Stinkende leerling

Juf

Wat afschuwelijk zielig dit... Ik snap dat je eerste zorg zijn geur is, maar er is natuurlijk wel wat meer aan de hand. Zijn er geen instanties die je kunt inlichten? (geen idee hoe zoiets werkt)
Hoe oud is hij eigenlijk? Dat schrijf je niet. Toen ik begon te lezen zag ik zelfs een kleuter voor me, maar na de geodriehoek begreep ik dat het over een puber ging

Starry

Ja, het gaat mij ook zo aan het hart, verdorie. En het is van alle problemen die dit kind heeft, een van de echt oplosbare (of zo voelt het). Instanties die zich met hem bemoeien zijn er al, maar alles moet (nu nog) via moeder en die geeft niet thuis. Letterlijk niet. Hij is een jaar of dertien, heb dossier niet thuis.
Groetjes

Zeggen

Volgens mij kun je deze jongen het beste helpen door hem te zeggen dat hij stinkt. Dat kan op een nette, vriendelijke manier, maar leuk zal het niet zijn. Maar hij is 13, dus oud genoeg om zelf onder een douche te gaan staan en zelf zijn kleding in een wasmachine te stoppen. Hardstikke erg dat BJZ er zo bij betrokken is en dat er waarschijnlijk van alles aan de hand is, maar voor water en zeep kan hij zelf zorgen.

Tja terpi

Je moet toch ergens beginnen? Ik heb een duimendik dossier doorgeworsteld en weet meer dan ik nu kan opschrijven. Mij gaat het om wat ik nu, praktisch, kan en mag doen om hem te helpen. Hij vindt het zelf ook niet leuk dat hij zoveel commentaar krijgt, dat heeft hij wel gezegd. Hij lijkt niet bij machte (ja, dat is een aanname) om het zelf op te lossen. De laatste twee gesprekken die ik met hem had, waren geheel vrijwillig. Ik noemde een tijd en een plaats en zei dat hij mocht komen als hij zin had. Dat had hij. Hij zegt nog niet veel, dat komt misschien nog en misschien ook niet. In elk geval zou ik hem graag bij dit probleem willen helpen. Eigenlijk ben ik niet eens in de eerste plaats bezig met wat er thuis allemaal gaande is. Deze jongen moet op termijn leren op eigen benen te staan. Wat kan ik hem dit jaar bieden om kleine stapjes in die richting te zetten? Nou, bijvoorbeeld die persoonlijke verzorging aankaarten en kijken of er iets aan te doen valt. Ja, ik bemoei me met een nogal 'intiem' probleem van deze jongen, maar a) het is inmiddels niet alleen meer zijn probleem en b) belangrijker, het staat van alles in de weg qua mogelijke sociale contacten en toekomstperspectief. Of zie ik dat nu verkeerd? Kan hoor, dan hoor ik graag waar ik ontspoor en waarom.
Groetjes

Terpi

Eerlijk gezegd lees ik in jouw bericht meer vooroordelen (in de richting van Even zomaar een juf namelijk) dan in de openingstopic van deze draad. Daarin lees ik alleen dat een juf een zeer ingewikkeld probleem aan de hand heeft en geen idee heeft hoe ze het op de juiste manier kan aanpakken. Juist omdat het gevoelig ligt. Nergens haal ik waardeoordelen uit het bericht, ze stelt zich juist heel open op. En er spreekt m.n. in de richting van de jongen respect en medegevoel.

Moeilijk...

Je hebt dus wel een redelijk contact met hem. Dat is een goed begin!

Heeft hij tegen jou ook uitgesproken dat zijn persoonlijke verzorging voor hem een probleem is of heeft hij het moelijk met andere dingen? Je moet eerst zorgen dat hij weet dat het een probleem is en hetbespreekbaar maken. Ik denk dat jou dat wel op een tactvolle manier lukt, je bent heel betrokken!

