Past niet binnen schoolsysteem

Leonardo

Ankhnika, ik zou zeggen: zoek de dichtstbijzijnde Leonardo school voor hem, ik denk dat hij daar beter past. Sterkte.

Ankhnika

Je kind hoeft echt niet per se geïnteresseerd te zijn in taal en cijfers om als hoogbegaafd uit de bus te komen. Andersom: niet binnen het schoolsysteem passen betekent ook niet automatisch dat een kind hoogbegaafd is!

Ik zou beter willen weten waar het fout gaat op school. Is er wel eens geobserveerd in de klas? waar komt het ongeconcentreerde vandaan? Is dat thuis ook merkbaar? enzovoorts.

Overigens: sommige kinderen passen inderdaad niet binnen het schoolsysteem. Als ik het met mijn dochter (inmiddels 16) over zou kunnen doen, zou ik haar niet naar school sturen. Maar ja, dat is geredeneerd vanuit wat ik inmiddels weet over haar en over scholen.

Ankhnika

onze dochter van 6 is HB, zij had nooit echt ene grote interesse in taal en rekenen. vooral rekenen niet, als ze ergens een hekel aan heeft Ze heeft zich wel al vroeg leren lezen en schrijven echter hield daar ook alweer vrij snel mee op toen het moeilijker werd. Zij is echt een denker, wil alles weten en doorgronden. Ze heeft fases van een paar maanden waarin ze iets volledig wil begrijpen. We hebben tot nu toe oudheid, dinosaurussen, heelal, natuur, Napoleon, socialisme, communisme etc gehad. Als ze voor haar gevoel alles weet dan gaat ze verder naar het volgende. Haar woordenschat is ook extreem groot, ze is dit jaar versneld van drie naar vier maar ook hier steekt ze qua woordenschat ver boven de groep uit.

Ondanks dochter haar erg hoge score hebben wij besloten haar niet naar een leonardoschool te sturen. Wel zijn wij op zoek gegana naar een andere school. Ze zit nu op een montesorribasisschool. Ik kan niet zeggen dat het altijd goed gaat, het zal altijd een kind blijven waarbij het een beetje aanklooien is om maar zo te zeggen maar ze is vrij tevreden nu. Ze kijken naar haar interesses, passen daar haar plusprogramma op aan zodat de week dragelijk wordt voor haar

Passend onderwijs bestaat niet...

Ondanks alle geweldige initiatieven als wsns (weer samen naar school) blijven er kinderen die gewoon niet in het onderwijs systeem passen, en dat is heel moeilijk. Ik heb zelf twee kinderen met een vorm van autisme, die passen dus op een andere manier niet als die van jou ik heb besloten om ze niet meer met alle moeite toch in die standaard mal te persen. Ze zitten nu op een vrije school, waar ze een stuk meer zichzelf kunnen zijn dan op de (reguliere en cluster4) scholen waar ze eerst zaten. Vergis je niet in het woord vrij, het is geen school waar je mag doen wat je wilt, er is juist heel veel structuur en regelmaat, en dat doet mijn kinderen goed. Of ze hier ook daadwerkelijk het hoogst "scoren" van wat voor hun haalbaar is weet ik nog niet, maar dat deden ze op die andere scholen in ieder geval niet!
Punt is dat ze nu een stuk beter in hun vel zitten, en van daaruit KUN je denk ik pas iets leren.
Maar goed, er zijn meer vormen van onderwijs, je kunt je daar eens verder in verdiepen, en scholen in jou buurt gaan bekijken (want elk systeem valt of staat toch met de mensen die het uitvoeren ) zoek de school die "het minst erg is" voor jou kind. Misschien is dat een vrije school, misschien een montessori, het is maar net hoe het past, maar het kan beter dan dit! suc6 ermee,
groetjes, Tess

