voorlopig vmbo t advies maar cito I scores?!
Hallo, ons kind zit in groep 7 en juf zei in december dat we met het oog op de open dagen van de middelbare scholen het beste konden kijken op scholen met VMBO T.
In februari kreeg kind vervolgens het rapport en de cito uitslagen. Alle Cito's I score, behalve WW spelling: een II. Rapport ook alles ruim voldoende of goed (goed is hier op school het hoogste)
Nu kreeg ik deze week de cito uitdraai mee van E7: alle cito's weer een I, behalve WW spelling (gezakt naar een IV). Kind zegt dat juf zei dat ze verbaasd was over de goede scores. Zei ze ook al bij de M7 cito's. Wij hebben de indruk dat ze ons kind niet goed kent. Kind is onzeker, vraagt veel ter bevestiging, maar kind is ook jong (kort gekleuterd); moet je als juf toch door heen prikken?
VMBO T past hier toch niet bij? Krijgen over maand het voorlopig advies, maar ben benieuwd wat jullie vinden. Wij zelf denken aan minimaal HAVO.
3 opties
Ik denk dat je nu 3 opties hebt.
1. Naar de directeur van de basisschool en aangeven dat je dit advies niet accepteert. Je verwacht een vwo advies. Passend bij zijn cito scores en rapporten (dat je havo ook prima vindt zou ik niet noemen).
2. Naar de middelbare school van jullie keuze en vragen of zij jullie kind met deze citoscores direct toelaten in de klas van jullie keuze. Dat heeft mijn zus gedaan. School gaf een havo advies. Zus wou zoon in een vwo brugklas hebben maar school wou dat advies niet geven want neef was nog zo klein en speels. Middelbare school zag geen problemen em heeft neef toen in een gymnasiumbrugklas geplaatst. Hij gaat volgend jaar examen doen. Nooit een probleem met hem geweest.
3. Laatste jaar op een andere basisschool.
gesprek
Gesprek is maandagavond. Ik ben echt zo boos.
Die link van de plaatingswijzer ken ik en zal ik zeker meenemen in het gesprek.
Voordat je de juf belaagt
Je kunt het gesprek ingaan met de juf als grote tegenstander. Maa ik zou toch eerst zelf wat punten uit je eigen verhaal meenemen.
Tot groep 6 (vorig jaar) waren zijn scores grillig.
Je hebt zelf niet de indruk dat het zo'n VWO-kind is (theoretisch lerend).
Het klikt niet met deze juf en zij signaleert stress als een probleem als het niet goed klikt met een leerkracht. Misschien baseert ze haar opmerkingen op haar eigen ervaring?
Wat als hij volgend jaar een leerkracht krijgt met wie het wel klikt?
Heeft hij veel stress?
Hebben de herhaalhandelingen iets met die stress te maken? Simpelweg verbieden haalt het zichtbare gedeelte weg, maar misschien niet de onderliggende behoefte.
Je zoon heeft nog een jaar.
Hoeveel energie moet je stoppen in het eisen van een wijzigen van het voorlopige advies? Havo wordt in elk geval genoemd en dat is ook het niveau wat je zou willen zien.
Stel vragen aan de juf: waarom.
En vraag over wat er het komende jaar moet gebeuren. In groep 8 om je zoon op HAVO te krijgen.
Ga zelf na of je geen last hebt van vooroordelen tegen VMBO.
Kijk goed naar je kind, dat is belangrijker dan de cijfertjes.
Ik zeg dit niet om aan te geven dat je zomaar VMBO moet accepteren, maar wel om te voorkomen dat je als een blok gewapend beton het gesprek ingaat. Ga ervan uit dat deze juf \(en niet die van groep 8) iets ziet wat jij niet ziet of wat jullie anders waarderen. Bijvoorbeeld de stress: zij ziet dat als iets problematisch, jij maakt er iets kleins van. Probeer te komen tot een uitwisseling van observaties en gedachtes, waardoor je wellicht beter weet wat je het komende jaar voor je zoon kunt doen.
