Vrijstelling leerplicht

Ongeschiktheidsverklaring

Je hebt een ongeschiktheidsverklaring van een arts nodig. Ik neem aan dat de begeleidend arts van een leerplichtig kind weet welke weg bewandeld moet worden.

Je hoeft geen vrijstelling

Als je ziek bent, hoef je niet naar school. Als je lang ziek bent, dan moet de school zorgen voor huisonderwijs. Dat gaat bijvoorbeeld via www.ziezon.nl
Vrijsteling wegens ongeschiktheid voor het onderwijs in zijn geheel, wordt alleen verleend aan zwaar gehandicapten met en bijzonder lage ontwikkelingsleeftijd.
Wat je kunt doen is het volgende:
Bespreek de kwestie met de behandelend arts. Neem informatie over ziezon mee (vaak weten artsen dat niet.)
Bespreek de kwestie met de mentor en/of intern begeleider op school en stel voor dat je het plan voorlegt aan de GGD-arts.
Ga naar de GGD-arts en doe daar verslag van je besprekingen.
In veel regio's gedraagt de GGD-arts zich als een soort van bedrijfsarts voor het beoordelen van verzuim. Als dat in jouw geval ook zo is, dan zou dat kunnen helpen om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Je hoeft de beoordeling dan niet aan school over te laten. Je kunt de GGD-arts toestemming geven om met de behandelend arts te overleggen.
Groet,
Miriam Lavell

Bedankt

Bedankt voor jullie reacties.
Ik stel deze vraag niet voor mezelf maar voor iemand anders.

cqcq, ik vraag me af wat deze situatie dan was.
Voor mijn eigen zoon heb ik vrijstelling gekregen, maar pas nadat hij tig keer van school is gewisseld en de laatste school zelf uiteindelijk het bijltje erbij neer heeft gegooid.

Het is toch wat dat een school wel mag besluiten dat een kind niet school-geschikt is en dat ouders dat niet mogen.

Wat bedoel je met het recht op onderwijs verliezen?
Ook het soort onderwijs dat Miriam noemde? Thuis lessen volgen?
Het kan toch niet zo zijn dat een kind, dat niet in staat is om op school te verblijven, helemaal geen onderwijs mag volgen?

Miriam

Bedankt voor de tip van Ziezon.
Ik wist hier ook niet van en hoewel ik de vraag niet voor mezelf stelde, hou ik het nog in gedachten voor mijn eigen zoon. Als dat nog kan, want hij wordt bijna 17.