Daarna kun je aan hem vragen wat hij denkt er aan te kunnen doen. Er zijn thuis vast problemen, dat betekent niet dat hij niets kan! Oplossingen zouden kunnen zijn bij een familielid douchen en de was doen, bij een vriend douchen en de was doen, misschien zelfs op school douchen. Een minder zelfstandige oplossing zou zijn dat hij het probleem aan zijn sociaal werker voorlegt zodat zij het kan proberen op te lossen voor hem.

Als het hele verzorginsprobleem compleet onbespreekbaar blijkt te zijn moet je andere oplossingen gaan verzinnen. Duidelijke complimentjes geven bijvoorbeeld als hij een keertje wel gewassen op school komt, je kan andere leraren in zo'n actie betrekken. Maar ik denk dat als je rustig aan doet je het heus wel bespreekbaar kan maken en dat zo'n omzichtige oplossing niet nodig is.

Nou ja, dit zijn maar een paar van mijn gedachtenspinsels erover.

Mariel

Douchen op school?

Vraagje: Hebben jullie geen douches voor na de gymles? En kan je hem dan wel goed uitleggen dat hij zich goed met zeep moet wassen, als hij onder de douche staat?
Overigens hadden wij ook zo'n type op school. Die vond het gewoon leuk om anders te zijn en mensen af te schrikken

Prulletje

Reactie

Gerry, ik was misschien niet zo duidelijk, maar ik heb het al diverse keren kort met hem besproken. Meestal praten we over andere dingen (wat wel goed gaat, waar zijn interesses liggen), maar het is kort en krachtig aan de orde geweest: douchen, kleding wassen, deo, dat je lichaamsgeur verandert in de puberteit etc.
Starry, bedankt. Ergens denk ik wel dat Terpi een punt heeft, je moet voorzichtig te werk gaan. Dat hoeft bij mij natuurlijk niet .
Mariel, goed punt, ik denk dat hij die geur meer als probleem is gaan zien nu er zo over geklaagd wordt. Hij heeft (zegt hij zelf) geen vrienden. Over familie heb ik hem nog niet gehoord. Ik kan ook niet te erg pushen, alsmaar doorvragen, ik vrees dat-ie dan afhaakt. Hij is hoogstwaarschijnlijk (let op Terpi, hier komt weer een vooroordeel) loyaal naar zijn gezin toe. Dat zijn veruit de meeste kinderen. Was ik ook, en bij ons was het ook niet altijd koek en ei. Hoe dan ook, jij hebt in elk geval gezien welke strategie ik heb gekozen: de zachte handjes. Anders is-ie weer weg en dan komt hij weer geen stap verder.
Prulletje, er zijn geen douches meer op school. Wel bij de gymzaal (eind verderop). Ik had er ook al aan gedacht, maar het is nu echt zes bruggen te ver om het voor te stellen.
Ik blijf bij mijn vraag, kan ik wel of niet deo voor hem kopen? Dat T-shirt is natuurlijk niet mogelijk, dat weet ik ook wel.
Groetjes

Douchen op school

Hoi,

Ik dacht net als prulletje: douchen op school. Waarom is dat zes bruggen te ver? Je kunt toch uitleggen dat je als docent hem wil helpen en wil voorkomen dat de andere kinderen negatief over hem denken. Uitleggen dat hij niet fris ruikt, dan deo geven en een handdoek en hem uitleggen hoe hij zich moet wassen (misschien weet hij dat niet).

Alleen deo geven slaat nergens op en ik vind vieze zweetlucht net zo stinken met deo eroverheen. Hij zal zich eerst moeten gaan wassen denk ik.

