Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

VSO - autisme - ander onderwijs?

Ik hoop dat hier mensen zijn die even met mij mee willen denken.

Mijn zoon (16) heeft autisme en zat afgelopen schooljaar in HAVO3 op het VSO. Aan zijn cognitieve vermogens mankeert weinig tot niets, maar zijn autisme en faalangst maken dat hij forse leerproblemen heeft. Die bestaan er voornamelijk uit dat hij, bij iedere keer dat hij iets nieuws moet leren, finaal dichtklapt en letterlijk met zijn hoofd op tafel gaat liggen. Pas als hij het idee heeft dat hij het nieuwe wel zal kunnen, gaat hij aan de slag om vervolgens uiteindelijk een hoog cijfer te halen.

Dit vergt een hoop van de docenten. In HAVO2 is daarom besloten hem het jaar over te laten doen en is er een "handjes in de klas"-achtige hulp gestart, waarbij een ingehuurde docente letterlijk naast mijn zoon ging zitten om hem te helpen. Dit werkte nauwelijks omdat mijn zoon geen enkele klik met deze docente had, en zij hem dus niet aan het werk kreeg. Hij wilde het liever alleen doen, en dat lukte waarna hij overging naar HAVO3. Daar liep hij echter al vrij snel vast. Hierop is besloten dat mijn zoon een aangepast pakket zou volgen van 4 vakken die hem relatief makkelijk afgaan. Maar ook met dat aangepaste pakket liep hij vast.

Tegen het einde van het schooljaar gaf school aan "handelingsverlegen" te zijn en dat zoon niet naar HAVO4 zou worden bevorderd en dat er een andere onderwijsplek voor hem zou moeten worden gezocht. Welke andere plek wist men ook niet, dat moest ik blijkbaar zelf maar verzinnen. Hierop heb ik een aantal pittige gesprekken met school gevoerd en ook de gemeente en het samenwerkingsverband ingeschakeld, en daarop kwam school met het idee mijn zoon aan te melden voor een pilot die school gaat draaien met de zorginstelling met wie school samenwerkt. Deze zorginstelling leverde eerder de "handjes in de klas" en begeleidt zoon, maar die begeleiding en zorg blijft maar zeer beperkt. Toen ik doorvroeg, bleek men het idee van deze pilot nog niet uitgewerkt te hebben, men gaf alleen aan dat het een combinatie van dagbesteding en onderwijs zou zijn. Op mijn vragen, waaronder de vraag naar de ratio dagbesteding/onderwijs, of wat die dagbesteding dan was, kon men geen antwoord geven.

Uiteraard vond ik die basis te wankel om toestemming te geven mijn zoon te laten deelnemen aan die pilot, en de tijd begon te dringen want de vakantie stond voor de deur. Ik wilde me niet laten dwingen een overhaaste beslissing te nemen, dus heb ik erop aangedrongen en is uiteindelijk ook besloten dat zoon in het komende schooljaar gewoon naar HAVO4 gaat zodat er meer tijd is om naar een passende oplossing te kijken. Wel met de voorwaarde (vanuit school) dat er voor de herfstvakantie een oplossing gevonden is...

Via de gemeente heb ik een aanvraag bij het CCE gedaan (centrum voor consultatie en expertise). Momenteel is het vakantie en dus ligt alles stil, maar over 3 weken moet ik aan de bak om te gaan zoeken naar een passende oplossing. Wat mij betreft ligt alles open, OOK HAVO4 met andere hulp.

Mijn zoon zelf kan niet aangeven wat hij wil, behalve "normaal zijn" (ocherm....). Hij heeft geen toekomstplannen of zaken waarvoor hij zich interesseert.

Is hier iemand die met mij mee kan denken?