Checklists zeggen weinig

Het zijn net echte kinderen die heel slimme kinderen, allemaal verschillend. HB wil is niks meer en niks minder dan 130 ofhoger scoren op een test. En dan wordt er nog druk gepraat over onmeetbare zaken als creativiteit en motivatie maar hoe dat gemeten moet worden weten ze al helemaal niet.
Op zich vind ik je zoon heel herkenbaar. Oudste (nu 5,5) heeft op een slecht functionerende Leonardo gezeten en ik ken dus wel wat kinderen met die interesses. Ze zit nu op een reguliere school waar we veel tevredener over zijn (en we zijn niet de enigen, ik zag vandaag weer een moeder uit de oude klas van dochter van wie het kind nu ook wennen is daar, dat wordt kind 9 uit die klas dat over gaat stappen naar deze school).

http://www.hb-kind-forum.nl/index.php vind ik nog steeds de beste plaats voor informatie over heel slimme kinderen, er zitten daar zat ouders van niet geteste kinderen, maar allemaal omdat ze problemen hebben, meestal op school.

Er zijn zeker scholen die in staat zijn om echt goed op de interesses van je kind in te spelen, maar je moet ze soms met een nachtkaarsje zoeken. Schooltypen zeggen helaas niks, de ene school van hetzelfde type is een wereld van verschil met de andere school.

Het handigst lijkt mij om op hb-kind dezelfde vraag te stellen, maar daarbij in welke regio je zoekt. Of als je dat niet wilt, daar vragen welke vragen je op school moet stellen en met welke antwoorden je zeker geen genoegen moet nemen (scholen hebben nogal eens de neiging om te zeggen 'dat kunnen we aan,' of 'we hebben voldoende materiaal voor extra uitdaging,' en dat blijkt dan later dus gewoon niet het geval te zijn.)

Testen

Wij kunnen hier van alles roepen maar begin bij het begin. Laat je kind testen bij een psycholoog en/of orthopedagoog. Bij onze praktijk begint iedereen met een uitgebreide intelligentietest. Dat is een referentiekader (hoog IQ, gemiddelde prestaties is aanwijzing om verder te gaan onderzoeken). Uitvallers in bepaalde subtesten bv zijn belangrijke aanwijzingen. Tijdens die intelligentietest kan de psycholoog het kind ook observeren: is het druk, faalangstig, geconcentreerd, maakt het makkelijk contact, etc. Daarna wordt er verder getest op basis van de bevindingen: dyslexie, begaafdheidsonderzoek, ADD, etc. Ik roep maar wat... ik zeg absoluut niet dat je het die richting op moet zoeken. Maar begin bij het begin! Het is een beetje oenig om hier als buitenstaanders te roepen dat het dit en dit is.

Hier wordt nu HB geroepen maar er kan zoveel meer aan de hand zijn. Of een combinatie van problemen (hier HB en dyslectisch -> je zou hem makkelijk aan kunnen zien voor een typische VMBO leerling met wat opmerkelijke interesses)

Weinig overeenkomsten hb

Wij gingen voor een dyslexieonderzoek voor onze zoon. Hij bleek ook HB te zijn. Ik herken hem niet in de lijstjes (okee, nu ik iets meer moeite doe komen er wel wat vage kenmerken bekend voor). Samen met hem heb ik het boek "Hoogbegaafd, nou én" gelezen op advies van psycholoog. Hij herkende zich daar niet in. Hij flierefluit zonder problemen door het leven (al heeft de erkenning dyslexie hem wel veel goed gedaan).

Hier dus ook niet zo'n enorme interesse in lezen en spelling. Logisch. Maar wel een grote woordenschat. Lezen zegt weinig over intelligentie. Woordenschat wel. In de Wisc is er een onderdeel woordenschat, lezen wordt niet getoetst.

Faalangst, ja dat herken ik wel bij mijn zoon. Maar dat zie ik dan in direct relatie tot de dyslexie, mogelijk uitvergroot door HB.

