Wat doe je als..[knuffelen in de klas]

Jeetje

Ik ben best verbijsterd,weet je dat?Ik zie dergelijke dingen in Amerika weleens,via een tvprogramma ofzo,maar hier....ik herken dit volstrekt niet van de kleuterklassen hier.Als een kind wil knuffelen etc en andere kleuter heeft daar niet zo'n zin in,dan wordt de ene kleuter verteld dat knuffelen heel lief is,maar dat de ander er niet altijd zin in heeft,en aan de ander wordt verteld dat je best mag laten merken dat je er geen zin in hebt.Maar verbodsborden?? Mag een vierjarige nog een knuffel bij de juf halen,of is dat ook niet meer toegestaan?Wat kil en klinisch....

Pfff

Onze zoon van vier knuffelt ook wat af op school. Echt ontzettend veel. En andere kinderen ook met hem. Hij (en sommige andere kinderen met hem) moet inderdaad nog leren, dat hij rekening houdt met iemand zijn persoonlijke wensen. Vandaar dat ze op school: 'Stop, hou op.' zeggen als het niet bevalt. Dat is een code die ze samen hebben afgesproken. Dat werkt erg goed, maar soms moet de juf het alsnog uitleggen. Dat lijkt me niet meer dan normaal.

Kusje vind ik te ver gaan

..omdat het bij kleuters maar al te vaak wordt gedaan zonder zich ervan te vergewissen dat de behoefte wederzijds is. In de klas van mijn zoon jagen de kinderen elkaar op om kusjes te geven. Op zich een onschuldig spelletje maar ook een hoop gedoe. Misschien moet je het niet verbieden maar ze moeten wel leren dat toestemming nodig is.

Knuffelen en stoeien daarentegen vind ik essentieel. Het hoort bij de opvoeding, en het onderwijs, om te leren hoe je daar mee omgaat. Zeker de regels voor stoeien hoort wat mij betreft bij de verplichte leerstof van de kleuterschool.

Ander geluid

ik heb wel het idee dat je er wel een erg hot item van maakt. Woorden als 'vernederend'beijvoorbeeld lijken mij wat te heftig.
Ik ben het met je eens dat juf ook even dit had kunnen bespreken met jou. Maar ik kan me best voorstellen dat als een kind telkens knuffelt dat daar een beetje een halt aan toegeroepen moet worden. Misschien vertoont jouw zoon wel een overdreven behoefte aan bevestiging door knuffelen, dus dat wortd dan begrenst.

Knuffelen en stoeien horen wat mij betreft zeker niet thuis op school; dat is juist typisch voor thuis. Ik zou als kleuterjuf kinderen die elkaar af en toe even knuffelen lekker laten gaaan, maar ik zou ook een grens trekken als het nodig is.
Het sleutelwoord is volgens mij hier communicatie!

Ook andere kant

Toen mijn dochter kleuterde was ze nogal klein en schattig om te zien (nog wel hoor) en werd dan om de haverklap opgetild en geknuffeld en gekust door grotere kinderen. Vreselijk vond ze dat, en ze was nog niet assertief genoeg om haar grenzen aan te geven. De juf zag het ook niet altijd, want er zaten wel 35 kinderen in de klas.
Misschien was er bij jouw zoontje in de klas net zoiets?

Tuurlijk,maar....

Tuurlijk,dat kan,maar de manier waarop dat opgelost zou moeten worden,door hem een verbodsbord te laten tekenen,dat krijg ik toch heus de kriebels van.

Belachelijk!

Dat verbodsbord, vind ik echt belachelijk! vooral dat hij dat( als een soort straf??) zelf moest maken!
als het zo'n hot item is, had ik het niet meer dan normaal gevonden dat de juf dat even met moeder had besproken.
sjonge, op de ene school moeten kinderen elkaar masseren, want dat is zo goed voor ( ja voor wat ook al weer?) en op de andere school is een spontane knuffel verboden.
Dat sommige kinderen niet van knuffelen houden dnap i ook, maar leer het ventje dan dat hij desnoods vraagt aan het kind of hij een knuffel mag geven ofzo..

