverandering bij de buren (4 HAVO) waar in plaats van gewerkt ineens stevig gefeest werd. Gebeurde in de jaren daarvoor niet. Het schijnt tegenwoordig heel normaal te zijn heb ik begrepen, met allerlei excuses als het puberbrein dat niet helemaal ontwikkeld is. Evolutie gaat blijkbaar pijlsnel tegenwoordig.
Roddel en achterklap
"In de jaren \'80 waren de eindexamencijfers wel degelijk heel erg belangrijk. Dat ging allemaal over de status van de school. Scholen met hoge slagingspercentages waren in ijn regio populairder. "
Dat klinkt allemaal erg logisch, ware het niet dat er geen andere bron over slagingspercentage was dan de school zelf. Die dat ook nog eens niet publiceerde in de iegen schoolgids. Er moet niet meer geweest zijn dan oncontroleerbare prietpraat, roddel en achterklap.
Scholen waren (in grote meerderheid) niet voor niks tegen het publiceren van gegevens. Als het norm was geweest om met resultaten rond te strooien, dan was Trouw nooit op het idee gekomen om het zelf maar te doen.
"Maar grote aantallen zittenblijvers in het jaar daaronder is op een gegeven moment op mijn oude school ook vanzelfsrpekend geworden. Vind ik overigens volkomen normaal en een goede zaak. Als je te beroerd bent om te werken, dan blijf je maar zitten."
Kijk, zittenblijven als straf voor het niet voldoen aan roddel, prietpraat en disfunctionele opnaaierij.
Ik heb een ander idee van doelmatig werken.
Groet,
Miriam Lavell
Normaal?
Joyeux:"Dus informatie is alleen correct als die gepubliceerd wordt en gecontroleerd wordt door een (min of mer) onafhankelijke instantie?"
Niet noodzakelijkerwijs, hoewel verifieerbaarheid wel een ding is natuurlijk. Maar leg eens uit: als het naar jouw idee al normaal was dat scholen met hun slagingspercentages rondstrooiden, waarom waren ze dan tegen publicatie van die gegevens door een ander (inspectie, trouw)?
Terug naar het onderwerp: Mag ik uit je reactie opmaken dat je het doodnormaal vindt dat scholen leerlingen de toegang tot het examen ontzeggen? En zo ja, is dat dan ook nog ergens goed voor (behalve voor het oppoetsen van de scores van de school)?
Groet,
Miriam Lavell
Raar effect
Joyeux:"Waar het mij meer om gaat, is dat jij het presenteert als iets nieuws. En dat is het niet."
Wat een vreemde reactie. Alsof ik dat perspbericht van het Laks heb verstuurd. Alsof ik in mijn eentje nieuws maak.
Als er al sinds jaar en dag leerlingen uit het eindexamenjaar worden geduwd, dan is dat in ieder geval zo abnormaal dat het nog niet eerder als waarneembaar verschijnsel benoemd is.
Met 'wat de mensen ervan zeggen' kun je nu eenmaal niet zoveel.
"Het lijkt me voor scholen wel goed als er 100 % geld komt voor de kinderen, ook in hun (tweede keer) examenjaar. "
Je theorie over financiering klopt niet, wat de mensen er ook van zeggen of wat jij er ook van denkt. Hoe scholen gefinancierd worden, ligt vast in de wet. Van een vergoeding per behaald diploma is geen sprake in het vo.
"De vraag is dan wel waarom die shcholen het jaar ervoor niet inzagen dat die kinderen nog niet toe waren aan het eindexamenjaar. Ze zullen toch niet allemaal ineens enorm achteruit gegaan zijn in die paar maanden?"
Ik heb niet de indruk dat het om klassen tegelijk gaat. Maar dat is de kwestie niet: als je bent toegelaten tot het examenjaar, dan mag je examen doen. Dat betekent dat als je daarvan geen diploma haalt, dat je dan niet alles over hoeft te doen. Alleen die vakken waarvoor je geen voldoende haalde.
Als dit nieuws (niet mijn nieuws, maar dat van Laks) al om commentaar vraagt, dan vraagt het volgens mij om commentaar op de vraag of een school het eigen belang op die manier zo sterk ten koste mag laten gaan van het belang van leerlingen.
"Deden ze vroeger ook al" is discutabel en gaat bovendien voorbij aan die kernvraag.
Groet,
Miriam Lavell
Tja miriam
Het zal best dat er scholen de examencijfers niet in Trouw wilden, geen idee, is van na mijn tijd.
