PWS op VWO en ASS
Mijn zoon wordt deze maand 18 en doet dit jaar examen VWO, CM. Hij heeft diagnose ASS sinds hij net 16 was. Hij krijgt sinds een jaar ambulante begeleiding (ab) thuis, op school krijgt hij sinds 3 jaar huiswerkbegeleiding.
Nu blijkt dat hij het PWS bij lange na niet op tijd af krijgt. Hij zit niet in een groepje, vanaf het begin is alles hem al ontglipt. De begeleiding vanuit school is niet voldoende, en hoewel ik, zoon en ab meermaals hebben aangegeven dat hij het inhoudelijk niet redt (geen idee van de opbouw, stappen en inhoud maken, ab en ik plannen en helpen met het nakomen van de planning maar er komt niets uit zijn handen en ab+mij ontbreekt het aan inhoudelijke kennis) komen ze nu pas met het idee van een bepaalde instantie in de buurt die inhoudelijk en professioneel kunnen begeleiden.
Ik wist niet van die mogelijkheid af. Ik heb al met ze gebeld maar alles zit vol (logisch).
Maar ja, de tip van school komt rijkelijk te laat nu, over 6 weken moet alles klaar zijn.
Ik zit met mijn handen in het haar. Wie is hier in thuis en heeft goede raad?
Valeria schreef op 07-11-2025 om 17:43:
Bakblik, wat vertellen jouw kinderen jou veel, echt alles over hun school en studies, zo te lezen.
Mijn zoon is nu eerstejaars, vertelt nog steeds niks. Vorig jaar bleek hij ook een PWS aan het doen te zijn toen hij een ochtendje op pad moest met een klasgenoot daarvoor. We kregen nog net een vage omschrijving van het onderzoek van hem, meer niet. Een tijdje later vroeg ik eens hoe het ermee stond en toen hadden ze dus al een 8. Behalve die ene ochtend heb ik geen weet van enige tijd die erin is gestoken.
Je hebt kinderen die veel vertellen over school en allerlei andere zaken. Mijn kinderen zijn ook echte praters. Ik wist ook altijd veel meer wat er allemaal op school en in hun leven gebeurden dan andere ouders.
Ik had bij mijn zoon ook door dat de samenwerking bij het PWS niet lekker liep maar toen ik in het pta had gelezen hoe het mee telde heb ik het losgelaten. Weten hoe iets meeteld kan echt rust geven. Vlak voor de inleverdatum bleek de bijdrage van één van de groepsleden pure plagiaat te zijn. Zoon die alles samenvoegde heeft dit eruit gehaald en het resultaat was een 5.
Natuurlijk is een 5 voor een PWS niet leuk maar hij heeft hier zo veel van geleerd. Tijdens zijn studie durfde hij hierdoor veel kritischer te zijn tegen studiegenoten die broddelwerk leverden en controleerde hij veel eerder wat een ander bijdroeg. Soms is iets wat een kleine ramp lijkt gewoon een goed leermoment.
NieuwsgierigAagje schreef op 07-11-2025 om 18:27:
[..]
Je hebt kinderen die veel vertellen over school en allerlei andere zaken. Mijn kinderen zijn ook echte praters. Ik wist ook altijd veel meer wat er allemaal op school en in hun leven gebeurden dan andere ouders.
Ik had bij mijn zoon ook door dat de samenwerking bij het PWS niet lekker liep maar toen ik in het pta had gelezen hoe het mee telde heb ik het losgelaten. Weten hoe iets meeteld kan echt rust geven. Vlak voor de inleverdatum bleek de bijdrage van één van de groepsleden pure plagiaat te zijn. Zoon die alles samenvoegde heeft dit eruit gehaald en het resultaat was een 5.
Natuurlijk is een 5 voor een PWS niet leuk maar hij heeft hier zo veel van geleerd. Tijdens zijn studie durfde hij hierdoor veel kritischer te zijn tegen studiegenoten die broddelwerk leverden en controleerde hij veel eerder wat een ander bijdroeg. Soms is iets wat een kleine ramp lijkt gewoon een goed leermoment.
Wij proberen nog steeds in de avond samen te eten en dan praten we.
Toen de oudste 3 was zijn we bij een therapeut geweest om een modus te vinden om oma toe te laten in ons gezin zonder dat het de kinderen nog erger beschadigde. Oma was altijd buitenproportioneel boos op de kinderen en op mij.
Een onderdeel van die therapie was leren praten over gevoelens en emoties. Dat hebben we geoefend met vaak de afgelopen (school)dag als onderwerp.
20 jaar later wordt er nog steeds veel gepraat, gebruiken beide kinderen ons als klankbord om na te denken over en input te krijgen voor hun opdrachten en ook dingen die stroef lopen daar praten we over.
Oudste probeert nu tijdens haar studie bij groepswerk vaak de regie te pakken, dan heeft ze controle over het eindresultaat. Inderdaad door ervaring wijs geworden. Jongste heeft gelukkig weinig groepswerk. Daar is hij niet zo'n ster in, de schriftelijke opdrachten dan. Uitvoerend werk past hem beter.
Ik zou dat pws niet groter maken dan het is. Ja het moet gedaan worden en is een voorbereiding op vervolgonderwijs waar je ook grotere hoeveelheden stof, grotere werkstukken en verslagen moet maken (afhankelijk van je studie). En waar er meer vrijheid is, maar ook meer eigen verantwoordelijkheid. Dus zorgen dat je naar college gaat en de stof bijhouden en tijdig beginnen aan opdrachten/examens.
Voor nu...een school wil waarschijnlijk geen leerling die zakt op het profielwerkstuk. Ook niet iemand naar de vavo sturen voor een jaar voor alleen dat werkstuk. Dat lijkt me ook niet motiverend, zeker als het je toch al niet ligt.
Uitstel lijkt me handig, de eindcijfers hoeven pas ergens in april ingeleverd te worden bij het ministerie van onderwijs (dat speciale systeem). Maar dan wel met een plan van aanpak. Letterlijk ernaast zitten gaat een school niet doen, dat is niet haalbaar.
Wekelijks een stukje inleveren? Concreet maken van het 'hoe' het aan te pakken?
In ieder geval proberen om er iets van te maken dat minimaal een 4 oplevert. En dan compenseren met maatschappijleer.
Op vervolgopleidingen is er tegenwoordig best wat mogelijk met een diagnose, maar ook daar zou ik geen wonderen van verwachten. Denk aan extra tijd bij tentamens, in een aparte ruimte (met de extra tijd studenten). Misschien wat vaker een gesprekje of een studiemaatje. Daarvoor zou ik vooral ook vooraf al informeren wat er mogelijk is per universiteit.
Een vak loopt een bepaalde periode, dus daarna moeten ook opdrachten ingeleverd worden. Het uitstellen van deadlines helpt ook niet omdat er dan weer een nieuw blok start en je daar dan ook weer achter gaat lopen omdat er nog allemaal dingen uit de periode ervoor af moeten.
Hopelijk doet de uitrijptijd zijn werk t.z.t.