Jeetje

Bij dochter op het kdv doen die oudere peutermeiden weinig anders dan elkaar intens en langdurig knuffelen, ik vind het ontzettend schattig. Ze hebben allemaal net ontdekt dat je 'vriendinnen' kunt zijn, en wat hoort daarbij? Juist, knuffelen.
Wel kan ik me voorstellen dat de juf deze maatregel heeft genomen omdat het geknuffel te intensief of eenzijdig werd - maar dan nog had ze het even met jou kunnen bespreken.
Koentje, hoezo horen knuffelen en stoeien niet op school? Lichamelijk contact tussen leerlingen is toch niet te vermijden?
Groetjes
Massi

Ik weet het niet met stoeien

Ik weet eigenlijk niet of ik stoeien op school nu zo slecht vindt. Thuis stoeiden wij heel veel, juist met zorgenzoon. Omdat hij zo zijn grenzen leerde kennen, omdat hij zijn energie kwijt moest en omdat jongens gewoon niet zo snel meer knuffelen na een bepaalde leeftijd, maar toch heel veel behoefte kunnen hebben aan lichamelijk contact. Meestal ging het hier gepaard met veel gelach, overdreven auw-geroep en gegiechel.
Ik zie dat de jongens op school ook veel stoeien. Soms gaan sommige jongens dan even te ver. Dan krijgen ze een por terug of wordt er even gehuild. Is dat erg? Meestal zie je dan dat de hele groep jongens ingrijpt en vrede sticht tussen de twee jongens. Volgens mij is het een onderdeel van de mannen/jongens wereld. Aan de ene kant grenzen verkennen aan de andere kant een vorm van lichamelijke affectie. Onze zoon stoeit overigens nooit met kinderen die hij niet mag, altijd alleen met zijn vrienden. Het is soms net of je naar een chimpansee groep zit te kijken, aantrekken en afstoten. Het is leuk om te zien, dat gestoei en mijn instinct en gevoel zeggen dat het niet slecht is (niet echt een sterk argument, ik weet het ).
De leerkrachten staan het oogluikend toe, sinds er bij ons op school twee mannelijke leerkrachten bij zijn gekomen, is het stoeien minder een probleem op het plein. Vroeger probeerde vrouwelijke leerkrachten het te reguleren en toen werd er veel meer gevochten. Op een gegeven moment (groep 5) begonnen ze zelfs na schooltijd 'vechtafspraken' te maken. 'Om te bepalen wie het sterkste van de klas is'. Ik wist niet wat ik hoorde, dat vond ik dus wel te ver gaan.
Stoeien is wel iets wat je moet leren. Het mag geen pijn doen, je moet elkaars persoonlijke ruimte respecteren, je moet er zeker van zijn dat je de ander kunt vertrouwen en je moet het allebei leuk blijven vinden. Daarom is het in de kleuterklassen wel belangrijk dat de leerkrachten het goed begeleiden.

Knurf

In het voorbeeld dat jij noemt, dan is het knuffelen niet het probleem. Volgens mij is het probleem dat het meisje niet snapt hoe het hoort, ze moet dat nog leren. Ze ging over de grenzen van je dochter heen. Ik vind het dan juist goed als de ontvanger leert om de grenzen te bewaken en assertief te zijn, en de knuffelaar leert om te kijken of de knuffelontvanger het wel fijn vindt.

Pelle

'Daarom vind ik het meer iets voor thuis!'

Niet iedereen heeft broers of zussen, of broers of zussen die er ook behoefte aan hebben.
Ik vind dat je op school best kan stoeien, ik denk dat het er wel bij hoort, bij de ontwikkeling van een kind. Een goede manier om de grenzen van zichzelf en anderen te leren. Ook knuffelen wat dat betreft, zolang een andere het ook goed vindt en het niet overdreven wordt. Ik kan me voorstellen dat het irritant is als een kind de hele dag door knuffelt. Dat moet je begrenzen, zo ook met stoeien.

