Passend onderwijs

Zucht, kobalt

Ik zeg helemaal niet dat elk gedragsprobleem het resultaat is van falend ouderschap. Dat lees jij erin. Trek die schoen niet aan, hij past je niet. Of drink jij 's ochtends een halve liter Aldibier voor je aanspreekbaar bent, heb je een wietplantage op zolder, vind je een nieuwe flatscreen-tv belangrijker dan de gasrekening en heb je een nieuwe vriend die jou mept en aan de billen van je kind zit? Ik ga er zomaar vanuit dat je niet in bovenstaand profiel past.
Maar je gaat me nu niet vertellen dat je niet weet dat er zulke ouders bestaan in allerlei boeiende varianten en gradaties, en dat de problemen die hun kinderen in hun schoolcarriere ervaren volstrekt niet toe te schrijven zijn aan de interessante thuissituatie.
Groetjes
Massi

Annej

Ik raak bij jouw postings vaak de draad een beetje kwijt. Wat hebben die kindertehuizen in Roemenie er nu precies mee te maken? Ik wil best met je meedenken, maar je maakt het me niet makkelijk. Wil je zeggen dat elk kind belangstelling en inspanning verdient? Helemaal mee eens. Maar ik krijg eigenlijk de indruk dat je iets anders wilt zeggen, alleen blijft het voor mij wazig wat dan.
Groetjes
Massi

Anna

Lieverd. Dat weet ik toch. Tuurlijk zijn er kinderen met gedragsproblemen in doodnormale gezinnen. Die heb ik ook dagelijks voor mijn neus, kinderen uit doodnormale gezinnen (nou ja, wat daarvoor doorgaat, natuurlijk, want wat is normaal eigenlijk?). Ik wilde alleen maar wat tegengas geven nu in veel bovenstaande reacties wordt gesuggereerd dat het probleem nooit bij de ouders ligt. Ik weet uit ervaring dat het helaas anders is.
Groetjes
Massi

Massi heeft gelijk

Natuurlijk heeft Massi gelijk. En nee P, ik geloof niet dat dat dan om een andere problematiek gaat.
Ik weet als geen ander dat allerhande stoornissen geen opvoedingsprobleem zijn. Maar ze veroorzaken wel een opvoedprobleem (lees: uitdaging). Een goede en bewuste opvoeding kan een enorm verschil maken. Maar zelfs met super goed opvoeden, kan een kind veel problemen hebben
Maar niet alle ouders zijn goede opvoeders, laten we daar nou maar realistisch in zijn. Het OOL-publiek is geen afspiegeling van de maatschappij. Ik heb een aantal jaren in een volkswijk gewoond, en daar namen veel buren het echt niet zo nauw met opvoeden. Of beter gezegd: ze hadden daar nogal eens compleet andere opvattingen over van wij. En als die ouders toevallig een kind-met-gebruiksaanwijzing krijgen, tja, dan heeft het kind wel enorm vette pech. Daar zit je dan als snel-overprikkeld-kind, en je werkloze ouders zitten iedere middag met vrienden te roken en bier te drinken, jij wordt naar buiten gestuurd want je bent lastig en druk. Of je komt thuis en de politie is net bezig de wietplanten uit de kelder te halen. Dat is voor ieder kinder al vreselijk rot, maar een kind met een stoornis is dan toch echt vrij kansloos.