Liora

Anders en anderen

Anders, achter de schermen ben ik bezig om instanties te pakken te krijgen. Dat duurt soms langer dan jij blijkbaar denkt. Contact met moeder is nu niet mogelijk.
Ik vind het interessant dat andere reacties (die van Tops bijvoorbeeld) er geen groot probleem in zien om zijn kleding voor hem te wassen, hem een handdoek te bieden om zich te wassen e.d. Ik heb zelf de neiging om te denken dat je met zulke acties over een bepaalde grens gaat. Het is lastig om precies te verwoorden waarom en hoe, maar ik probeer het. Ik denk dat kleding mee naar huis nemen, of voor schone/nieuwe kleding zorgen, betekent dat je in feite de rol van zijn ouders overneemt. Dat voelt erg raar.
Douchen in de gymzaal wordt ook erg lastig, dat is bijna niet geheim te houden omdat er zoveel scholen van die faciliteiten gebruik maken. Ik denk meer in de richting van wat Liora zegt, hem leren om zich voor schooltijd in de wc's te wassen, handdoek erbij, lekkere deo. Een collega van mij riep: "Je stuurt 'm gewoon weer naar huis als hij zo stinkt, dan komt de boodschap wel aan." Hij bedoelt, daarmee dwing je zo'n puber tot actie. Ik denk dat het in dit geval alleen maar zou betekenen dat we deze jongen niet meer op school zien. Maar misschien heb ik het verkeerd.
Het blijft lastig, maar ik vind het fijn dat zovelen bereid zijn mee te denken.
Groetjes

Tsja

Ik geloof dat ik zeker de mogelijkheid zou scheppen dit kind te laten douchen en te voorzien van toiletspullen en schone kleding. Volgens mij gaat dat een belangrijk deel van zijn situatie veranderen. Hij kan dan gewoon meedoen met de rest, goed voor z'n zelfvertrouwen.
En in dit geval hoeft het echt niet per se 's ochtends voor schooltijd, al zou hij dagelijks na school zich grondig opfrissen, dan is er al zoveel gewonnen.
Ik kan me herinneren dat ik ooit een stinkend kind meegenomen heb en in een bad vol schuim heb gezet. Een meisje van een jaar of twaalf. Maar ik ben de situatie even helemaal kwijt.

Overleggen

Ik zou met zo'n kind overleggen. Dus een gesprek aangaan en vragen wat hij zou vinden van een stapeltje schone t-shirts, deo , washandje en handdoek bij school waar hij 's ochtens gebruik van zou kunnen maken als hij dat zelf zou willen en dat jij best ervoor wilt zorgen dat de t-shirtjes even gewassen worden als hij zijn vuile shirtjes appart legt. Ziet hij het niet zitten of maar gedeeltelijk dan zou ik doen wat hij zelf ziet zitten.

En waarom niet naar huis sturen om te douchen.

Om eerlijk te zijn denk ik dat die jongen meer gebaat is bij duidelijke regels: als je op school komt ben je gewassen en heb je schone kleren aan, dan als dit gepraat en vergader.
Hij is dertien dus oud genoeg om zelfstandig te zorgen voor een goede hygiene.

Vanzelfsprekend moet er ook hulp komen voor zijn moeder die het blijkbaar allemaal niet aankan. Maar door hem vies op school te laten geef je volgens mij ook een verkeerd signaal. (en isoleer je heb ook compleet van de groep).

Ik zou er niet gelijk van uitgaan dat hij dan niet meer terugkomt op school.

Toch zeggen

Toch zou ik het onder 4 ogen toch met de jongen bespreken. Dat het jammer is dat hij zichzelf slecht verzorgt en dat je graag wilt dat hij schoon en fris naar school komt. Een jongen van 13 kan daar zelf al een hoop aan doen.
Er zijn ook trainers van sportclubs die niet om de hete brij heendraaien."Wie na het sporten niet gedoucht is komt niet in mijn auto!". Zelfs het niet hebben van eventueel een douche heeft hier niets mee te maken. Ook bij de gootsteen of wastafel kan een mens schoon en fris worden.
De jongen kan zelf thuis vragen of er misschien andere kleding gekocht mag worden, niet gemaakt van nylon, omdat je daar nu eenmaal in gaat stinken. Dit heeft weinig met armoede te maken, ook de kringloop heeft waarschijnlijk wel katoenen kleding hangen. Naar huis sturen vind ik nogal drastisch, maar met een duidelijk gesprek is niets mis.
Het is tijd voor een les in persoonlijke hygiëne. Uitleg over zweetklieren en puberhormonen. Zakelijk aanpakken en zijn thuissituatie er buiten houden, als hij daar zelf liever niet met je over wilt praten.