Tsjor
Feiten
#64:
“Ga ervan uit dat deze juf \(en niet die van groep 8) iets ziet wat jij niet ziet of wat jullie anders waarderen. Bijvoorbeeld de stress: zij ziet dat als iets problematisch, jij maakt er iets kleins van.“
Het moet maar eens afgelopen zijn dat leerkrachten maar van alles vinden betreft de schooladviezen. Adviezen op harde feiten baseren lijkt mij veruit de eerlijkste en meest verstandige manier.
Maar goed, daar heb je helaas voor komend gesprek niet zo heel veel aan.
Wees voorzichtig
Caesar, dan kunnen ouders ook niet meer aankomen met: mijn kind moet naar het VWO, want de slechte cijfers komen omdat hij/zij een onderpresterende dyslect is.
Tsjor
Gesprek
Ik zit niet te betogen dat de leerkracht goede argumenten heeft. Maar ik ga ervan uit dat een leerkracht een kind minstens 25 uur per week ziet, in een klas met leeftijdsgenoten. en de leerkracht doet dan bepaalde observaties en trekt daar conclusies uit. Die conclusie kun je bestrijden door te zeggen: dat mag je niet zeggen, belachelijk etc. Maar je kunt het gesprek ook beginnen bij de onderliggende observatie: wat ziet de leerkracht dan? En dan doorvragen op basis van welke redenering de conclusie tot stand komt.
Binnen die redenering zitten altijd wat inschattingsmomenten.
Bijvoorbeeld: kind is gestrest. Leerkracht denkt blijkbaar dat de relatie met leerkracht een probleem is; dat datzelfde probleem ook op de middelbare school zal spelen; en dat het kind daarom niet naar HAVO/VWO moet gaan.
Daar zitten een paar stappen dus waar je vragen bij kunt stellen.
op basis van welke observaties concludeert de leerkracht: stress?
Is het kind op school anders gestrest dan thuis? Wat voor conclusie trek je daarover thuis?
Is het probleem onoplosbaar, dus komt het zeker terug?
Hoe ziet de leerkracht de relatie tussen stress en schoolniveau?
Beïnvloedt het probleem de leerprestaties, wat nu niet zichtbaar is.
Zal het kind op VMBOT (slechtste optie) dan gevrijwaard blijven van leerkrachten waarmee de relatie niet goed is?
Of maken de leerprestaties op het VMBOT niet zoveel uit (wat een grote vergissing is).
etc. etc.
Als het om je kind gaat zou ik een open gesprek voeren. Wat heb je aan een afgedwongen advies, als straks blijkt dat er bepaalde problemen onder zitten die jij nu niet ziet of anders inschat?
Het is nog steeds groep 7!
Tsjor
Niet eens
Met het advies van Tsjor. Dit kind doet het zeer onopvallend dus heel erg goed op school. Ik vind dat je hem kort doet door zo voorzichtig het gesprek in te gaan. Ik denk dat je er wel in moet gaan als een blok beton. Een blok beton met een vriendelijke glimlach. Netjes blijven, vriendelijk blijven. Maar als een blok beton gaan staan voor je kind. Als je zelf twijfelachtig gaat doen, dan wordt je kind echt niet zelfverzekerder hoor!
Je hebt de resultaten aan jouw kant. Kinderen scoren niet per ongeluk zo hoog op de Cito. En dat hij dingen moeilijk vindt: mijn zoon zei ook vaak dat een toets heel moeilijk was. Bleek steevast dat hij alles of bijna alles goed had, maar dat hij had moeten nadenken over een vraag. Was hij niet gewend, dus dat was ‘moeilijk’. Tweede pas op: je oudere kind is een heel ander type, maar dat betekent beslist niet dat dit kind minder slim is. Het kan ook andersom zijn! Dus let ook op je eigen benadering van je kinderen en hoe ze met elkaar omgaan. Bovendien kunnen de onzekerheid en de tics wel degelijk door onderpresteren komen. Hoe weet je nu dat hij op zijn kunnen scoort? Hij laat zichzelf toch helemaal niet zien?