Maar

Vinden jullie nu werkelijk, dat omdat er kinderen zijn met ouders die een wietplantage hebben en elke dag stomdronken worden, de regering terecht aan alle ouders de beslissingsbevoegdheid overa de opvoeding en opleiding van hun kinderen afnemen. Vinden jullie het terecht dat ouders bij aanmelding van een kind bij een school, verplicht moeten tekenen voor toestemming voor uitwisseling van de privegegevens van het kind waar zij verantwoordelijk voor zijn?
dat kan toch niet waar zijn?
Ik ben het ook wel met elementen van het passend onderwijs eens. En het passend onderwijs is in eerste instantie zorgvuldig en zinvol ontworpen. Maar door het gelobby van de onderwijsraden en een hand op de knip van de minister, is er besloten de rechten van ouders in de uitverkoop te doen. Ik kan me niet voorstellen dat jullie dat een goed idee vinden.
Overigens klopt de analyse van alcedo volgens mij precies. Her opvoeden van een kind met een gedragsprobleem, is een verschrikkelijke opgave. Onvoorstelbaar moeilijk vind ik het en ik sta daarin niet alleen. En ongetwijfeld zullen er veel ouders zijn, die dat niet kunnen. Die mensen hebben hulp nodig. Hen onmondig maken en afhankelijk maken van de willekeur en centen van een samenwerkingsverband, gaat volgens mij niet helpen.
en mensen zoals ik, zoals anna, zoals zoveel mensen die juist wel de vermogens hebben om hun kind te steunen, maar daarvoor ook coaching nodig hebben, komen met deze ondermijning van hun rechten met hun voeten in het drijfzand te zitten. De wet en het referentiekader gaan niet alleen maar over die achterbuurtmensen. Wat bijsterveldt nu aan het bekonkelen is, gaat over iedere ouder en ieder schoolkind in nederland. Ook jullie raken je beslissingbevoegdheid over de scholing van je kind kwijt.
Ik lees in deze rubriek zo vaak draadjes over conflicten van ouders met scholen die falen. Hoe voelt dat zometeen, als jij zo'n conflict hebt, en je weet dat de school, als hij wil, je kind ergens anders kan dumpen. Hoe voelt dat gesprek, als je weet dat die domme juf, die tegen over je zit, tegen jouw wil, jouw gezinssituatie, kan gaan bespreken met dat gezellige zat-team?
Ik kan me echt niet voorstellen, dat jullie daar nu echt vrede mee zullen hebben.

Kobalt

Je leest niet. Nee, ik vind niet dat scholen alle macht moeten krijgen en ouders niets overhouden. Wie zou dat nu wel een goed idee vinden, behalve kinderloze schooldirecteuren? Het is overigens nu al zo dat de school ouders wel moet vertellen dat een kind bij het zat-team wordt besproken, maar er hoeft geen toestemming te komen van de ouders.
Ik vind je punt van verantwoordelijkheid en beslissingsbevoegdheid trouwens scherp en raak. Helemaal mee eens. Ik ben zelf docent en ik *wil* die verantwoordelijkheid helemaal niet over andermans kind.
Groetjes
Massi

Als kinderloze schooldirecteur

Nee, ik vind niet dat scholen alle macht moeten krijgen en ouders niets overhouden. Wie zou dat nu wel een goed idee vinden, behalve kinderloze schooldirecteuren?

Als kinderloze schooldirecteur zit ik hier niet op te wachten. Heb liever ouders die iets te kiezen hebben. Onderwijs is effectief als ouders en school het met elkaar eens zijn. Ik zit te wachten op ouders die voor mijn school kiezen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Wie?

'Nee, ik vind niet dat scholen alle macht moeten krijgen en ouders niets overhouden. Wie zou dat nu wel een goed idee vinden, behalve kinderloze schooldirecteuren?'
Ik weet wel wie dat een heel goed idee vinden. De PO-raad en de VO-raad samen met onze minister van Bijsterveldt.
Ik weet dat de ouderverenigingen heftig gestreden hebben voor de positie van ouders. Al hun bezwaren zijn beaamd en vervolgens van tafel geveegd. Dat manifest hebben ze niet voor niets opgesteld.

