Toets geleerd en toch onvoldoende
Dochterlief zit nu eindelijk in de molen ivm dyslexie. Ze zit nu in groep 8, en eindelijk komt er actie om haar te helpen (en binnenkort zal ze officieel ook worden getest door de orthopedagoog). Dochter is onzeker als het gaat om toetsen, en is snel bang dat ze voor dom doorgaat omdat ze niet goed uit de verf komt.
Overigens blijkt uit een intelligentietest dat haar IQ rond de 110 ligt.
Dat even als onderlegger, omdat ik denk dat het volgende probleem daarmee te maken heeft:
Wanneer er een toets geleerd moet worden, of dat nu Engelse woorden zijn of allerlei NL-steden, we oefenen goed thuis en we overhoren haar ook. Voordat ze naar school gaat kent ze de toets feilloos.
Helaas is het resultaat teleurstellend. Was het eerder een 3, of een 5, vandaag was het een 1 (!). Dochter helemaal in de piepzak en overstuur. De leerkracht had het ook nog even fijntjes aangestipt dus ze voelde zich nogal voor schut gezet ook. Ze krijgt het gevoel alsof de leerkracht denkt dat het haar niet interesseerd of niet boeit en maar wat doet. Dat is zeker niet zo.
Ik vraag me af, wanneer een kind dyslexie heeft, of dit soort dingen een gevolg ervan kunnen zijn. Mijn man ziet ook een stukje faalangst. Want ze geeft aan dat ze dichtklapt wanneer ze de toets moet maken, alsof de geleerde toets dan ineens uit haar hoofd is verdwenen.
Dat frustreert natuurlijk enorm. Voor haar, maar voor ons ook want wij willen haar graag helpen.
Herkent een van jullie dit als een ding dat met dyslexie te maken zou kunnen hebben?
Ik hoor graag jullie visie!
Lui
Ik zie toch een behoorlijke rode draad 
Veel reacties geven aan dat men als lui en ongeinteresseerd wordt bestempeld. Triest eigenlijk.
Mijn kind werd ook zo bestempeld en toen de leerkracht dat zei, viel mijn mond open van verbazing. Dit kon niet over mijn kind gaan!
Nu is het niet de eerste keer hoor, dat ik een gesprek met een leerkracht heb en denk: hebben we het wel over hetzelfde kind?
Wanneer mijn kind een stempel krijgt, geen gehoor of begrip van/bij de leerkracht, dan wordt ze enorm introvert en raakt het vertrouwen kwijt. Wij zien die ontwikkeling langzaam ontstaan. Goed, je kent je eigen kind het beste, maar een spontaan en vrolijk kind dat ineens heel introvert is, dat is toch gek? Mijn dochter denkt dan: gaan we weer, ajuus ermee, van jou hoef ik dus geen begrip te verwachten en hulp al helemaal niet. Ze heeft al zo vaak haar neus gestoten, en hard ook.
Wat ik ook zie bij mijn eigen dochter, en ook lees in de diverse reacties, is dat het best veel effect heeft of de eigenwaarde, en het zelfvertrouwen. Dat vind ik eigenlijk nog de grootste killer. Want het is niet alleen de dyslexie, of de problemen met het stampen, het gaat veel verder dan dat.
Mijn dochter heeft op dit moment echt een mega-dip. Ze is ontzettend onzeker en huilt snel. Ze mist echt een stuk zelfvertrouwen op school. Ik spiegel haar maar voor dat ze in ieder geval in een leuke klas zit, dat helpt in ieder geval een beetje. Want haar klas op haar vorige school was echt verschrikkelijk.
En ze ziet enorm uit naar de test, die zal ons meer inzicht brengen. En ik heb de kerstvakantie ook maar in het vooruitzicht gebracht, nog 3 weken en dan even rust
Dank voor al jullie reacties, ze zijn echt enorm leerzaam voor ons en de herkenning helpt enorm. Het is fijn om er even over te kunnen praten, die baksteen op mijn maag wordt er toch een stukje minder van
Tips
Beste Moppeke,
ons kind is ook erg dysletisch en heeft veel moeite met stampwerk (en met alle andere werk ). Gelukkig niet zo'n horkerige leerkracht. Hierboven is al veel gezegd maar misschien heb je nog behoefte aan een paar praktische tips? (en dan geen tips van het gehalte "je moet het gewoon wat vaker herhalen"!)Wij hebben in de loop der jaren dit geleerd:
- als ze onduidelijke stencils meekrijgt, signaleer ik even bij de juf dat deze bladen voor kind niet werkbaar zijn. Juf geeft dan andere mee of telt resultaat niet mee.