Stoeien hoort bij jongens, en tienermeiden knuffelen

Ik zou niet weten hoe we het stoeien tussen jongens (12 tot 16 jaar) onderling bij ons op school zouden moeten afschaffen. Ja, het loopt wel eens uit op een vechtpartij, maar meestal niet - en ik heb niet de illusie dat je vechtpartijen voorkomt door stoeien te verbieden. En wat ga je dan verbieden: armpje drukken? Worstelen? Elkaar achterna zitten en beurtelings vastpakken? Jongens (en zeker veel jongens bij ons op school) hebben die fysieke uitlaatklep hard nodig.
En tienermeiden knuffelen wat af. Mag dat dan ook niet meer? Ik bedoel, begrijpen doe ik het niet, al dat gelebber onderling, maar het is tegenwoordig cultuur, je weet toch?
Het lijkt mij beter als leerlingen vanaf groep 1 wordt aangeleerd om heel duidelijk grenzen aan te geven. Dat is echt handiger dan onderling aanraken verbieden (behalve-bij-tikkertje).
Groetjes
Massi

En wat betreft het bord

Tja, ik vind het moeilijk. Dit is typisch een geval waarvan ik dan meer zou willen weten voordat ik oordeel. Bijvoorbeeld: hoe vaak knuffelt het kind, wordt het door andere kinderen gewaardeerd of totaal niet. In laatste geval is het kind te begrenzen hier in of totaal niet. Wie weet leidt het knuffelgedrag wel tot enorme irritaties en lukt het de juf maar niet om het kind te stoppen en was zo'n bord laten tekenen haar laatste redmiddel. Zo gek is het niet, in het kader van visualiseren...

Pelle

Tja, ik geloof niet dat ik me zorgen maak om dat soort dingen zoals hoofd op de stenen. Kan ook gebeuren met een potje voetballen op het schoolplein, of tikkertje. Het risico hoort een beetje bij het opgroeien.
Trouwens als er hier thuis gestoeid wordt dan is vaak de punt van de tafel het grootste gevaar

,Er bemoeien zich op school toch altijd andere kinderen mee in wie je minder vertrouwen hebt.,

Ik ga er wel vanuit dat er goede toezicht is, vaak beter dan als er hier thuis op zolder gestoeid wordt en ik zit beneden. Overigens heb ik juist minder vertrouwen in mijn eigen kinderen en ook in sommige van hun vriendjes

Vertrouwen

Ik kan natuurlijk alleen maar als niet-man wat observeren. Maar volgens mij zie ik dat bij jongens dat vertrouwen juist ontstaat door het gestoei. Het is niet zo dat ze continu op de grond liggen te rollebollen. Maar ze zitten de hele tijd aan elkaar. Iemand laten schrikken, iemand bij de nek pakken, een ander aanstoten, een ander zijn arm voor de grap op de rug draaien. Allemaal zonder pijn, zonder ruzie of boosheid, met een glimlach op de lippen en veel 'oergeluiden'. Echt net chimps!
En juist omdat je elkaar bij stoeien per definitie geen pijn doet, hoef je niet perse in een veilige omgeving te zijn.
Het voetballen gaat hier overigens ook met een heleboel gestoei en ander chimp-gedrag gepaard.

Tja

het niet knuffelen beleid vindt ik op zich ook wel goed, de aanpak had misschien wel iets anders gekunt maar je weet niet wat juf hiervoor al heeft geprobeert.

Ayladochter is ook redelijk knuffelig en vooral richting haar hartsvriendinnetje die dat dus totaal niet was. Hoe meer dochter wilde knuffelen hoe meer vriendinnetje zich trug trok van haar wat aan beide kanten verdriet veroorzaakte. Ik heb dochter uitgelegd dat vriendinnetje neit van knuffelen hodt en dat ze afstand moet bewaren en sindsdien gaat het beter. Gelukkig had dochter een redelijk knuffelige juf

Wat leer je van een verbod?