Leerplicht = recht op onderwijs

even niet:"Voor mijn eigen zoon heb ik vrijstelling gekregen, maar pas nadat hij tig keer van school is gewisseld en de laatste school zelf uiteindelijk het bijltje erbij neer heeft gegooid. Het is toch wat dat een school wel mag besluiten dat een kind niet school-geschikt is en dat ouders dat niet mogen. "
In dat geval zit je zonder school. Een leerplichtambtenaar is niet bevoegd om een school te dwingen een leerling op te nemen, of zelfs maar een school te dwingen te voorzien in onderwijs voor de zieke lln. Dat doen lpa's dan ook niet.
Als geen school je kind wil hebben, dan ontstaat er een juridisch probleem. De leerplichtwet bepaalt namelijk dat de ouders en de leerling zelf verantwoordelijk zijn voor de inschrijving op een school en het schoolbezoek. Doen ouders en leerling dat niet, dan zijn ze strafbaar.
Feitelijk is de leerplichtambtenaar zelfs verplicht om je te vervolgen. Maar omdat die lpa je ook niet aan een school kan helpen, verleent de lpa je ongevraagd vrijstelling. Dat is eigenlijk geen vrijstelling van schoolplicht, maar een vrijstelling van vervolging.
Ondertussen is er geen wet die het recht op onderwijs regelt (allen verdragsrecht, maar dat geldt niet voor scholen). Voorzover er recht op onderwijs is, hangt dat 1:1 samen met de leerplichtwet: Ouders moeten hun kind naar school sturen om het kind het recht op onderwijs te gunnen.
Er is verder geen enkele andere partij, ook de overheid niet, die enige aanwijsbare verantwoordelijkheid heeft voor de invulling van het recht op onderwijs aan leerplichtigen.
Vandaar: vrijstelling van leerplicht, is ook het verlies van het recht op onderwijs.
even niet:"Het is toch wat dat een school wel mag besluiten dat een kind niet school-geschikt is en dat ouders dat niet mogen. "
Formeel heeft de school dat niet gedaan. De school heeft bepaald zelf niet geschikt te zijn voor het kind. Het bericht is formeel: zoek maar een andere school. Maar die is er niet. De school die je kind afwijst, is niet verantwoordelijk voor het ontbreken van een geschikte school.
De gemeente formeel wel trouwens, al is dat een inspanningsverplichting (wij doen ons best) geen resultaatverplichting. Alleen ouders en leerlingen hebben een resultaatverplichting: bewijs dat je bent ingeschreven op een school en bezoek die zonder spijbelen.
even niet:"Ook het soort onderwijs dat Miriam noemde? Thuis lessen volgen?"
Ja, dat verlies je ook. Dit type onderwijs is alleen toegankelijk voor leerlingen die zijn ingeschreven op een school.
even niet:"Het kan toch niet zo zijn dat een kind, dat niet in staat is om op school te verblijven, helemaal geen onderwijs mag volgen?"
En toch is dat het resultaat voor duizenden, elk jaar weer. Niemand zal hardop zeggen dat dit kind geen onderwijs mag volgen. Men beperkt zich tot: Natuurlijk mag dat kind onderwijs, maar niet bij mij. Zoek maar een andere school.
even niet:"Ik wist hier ook niet van en hoewel ik de vraag niet voor mezelf stelde, hou ik het nog in gedachten voor mijn eigen zoon. Als dat nog kan, want hij wordt bijna 17. "
Dat kan dus alleen maar als hij nog steeds is ingeschreven op een school.
Hoe dan ook: net zolang modderen tot de school niet verder wil, is geen optie. Veel eerder een beroep doen op ondewijs voor de zieke leerling (feitelijk moet de school dat trouwens aanbieden, maar dat doen ze nooit), is slimmer. Dat levert op zijn minst extra tijd op en in die tussentijd toch nog leren.
Ik heb over precies dit probleem kamervragen laten stellen in 2006. Je vindt de vragen en antwoorden hier http://www.minocw.nl/documenten/58949.pdf
Kom daar niet meteen mee op de proppen, maar wel als de school weigert. Veel scholen denken dat de voorziening alleen voor kinderen in het ziekenhuis bedoeld is.
Groet,
Miriam Lavell

Nou stel

Nou stel dat je als ouder zelf wil dat je kind niet meer naar school gaat, althans voor een tijdje tot een beter alternatief gevonden is.

Het kind waar het in dit geval om gaat (niet mijn kind): 11 jaar, ADHD, al meerdere keren van school gewisseld. Kind wordt gepest op school, slaapt slecht, etc.
Deze situatie duurt al lang.
Stel je zou als ouder gebruik willen maken van ziezon maar de school zou vinden dat kind zich maar gewoon op school aan moet passen. Wie heeft dan het laatste woord?
Is een verklaring van b.v. huisarts of de eigen behandelend psycholoog van het kind voldoende?