- als kind ergens lang en hard voor gewerkt heeft, meld ik dat even bij de juf "Voor de topotoets Europa heeft Xje afgelopen week 10 uur geleerd. Ze weet nu ongeveer waar alles ligt maar aan de schrijfwijze zijn we niet meer toegkomen. Vind je ook niet dat 10 uur erg veel is om aan dit huiswerk te besteden?" Juf is dan vol bewondering voor inzet en uit dat ook naar kind. Mocht er dan helemaal niets uitkomen tijdens de toets is het voor juf duidelijk dat het om faalangst gaat en niet om luiheid oid
- topo leren we altijd van internet. Voor ons kind is het veel gemakkelijker (relatief dan, die 10 uur leren voor europa is echt gebeurd) dan van een papiertje. Er zijn massa's topoleerprogramma's. Google er maar eens op.
Succes!
Beemer
Ik snap de gedachtengang van jouw puberzoon ook wel hoor.
Maar even de dyslexie buiten beschouwing gelaten: ligt het talent van elk kind niet ergens anders?
Zelden liggen de talenten op alle vakken. Heb je dyslexie, dan kun je nog zoveel talent hebben, maar dan loop je stuk op bepaalde gebieden. Talent voor talen hebben is vaak een no-go, maar het niet goed kunnen automatiseren gaat veel verder. Je ligt dan ook in de clinch met tafels, en dat zit je bij rekenen weer in de weg.
Dus het lijkt misschien dat kids met dyslexie worden voorgetrokken, maar ze moeten wel 10x harder aan de bak dan je zoon.
Het talent van mijn kind ligt op Havo/vwo niveau, alleen om dat in de praktijk te halen, dat wordt nog een zwaar gevecht.
Uiteindelijk moeten diezelfde kids uit de klas van je zoon gewoon examen doen op hetzelfde niveau. Het is niet zo dat ze een papiertje gratis en voor niets meekrijgen.
Maar dat blijft allemaal lastig uit te leggen aan een puberbrein. Misschien is er op het internet wel een testje voorhanden zodat je zoon kan zien hoe een dyslect een tekst leest/ziet. Dat inzicht schept ook meer begrip.
Je kunt het voor een puber niet afdoen door te zeggen: wees blij dat jij het niet hebt. Want vaak begrijpen ze helemaal niet wat het inhoudt
Groetjes, Moppeke
Hierook:
Dank voor je tips, ik ga googlen!
Beemer
Maar waarom hadden die twee kinderen dat juist wel een voldoende?
Misschien dat het overal anders is maar op de school van mijn dochter houdt een dyslexie pas niet meer in dan dat je 10% extra tijd krijgt om een proefwerk te maken en dat je de opgaven groter kan krijgen. Hele zware gevallen konden een gesproken toets krijgen wat inhield dat de vragen op een bandje stonden maar dat je de antwoorden gewoon neer moest schrijven.
Geen van die hulp was echt wat mijn dochter nodig heeft. Bij haar ligt het probleem veel meer bij schrijven dan bij lezen. Vooral dictees (omzetten van gesproken woord naar schriftelijk) waren bij haar rampzalig. Bij lezen maakt ze ook wel fouten maar ze kan een tekst redelijk makkelijk begrijpen. Het probleem ligt hem bij het schrijven.
Het feit dat ze die pas heeft is wat dat betreft nooit echt een enorme hulp geweest. Het kan natuurlijk zijn dat docenten daardoor toegefelijker waren bij het corrigeren. Dat weet ik niet verder. In elk geval is dat geen officieel beleid op betreffende school.
De cijfers voor dictees en zo telden ook altijd gewoon mee. Helaas want hier had ze meestal een 3 voor. Gelukkig kon ze dan compenseren met andere vakken.
Ik begrijp heel goed wat je zoon bedoeld maar ik heb bij mijn dochter nooit het idee gehad dat ze voordeeltjes kreeg omdat ze dyslexie had behalve die extra tijd wat voor haar eigenlijk niet noodzakelijk was.
Maylise
Daar zit de crux
Puberzoon lijkt voordeeltjes te zien, maar die zijn er niet. De werkelijkheid is snoeihard anders.
Dat degene die werkelijk in het voordeel is, hij zelf is, dat ziet ie nog ff niet
Inderdaad, waarom die kids een voldoende hadden geen idee, daar weten we natuurlijk het fijne niet van. Het is een momentopname.
Inzicht bij puberzoon krijg je denk ik alleen maar door hemzelf te laten ervaren hoe het als dyslect is. Maar dat is natuurlijk een lastige, want er zijn vele vormen en verschillen.
Puberwijsheid, dat is het. Echte wijsheid komt met de jaren? LOL
Draagt hij een bril beemer?