Volgens mij leren kleuters helemaal niets goeds van een knuffelverbod. Je gaat iets verbieden wat des kinds is. Net als spelen, huppelen en rennen, knuffelen kinderen. Zelfs als ze tiener zijn, knuffelen ze nog aanzienlijk meer dan volwassenen dat doen, dat blijkt wel uit de post van Massi Nissa. Het is voor volwassenen geen sociaal acceptabel gedrag, maar voor kinderen onderling wel. Net als dat de meeste volwassenen ook niet meer huppelend bij hun werk naar binnen gaan en kinderen soms wel de school in huppelen.
Soms loopt het uit de hand, zoals bij het klasgenootje van Knurfs dochter. Dan is er een kind dat niet voldoende besef heeft van persoonlijke grenzen. Ga je het dan voor de hele klas verbieden? Dat is net alsof je alle ballen uit de gymzaal zou halen, omdat er een kind is, wat steeds maar weer een bal naar een ander zijn hoofd gooit.
In mijn ogen is zo'n kind wat moeite heeft met het respect voor grenzen van anderen, bij uitstek een aanleiding voor een goede les sociale gedrag. Dat staat bij ons op school gewoon op het lesrooster.
Als dit kind er nog niet genoeg van leert, zou ik het zinnig vinden om (net als met ieder ander leerprobleem) eerst de ouders van het kind in te lichten. Misschien zijn er andere manieren waarop het kind kan leren omgaan met knuffelen. Misschien is het goed om dit kind wat extra 'persoonlijke grenzen respecteren' les te geven. Een knuffelverbod voor dat kind, zou ik alleen maar oke vinden als je heel erg veel gedaan hebt om dit kind bij te spijkeren.
En in Judiths geval is het helemaal apart. Moeder wist niet eens dat er een probleem was en het kind heeft al een 'knuffelverbod' te pakken. Alsof je toevallig in de klas komt en merkt dat je kind in het rekenboek van twee groepen terug moet werken. Daar hoor je ouders over in te lichten, vind ik.

Pelle

nee joh, thuis heb ik het helemaal niet in de gaten. Zeker niet als ze op zolder zitten en ik beneden. Echt waar, ik vind het net zo iets als tikkertje spelen, kan ook misgaan, maar om het daarom te verbieden. Misschien ben ik een harde tante, maar ik vind het een beetje er bij horen. Niet als 1 kind het niet wil. Laat ik duidelijk zijn: ik bedoel dat ik niet echt moeite heb met gestoei tussen kinderen die het bieden goed vinden.

Verder ben ik het helemaal eens met het bericht van Pippin. Inderdaad was in dit geval het bord niet zo handig gekozen. Had niet goed gelezen en wist niet dat Judith er niet eens wat van af wist. Ik denk dat je als je stoeien en knuffelen verbiedt je iets wezenlijks in het gedrag van kinderen verbiedt. Het wordt zo klinisch allemaal. Wat wordt de volgende stap: niet meer tikkertje spelen want het kan te lijfelijk of gevaarlijk worde

Hoort er bij

Stoeien verbieden tussen jongens (en ook meisjes) lijkt me redelijk onmogelijk. Veel jongens (zeker kleine jongens) zijn nu eenmaal behoorlijk lichamelijk en zitten veel aan elkaar. Ja, dat loopt soms uit de hand maar daar mee leren omgaan is deel van het socialisatie proces. Dat socialisatie proces stopt niet thuis maar gaat op school door. Voor knuffelen geldt hetzelfde. Knurf's dochter vindt het niet fijn als vriendinnetje veel knuffelt. Dat is iets wat vriendinnetje moet leren maar tegelijk is het ook een waardevolle les voor Knurf's dochter om te leren hoe je nee moet zeggen en wat je moet doen als iemand toch doorgaat (naar de juf). Zeker een goede les voor een meisje om te leren. Eigen grenzen aangeven.