Ik zou nog verder gaan dan een vwo-advies. Ik zou willen dat hij met ingang van volgende week in een plusklas kwam en uitdagend werk krijgt. Niet omdat dat nu altijd zo fantastisch is, maar wel omdat alleen al dat feit je zoon het bewijs zal geven: zie je wel ik hoor op dat niveau.
Met meer uitdaging en een boost voor het zelfvertrouwen én een andere benadering door school en door ouders kan die onzekerheid wel eens als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Pluk
'Tweede pas op: je oudere kind is een heel ander type, maar dat betekent beslist niet dat dit kind minder slim is. Het kan ook andersom zijn!' En op basis van je uit de lucht gegrepen 'Het kan ook...' concludeer je dat het kind naar een plusklas moet en dat dan het kind het bewijs zal leveren dat jij als ouder gelijk hebt.
Wat als het kind daarna nog meer rituele handelingen gaat doen. Die je gaat verbieden. Waardoor de spanningen in het kind nog meer oplopen? Maar het kind kan dat op geen enkele manier meer uiten?
'Als je zelf twijfelachtig gaat doen, dan wordt je kind echt niet zelfverzekerder hoor!' Als je twijfelachtig gaat doen tegenover je kind omdat er mogelijk een VMBO/HAVO advies aan komt, wat voor oudere ben je dan? Je kunt denken: je doet het goed, je komt er wel, we moeten alleen zien wat de beste weg voor je is. en dan een open gesprek aangaan met de leerkracht over die beste weg.
Ik vind het supergevaarlijk om jouw manier van redeneren op te zetten. Dan ga je niet als een blok beton voor je kind staan, dan ga je als een blok beton boven op je kind liggen. Alleen om je eigen gelijk te bewijzen.
Tsjor
Echt niet
Ben het echt niet met je eens Tsjor. Zal ongetwijfeld mijn eigen ervaring zijn. Ik kreeg mavo-advies omdat ik zo verlegen was. Ik viel niet op, was heel bescheiden, keek enorm op tegen de goede leerlingen in mijn klas (die nog extra op een voetstuk werden geplaatst door de leerkrachten). Scoorde de eindcito trouwens bijna foutloos. Maar ja, ik was zo verlegen...
Mijn ouders kwamen niet voor mij op, maar gelukkig haalde ik het ergens uit mijn tenen om te zeggen dat ik naar het vwo wilde. Weet nu nog niet waar ik dat vandaag haalde, want ik durfde niet eens tegen mijn leraar te praten. Heb ik zonder enige moeite gehaald en daarna twee universitaire studies tegelijk gehaald. Wat ben ik opgebloeid nadat ik ook eindelijk echt eens werd gezien als wie ik was.
Naar mijn mening ga je dus juist als een blok beton op je kind liggen als je het onderschat (en laat onderschatten door school).
De strategie van Tsjor
zou ik zeker inzetten op het moment dat kind nu twijfelachtige scores liet zien. Maar dat is niet zo. Kind scoort duidelijk vwo-niveau en juf doet uitspraken op grond van zeer dubieuze argumenten.
Aan de andere kant, het is nog maar groep 7 en het voorlopige advies is nog lang geen definitief advies, dus ik weet ook niet of je je energie zou moeten steken in verdere ophoging nu. Ze is natuurlijk al van te naar tl/havo gegaan. Misschien dat je beter je pijlen kunt richten op een goede verstandhouding met de leerkracht van groep 8 en daar meteen aan het begin van het nieuwe jaar in een gesprek aangeeft dat je vindt dat bij de scores van je kind een ander advies hoort. Namelijk een VWO-advies.