Laat je niet wegsturen

"Het komt er dus eigenlijk op neer dat ik gewoon door moet gaan met waarmee ik al bezig was: het zoeken naar een school die zo goed mogelijk past (of het minste erg is) voor mijn zoon. "
Dat is geen eenvoudige missie.
Ik vind dat de school (leerkracht) wel erg makkelijk roept dat ze voor jouw kind niks kunnen betekenen. Niets wijst er op dat er een alternatief is namelijk. Niets wijst erop dat je kind in aanmerking komt voor speciaal onderwijs bijvoorbeeld.
Een kind met slechte scores zonder indicaties voor ander onderwijs (lees voor extra geld) wordt zelden aangenomen door een andere school.
Dit:"Mijn zoon zit nu alleen aan een tafeltje terwijl de rest van de klas in groepjes zit. De leraar heeft dit gedaan zodat mijn zoon naar buiten kan kijken en de natuur kan zien en zodat hij niet afgeleid wordt door andere kinderen en zij niet door hem." is schandalig. Die leerkracht moet lesgeven, ook aan je zoon. Als hij hem buitensluit is het niet zo gek dat hij laag scoort. Hij leert niks, sterker nog: hem wordt het signaal gegeven dat hij niks kan leren en daar gedraagt hij zich dan ook naar.
Ik lees je relaas met kromme tenen. Ik vrees dat je in de naieve veronderstelling bent dat er heus wel een school zal zijn die hem wel past. Ik snap die gedachte wel, maar in de praktijk is het er niet. In de praktijk belanden kinderen als de jouwe niet zelden zonder onderwijs thuis.
Het ergste: als jij gewillig ingaat op de lichte hint van de leerkracht, je zoekt een andere school, dan is dat zonder onderwijs thuis zitten je eigen schuld. Je kunt er nog om vervolgd worden ook (leerplicht, jeugdzorggedoe).
Niet doen dus. Dwing de school tot andere en betere 'oplossingen' dan wel tot het vastellen van een gedefinieerd probleem waarvoor er binnen het samenwerkingsverband ook oplossingen zijn trouwens. Dwing de school tot het vinden van de juiste onderwijsplaats binnen dat samenwerkingsverband. Ga niet uit jezelf weg. Dan heb je niks.
Tenzij je besluit naar een particuliere school te gaan en je dat kunt betalen.
Groet,
Miriam Lavell

Wennen in groep 3?

Ik zou me niet direct richten op een andere school, maar de situatie voor je zoon op deze school verbeteren.

Het is mij niet duidelijk hoe het in de kleutergroep gegaan is, en hoe het thuis gaat. Als dat allemaal goed ging/gaat, dan heeft het misschien te maken met wennen in groep 3?

Het is toch een grote stap voor kinderen.
En blijkbaar is er ook nog een juf met zwangerschapsverlof, dus weer een verandering.

En nu een meester die blijkbaar niet zo bekwaam is (kind alleen zetten: ik vind het belachelijk: je zoon moet juist aanhaken bij de andere kinderen).

Het wekt de indruk dat je zoon niet op zijn gemak is, en ook niet weet wat er van hem verwacht wordt. Misschien eerst eens daarop focussen? Hem heel duidelijk uitleggen wat er verwacht wordt, misschien pikt hij dat niet uit de context op? en die tests maar eens een tijdje laten zitten?

Wat je schrijft klinkt wel ernstig, maar jonge kinderen zijn heel gevoelig voor veranderingen. Hij heeft misschien meer uitleg en instructie nodig om op gang te komen in groep 3.

Het ernstigste klinkt die meester nog: zijn handelingsverlegenheid op jullie afschuiven!

Ik zou er eerst voor zorgen dat de omstandigheden in de groep verbeteren voor je zoon: meer uitleg/instructie, en terug in een groepje. Hij moet zich prettig, en competent voelen, dan kan er pas geleerd worden.

groet
Dihanne

Maar toch

Van de andere kant zou ik blij zijn geweest als een leerkracht dat tegen me gezegd had, want het is wel waar, ook mijn kind past niet zo goed. Maar natuurlijk zeggen leerkrachten dat doorgaans niet, ze weten het niet eens. Waardoor ze stug door blijven gaan kind zodanig te masseren dat het wel past. Hetgeen natuurlijk niet of niet goed lukt enz. (heb je het ene bobbeltje weggemasseerd floept het aan de andere kant weer naar buiten) Zoals dat apart zetten, als leerkrachten het niet goed weten blijven ze goedbedoeld vanalles proberen. Maar dan ben je alweer jaren bezig.
Daarbij zou ik zelf absoluut de regie in handen willen houden mbt onderzoeken. Zoek vooral goede onderzoekers! (dun gezaaid)

