Pesten/vechten
Onze zoon van bijna 7 wordt al vanaf groep 1 gepest. Ik zit echt met mijn handen in het haar, misschien lucht het op als ik hier mijn verhaal neerzet.
Hij kwam als verlegen mannetje van 4 op de basisschool, staat niet graag in de belangstelling en vind het moeilijk voor zich op te komen.
Hij maakte al snel vriendjes. Op een dag kwam hij thuis onder de blauwe plekken en krassen. Het heeft even geduurd voor hij me vertelde hoe hij eraan kwam. wat bleek nu, een van zijn vriendjes claimde hem, en deed hem pijn wanneer hij met een ander kind speelde. Ik ben naar school gegaan en de juffen namen het heel serieus. Hebben beide kinderen geobserveerd en met de ouders van het andere jongetje gesproken. Tevens in overleg met school een speltherapie aan te gaan om hem wat weerbaarder te maken. In heel korte tijd merkte we verschil, de therapie had succes.
In groep 2 ging het goed, tuurlijk valt er wel eens wat voor maar ik denk dat dat in elke klas gebeurd.
Na de zomer is hij in groep 3 gestart. Zijn beste vriendje is naar een andere school gegaan en hij staat er weer "alleen" voor. Het lijkt goed te gaan in groep 3, totdat hij in oktober raar gedrag gaat vertonen. Slaapt slecht, heeft nachtmerries en is snel boos en verdrietig. Onze andere kinderen hebben heel wat te verduren, hij kan niets van ze hebben en is soms zelfs agressief.
Wij denken dan nog, spanning, er staan allemaal leuke dingen te gebeuren. Hij kan daar niet zo goed mee omgaan.
Dan zijn we in november in een speeltuin en zie ik hoe een jongen van zijn klas hem duwt en slaat. Ik spreek de jongen erop aan. En deze geeft aan niet te weten waarom hij dat deed. De volgende dag na school komt mijn zoon huilend thuis, diezelfde jongen heeft met een vriendje mijn zoon zijn eten afgepakt en op de grond gegooid. Dan valt bij mij het kwartje, mijn zoon wordt boos en agressief. Op mijn vraag of dit al langer gebeurd, zegt hij volmondig ja.... hij wordt vaker gepest en ook geslagen en geschopt.
Dus de volgende dag gelijk naar de juf die heel verbaasd vraagt of ik het zeker weet. Nou juf, ik heb het zondag gezien. Een 2e juf word erbij geroepen en zij geeft aan wel wat gemerkt te hebben maar ze wist niet precies wat. Ze gaan een gesprek aan met de desbetreffende jongens. Ondertussen heb ik ook de moeders ingelicht die heel begripvol zijn en het verschikkelijk vinden dat hun zoos dit doen. Ze doen navraag en hun kinderen geven aan, tja omdat hij toch nooit wat terug doet. Nee inderdaad, deed hij dat maar.
Ik vond dat de juf te weinig actie ondernam nadat een kind het nodig vond mijn zoon een karatetrap te geven en de juf vervolgens doodleuk zei dat hij het uitlokte.... Wanneer de juf even niet kijkt, ze weten precies wanneer ze zoiets moeten doen en er word dan een mooi verhaal van gemaakt. Ik heb daarom in een hele kwaaie bui een mail gestuurd aan de directeur.
Er volgde dezelfde week nog een gesprek met de juf en directie, juf lichtelijk gepikeerd omdat ze vond dat ik het eerst met haar had moeten bespreken.
Al snel werd duidelijk dat mijn zoon zich niet weerbaar genoeg opstelt, er word voorgesteld om met maatschappelijk werk om de tafel te gaan. Deels ben ik het daar wel mee eens maar ergens vind ik het te belachelijk voor woorden. Omdat mijn kind niets terugdoet mogen wij naar maatschappelijk werk, die pesters daar wordt verder niets mee gedaan maar oke, hij word op een wachtlijst gezet.
2 weken geleden is het dan eindelijk zover..... het gesprek met school en maatschappelijk werk. Om hem weerbaarder te maken wordt voorgesteld om opnieuw te starten met de speltherapie, prima... hij heeft vertrouwen in de therapeute en hij zal er niet slechter van worden. Op school gaan ze een time-out plekje voor hem inrichten, er moet een schrift komen waarin juf en wij onze bevindingen in kunnen zetten en ze willen van mijn zoon steeds weten met wie hij op school in zijn vrije tijd omgaat en wat hij gaat doen, tevens word hij extra geobserveerd door de pleinwacht.
Dat klinkt haast te mooi om waar te zijn, en dat is het ook. Eindelijk dacht ik dat ik begrepen werd maar tot op de dag van vandaag zijn bovengenoemde afspraken met school nog niet nagekomen.