Van het zomer heb ik veel tijd op het strand doorgebracht. Als ik de groepen tieners observeerde zag ik precies hetzelfde als wat Massi Nissa op het schoolplein ziet. Jongens die constant lopen te stoeien, zand naar elkaar gooien, elkaar tackelen, water naar elkaar toesmijten, elkaar omver duwen, worstelen in het zand en elkaar geen vijf seconden met rust kunnen laten. De meisjes zaten in groepen bij elkaar te roddelen/praten/giechelen en hingen constant om elkaars hals om te knuffelen, zitten met hun armen over elkaar schouders en raken elkaar ook constant aan.

En overigens zag ik bij de volwassenen mannen en vrouwen hetzelfde weer terug alleen dan wat meer terughoudend dan bij de jongelui.

Mij lijkt dat verbieden van hele normale manieren van met elkaar omgaan geen zin heeft en zelfs kwalijk is. Stoeien op het schoolplein of elkaar een knuffel geven hoort erbij. Leren je grenzen aan te geven en duidelijk aangeven wat je wel en niet wil hoort erbij en waar beter om dat te oefenen dan op het schoolplein waar toezicht er voor zorgt dat de dingen niet uit de hand lopen met je vertrouwde en minder vertrouwde schoolkameraadjes.

Maylise

Knurf

Ik heb 2 kinderen die niet assertief zijn,altijd aardig willen zijn en geen grenzen aangeven.Dus vaak slachtoffer van vechtpartijen die begonnen met stoeien en ook ik vond dat de ander moest leren dat vechten niet kan.Toch heb ik ondertussen geleerd dat het zo niet werkt in deze maatschappij en dat mijn kinderen moeten leren hun grenzen aan te geven.En dat moet echt,hoe hard het ook klinkt en hoe krom het oo klijkt,want nu is het nog met stoeien en knuffelen,spulletjes lenen,het koekje in de pauze willen ruilen enz.Maar als ze gaan puberen moeten ze echt weten dat het heel belangrijk is om optijd nee te zeggen en daar heel duidelijk in te zijn.

4 jaar?

Jeuh,het lijkt me heel normaal dat kinderen van 4 jaar knuffelen met elkaar.En om een kind van 4 zelf een verbodbord te laten maken,vind ik echt te ver gaan.Mijn zoon heeft een taalverwerkingsprobleem en ik weet nog dat knuffelen voor hem een manier was om een ander kind te laten merken dat hij hem of haar aardig vond,daar is nooit iets over gezegd.Niet door juffen,ouders of andere kinderen.
Als een ander kind het knuffelen niet prettig vindt en niet aan durft te geven richting zoon,dan is het aan de juf om dit te sturen.Ik vind het erg vreemd hoe de juf reageert.Mogen de andere kinderen ook niet knuffelen?De meisjes ook niet??

Regels

Pelle, juist voor zorgenkinderen is dat nu heel erg moeilijk, tenminste voor mijn zoon. Zeggen dat iets niet mag en het dan toch gedogen, dat heeft hij pas in groep 7 doorgekregen, hoe dat werkt. Het is erg onduidelijk. Dan kun je beter voor hem gaan verwoorden wat jouw voorwaarden zijn, wanneer je gaat ingrijpen en wanneer je het laat gaan.
Ik zeg altijd wat ik ooit van M Lavell heb gelezen hier: 'Jij moet er voor zorgen dat ik me geen zorgen maak.'

Hollander

Wat een ongein. Echt zo oerhollands, het natuurlijk elkaar aanraken en knuffelen er zo jong mogelijk uitslaan. Bah.

In Griekenland knuffelen mannen elkaar nog openlijk om straat als ze 80 zijn. Laat staan schoolkinderen.