Kaatje

Heksenvet: "Ik geloof dat ik zeker de mogelijkheid zou scheppen dit kind te laten douchen en te voorzien van toiletspullen en schone kleding. Volgens mij gaat dat een belangrijk deel van zijn situatie veranderen. Hij kan dan gewoon meedoen met de rest, goed voor z\'n zelfvertrouwen." Dit is werkelijk *exact* de reden dat ik er zo mee zit, fijn dat iemand het zo onder woorden kan brengen. Het lijkt zo oplosbaar en het is zo belangrijk.
Groetjes

Andere reacties

Fraz: ik denk echt dat dat met die handdoek meenemen en die shirtjes wassen te ver gaat. Geloof me, ik zou het niet eens merken als ik zijn kleding zou meewassen bij mij thuis, het is geen moeite. Daar zit het hem niet in. Ik ben zijn moeder niet, het wordt gewoon te (zoek me gek naar een woord) familiair. Zoiets. Wat ik wel heel graag wil doen, is hem leren om zichzelf goed te verzorgen. Het zal niet lang meer duren voor hij op eigen benen moet staan.
Cobi: over de omstandigheden thuis hoop ik meer te horen van de voogd - als ik die eindelijk te pakken heb gekregen. Verder vind ik die vertrouwenspersoon helemaal geen gek idee, ik heb toevallig een schat van een collega (vertrouwenspersoon) die ik maandag meteen zal aanschieten. Wie weet ziet zij nog mogelijkheden die mij (en ons allen hier) ontschieten?
cqcq: Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om dit kind weer naar school te krijgen. Naar huis sturen lijkt me toch echt geen goed idee. Je hebt gelijk, redelijk schoon en fris zijn is een vereiste (en niet alleen op school), en hij is oud genoeg om het zelf te kunnen. Hij kan het alleen duidelijk nog niet, of is er niet aan toe om het te proberen. Aan mij de taak om hem in stapjes dit proces door te leiden. Maar dan moet ik eerst voldoende vertrouwen opbouwen, nu klapt hij dicht bij dit hele onderwerp. Het komt volgens mij te dicht bij 'thuis'.
Wil40: het is hem verteld, al diverse malen, ook door een collega van mij. Daar zit hem het probleem echt niet meer. Hij weet dat hij stinkt. Ik weet niet in hoeverre hij er zelf mee zit. Hij heeft wel last van de opmerkingen van zijn klasgenoten, die zijn vaak ongezouten.
Tja, de meningen die ik in dit draadje lees, lopen uiteen van 'niets doen, je weet niet wat er speelt' tot 'ik zou die was wel gewoon meenemen naar huis of een stapeltje T-shirts regelen' en alles ertussenin. Het is blijkbaar nog niet zo simpel als het in eerste instantie lijkt.
Groetjes

Enige eigen verantwoordelijkheid

Juf,

Uit je verhaal maak ik op dat het om een tiener gaat. Enige verantwoordelijkheid op dit gebied mag je toch wel verwachten van een kind op die leeftijd. Voor vrijwel elk kind is het toch wel mogelijk om één keer per dag te douchen, al is het maar kort. Zelf kleren wassen kan ik me van voorstellen dat dat problematischer is, maar niet onmogelijk. Middelste hier wast overigens al vanaf 13e zelf kleren, omdat ouders dat niet goed genoeg deden. Er werd weleens wat per ongeluk op 60 gewassen dat op 30 had gemoeten. Na wat instructies van mij, gaat dat prima. Extra T-shirts hoort naar mijn idee, inderdaad niet via de school, maar via één of andere vorm van hulpverlening of de ouders. Eén keer een deodorant toestoppen zou wat mij betreft wel kunnen. En verder: inderdaad ingewikkelde problematiek. Jongen laat zich in een situatie drukken die geen van mijn kinderen zouden tolereren. Blijkbaar is hij murf of hij ziet het probleem niet. Beiden is verontrustend. Alledrie mijn kinderen zouden het probleem wel zien (LWOO t/m VWO). Zoals anderen ook al suggereerden: ik zou maar heel hard achter jeugdzorg aangaan. Dit is niet normaal van moeder, maar ook niet van zoon.
Sterkte er mee.