Je hebt er niks aan

Billie:"Van de andere kant zou ik blij zijn geweest als een leerkracht dat tegen me gezegd had,"
Probleem is dat je niks aan de mededeling hebt. 'Kind past niet in het systeem' maakt niet dat je kind niet langer verplicht is aan het systeem mee te doen (leerplicht). Die plicht blijft.
Zeg van het kind dat het niet in het systeem past en geen school wil het meer hebben.
Dat kinderen gedwongen zijn aan het systeem mee te doen, ook als ze er niet in passen, wordt gerechtvaardigd door de theoretische mogelijkheid dat de school voor het kind aanpassingen doet waardoor het kind wel (of beter) past.
Zie daar het werkelijke probleem: scholen hebben wel de mogelijkheid om het onderwijs aan te passen, ze hebben ook de wettelijke plicht daartoe, maar dat is niet afdwingbaar door ouders/lln. Gevolg: ze doen het niet. Ze weigeren pertinent en automatisch en schuiven het probleem volledig naar het kind.
Ik ben voor eerlijkheid. Zeggen dat het kind niet in het systeem past, is niet eerlijk. Zeggen dat je als school weigert je onderwijsmodel aan dit kind aan te passen, is wel eerlijk. Maar dat zeggen ze niet.
Groet,
Miriam Lavell

Ik zou niet laten testen, eerst ...

Ik zou hem niet laten testen, je komt dan in een heel ander circuit terecht, en loopt de kans dat de aandacht helemaal verdwijnt van waar die hoort te liggen: jouw zoon in groep 3.

Geef hem eerst de kans om zelf in groep 3 te slagen, met extra uitleg en instructie. En kleine stapjes, waarmee hij zelfvertrouwen kan opbouwen.

Hopelijk komt de echte juf weer terug, misschien is dat een betere leerkracht?

Onze dochter heeft nu een werkelijk uitstekende leerkracht (voorheen: variatie van slecht tot goed): wat een verschil!

dihanne

Met alle respect...

Met alle respect, maar TO start een topic over een kind dat niet binnen het schoolsysteem zou passen en blijkbaar best intelligent is.. en iedereen begint direct over hoogbegaafdheid. Draven we niet een beetje door...???

Dihanne

Ik vind dus dat je wel moet testen. Dan krijg je een objectief oordeel en niet een 'kind past niet in systeem'. Dat zeg je niet zonder dat je weet wat er aan de hand is. Als je weet wat er aan de hand is, kun je dingen gaan veranderen. Een andere school zoeken voordat je weet wat er aan de hand is, lijkt me niet slim.

Ik bedoel

Een objectief, deskundig oordeel van een expert en niet van een huis-tuin-en-keuken-juffie die eens een leuke quote in de Libelle heeft gelezen.

Dihanne

Mijn zoontje vond de test leuk om te doen, het klikte met de psycholoog en ik heb helemaal niet het gevoel dat we nu in één of ander circuit terecht zijn gekomen waar iedereen maar lukraak iets kan zeggen. Wij weten de uitslag, school heeft het onderzoeksrapport gekregen en de huisarts heb ik tussen neus en lippen door aangegeven wat er aan de hand is.

Ankhnika

"Ik zit alleen nog erg te twijfelen of ik hem moet laten testen. Wat is het voordeel hiervan? Is het belangrijk voor een school om op de hoogte te zijn van HB of een ander 'etiket'? Of is het belangrijker te zien hoe hij op een andere school ontwikkeld?"