Sta voor je kind
Sta voor je kind. Als een kind, volgens de observatie door de leerkracht, stress ervaart door dat er geen klik is met dezelfde leerkracht dan kun je afvragen of deze leerkracht je kind objectief kan beoordelen. Die klik is wellicht wederzijds er niet. Ook leerkrachten zijn mensen en geven hun oogappeltjes sneller het voordeel van de twijfel en lopen daar net wat harder voor dan kinderen (of hun ouders) met wie zie die band niet hebben of zelfs niet mogen. Dat is geen opzet of ondeskundigheid maar menselijk gedrag. Met die gedachte zou ik het gesprek in gaan. Niet bozig om kost wat kost gelijk te hebben, je hebt immers nog een half tot heel schooljaar om het advies naar havo/vwo te krijgen voor de gewenste school. En daar zie je wel verder. Ik zou de simpele vraag stellen hoe het dan kan dat hij zo goed presteert op cito, de materie dus beheerst en kan pieken bij cito stress. Zoveel last heeft hij er dus ook niet van. Dus wat heeft hij in groep 8 nodig om de groei (hij is immers van vmbo naar vmbo/havo gegaan) te continueren en uit te bouwen naar het vwo dat zijn cito laat zien. Stel de vragen en laat ze maar antwoorden dan merk je snel genoeg of ze haar mening laat bevuilen door een "klik" en dan kun je altijd nog naar directeur of elders.
Tsjor
“dan kunnen ouders ook niet meer aankomen met: mijn kind moet naar het VWO, want de slechte cijfers komen omdat hij/zij een onderpresterende dyslect is.”
Inderdaad. Als dat aan de hand is dan moet er veel eerder door ouders en school aandacht aan worden gegeven. Anders haalt zo’n onder presterende dyslect het op het VWO ook niet.
En omgekeerd
Pluk, bij mij het omgekeerde verhaal. Ik scoorde heel slecht met de cito (toen nog 1 dag) en zou naar de mavo moeten. Maar de leerkracht vond dat dat niet klopte. Ik moest een toelatingsexamen doen en belandde op een brugklas HAVO/VWO en haalde voor mij 18de mijn VWO-diploma. Daarna 1 universitaire studie.
Eigen ervaringen zijn voor mij overigens niet het uitgangspunt. Dus het is voor mij niet zo dat, omdat ik met een mavo-advies doctoraal heb gedaan iemand anders dat ook kan.
Ik wil wel een andere kijk inbrengen in deze discussie.
Bijvoorbeeld hier: 'Als een kind, volgens de observatie door de leerkracht, stress ervaart door dat er geen klik is met dezelfde leerkracht dan kun je afvragen of deze leerkracht je kind objectief kan beoordelen.' Je kunt ook zeggen dat de leerkracht blijkbaar voldoende zelfreflectief vermogen heeft om aan te geven dat er geen klik is tussen kind en haar en dat dat stressverhogend kan werken.
Haar conclusie (daarom naar VMBO) daar kun je dan wel weer veel vraagtekens bij zetten, zoals ik al heb aangegeven. Maar je kunt een leerkracht niet dwingen affiniteit te hebben met jouw kind. De leerkracht moet wel zijn/haar best doen, en dat lukt blijkbaar aardig gezien de scores. Volgend jaar hopelijk een andere leerkracht, die dan weer meer opheeft met jouw kind.
De observatie is helder, de conclusie, daar zitten nog wat stappen tussen waar je vraagtekens bij kunt zetten.
Tsjor
Tsjor
“dan kunnen ouders ook niet meer aankomen met: mijn kind moet naar het VWO, want de slechte cijfers komen omdat hij/zij een onderpresterende dyslect is.”
Inderdaad. Als dat aan de hand is dan moet er veel eerder door ouders en school aandacht aan worden gegeven. Anders haalt zo’n onder presterende dyslect het op het VWO ook niet.
Caesar
Dus voor een onderpresterende dyslect hoef je niet alleen maar naar de harde cijfers te kijken, zoals jij bepleitte?
Tsjor
Tsjor
Voor het schooladvies wel. Problemen moeten aangepakt worden vóór het schooladvies.
Wat?
En wat zou dit kind dan kunnen laten zien in groep 8 om de juf te overtuigen? Dat zijn alleen maar zeer subjectieve dingen, waarvan de oorzaak heel anders kan liggen dan de leerkracht denkt. Zo heel goed heeft zij niet gekeken, want ze is verbaasd door de scores. En dat geeft ze ook aan en dan geeft ze toch een veel te laag advies.
Dan maar hopen dat de leerkracht in groep acht het wel ziet en het advies drie niveaus ophoogt? Zeer onwaarschijnlijk.