Maar roddel en achterklap? Misschien toch iets beter nadenken Miriam. Op een school van een kleine 90 eindexamenleerlingen VWO (scholengemeenschap HAVO/VWO) ken je elkaar en ken je alledrie de gezakten. En hoeveel er gezakt zijn op de HaVO weet je ook vrij snel. En je weet ook nog wel hoeveel er vorig jaar gezakt waren. Percentage berekenen is echt niet zo moeilijk. Vergelijken met de school van je neef ook niet hoor. Niks roddel en achterklap, maar dat zul je wel niet geloven, aangezien het niet past in jouw wereldbeeld.
Ook behoorlijk gebruikelijk in mijn regio was dat de scholen de geslaagden feliciteerden in de krant, op naam dus. Erg leuk om je naam of die van bekenden eruit te halen. Wordt ook erg moeilijk om met de cijfers te sjoemelen op die manier. Heel gewoon was op veel meer plaatsen zo. Ik denk overal waar concurrentie tussen de scholen was.
Toch interessant dat wantrouwen over wat hier geschreven staat op het moment dat het niet past in jouw ervaringswereld.
En ja, blijven zitten op het moment dat je te beroerd bent om te werken vind ik een heel terechte straf. School is er om te leren en als je dat niet doet, beheers je de stof niet. Overgaan als je de stof niet beheerst leidt tot of veel gezakten, of een daling van het niveau van het examen. Allebei heel ongewenste ontwikkelingen.
Miriam met hoofdletter
Sorry
Dat bedoel ik
Gerry, je maakt je verhaal niet geloofwaardiger. Juist in de context die je noemt, ons kent ons, is er voor een school niet zoveel prestige te halen met het uit de examenklas duwen van leerlingen. Ons weet ook precies wie dat dan weer zijn en hoe vaak dat voorkomt.
"Toch interessant dat wantrouwen over wat hier geschreven staat op het moment dat het niet past in jouw ervaringswereld. "
Je vertelt een slordig verhaal.
"En ja, blijven zitten op het moment dat je te beroerd bent om te werken vind ik een heel terechte straf."
Ik vind het best. Er zijn ook mensen die vinden dat je je kinderen moet slaan (ja, die twee dingen hebben alles met elkaar te maken). Suf vind ik het wel, want het helpt niet (ze worden er niet beter van), het is duur en het verstopt de problemen die eventueel in het les geven ziten.
Maar deze kwestie gaat niet over zittenblijven. Deze kwestie gaat over het uitsluiten van deelname aan het examen.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam
Wel lezen Miriam, ik zeg helemaal niet over het uit eindexamenklassen duwen. Ik zeg dat het slagingspercentage van scholen al in mijn tijd (examenjaar '87) van belang was. Zoals o.a. Izar ook schrijft.
Nou ja zeg
Over stemmingmakerij gesproken. Gerry heeft het overduidelijk over iets anders dan ik. Misverstand.
Joyeux:"Scholen die examencijfers publiceerden deden aan roddel en achterklap,"
Dat deden ze niet. Ook jij hebt het over iets anders.
"Wat kan jou het schelen dat kinderen die slecht scoren een klas terug gezet worden? "
Dat kan mij schelen ja. Het mag niet en het tast de rechten van de leerlingen aan. Het benadeelt ze daadwerkelijk.
Waarom kan dat jou niks schelen?
Groet,
Miriam Lavell
Miriam
Toch Miriam kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat je jezelf tegenspreekt.
in de post hierboven schrijf je dit:
"Joyeux:"Scholen die examencijfers publiceerden deden aan roddel en achterklap,"
Dat deden ze niet. Ook jij hebt het over iets anders. "
In je eerste reactie op mij schrijf je dit:
"Dat klinkt allemaal erg logisch, ware het niet dat er geen andere bron over slagingspercentage was dan de school zelf. Die dat ook nog eens niet publiceerde in de iegen schoolgids. Er moet niet meer geweest zijn dan oncontroleerbare prietpraat, roddel en achterklap. "
Ik krijg toch echt de indruk dat je nu de samenvatting van Joyeux van jouw stukje ontkent.
Overigens ben ik het met je eens dat je leerlingen die in het examenjaar zitten niet mag weigeren examen te doen. Is volgens mij ook gewoon tegen de wet.
Wat de mensen zeggen
Gerry, ik weet niet waar je naar zoekt. Waarom zoek je eigenlijk zo?