Het is niet alleen het etiketje wat je krijgt. Het is een uitvoerig testverslag. Het etiketje HB bv zegt me niet zoveel. Het maakt weinig uit of je kind 125 scoort of 135. Maar geen HB kind is gelijk. Je krijgt een prachtig profiel van je kind. Wij herkenden ons kind er volledig in, terwijl de uitslag ons verraste. Het geeft aan wat de sterke kanten van een kind zijn en wat de zwakke. Je krijgt richtlijnen hoe om te gaan met de zwakke kanten, etc. Ik kan het niet uitleggen. Ik ben er van overtuigd als jij je kind laat testen dat daar iets uit komt. Dat een school daar iets mee kan, dat jij daar iets mee kunt, dat school leuker wordt voor je kind, etc.

De symptomen die jij beschrijft kunnen bij meerdere diagnoses passen. Dus het is zaak om zsm te weten welke diagnose je kunt stellen. Niet omdat het zo fijn is dat je weet wat het is (dat is het trouwens wel) maar omdat je dan een plan van aanpak kunt maken. Een plan van aanpak voor een dyslectische, HB kind ziet er heel anders uit dan een ADHD kind of een kind met autisme.

Ik krijg helemaal de griebels van die leraar. Hoeveel etiketjes heeft hij nu al op je kind geplakt?! En dat tafeltje, vandaag nog aangeven dat je dat geen goede optie vindt. Vraag je kind zelf wat hij graag zou willen.

Ankhnika

Ik herken wel het een en ander in je verhaal, vandaar onderstaande ellenlange post.
Wij hebben een zoon met adhd, die best wel intelligent is en die absoluut niet goed past in het systeem van een basisschool. Zoiets als een vierkant blokje in een rond gat duwen.
Hij vindt school vanaf de eerste drie maanden peuterspeelzaal verschrikkelijk. En het is een grote last voor hem. Want je kunt er niet onderuit. Nu ja, je kunt er moeilijk onderuit. Er zijn heel veel kinderen die thuiszitten, omdat het op school niet gaat. Maar dat lijkt me ook geen fijne situatie en die hebben we dus met veel moeite en inspanning tot nu toe weten te voorkomen.
Wat wij fout hebben gedaan:
We gingen ervan uit dat als leerkrachten, schoolhoofden en interne begeleiders zeggen: 'We willen het beste voor het kind.' Dat ze het dan over ons kind hadden. Fout, ze hadden het over al die 250 kinderen op de school. Dat die van ons geofferd zou moeten worden, dat hebben ze wel over voor die andere kinderen. Dus: Jij bent als oudere de ENIGE die werkelijk op kan komen voor de belangen van jouw kind. Doe dat dus! Als jij het niet doet, doet NIEMAND het!
Een andere fout was, dat we onze zoon niet voldoende serieus hebben genomen. Hij ging met tegenzin naar school, maar als hij er dan eenmaal was, draaide hij redelijk mee in de groep. Wij onderschatten die tegenzin. Nu zoon ouder is en zijn gevoelens kan verwoorden, vertelde hij dat hij zich absoluut gevangen voelde. Hij kon geen kant op, hij zag geen uitweg uit die verschrikkelijke situatie. Dit ontaarde erin dat hij op een gegeven moment zelfs suicidaal is geworden. Neem je kind dus serieus. Vraag naar de problemen waar hij tegenop loopt en help hem die op te lossen.
En andere fout was, dat wij dachten dat onze zoon zelf moest leren om zijn problemen bespreekbaar te maken op school. Maar daar was hij absoluut niet toe in staat. Achteraf heb ik daar veel spijt van gehad. Dus: kom voor je kind op. Wij functioneren nu vaak als een soort mediators tussen zoon en leerkracht. Dit gaat grotendeels via de mail. Zo kan de leerkracht veel beter het perspectief van onze zoon zien en hem veel beter helpen.
Wat wij ook fout hebben gedaan, is veel te lang afwachten tot de school tot actie over ging. Scholen zijn niet geneigd om adequaat te reageren. Dus, laat het niet alleen bij deze leerkracht. Betrek de ib-er erin. Zorg dat je zoon gezien wordt, dat zijn problemen op papier worden gezet door de school en dat ze een planmatige aanpak gaan hanteren. Dit kan zomaar maanden duren. Wacht daar dus niet te lang mee.
Wat hier verder ook heel erg hielp, was zoon erkennen in zijn ongemak op school, hem adviseren en helpen hoe hij zich zoveel mogelijk aan dat stomme systeem kan aanpassen en het leven zo leefbaar mogelijk kan maken.
En hem helpen met het aanleren van concentratie strategien, probleem oplossend denken en dergelijke. Met pictogrammen, lessen thuis voorbereiden en dergelijke. Ook hebben wij zoon een tijdlang beloond voor het naar school gaan en zich daar goed gedragen. Deze motivator hielp hem soms net over de drempel van goed gedrag. Een uitgebreid gesprek over het nut van school hielp ook.
Verder zou ik heel snel met die leerkracht opnemen dat dat alleen zitten, duidelijk niet werkt. Zo kan je zoon zich natuurlijk helemaal niet meer concentreren.
Of je je zoon wel of niet wilt laten testen, dat is een moeilijke vraag, die je zelf zult moeten beoordelen. De meeste testers hebben wel een lange wachtlijst. En niet iedere behandelaar is een goede. Dus ook dat is een zaak van de lange adem.
Ga in ieder geval niet testen via school en geef school ook geen testrapporten. Die kunnen je later soms nog opbreken, is onze ervaring.