Vergelijking die bij me opkomt:
- stel je voor, je hebt heel slechte ogen, -12 of zo
- je kunt zonder bril geen vliegtuig besturen (hoogste niveau)
- maar je kunt zonder bril ook geen auto besturen (niveau lager)
- en ook geen scooterrijden (nog een niveau lager)
- en ook niet fietsen (nog een niveau lager)
- zelfs niet op een driewielertje
Het probleem dat je zonder bril niet ziet waar je heen gaat blijft namelijk.
Mooie vergelijking
er is tegenwoordig software waarmee je een tekst van het gewone Nederlands kunt overzetten naar een fonetisch gespeld Haags accent. Ik las laatst een heel artikel dat die behandeling had ondergaan en het was enorm vermoeiend omdat mijn normale leestechniek wegviel. Ik moest alles hardop lezen en verbanden zoeken om te snappen wat er stond.
Terwijl dat normaal allemaal al diagonaal lezend vanzelf gaat.
Volgens mij komt dat wel een beetje in de richting. Ik had een dyslectische baas waarvoor dat soort lappen tekst echt drama was. Ze was advocaat en ze redde zich eruit door haar ondergeschikten veel in te schakelen zodat ze zowel lezen als schrijven mondeling kon afdoen.
Rodebeuk (ot)
"er is tegenwoordig software waarmee je een tekst van het gewone Nederlands kunt overzetten naar een fonetisch gespeld Haags accent"
Waar, waar? Ik zie hier in potentie het perfecte verjaarscadeau voor mijn broer (wij komen niet uit Den Haag maar kunnen hele lappen Jacobse & van Es uit het hoofd citeren, dus hij weet er wel raad mee).
Groeten,
Temet
Http://plathaags.nl/ (niet meer o.t. dan anders)
at your service!
wat denk je, moet ik een keer meedoen aan een off-topic-wedstrijd? Ik zou toch hoge ogen moeten gooien, weet je nog, dat draadje met duitse wetteksten?
Niet alles gelezen, maar
... als er zoals Jessica ook beschrijft een gerede kans bestaat dat een dyslectisch kind toetsvragen verkeerd leest, vind ik dat die toetsen mondeling zouden moeten worden afgenomen. Of tenminste de vragen voorgelezen. Ja, dat is extra werk, nou en? Ik ben dyslexiecoach en test regelmatig het verschil tussen mondeling en schriftelijk toetsen bij mijn D-leerlingen. Dat verschil is soms zo significant dat ik adviseer om alle belangrijke toetsen mondeling af te nemen.
En Moppeke, ik sluit me helemaal aan bij alle voorgaanden die zeiden dat dyslecten moeite kunnen hebben met het vasthouden van geautomatiseerde rijtjes. Je kunt het heel goed thuis op je duimpje kennen en op school niet meer terug kunnen halen. Ik zou dus met school gaan overleggen.
Groetjes
Massi
Dank je massi
Ik ga dat zeker doen Massi, al doet de leerkracht daar wat stug over.
Ik blijf volhouden
Hij geeft aan dat de andere dyslectische kids er geen last van hebben. Dus was hij zo ongeveer uitgepraat.
Daar kom ik nog even op terug volgende week, want dat over 1 kam scheren met andere dyslecten vond ik eigenlijk een behoorlijke denkfout van de leerkracht.
Niet alle dyslecten zijn hetzelfde....
Nou precies
Er is nogal wat verschil tussen de ene dyslect en de andere. Misschien tijd dat de leerkracht zijn kennis opfrist.
Groetjes en sterkte ermee
Massi
Jessica
Op onze school doen leerlingen geen eindexamen, wij hebben alleen onderbouw. Tijdens toetsweken hebben wij een D-lokaal. Kinderen die iets voorgelezen willen hebben, op de computer werken met Kurzweil, of andere speciale voorzieningen nodig hebben, zitten in dit lokaal. Er zit dan altijd een dyslexiecoach bij om een en ander in goede banen te leiden.
Een D boven toetsen is een goed idee. Het is trouwens zo dat niet alleen de talendocenten op de hoogte moeten zijn. Juist bij de zaakvakken kunnen dyslecten onderuit gaan bij het lezen van teksten of vragen. Wel handig als alle docenten op de hoogte zijn, ik zou dus bij alle toetsen een D op het antwoordblad zetten.
Voor zover ik weet is er een landelijk dyslexieprotocol waar alle scholen zich aan moeten houden vwb de eindexamens. Ik zou eens googlen wat dat precies inhoudt. Zoveel werk is het niet om een examen digitaal aan te bieden, we gaan die kant toch al op, denk ik.
Groetjes
Massi