Feit: scholen publiceerden hun schoolresultaten niet. Trouw was de eerste die dat deed (in 1997).
Dat er tussen de mense, ons kent ons, wel over gesproken werd is volgens mij iets heel anders.
Gerry:"Overigens ben ik het met je eens dat je leerlingen die in het examenjaar zitten niet mag weigeren examen te doen. Is volgens mij ook gewoon tegen de wet. "
Fijn. Ik geloof niet dat Izar, jij, of Joyeux hebben willen zeggen dat scholen ook in de tachtiger jaren uit pure gewoonte op deze manier de wet overtraden.
Het is toch net alsof er twee verschillende gesprekken door elkaar lopen.
Groet,
Miriam Lavell
Dat doe je verkeerd
Joyeux, je verwijt is geheel op jou van toepassing. Kennelijk heb je behoefte aan stoken.
Feit: scholen publiceerden niet. Er was hooguit gebabbel onder leerlingen en ouders (zie verhaal Gerry, ons kent ons). Het was niet meer dan 'wat de mensen over de school zeggen'.
"Ik vat jouw (!) zin samen, en vervolgens ga je tegen die zin in!"
Terecht. Je vat het verkeerd samen.
Waar zoek je nu toch naar? Kunnen we terug naar het onderwerp? Als het jou allemaal niks kan schelen, wat doe je hier dan?
Groet,
Miriam Lavell
Interessant artikel
Een leerling het recht ontzeggen om examen te doen is bij wet verboden.Scholen doen dit om hogere slagingspercentages te kunnen presenteren aan de nieuwe brugklasouder. Hoe hoger het slagingspercentage, des te meer aanmeldingen.
Bij aanmelding van mijn zoon heb ik hier natuurlijk ook naar gekeken. Al zeiden mij die cijfers op een grotere scholengemeenschap niet veel. Waar het natuurlijk omgaat is of de leerling het diploma haalt wat in de verwachting lag bij start brugjaar.
Mij werd de school ook gepromoot door andere ouders."Het is een goede school, praktisch alle leerlingen verlaten de school met diploma." Of de Havo leerling de school heeft verlaten met Havo of VMBO diploma is niemand mee bezig.
Dus de selectie vindt in de eerste jaren VO plaats. Er moeten hoge gemiddeldes gehaald worden om door te stromen op huidig niveau. De cijfers voor opstromen zijn naar boven bijgesteld en afstromen is geen schande. Zitten blijven in de eerste jaren is een zeldzaamheid, zo is de inspectie ook weer tevreden.
De basisscholen stellen langzamerhand ook hun adviezen bij."Deze VMBO leerling zou de Havo kunnen proberen" wordt een VMBO advies.
Dan kan het aan het eind van de rit alleen nog maar meevallen met het behaalde niveau.
Misschien rare vergelijking.
Autorijscholen doen dit natuurlijk ook al jaren. "Slagingspercentage na 1x afrijden 99%". Wauw! Er staat alleen niet bij of dit na 20 of na 50 autorijlessen is.
Als consument willen we alles weten, als ouder van onze brugpieper ook.Concurrentie genoeg. Scholen willen leerlingen en verstrekken dus verkapt (on)eerlijke informatie.
Vroeger
Vroeger zat ik op de mavo. Dat liep helemaal niet lekker. Het eerste jaar heb ik overgedaan en ik haalde steeds slechte cijfers voor sommige vakken. Voor nederlands, engels, duits en godsdienst had ik achten, negens en tienen en voor de niet interessante vakken had ik 3- en 4-en. Nu weet ik hoe dat komt maar toen had niemand een idee en zijn we zo die 5 jaar doorgesukkeld. Anyway, ik stond dus slecht voor de schoolonderzoeken maar heb gewoon examen gedaan. Weliswaar een pretpakket maar toch een examen. En zoals een rechtgeaarde autist betaamt had ik tijdens mijn examens een hyperfocus van jewelste waardoor ik een negen en een zeven had en de rest allemaal achten. Uiteindelijk heb ik met vlag en wimpel mijn examen gehaald.
Mijn punt is dat het dom en kortzichtig is om mensen op voorhand uit te sluiten van een examen. Ze zouden je wel eens kunnen verbazen 
Feiten en waarheid
"Feit: scholen publiceerden niet. Er was hooguit gebabbel onder leerlingen en ouders (zie verhaal Gerry, ons kent ons). Het was niet meer dan 'wat de mensen over de school zeggen'. "
Wat een onzin, vind je ook niet?