Moeilijk, moeilijk

Wat een lastig probleem toch. Je kind doet het alleen goed als alle seinen op groen staan maar er altijd wel ergens een kink in de kabel.
Zo gaat.
Goed dat het je gelukt is om je zoon niet naar een zomaar voorziening te laten sturen.
Ik hoop heel erg dat het CCE je goed advies kan geven en dat is afwachten.
Zit hij wel op een school voor kinderen met autisme? Het lastige is dat de begeleiding van deze kinderen toch anders is dan van kinderen met andere beperkingen.
Mijn ervaring is dat je zo goed mogelijk doormoddert de goede kant uit.
Wat zou er te bieden zijn voor faalangst? Heeft hij buiten school om wel succeservaringen? Heeft hij een huisdier? Heeft hij genoeg troost, gamen kan helpen. Heeft hij verder genoeg controle over zijn leven? Gaat hij wel naar school?
Zijn er mogelijkheden voor aangepaste huiswerkbegeleiding door jouzelf?
Ik gaf hier zelf huiswerkbegeleiding en dan kon ik ook goed zien waar ze tegenaan liepen. Een middagje in de week huiswerkbegeleiding had namelijk geen zin, zeker niet als dat ook in groepsverband ging.
Zijn er mogelijkheden voor een faalangsttraining? Heeft hij wel een goede gesprekstherapeut?
Heeft hij meer angst dan alleen faalangst? Heeft hij mogelijk daarvoor wat medicatie nodig?

Zomaar wat vragen waar je misschien wat aan hebt.

Mijn dochter heeft dit jaar haar eindexamen HAVO gehaald. Ze is nu 21 jaar. Dat was ook echt wel even zoeken.
Ze heeft zelfs, gestrand in HAVO4 een tijdje op het MBO gezeten, maar dat was het ook echt niet en gelukkig kon ze toen terug naar de HAVO.
Ze mocht 1 dag in de week thuiswerken.
Ze kreeg op een gegeven moment een hele goede therapeut waar ze nog steeds wekelijks naartoe gaat, om haar zorgen te bespreken en te bespreken hoe ze zich zelf verhoudt en wat ze kan doen en bedenken in de omgang met anderen en haarzelf.
Faalangst is, door wachtlijsten, nog nooit van de grond gekomen, er was al sprake van op de basisschool, later het reguliere voortgezet onderwijs en zelfs nog even op het laatste op het VSO.
Gelukkig kreeg ze, bij de overgang naar het VSO wel, eindelijk, wat medicatie tegen de angst, dat hielp haar vaak net over de drempel.
We zijn ook nog bij het REA college wezen kijken, daar zou je je ook nog even in kunnen verdiepen.
Helaas vond dochter het ook niet 'normaal' genoeg, maar dan weet je wel wat er te koop is, en ik vond het een goed alternatief. Ik ken ook een paar kinderen die daar een vak geleerd hebben waar ze mee kunnen werken.
Ik wens je heel veel succes en geduld, het kan echt moeilijk zijn en niet alle kinderen halen hun diploma en dan wil je toch verder.
Ik ben heel benieuwd of je wat hebt aan het CCE!

Persephone

Persephone

31-07-2019 om 09:42 Topicstarter

AnneJ

Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie!

Mijn zoon gaat gewoon naar school. Hij is een erg "gehoorzaam" kind en hoewel hij school niet leuk vindt (maar welke puber vindt dat wel?), levert naar school gaan nooit problemen op. Hij zit overigens op een VSO waar behoorlijk wat leerlingen met autisme zitten.

Sinds driekwart jaar gebruikt hij medicatie (aripiprazol) in een heel lichte dosis (hij had inderdaad last van angsten) en daarmee lijken die angsten iets minder te zijn geworden. Wel klaagt hij vaak over erge vermoeidheid, dat is al jaren zo.

Hij heeft een therapeut, maar hij praat niet . Hij geeft hooguit ja-en-nee antwoorden, maar zijn zorgen bespreken of vertellen wat er in hem omgaat, doet hij niet. Bij de therapeut niet en bij mij alleen heel af en toe.

Buiten school heeft hij geen activiteiten. Hij gamet graag en veel (te veel naar mijn zin), maar hij heeft na een schooldag en in het weekend de tijd voor zichzelf, op zijn kamer, met zijn games, echt nodig om weer even op te laden. Ik zie dan dat zijn vermoeidheid langzaam wegtrekt, dat hij opener is, grapjes maakt en weer oog heeft voor zijn gezinsleden (dat zijn zijn jongste zus en ik) en zijn hondje (hij heeft dus inderdaad een huisdier).