Voordeel van testen

Onze ervaringen komen sterk overeen met die van Kobalt.
Ik wil nog toevoegen dat het onze ervaring is dat wij als ouders niet serieus genomen werden. Dat kan een voordeel zijn van testen, dat de tester mee uitleg kan geven aan school. Dan wordt het opeens een stuk serieuzer genomen. Achteraf wilde ik dat ik het eerder gedaan had. We waren wel al vroeg op zoek naar hv, maar iei steeds bij de verkeerde terecht gekomen, die niets voor ons konden betekenen. Mijn advies zou dus echt zijn zoek een goede tester, waar je zelf een goed gevoel over hebt maar die ook op school voldoende serieus genomen wordt.
Tsja, dat alleen zitten. Volgens mij moet je naar andere oplossingen toe, dan zomaar dat alleen zitten afschaffen want ik zie er absoluut voordelen van. Bij ons zitten veel kinderen alleen. Hier merk ik de andere kant; zoon werd doorgetoetst midden in de drukke klas. Hij vroeg toen zelf of hij niet op de gang mocht werken, want hij vond het te druk om zich te kunnen concentreren. Leerkracht vertelde het me als was het een erg grappig voorval, hij kon zich er blijkbaar niet veel bij voorstellen. (en die rustige ruimte was dus niet voorhanden helaas)
Het is natuurlijk absoluut niet de bedoeling dat je zoon zich buitengesloten voelt.

Ankhnika

GGD heeft niet mijn voorkeur, groot, log en meestal vrij lange wachttijden. Dat geldt ook voor instanties als Riagg en Mondriaan. Ik weet niet in welke regio je woont maar als je dat neerzet zijn er misschien mensen hier met adressen of anders op het HB kind forum. Let wel goed op vergoedingen etc.

Nog iets

Zorg dat je alles doet buiten de school om, zeker als een vermoeden is van meer dan HB, voor je het weet heeft je zoontje een mooi stickertje met een diagnose op zijn stoeltje plakken. Wees voorzichtig met wat je bij het GGD verteld want het komt in zijn dossier en zorg dat alle rapporten eerst naar jullie gaan en niet direct naar school. Hoe dan ook zal het weken, en waarschijnlijk maanden duren voordat je iets weet, ga dus kijken of jullie niet al iets kunnen doen. Dochter kreeg vorig jaar ook apart werk maar voelde zich daardoor juist vaak alleen en anders dan anderen. School bedoelde het heel goed maar het werkte gewoon niet.

Wij hebben getest ...

Wij hebben onze kinderen laten testen bij AGNO in Deventer. Zeer kindvriendelijke benadering, uitgebreid rapport waar we echt veel mee kunnen.