Collega's

Naar mijn idee is dit niet iets wat je alleen kan beslissen.Maar in overleg met collega's. Hoe staat de school hierin?
Wat ik me ook afvraag,waarom wast hij zich niet? Is er praktisch geen mogelijkheid voor?
Denk inderdaad dat je jeugdzorg snel te pakken moet zien te krijgen.
Hoewel een keer een deo geven geen kwaad kan lijkt me.

Eigen verantwoording?

Maar als je zoiets nu thuis niet leert?Ik heb mijn puberzoons ook moeten uitleggen dat een dagelijkse douche,deo en schone shirts gewoon heel belangrijk zijn,zeker als je pubert.Ik kan me voorstellen dat als een jongen dat echt helemaal niet meekrijgt,het minder vanzelfsprekend is.
Groetjes,bastet

Schoolkleren

Wellicht is het toch een idee, om schoolkleren te organiseren, hoeft allemaal niet luxe en zo, maar inderdaad: broek, t-shirt en sokken zijn al een grote hulp. 's morgens ergens douchen (bij iemand in de buurt? Of toch in de gymzaal, waarom zou het geheim moeten blijven?) en na school eigen kleren weer aan.
Overigens heb ik ooit op een kamer in het ziekenhuis gelegen met een mevrouw die heel erg stonk. Vreselijk! Iedereen deed er alles aan, man waste de kleren, verpleging zorgde dat ze goed douchet, en toch bleef ze heel erg stinken. Ik hoorde later dat er ook een lichamelijk probleem aan ten grondslag kan liggen, iets met ontstoken zweetklieren.
Dus de suggestie om het in handen te leggen van één begeleider van school is zeker zinnig, want die kan dan ook kijken of het helpt of dat de jongen naar de huisarts moet voor meer onderzoek.

Tsjor

Lichamelijk probleem

is inderdaad soms mogelijk. Mijn gitaarleraar rook naar narcissen neigend naar een urinegeurtje. Hij bleek een enorme maagzweer te hebben die daar de oorzaak van was. Ik weet werkelijk niet hoe en wat dat dan kwam, feit is dat het daarna over was.
Ik heb alleen niet het gevoel dat bij deze jongen een lichamelijk probleem speelt. Dat laten uitzoeken kan natuurlijk altijd.

Cobi e.a.

Cobi, mijn moeder moest bepaalde broertjes met geweld bedreigen voor zij onder de douche sprongen, ik ken het . Hier speelt echt meer. Kind is niet zomaar een paar dagen achter met wassen.
Ja, kleinschalig VSO, je gaat door voor de koelkast. Eigen verantwoordelijkheid is een heikel punt, zeker als een leerling nog zo nieuw is als deze jongen.
Tsjor, het zou inderdaad ook nog lichamelijk kunnen zijn, maar dan zou dat toch ergens in dat dossier moeten staan? Kind kwam met een papierwinkel van heb ik jou daar, geen woord over een zweetaandoening of iets dergelijks. Zal de vertrouwenspersoon er naar laten vissen, het zou maar zo kunnen. En dat douchen moet geheim blijven omdat-ie toch al zo'n verschoppeling is op het moment. Ik wil het niet erger maken door de roddelmachine een paar tandjes hoger te zetten.
Rosalinde, ik heb er al met diverse collega's over gesproken, gewoon: wat zou jij doen? School heeft geen duidelijk beleid in dit soort dingen, daarvoor zijn onze leerlingen te divers, snap je.
Groetjes