Trouwens massi,,,

Volgens mij snap ik je wel hoor. Je wilt het beste voor de kinderen in je klas en de oprechtheid druipt van je zinnen af.
Maar ik kan met zo opwinden over deze wetgeving, omdat ik ervan overtuigd ben, dat wetten dienen ter bescherming van de burgers. Juist als het niet goed gaat, juist als er conflicten zijn, zou je op de wet terug moeten kunnen vallen en je recht kunnen halen. De onderwijsraden en Van Bijsterveldt, doen deze rechten in de uitverkoop, bah.
En ik vermoed, dat er heel wat ouders in Nederland zijn, die zich dit niet realiseren. Want het gaat nu toch goed? Maar wat als hun kind in zijn puberteit in eens een vuilgebekte spijbelaar wordt? Zelfs de braafste kinderen van de klas, willen door hormonen weleens flink in de problemen komen. En dan realiseer je je ineens, dat je niets meer over je kind te vertellen hebt. Dat ZAT-team en samenwerkingsverband de regie in handen hebben. En dan?
Ik vind het op zich oke als de etiketjes wat minder snel geplakt gaan worden. Maar ik weet honderd procent zeker, dat er gewoon weer heel veel nieuwe etiketjes gaan ontstaan. 'Ontwikkelingsachterstand', 'sociaal-zwak milieu', 'gedragsproblemen', 'sociaal onzelfredzaam'. En wat is dan de winst? De etiketjes die we nu hebben, worden ten minste nog door professionals uitgedeeld. Zo meteen wordt het kind misschien wel gelabeld door een Trien van een CJG in overleg met een slecht funcitionerende IB-er. Is dat dan een verbetering?

Nog een aanvulling

Ik lees mijn post, van hierboven. En je zóu de eerste zin ook kunnen lezen als een sarcastische zin. Zo bedoel ik het niet. (om misverstanden te voorkomen )

Geen belang meer bij etiketjes

Het grote verschil met nu is dat school straks niets meer opschiet met het uitdelen van etiketjes. Etiketjes leveren geen zak geld op. Scholen hebben geen belang meer om hulp uit te stellen totdat er een clusterindicatie is gegeven (en in de tussentijd de situatie te laten verergeren). Hoe een kind ook geplaatst wordt, school is zelf (ook financieel) verantwoordelijk.

En aangezien er minder geld is straks, zullen straks in elk geval minder kinderen (min of meer gedwongen) op speciaal onderwijs terecht komen dan nu.

(en nee, ik ben ook niet over de wet echt enthousiast, en had graag de positie formeel ook beter geregeld gezien, maar in het algemeen, zullen de meeste kinderen mijns inziens beter af zijn).

Ik hoop het

In het kader van passend onderwijs moet iedere school een zorgprofiel hebben. Daartoe wordt er een zorgprofielscan gemaakt. Daarna volgt een zorgprofielscanvalidatie (echt, ik verzin deze termen niet zelf ). Bij de toekenning van het zorgprofiel telde alleen het percentage geïndiceerde leerlingen (lees rugzakken). Andere zorg die je geboden werd telde niet mee voor het profiel. Ik weet niet of etiketjes straks niet meer belangrijk zijn. Ik kreeg sterk de indruk dat juist zorg zonder etiket, stempel of zegeltje, gewoon niet meetelt... Deze voorbode stemt me in ieder geval wat droevig...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Respect

Ik leer mijn kinderen om respect te hebben voor zichzelf en voor anderen. En zich verder te distantiëren van mensen die hen niet begrijpen of niet het geduld voor ze kunnen opbrengen dat ze nodig hebben. Blijf vriendelijk en beleefd en zeg nog maar eens ' o', glimlach vriendelijk en trek je terug.
En ja, misschien krijg ik wel steeds meer begrip voor asociale ouders, die weten het al, die boeit het niet meer. Ik voel me nog beledigt als ik daar mee vergeleken wordt. Misschien moet ik dat maar eens van mij afzetten.
En er vanuit gaan dat ik behandeld wordt als een asociale ouder en dat mijn kinderen zich daardoor anders ontwikkelen. Wat kun je anders verwachten van asociale ouders?

Annej

>>Ik voel me nog beledigt als ik daar mee vergeleken wordt.< <

Ik ook!

>>En er vanuit gaan dat ik behandeld wordt als een asociale ouder en dat mijn kinderen zich daardoor anders ontwikkelen. Wat kun je anders verwachten van asociale ouders?< <

Precies, je wordt er als ouder op aangekeken. alsof ik het fijn vind als mijn zoon in zo'n bui terecht komt! Maar ik weet ook dat hij dat niet express doet. En daar schort het ook vaak aan. Mensen die geen idee hebben denken dat zoon dat "zomaar" doet. Maar vaak overkomt het hem ook, voorafgegaan door een bepaalde oorzaak. Of die nu terecht of onterecht is.