Dus
voor het schooladvies moeten de leerkrachten van alles vinden, maar dat moeten ze vergeten met het schooladvies. \Je maakt het spannend Caesar
veel
Wat is er veel geschreven.
De stress die juf benoemt ervaren wij thuis nauwelijks. Ja, hij wil alles graag goed doen en ja, als hij iets niet meteen lukt is hij gefrustreerd,maar voor de rest?
Ik denk dat het geen reden is om 2 of 3 niveaus te zakken. En wat sommigen al schreven: waar komt de stress vandaan, wat heeft school gedaan en wat gaat school nog doen en wat kunnen wij als ouders eventueel doen?
Ik las op het rapport ook, en dat vind ik heel kwalijk, dat kind de laatste maanden in zichzelf is gekeerd en stil en teruggetrokken is. Waarom moet ik zoiets in een rapport lezen en heb ik daar verder nooit iets over gehoord? En over die stress ook nooit iets gehoord, ja 1x in november bij ons eerste en enige oudergesprekje.
Tsjor
Nee, problemen moeten worden opgelost. Schooladvies moet gebaseerd zijn op harde feiten.
Veel makkelijker kan ik het niet maken.
Onderhandelen
Grasspriet, je bent pislink
"Ik ben woest. Ga inzetten op HAVO/VWO inderdaad, om in elk geval uit te komen op minimaal havo". Maar eerder wilde je Havo/VWO toch? En je kind scoort VWO!
Heb je nou alle adviezen (de overgrote meerderheid volgens mij) gelezen, die zeggen: als je HAVO oke vindt, dan moet je nu in de onderhandeling (met deze VWO-scores) inzetten op VWO!
Je gaat steeds niet in op de adviezen om in de onderhandeling gewoon voor VWO te gaan. Zou je dat eens willen toelichten waarom je niet gewoon voor VWO wilt gaan?
Onderhandelen gaat vaak zo. De ene wil 0, de andere wil 100. Dan wordt het …..50.
Als de juf VMBO-T/Havo zegt en jij zegt Havo/VWO, dan kom je met zo'n juf zeer waarschijnlijk niet hoger dan Havo uit. Misschien houdt ze zelfs aan VMBO-T/Havo vast!
Dan wordt het volgend jaar moeilijker om VWO te krijgen, ja, wel erg veel stappen hoger!
Dus: zet nou in op VWO. Hij heeft gewoon VWO-score, wwspelling telt helemaal niet mee! Dan moet ze echt wat uitleggen als ze niet verder komt dan Havo.
Als zoon stressig is (volgens haar) en hij scoort nu al VWO, dan gaat hij toch helemaal goed scoren als hij wel gewoon oke klikt met docenten, dus dan zit hij met Havo gewoon veel te laag!
En stel vooral de vragen die hierboven eerder genoemd waren. Laat het haar maar uitleggen, hoe ze erbij komt om iemand die zo duidelijk VWO scoort, zo'n laag advies te geven.
En vraag haar vooral ook of ze van laatbloeiers gehoord heeft, mocht ze opeens over de scores in groep 6 beginnen om niet hoger advies te willen geven.
Zet hoog in, VWO-advies gaat ze toch niet geven, maar hoe hoger, hoe beter voor zijn zelfvertrouwen en hoe makkelijker om in groep 8 een hoger advies te krijgen.
Als het niet meteen lukt
Frustratie als dingen niet meteen lukken kan ook met flink onderpresteren te maken hebben.
Kinderen die een aanbod flink onder hun kunnen krijgen kunnen er gewend aan raken alles 'meteen te kunnen'. En als dat dan eens niet lukt, is er paniek. Want ze hebben daar niet mee leren omgaan, hebben niet leren leren.
Kan zijn dat dat niet speelt bij je kind.
Toch krijg ik bij je postings steeds weer een beeld van een kind dat door zijn omgeving zwaar onderschat wordt (door school, maar ook, in mindere mate, door jou!) en van daaruit in de problemen komt.
reactie
Waarom ik niet meteen in wil zetten op VWO heeft te maken met het feit dat hij in groep 6 niet alleen maar vwo scores had en ik vind het prima om in groep 7 een beetje voorzichtig te zijn; liever in groep 8 een trapje omhoog dan omlaag voor het zelfvertrouwen.