's morgens melden

Hoi,
Ik zou denk ik met hem afspreken dat hij zich 's morgens meldt, bij jou, of bijv. bij de gymleraar die al bij de gymzaal is, laten douchen, schoon shirt etc. geven en dan naar de les. Desnoods om de dag. Deze jongen heeft zorg nodig! Met zulke ouders heeft hij echt niet geleerd hoe hij goed voor zichzelf moet zorgen, en ik denk dat hij jullie (achteraf) echt dankbaar zal zijn als jullie hem helpen in het normale gareel te komen. Ik zou niet te bang zijn om over een grens te gaan (maar misschien is dat makkelijk praten vanaf de zijlijn). Kijk, als iemand tegen jou zou zeggen dat jij moet douchen en dat iemand jou deo zou geven, dan zou je je beledigd voelen, en niet goed behandeld. Maar voor deze jongen is het zorg, en ik denk toch dat dat anders voelt. Heel veel succes, ik ben echt benieuwd hoe het uit gaat pakken! Groetjes. Marleen

Maar

is het niet te brengen als 'hier op school kan je je douchen, zal ik je een tas met de spullen geven ? en je kleding kan je in een tas doen die was ik dan ook voor je'.

Hij hoeft toch verder niet volledig te weten dat het heel uitzonderlijk is dat zijn juf zijn kleren was en hij op school doucht ? Ik zou het om gene van zijn kant te vermijden en om te veel lacherig gedoe van anderen te voorkomen het brengen als iets wat voor alle leerlingen geldt.

Triest, ik zou ook zo zijn kleren voor hem wassen en af en toe wat nieuws in die tas stoppen.

En: geweldig dat hij jou als juf heeft !

Misschien

'het zou inderdaad ook nog lichamelijk kunnen zijn, maar dan zou dat toch ergens in dat dossier moeten staan' Het is de vraag of het ooit is onderzocht. Soms zitten mensen heel erg in één denkrichting (ouders doen het niet goed) en komt het bij niemand op dat het ook iets anders kan zijn. Als de ouders aanspreekbaar waren zou dat een oplossing zijn, maar als moeder en vader niet aanspreekbaar zijn lijkt het me de enige weg om zelf eerst het initiatief te nemen. Mocht blijken dat niets helpt kun je altijd overleggen met de jongen dat hij naar de huisarts of de schoolarts zou moeten gaan.

Tsjor

My 2 cents

Mijn puber hier zegt nadat hem deze casus is voorgelegd met de vraag wat hij zou willen als men zou vinden dat hij zou stinken: "Die wordt met zekerheid gepest." Tja, dat is geen nieuws. Puber zegt verder: "gewoon een keertje hard zijn. Zeggen dat hij -moet- douchen, en regel schone kleren en een deo en zeg hem dat hij schoon -moet- zijn." Motto van puber: zachte heelmeesters...Mee kunnen doen met de anderen is voor die jongen belangrijker dan omzichtig omgaan met zijn stank, zegt puber.
Zelf ben ik het eens met Tsjor: kijk eventueel of een huisarts kan uitmaken of hij niet iets mankeert. Kijk daarvoor ook naar de kleding. Zitten daar ook (veel) vlekken op? Oogt de kleding ook groezelig? Niet gewassen sokken zijn vaak ook smerig om te zien, je loopt erop, ook al is het in schoenen. Is het daardoor aannemelijker dat jullie vieze kleding en een ongewassen lijf ruiken en niet een ziekte? Als de jongen erg vies is, kan het zijn dat de huid eerst moet weken in olie oid voordat de laag vuil eraf gaat. En hoe is het met zijn haar dan?
Zelf zou ik hem tegelijk voor iets anders, dat er niets mee te maken heeft, de hemel in prijzen. Gewoon, voor het evenwicht.
Sterkte ermee!! En verwacht niet teveel van jeugdzorg, die zijn meestal niet zo sterk in dit soort praktische dingen. Als die jongen ergens wordt geplaatst, kan het zo maar zijn dat ze beloven zijn kleding en spullen na te brengen, om dat vervolgens nooit meer te doen. Komt regelmatig voor.