Het is natuurlijk niet zo dat wat gepubliceerd daarom waar is en wat niet gepubliceerd daarom niet waar is. Daarbij gaat het om 'scholen' (alle scholen, scholen in het algemeen?) versus deze ervaring. Vanwege het instand houden van het binaire denken, is het ene perse waar en dus het andere perse niet waar: daar ligt een redenatiefout).
Ik weet dat scholen prat gingen op slagingspercentages. Onze school deed dat ook. En die waren niet verifieerbaar maar daarom niet perse waar of onwaar. Hoogstens onverifieerbaar. Maar wel met een uitwerking op het publiek.
Gaat niet over smaak
Judith:"Het is natuurlijk niet zo dat wat gepubliceerd daarom waar is en wat niet gepubliceerd daarom niet waar is. "
Ik doe daar geen beweringen over. Feit: scholen publiceerden hun prestaties niet.
En inderdaad: wat de mensen over scholen zeggen is al sinds jaar en dag van betekenins voor de populariteit van scholen. Maar die publieksopvatting hangt niet automatisch samen met schoolprestaties.
"Strenge scholen" (knikkeren veel kinderen eruit) hebben hun eigen aantrekkingskracht. Kwestie van smaak.
Daar gaat het hier allemaal niet over. Het gaat over scholen die omwille van de cijfers die _wel_ gepubliceerd worden, leerlingen de toegang tot het examen ontzeggen. Dat is onrechtmatig en het tast daadwerkelijk de rechten van leerlingen aan.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam, feiten vragen bewijs
Dus als jij iets een feit noemt, zul je het moeten bewijzen. Jij beweert dat er iet gepubliceerd werd, dan zul je dat moeten bewijzen.
Wat ik schreef is dat zoals Judith schrijft scholen wel degelijk slagingspercentages naar buiten brachten en dat die ook te controleren waren. O.a. door ons leerlingen zelf, want je wist echt wel wie er geslaagd en gezakt was in het jaar boven je. En omdat de namen in de kranten stonden. Dat maakt dat het dus gewoon echt te controlere was voor buitenstaanders. Het zou zelfs kunnen dat de percentages erbij stonden, weet ik niet meer.
Feit is dat je helemaal niet weet wat scholen deden voor dat Trouw begon met de publicaties. Feit is dat als je dat wèl wilt weten je dat na zult moeten zoeken. Feit is dat je omdat er scholen bezwaar maakten dat niet betekent dat alle scholen bezwaar maakten. Dat weet je niet. Als je werkelijk wilt weten hoe het zit, zul je onderzoek moeten doen. Dat lijkt mij met een kanon op een mug schieten. Je kunt beter gewoon geloven wat wij ervaringsdeskundigen je vertellen, dat er wel degelijk regio's waren waar scholen heel publiek waren met hun slagingspercentages, wat ook voor buitenstaanders vrij eenvoudig controleerbaar was (namen in de kranten, grootte van de school). En nee, ik weet niet precies meer hoe mijn school de slagingspercentages bekend maakte. In ieder geval natuurlijk op de diploma-uitreiking, vast ook nog wel in een brief aan de ouders of zo. Misschien dat het percentage boven de namen in de krant stond, zou heel goed kunnen. Weet ik niet meer. Maar bekend gemaakt werden ze. En verifieerbaar was dat ook.
Wat wil je nou Miriam? Ten koste van alles gelijk hebben? Ook als je ongelijk hebt? Ik snap je niet. Is ongelijk hebben nou zo moeilijk toegeven?
N weggevallen
in de eerste zin.
Enne, Miriam, roepen dat het er niet over gaat op het moment dat je argumenten onderuit gehaald worden is natuurlijk duidelijke retorische truuc. Trappen we niet in 
Roze olifant
Gerry, ik kan niet bewijzen dat iets er niet was. Dat is er niet namelijk. Jij kunt wel bewijzen dat het er wel was: laat die publicatie maar zien.
Ik kan wijzen op de geschiedenis van het publiceren van schoolgegevens en die laat zien dat Trouw daar pas in 1997 mee begonnen is.
Ik wil best geloven dat de school bij de uitreiking van de diploma's in de grote zaal iets gezegd heeft over het aantal geslaagden. Maar dat is van een andere orde dan waar het hier over gaat.
Waarom is dat verschil zo ingewikkeld?
Groet,
Miriam Lavell
