Slimme zoon scoort laag op begrijpend lezen

Even geknipt en geplakt

Sorry Tihama, weer even wat van jou geknipt en geplakt uit de oude doos over begrijpend lezen (maar het werkt nog steeds):

"Op de basisschool had mijn zoon er geen probleem mee, maar in de brugklas ging het mis.

Ik ontdekte dat hij een vrij klassieke fout maakte: direct zichzelf mee laten voeren door het verhaal en doorvliegen naar conclusies. Ik heb hem verteld dat hij een stuk 3 keer moet lezen vóór hij naar de vragen gaat.

1. Gewoon lekker lezen en je mee laten voeren

2. Rustig overlezen en alvast proberen te begrijpen wat er staat

3. Minutieus regel voor regel lezen.

Dan pas gaan kijken naar de vragen. Als hij dit strikt doet, dan gaat het veel beter.

Hij vloog altijd over de tekst, pikte wel het gevoel eruit, maar niet de exacte inhoud. En trapte dan in de strikvragen.

Tihama "

Nog een tip

Goede lezers lezen de tekst één keer en gaan dan de vragen beantwoorden uit hun hoofd. Dat gaat een tijdje goed maar niet meer als de teksten moeilijker worden.
Zoon oefent op school met nieuwsbegrip en dan moeten ze ook vermelden waar het antwoord in de tekst staat.
Je kunt je zoon vertellen dat hij het antwoord in de tekst moet terugvinden, voordat hij het echte antwoord geeft.

Twee opmerkingen

1. ik ken weinig creatieve, lateraal denkende, grillig associatief converserende kortom normale leuke kinderen die dit niet vroeg of laat hebben. Dat begrijpend lezen is voor deze kinderen een klassieke valkuil. Volgens mij, gisteren sprak een moeder van een vriendje me er nog op aan namelijk, heeft mijn zoon uitsluitend vrienden die niets bakken van begrijpend lezen. Je begrijpt, hier in huis heb je met dit hiaat dus een streepje voor

2. jaren terug alweer zei een zoontje van een vriendin "Nu snap ik het mam, ik moet niet zeggen wat het is, maar ik moet zeggen wat de júf denkt dat het is!"
Niets aan toe te voegen.

Rodebeuk

Heb je wel eens zo'n opgave van begrijpend lezen gezien? Dat zijn dus echt vragen die vallen onder jouw punt 2. Het antwoord op de vragen staat helemaal niet in de tekst. Je moet op de een of andere manier de gave hebben om te voorspellen wat de vraagsteller wil horen. Het verbaast me niets dat veel kinderen daar moeite mee hebben.

Vic & izar

Ik wil het ook niet bagatelliseren. Ik bedoel vooral dat het komt door de rare manier van opgaven opstellen gekoppeld aan lekker ruimdenkende kinderen, en idd, ze hebben het zeker nodig later.
Dat wordt ook zo mooi duidelijk in het stappenplan van Tihama; wie op die manier leest zal inderdaad in iedere "Lebenslage" profijt hebben van zijn solide manier van schriftelijke informatie verwerken.
Kan me er ook alleen maar bij aansluiten dat de oorzaak van de problemen verschillend zal zijn, en dat het nodig is om daarnaar te kijken.

Hier andersom

Onze twee oudsten scoren over het algemeen best goed met begrijpend lezen. (en ze zijn ook slim en erg leuk hoor, beuk, ze denken erg creatief en 'anders')
Ze hebben ieder aandachtsproblemen en vinden de teksten vaak erg saai. Ze lezen het dus meestal maar een keertje vluchtig door. Zoonlief leest soms de tekst helemaal niet van begin tot einde. Dan leest hij alleen de eerste en laatste alinea en scant hij de rest.
Dan gaan ze, aan de hand van de vragen de antwoorden uit puzzelen. Ze zien het echt als een zoekplaatje.
Dus niet een aantal maal de tekst lezen. Dat werkt toch niet, want dan kunnen ze de aandacht er niet bij houden. Ze lezen het en vergeten het weer.
Ze lezen de vraag, kijken naar de antwoorden (vaak meerkeuze) en gaan een voor een zoeken of het antwoord wel of niet klopt. Niet kijken welk antwoord goed of fout is, want dat zijn ze meestal allemaal wel op een of andere manier. Maar kijken welk antwoord het meest logisch past bij de vraagstelling.
Als ik een kind zou willen helpen bij begrijpend lezen, zou ik vooral met het kind gaan redeneren. Dus samen een tekst pakken en dan samen doorredeneren. Waarom is dit antwoord wel het juiste, en die niet.
Verder zou ik veel begrijpend lezen gaan zoeken op andere manieren. Ik geloof dat Guinevere speurtochten voor haar zoon door huis maakt, waarbij hij moet begrijpend lezen om de weg te vinden. Ook recepten lezen en zelf verhalen bedenken, lijkt mij goed.

Izar

Heb je voor mij een link Izar? Ik teer alleen op mijn herinneringen, maar die zijn dat het antwoord altijd in de tekst staat. Ik ben dus zo iemand die altijd erg goed was in begrijpend lezen. Idem met multiple choice. Reuze makkelijk en daar heb ik veel profijt van gehad.

Een paar dingen die mij geholpen hebben: een goede kennis van grammatica is heel handig. Meestal willen ze het meest volledige antwoord hebben, en grammaticakennis helpt daarbij.

Iedereen in de klas moet het antwoord kunnen vinden. Inschatten of de rest dat antwoord zou kunnen vinden voorkomt te moeilijk gaan denken.

Niet creatief zijn: het gaat om wat er in te tekst staat, het gaat erom dat je de tekst snapt. Niet meer, niet minder.

Ver genoeg doorlezen. Niet stoppen bij het eerste het beste stukje antwoord, wat zegt de rest van de zin? Vaak is er dan nog een bijzin die het antwoord vollediger maakt. Dat willen ze dan weten.

Het is precies werken, en je hoofd erbij houden. En je goed realiseren dat ze alleen willen weten wat in de tekst staat, ook al is wat je er zelf over weet een beter antwoord. Het gaat niet om kennis, het gaat erom dat je een tekst kan snappen.

Eerst

zou ik willen weten wat er aan de hand is, waarom scoort hij slecht. Dus zelf met hem oefeningen doen en uitvinden wat er speelt. Want iid, misschien begrijpt hij prima, maar scoort hij niet ermee. Dan heeft oefenen in begrijpen natuurlijk weinig zin.
Zit het probleem echt in begrijpen, dan maakt het volgens mij helemaal niet zoveel uit wat je doet thuis, als het maar iets met taal is. Dus lezen, zingen, praten, allemaal goed.

Kobalt

Ja, zo kan het natuurlijk ook ... twas natuurlijk puur een observatie in mijn directe omgeving.

Ik herken wel wat jij beschrijft. Dat is de manier waarop mijn jongste puzzelt. Hij pakt een stukje en gaat vandaar verder. Niet beginnen met de randen of kleuren bijelkaar zoeken. Zo houdt hij het leuk voor zichzelf. Ik moest dan op mijn handen gaan zitten om er geen randjes bij te zoeken.