In de afgelopen 2 weken zijn er toch weer verschillende incidenten geweest, 1x zelfs werd mijn zoon op de grond geduwd en werd er op hem ingeschopt tot er een andere moeder het zag en zich er mee bemoeide, de jongens gaven aan dat het een spelletje was maar voor mijn zoon is het alles behalve dat.
Ik weet niet meer wat ik moet doen..... terug naar de directie, verdere stappen ondernemen, andere school.Hij geeft zelf aan dat hij dat laatste niet wil. Maar ik weet het niet meer. Straks is hij voor de rest van z'n leven verpest door deze flauwekul, als dat al niet te laat is.... Ik neem school echt ontzettend kwalijk dat ze ondanks de afspraken met maatschappelijk werk ons niet serieus nemen. Ik ben er zo klaar mee, ik ben ontzettend teleurgesteld en boos.
Ik weet dat dat niet uitzonderlijk is, je had kunnen lezen dat dat bij mijn eigen kinderen het geval was/is.
Ik had het dus over en/en niet over of/of. Dus én gepest worden én veel vrienden op school én het leuk hebben op school én veel leuke contacten buitenschools. In die situatie hoef je niet te kijken of je je kind ergens mee kan helpen maar zet ik vraagtekens bij die vrienden op school die jouw kind niet kunnen helpen tegen de pestkoppen. Het kán zijn dat die ook gepest worden of bang zijn om gepest te worden. In het eerste geval is het een uitzondering, er worden niet vaak meerdere kinderen tegelijk gepest in één klas en in het tweede geval kunnen ze wel samen opkomen voor het gepeste kind.
Het is écht zo dat als er in elke klas twee of drie kinderen zouden zitten die zwijgend voor een 'slachtoffer' gaan staan in de pauze bijv er niet meer gepest wordt. Het gaat er namelijk om dat de pesters zien dat het niet meer stiekem kan gebeuren, dat ze in de gaten gehouden worden en dat er geen meelopers zijn of zwijgende meerderheid maar dat er een nieuwe groep op staat: de bijstanders van het slachtoffer.
Maar
dan zijn we het toch eens? Het gaat vooral om de sfeer in de klas. Niet om een eventueel tekort van de gepeste.
Je kan het treffen,
Inderdaad Li, het gaat om de sfeer in de klas/school.
Na een wisseling ging hier kind naar een school waar een kanjertraining een onderdeel was van het leerprogramma. Het pakte goed uit want de leerlingen konden beter de leerkracht praten over een voorval. Het is namelijk moeilijk praten als je ervaren hebt dat een leerkracht je klacht negeert of in het geval van Valkje, de TS, de bal terug ketst met de opmerking dat het kind het uitlokt. Brrr.
Het is voor een kind al moeilijk genoeg om zijn ouders te vertellen wat er op school gebeurt. Ze zijn vaak zo loyaal tegenover hun ouders dat ze hen geen verdriet willen doen. Als ze het vertellen weten ze drommels goed dat hun ouders daar niet blij mee zijn. Zodoende duurt het een tijd en wordt vaak een deel weggelaten.
Wanneer ze vroegtijdig met hun verhaal bij de leerkracht kunnen aankloppen, kan het binnen school verholpen worden. Ook al zegt een knd dat diegene niets gedaan heeft, ze weten wel dat de gepeste in ieder geval wel de moed heeft om naar de leerkracht te gaan.
Andersom geldt ook; pestkoppen die weten dat een gepest kind niet de moed heeft om naar de leerkracht te gaan omdat deze die problematiek niet snel oppakt, gaan gewoon door.
Dat is de reden waarom je vraagtekens kan plaatsen bij een sova-training of zo iets dergeljks. Het praten met lotgenoten kan wel bijdragen aan het gevoel dat je niet de enige bent. Maar in de klas sta je er nog steeds alleen voor indien je leerkracht reageert als die van Valkje's kind en de kinderen van ouders die dit ook hebben meegemaakt.
Pesten treft vaak een groep die door een paar klasgenoten niet geaccepteert worden voor wie ze zijn. Een school/leerkracht die hier iets structureels mee doet, heeft er meer grip op. Juist door het vroegtijdig aangeven.
Valkje, hoe sta je er nu in? Ben je met de directeur gaan praten of was dat niet nodig.
Wat kunt u doen?
In de link geeft Het lstzg , stichting tegen zinloos geweld, in een blok aan wat u kunt doen?
http://www.balansdigitaal.nl/media/9822/46-49-Pesten-BM7-2008%20[1790].PDF
als het gepeste kind van school gaat, al dan niet met een sova-training, pakken ze de volgende. Het pesten gaat door zolang de school dat tolereert.