De school

"Nou stel dat je als ouder zelf wil dat je kind niet meer naar school gaat, althans voor een tijdje tot een beter alternatief gevonden is. "
Dat kan dus niet. Leerplicht = schoolplicht. Je kind moet naar school, je kunt jezelf en je eigen kind niet van die plicht ontheffen.
"Stel je zou als ouder gebruik willen maken van ziezon maar de school zou vinden dat kind zich maar gewoon op school aan moet passen. Wie heeft dan het laatste woord?"
De school. De voorziening wordt uit de schoolpot (samenwerkingsverband+gemeente) betaald.
Ik begrijp je volkomen en de vraag die je stelt komt vaker boven. Er zijn mensen die daar, na lang knokken, oplossingen voor gevonden hebben http://www.thuisonderwijs.com/ Maar dat is geen eenvoudige weg.
Het alleen al thuishouden van het kind wegens psychische problemen, kan je ook op vervolging komen te staan. De school hoeft alleen maar de leerplichtambtenaar te bellen en die gaat dan automatisch tot vervolging over.
Overigens is wel al eens door een rechter uitgesproken dat een ouder in zo'n geval gelijk had: Ouder had naar het oordeel van de rechter correct voldaan aan de zorgplicht van de ouder. Maar omdat dat botst met de leerplichtwet is de ouder toch schuldig bevonden aan leerplichtverzuim. Zonder boete, dat dan weer wel.
even niet:"Is een verklaring van b.v. huisarts of de eigen behandelend psycholoog van het kind voldoende? "
Nee, zeker niet.
Leerplichtambtenaren en scholen verplichten ouders en lln steeds vaker om naar de GGD-arts te gaan. Ook bij verzuim dat al jaren ongeveer hetzelfde is en waarvan de oorzaak bekend is, zoals bij astma bijvoorbeeld. Het is een rare rituele dans waarin de GGD arts een oordeel moet geven of Pietjes astma 4 weken geleden inderdaad zo ernstig was dat ie niet naar school kon. Als de GGD-arts twijfelt, of meent dat de ouders niet goed omgaan met de kwaal van het kind, dan kan die weer allerlei netwerken inschakelen om de ouders tot de orde te roepen.
Dat is een vervelende ontwikkeling. Maar er is één positieve kant aan en dat is dat je ook uit jezelf naar die GGD-arts kunt. En die GGD-arts is de kwaadste niet, zeker niet als je die voorziet van contact met je behandelend arts.
Je moet je houding in dat contact wel goed bepalen. Laat het oordeel aan die GGD-arts over. "Wij dachten aan die oplossing, hebben dat met behandelend arts besproken, maar willen ook graag uw oordeel"
Zo kun je, via een omweg, toch nog voldoende autoriteit achter je verzamelen om het plan door te laten gaan.
Groet,
Miriam Lavell

Ging om mijn kind

Hartstikke lief, even niet, dat je dit draadje voor mij bent gestart en ermee verder bent gegaan!! Ik was niet bekend met dit forum. Sorry dat ik tot nu toe niet was ingehaakt, ik zie nu dat er al veel staat.

Mijn zoon van 11 wordt dus heel erg gepest op school. Al jarenlang, hij is ervoor van klas gewisseld, en ook van school, maar zit nu al in de vierde pestklas.

Ik denk dat hij helemaal niet geschikt is voor het SBO.

Met school loopt het vast. Zij zien een obstinaat kind dat niet naar school wil en niet wilt luisteren, aangemoedigd door mij. Ze hebben al een zorgmelding aan BJZ gedaan, die overigens alweer gesloten is. M.a.w. ze schuiven het probleem af op zijn thuissituatie.

Terwijl de stress van school hem veel te groot is. Hij haat het elke dag naar school te gaan. Hij wordt continu gepakt. Slaapt er niet van. Is thuis niet te hanteren door zijn stress, tenzij er vakantie is, dan heb ik de jongen die ik ken weer terug. Die alweer tegen zijn eerste schooldag na de vakantie opziet.

Ik weet echt niet wat ik moet doen.

Ook al niet omdat hij nog maar twee maanden op deze school moet zitten i.v.m. een verhuizing, dus een scholenwisseling zou wel heel bizar zijn, maar elke dag is verschrikkelijk.

Ik heb niet geschreven omdat ik het erg moeilijk vind om het op te schrijven, ik zit eigenlijk bijna alweer in tranen nu.

Ik heb hem beloofd dat hij morgen niet naar school hoeft. De laatste dag hebben ze papier in zijn mond proberen te proppen, hem bekogeld met dingen, hem bespot met zijn muziekkeuze, en dat is nog maar een dag.

Gisteren had ik een hele leuke dag met hem en zijn broers. We gingen een ijsje halen in een snackbar, waar hij een jongen van school tegenkwam die hij zelf negeerde maar tegen ons begon hij vreselijk rot en opgefokt en veeleisend te doen; hij was in een keer weer het obstinate jongetje dat ze op school zien, en proberen eronder te krijgen.

Ik weet het gewoon niet meer.

Erg...

Wat een naar verhaal. Alles is dus geheel vastgelopen. Dan lijkt idd je kind thuishouden tot de situatie wat bedaard is mij een goede oplossing.

Wanneer ga je verhuizen? Als het vrij snel is, is dan niet meer naar deze school en thuis bijwerken misschien een oplossing? Ik weet niet hoe dat juridisch zit, maar dit lijkt me gewoon een noodgeval: de school kan hem geen veiligheid bieden en is daar zo te lezen ook niet echt in geïnteresseerd.