Havo/Vwo is wat ik passend vind; ik ga uiteraard wel aankaarten dat huidige scores in groep 7 vwo niveau zijn; neem ook een plaatsingswijzer mee waarin dit staat.
Over de klik met de leerkracht: die ontbreekt dit jaar volledig. Leerkracht denkt dat die klik er is; kind voelt 0,0 klik. Dus het argument van; als er op het VO geen klik is met een docent gaat kind stressen, gaat niet op. Ondanks dat er dit jaar geen klik is scoort kind vwo niveau. Leerkracht ziet en kent kind niet, ben ik echt van overtuigd. Leerkracht denkt dat klik er nu is....
Voorzichtig
Ja maar als de leerkracht voorzichtig wil zijn vind je dat niet prima.
Is het wel goed voor zijn zelfvertrrouwen als hij vwo-scores heeft en geen vwo-advies krijgt? Een kind weet toch ook wat waarbij hoort. En wat vriendjes hebben. "Ik heb wel I-en maar blijkbaar denkt niemand dat ik vwo kan." Ik vraag me af of hij dan volgend schooljaar wel overtuigd is van zichzelf.
Ook denk ik dat als de school denkt dat ze hem nu al iets ophogen (in hun optiek), ze niet volgend jaar nog een schepje erbij gaan doen. De scores kunnen niet hoger, dus waar zouden ze dat op baseren? Niet op zijn zelfvertrouwen, want hij krijgt ook wel mee dat iedereen denkt dat die scores toeval zijn en niet echt bij hem.passen.
Met nu vwo en eventueel volgend jaar aangepast naar havo/vwo kun je in dezelfde brugklas terecht. Met nu vmbot/havo en een leerkracht die bv zegt "ach, dat wordt wel havo" en jij denkt okee, en het advies wordt havo volgend jaar, kun je niet op hetzelfde niveau inschrijven. Mocht de eindtoets vwo aangeven, loop je de kans dat als ze het advies al willen ophogen in de tweede ronde, de havo/vwo-brugklassen vol zitten.
De school waar mijn kind heen gaat zit zelfs helemaal vol: ook voor kinderen die opgehoogd zijn naar havo.
lastig
Ja, ik vind het echt lastig. Ik vind het ok als een leerkracht in groep 7 voorzichtig is en dus nu zou komen met havo/vwo. Ik vind vmbo-t/havo NIET ok.
En precies wat je zegt; kind twijfelt enorm aan zichzelf nu; want I scores maar leerkracht zegt dat VMBO T voor mij het beste is. Kind is al het hele weekend boos en gefrustreerd. Ik snap het wel.
En ik snap jullie reaties met; inzetten op VWO. Maar ze gaan natuurlijk nooit van T/Havo naar VWO....maar ik ga uiteraard wel op tafel leggen dat hij vwo scores heeft; ook vragen waar de IB'er is in dit verhaal; zo'n verschil tussen scores en advies lijkt me voer voor een IB'er. En ben ook nog steeds woest dat ik sinds november NIKS hoor en nu dit op tafel wordt gegooid.
Grasspriet
Een goede docent gaat wel van vmbo-t/havo naar VWO als dat overduidelijk uit de resultaten blijkt.
goede docent
Tja; Als leerkracht van vmbo-t/havo naar vwo gaat naar aanleiding van een gesprek met ouders; hoe serieus kan ik die leerkracht dan nog nemen? Je mag toch aannemen dat zo'n advies weloverwogen gegeven is. Wat er ook uit het gesprek komt; het vertrouwen in deze docent is 0,0
Herkenbaar
Mijn dochter, ik heb het in dit draadje eerder over haar gehad, is het type dat je begeleid uit haar comfortzone moet trekken. Ze is heel goed in het bedenken van waarom iets niet kan en schiet door in een fixed mindset. Met haar intelligentie trekt ze er van alles en nog wat bij en dat remt haar. Ze wil niet falen of fouten maken. Opmerkingen, emoties etc. neemt ze letterlijk en serieus. Inmiddels weet bijna iedereen die met haar werkt dat ze daar mee moeten oppassen en haar positief moeten benaderen.