Massi

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het weer salonfähig is geworden om de ouders de schuld te geven van het autisme van hun kinderen.
Ernstige verwaarlozing zoals aangetroffen bij weeskinderen in de tehuizen van Roemenië aan het einde van het tijdperk Ceausescu kan leiden tot verschijnselen van autisme. En zo kan het gebeuren dat er generaliserend maar besloten wordt dat elke moeder met een kind met autisme dit op haar geweten kan hebben. Volgens Bruno Bettelheim is de ijskastmoeder de schuld. Autistische kinderen zouden zich distantieren in hun vroege jeugd van een kille en afwijzende moeder. Dat heeft geleidt tot zelfmoord onder ouders.
Als je dus gelooft dat autisme geen biologische maar een sociale oorsprong heeft dan zijn de ouders altijd verdachten.
Voor mij is autisme een natuurlijke variatie in biologische aanleg. Ik ben namelijk geen kille moeder en heb ze gewoon vanaf de geboorte gecontroleerd door kinderopvang en school goed verzorgd. Ik herken het in mijn familie en de familie van mijn ex dat we niet allemaal hetzelfde zijn. Maar dat dat wel een andere omgang vraagt die niet vanzelfsprekend is. Ik herken ook dat juist moeders die zich inzetten voor hun bijzondere kind weggezet worden als ' verwennend' of juist ' kil' . Die aanpassing in benadering van je kind wordt niet begrepen.
Dus dan is ook de enige remedie uithuisplaatsing van het kind en beschuldiging van de ouders.
Op Bruno Bettelheim is na zijn dood veel reactie gekomen van zijn slachtoffers. In werkelijkheid was het een intelligente sadist. Hij sloeg zijn pupillen en de beschuldigingen leiden niet zelden tot zelfmoord bij de ouders. En ook Leo Kanner heeft zich gedistantieert van zijn bijdrage aan de koelkastmoeder. Na een periode van begrip en de noodzaak mensen te scholen is er nu weer een periode waar de nadruk weer komt op falend ouderschap als oorzaak.
Het ligt genuanceerder denk ik. Autisme is erfelijk en sommige ouders hebben dan ook instructie nodig bij de opvoeding van hun kinderen, die opgroeiproblemen kunnen hebben. Beiden kunnen zich dan niet voldoende afstemmen op elkaar. Maar je kunt ook ouder-kind relaties hebben waarin juist een sterk sociale ouder een sterk autistisch kind niet kan bereiken en juist door de manier van toenadering problemen kan versterken.
Dat kun je leren dus. Helaas wordt het niets als je als ouder maar weer de schuld krijgt en ik zie dat het grote zwarte pieten onverminderd doorgaat.

Annej

Bedankt voor de lange uitleg, maar waar o waar heb ik beweerd dat autisme de schuld is van de ouders? Verder herken ik veel in Sini's posting.
Groetjes
Massi

Eens met sini: zeer somber over toekomst

Ik denk dat het zo erg wordt als sini beschrijft. En niet alleen de stuiterende kinderen en de juf/meester heeft daar last van, de HELE
klas, de HELE school, ALLE kinderen gaan daar last van krijgen!
Nederland had het prima op orde, vergeleken bij veel andere landen, nu wordt t prut. En al die expertise die wordt weggegooid, dat komt nooit meer terug! Eeuwig zonde! Steunpunt autisme idd.
Overigens vind ik het de jeugd zeker waard om in te investeren.
mirjam

Ja sini

Ik begrijp het van jouw kant heel goed. En ik zie nu ineens ook in waarom de tweede klas van mijn zoon iets van zes onervaren docenten heeft, die idd geen orde kunnen houden en niet kunnen lesgeven, aldus zoon. (vooral die van Frans...
Maar nu vallen in veel gevallen pgb, begeleiders, gespecialiseerde leraren ed weg, en zijn ouders door de staats (of was het de minister) 'vakkundig' weggezet als te pushend en moeten we maar niet allemaal streven naar achten voor onze kinderen, alsof het daarom gaat. Kortom allemaal bij elkaar in de klas, en jij als totaal onvoorbereide docent mag het oplossen. En ook mijn leergrage kind heeft er dan last van...

mirjam