Er moeten toch betere methodes zijn om een kind te leren de grenzen die een ander aangeeft te herkennen en te respecteren?

Geef je zoontje een dikke virtuele knuffel van me!

Ha, definitie

Dit wordt grappig. Wat is mijn definitie van stoeien. Ik heb het maar eens aan de expert, mijn zoon gevraagd. Volgens hem is stoeien, wanneer je een schijngevecht doet. Je bent niet boos, maar vindt elkaar aardig en het is absoluut niet de bedoeling om elkaar pijn te doen. Maar dat gebeurt wel eens per ongeluk en dan stop je gelijk en gaat elkaar troosten/helpen.
De vallen niet op de grond of zo, maar pakken elkaar bij de schouders, draaien iemand zijn arm op de rug, geven elkaar een duw, maken schop/trap bewegingen die niet aankomen, nemen een hoofd onder de arm. Dat soort dingen. Wat nu hot is hier, is elkaar van achteren besluipen en dan aan het schrikken maken.

Knurf

Je schrijft: 'Maar dat vind ik geen reden om dan maar alles toe te staan op school \'omdat ze dan zelf maar haar grenzen moet aangeven\'. '
Waar lees je dat dan in deze draad? Bij alle mensen die zeggen dat ze knuffelen erbij vinden horen, lees ik juist dat ze zeggen dat kinderen het moeten 'leren', van beide kanten, zowel de knuffelaars als de knuffelontvangers. En ik lees dat iedereen vindt dat dit bij het lesprogramma in de kleuterperiode hoort, grenzen aangeven en leren de grenzen van anderen te respecteren.
Mijn punt is: van een verbod op knuffelen leert niemand dit. Daarom vind ik het verkeerd van die juf. Het is een schijnoplossing.

Knurf

Maar een kind dat manipulatief is,dat is iets heel anders dan een kind dat waarschijnlijk iets teveel knuffelt of niet eens teveel,zoals ik lees weet Judith dat niet eens.
Maar dan nog,ik heb hier al heel veel hulp en advies gevraagd voor mijn dochter.Zij had ook een vriendin die manipulatief is,leider ,die misbruik maakte van de zwakke kant van mijn dochter,Dochter gaf geen grens aan,wilde altijd vriendin helpen en hielp dus ook op een verkeerde maniewr.Afijn,ga het weer niet allemaal vertellen,maar op de basisschool ging het allemaal nog wel,maar toen ze naar het middelbaar gingen,liep het goed fout.En vriendin kreeg het altijd voor lekaar dochter te beschuldigen.Dochter is naar een orthopedagoog gegaan om te leren voor zichzelf op te komen en grenzen te stellen,heeft daar geleerd dat vriendin geen goede vriendin voor haar was en alleen ellende gaf.Nu gaat ze niet meer met het meisje om en moet weer keihard zijn.Meisje laat haar niet los en is dagelijks aan het schelden en dreigen.En natuurlijk klopt het gedrag van dit meisje niet,maar ik kan er niets aan veranderen,alleen kan ik mijn dochter leren grenzen aan te geven zodat ze geen 'slachtoffer'meer wordt.Snap je.En het gaat hier om knuffelen en stoeien.mijn zoontje(10 jaar) komt iedere dag klagend uit school ,omdat hij op de grond gegooid is,tja jammer ,hij zal toch duidelijk aan moeten geven dat hij niet wil stoeien.Zolang hij niet duidelijk,nee ,zegt zal hij nog veel op de grond liggen.Ik zie dat toch echt als zijn probleem,ik kan moeilijk naar school gaan om te zeggen dat de jongens niet mogen stoeien.En hetzelfde met knuffelen en dan vooral bij kinderen van 4 jaar.Waar gaat dit over,dat een kind van 4 niet mag knuffelen,te gek voor woorden.En als er dan een kindje niet tegen kan,dan kan de juf natuurlijk even sturen bij allebei.