Voorbeeld... Ze zit op muziekles en als ze een nieuw stuk met nieuwe dingen krijgt, hoop commentaar dat ze het niet kan etc. De muziekjuf laat het een paar minuten gaan en zegt dan droog; ik ga je toch helpen daarvoor ben je op les en begint het voor te spelen. Ze kapt dus vriendelijk maar kordaat het onzekere, faalangstige af en geeft vervolgens een compliment als dochter werkt met het stuk over iets wat dochter al wel beheerst (houding, tellen, klank etc.) om dan te helpen met waar de les/stuk voor dochter omdraait, waar de uitdaging zit en wat er nog niet goed is (nog niet goed, klinkt ook al positiever dan fout). Juf en kind werken dus van nature prima samen en op die manier is ze te sturen, te motiveren en zit ze goed op het schema voor het examen. Aan de andere kant heeft ze een trainster voor haar sport die, net als de juf op jullie school uitgaat van wat onvoldoende is. Waardoor ze te voorzichtig is in wat ze dochter laat doen, waardoor dochter minimaal vooruit gaat. Zo zei ze gisteren letterlijk waar dochter bij staat dat het de laatste tijd zo goed vooruit gaat dat ze na de zomer het volgende groepje mag proberen en anders weer terugkomt in deze groep. De trainster bedoelde het positief, maar de twijfel die ze uitsprak bleef bij dochter hangen. Dat zag ik bij de training die volgde en ik heb moeten praten als brugman op de weg naar huis voor een positief beeld in mijn dochters hoofd. De huidige trainster is heel lief en aardig, maar haar benadering werkt dus niet optimaal voor dochter. In dat volgende groepje werkt ze met een andere trainster, meer een type als de muziekjuf, ik ben er van overtuigd dat ze daardoor meer progressie maakt als het afgelopen jaar.
Ik zou het dus niet hebben over de klik. Dat is te vaag maar wel over hoe hij nu benadert moet worden. Dit zijn resultaten die prima zijn voor vwo en daar hoort nu ook een passend voorlopig advies en passend onderwijs in groep 8 bij. Dat juf en jullie nog punten van zorg hebben, hoeft hij niet te weten. Vraag anders de ib'r bij het gesprek. Het gat tussen advies en rapporten is nu echt te groot. Hoe kan dit en hoe lossen we dit voor nu en volgend jaar op dat zijn vervolg recht doet aan de cijfers die hij, ondanks stress en onzekerheid, laat zien. Hij heeft immers nog een half jaar tot het advies en een jaar voor een aanpassing verder naar boven. Als jullie opteren voor een havo/vwo-klas heeft hij zelfs nog 2 jaar om te groeien qua executieve vaardigheden en mindset voor er een keuze gemaakt moet worden. De ib'r of iemand extern kan hem daar prima bij coachen. Ik zou los van school dat traject wel gaan opstarten, maar dat heb ik je al eerder gezegd.
stress
Ik ken je kind niet, maar ik kan me voorstellen dat de eerder genoemde ritueeltjes voor hem een manier zijn om om te gaan met de stress. Thuis zijn het wellicht voorspelbare situaties die hij kan beheersen (op die manier), maar op school kunnen onverwachte situaties wellicht ertoe leiden dat hij geen goede manier heeft om met de stress om te gaan.
In je eerste bericht schreef je: 'Kind is onzeker, vraagt veel ter bevestiging, maar kind is ook jong (kort gekleuterd); moet je als juf toch door heen prikken?' Nou ja, dat laatste is dan weer zo'n opmerking. Kijk even naar wat je zelf schrijft als beschrijving van je kind. Ik haal alleen maar dingen aan die je zelf beschrijft.
Ik zou een open mind over 'stress' houden. En dus vooral vragen stellen: wat ziet juf, waarop baseert ze haar conclusies.
Tsjor