20 jaar geleden........

werkte mijn moeder op een speciale school voor voortgezet onderwijs en daar waren meer (vrijwel allemaal) van dit soort kinderen met een 'dik dossier'. En kwam dit probleem ook wel eens voor. Mijn moeder was er onderwijzeres en was (ze leeft niet meer) een praktisch mens. Zij nam dit soort kinderen met regelmaat mee naar huis. Eerst vertrouwensband opbouwen, dan aanbieden van hulp eventueel eerst proberen via de ouders en als dat niet lukte of te ingewikkeld lag nam ze ze dus mee. Soms was het een 'was-probleem', soms een 'eet-probleem' (kregen te weinig te eten), soms een luizen-probleem. Vooral die laatste kwam veelvuldig voor. Zeker elk jaar stond er wel eentje onder onze douche met de altijd voorradige anti-luizen-shampoo.Er waren kinderen bij uit zelfs 'gevaarlijke gezinnen' en ik weet dat mijn moeder regelmatig door de rest van het team werd aangesproken of dit alles wel zo verstandig was, maar volgens mijn moeder had al dat overleg en vergader geen enkel praktisch effect en duurde het ook allemaal veel te lang. Hier moest gewoon praktisch 'iets' gedaan worden.Soms kwamen kinderen erna ook nog op herhaling, dus nog een paar keer 'ontluizen' b.v.
Er zijn nooit grote problemen van gekomen. Meestal waren de kinderen gewoonweg blij voor de doortastendheid van mijn moeder. In de geest van: ...."pfff, eindelijk eens iemand die niet zeurt, maar gewoon doet.." zoiets ongeveer. Mijn moeder was ook de juf van 'het maandverband' voor de meisjes, die thuis daarvoor niet terecht konden.Kleding wassen of geven herinner ik me niks van, maar dat had ze vast ook gedaan als het nodig was. Mijn moeder was juist hierdoor erg geliefd onder de leerlingen, op haar begravenis stonden hele hordes jongelui in tranen waarvan je normaal zou denken dat je die liever niet tegenkomt in 't donker in een achterafsteegje. Ik voelde me als puber ook altijd veilig in uitgaansgebied, de grootste oproerkraaiers, alwaar mijn vriendinnnen allemaal bang voor waren, waren dikke maatjes met mijn moeder en begroetten zelfs mij als ik ze tegen kwam met: "Hallo dochter van juffrouw die en die.." Ik weet zeker dat áls iemand een vinger naar me had durven uitsteken ik aan alle kanten onzet zou worden door kinderen die heel wat beter konden vechten dan ik.
Maar goed dit alles is al 20 jaar geleden, tijden veranderen, hoewel de situatie hetzelfde is ongeveer. Dus of het in deze tijd nog kan? Maar ik denk dat ik ook voor gewoon 'geen gezeur, praktische hulp' zou kiezen. Ik zie vandaag een ex-collega van mijn moeder die nog steeds werkt op deze school, ik zal het eens vragen als ik de kans krijg zo in het gesprek...
Morgen bericht ik daarover.
groeten albana

Albana (ot)

Wat zou de wereld mooi zijn als er meer van zulke mensen waren als jouw moeder!Wat een mooi mens.
Groetjes,bastet

Zomaar een juf

Ja,ik begrijp het wel hoor,jij weet natuurlijk veel beter hoe het werkt bij jullie op school.
Ik vind het alleen best een zware beslissing om alleen te nemen en kan me voorstellen dat je toch op een grens gebied komt van het beleid van een school.(hoe ver ga je je mengen in de privé sfeer)
Aan de ene kant heb ik zoiets gewoon doen,laten douchen en schone kleding,de jongen heeft hulp nodig.Maar aan de andere kant weet ik niet waar je goed aan doet.Heel moeilijk.
Vind het wel heel goed van je dat je er zo mee bezig bent.