De huiswerkbegeleiding thuis geven vind ik een erg goede tip; daarmee ga ik na de vakantie direct aan de slag). Hoe deed jij dat? Iedere dag of 1 vaste middag in de week? Faalangsttraining had ik ook al bedacht en ook daar ga ik achteraan.

Heeft jouw dochter ook autisme en wat gaat zij doen nu ze haar HAVO heeft gehaald?

Huiswerkbegeleiding

Op zondag nam ik samen de week door en plande samen huiswerkmomenten in.
Omdat ik fulltime werkte was de afspraak dat de kinderen bij thuiskomst iets uit de keuken halen en dan naar hun kamer vertrekken waar ze elkaar niet mogen storen, om te landen.
Na het eten ging ik direct met ze aan de eettafel naar het huiswerk kijken. We hadden aanvankelijk een kastje met boeken en schoolwerkboeken e.d. naast de eettafel.
Ik hielp ze op gang en ging dan tussendoor de keuken opruimen en de was doen tot ze me weer nodig hadden.
We maakten samen verslagen en werkstukken. Ik maakte ze niet voor hen maar hielp ze om grip te krijgen op zo'n opdracht.
Je zag vaak al aankomen of er grotere opdrachten bijwaren en dat spraken we op vrijdag af wanneer we dat in het weekend gingen doen.
Later hielp ik alleen nog op hun eigen initiatief, naarmate ze er zelf meer grip op hadden. Ik bleef wel vragen en volgen.
Het was veel, maar het was de moeite waard.

Mijn dochter wil een tussenjaar. Ze heeft geen idee wat voor opleiding ze verder wil gaan volgen. We hebben afgelopen zondag samen een cv en sollictatiebrief gemaakt omdat er een vacature is waar ze heel graag werkt. Ze is er in het voorjaar al geweest en toen hadden ze ook een vacature, helaas was ze toen nog midden in haar eindexamentijd.

Ze is dan ook heel erg 'bijgekomen'. Jarenlang had ze alleen maar angsten en tot in de onderbouw sliep ik zelfs nog bij haar op de kamer.

Persephone

Persephone

31-07-2019 om 10:17 Topicstarter

Huiswerkbegeleiding

Klinkt goed, AnneJ. Zo ga ik het ook doen. Op school krijgt mijn zoon huiswerkbegeleiding in de uren dat hij geen les heeft, maar dat werkt dus niet. Ik werk ook fulltime maar jouw methode ga ik direct invoeren.

Wat fijn te lezen dat je dochter het zo goed doet!!!

Autisme

Mijn dochter heeft autisme en een angststoornis.
Je hebt het over moeheid. Mijn dochter heeft daar ook veel last van. Ze heeft ook asthma en ook nog de ziekte van Pfeiffer gehad.
Maar moeheid komt ook omdat het ze heel veel energie kost om mee te doen tussen de mensen overdag.
Kan het mogelijk voor jou zoon ook een idee zijn om de woensdag thuis te werken?
Het heeft mijn dochter goed geholpen. Daardoor viel ze minder vaak helemaal uit.
Mijn dochter heeft veel schooluitval gehad maar dan liet ik haar thuis doorwerken.
Die vaste dag midden in de week kon ze genoeg landen om nog een paar dagen verder te gaan.
Verder hebben we er ook van alles bijgedaan als vitaminen, omega3, meedoen met nog een tweede sportmoment op school.
Gelukkig kon ze fietsend naar school. Want het helpt ook om je conditie te versterken.
In de metro had ze altijd last van de drukte. Tot nu toe gaat ze het liefste met een zonnebril op in de metro om prikkels buiten te houden.
Fietsen is fijner. Minder 'mensengedoe'. Te ver fietsen zou ook weer niet gaan want dan was ze al uitgeput voor de dag begon. Nu was het precies goed.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.