Zes weken zomervakantie vo?

Ik vind

6 week meer dan genoeg
De laatste anderhalve week doen ze ook nauwelijks iets meer dus kunnen ze vast flink socializen en uitrusten. Dan heb je nog 6 week om met je gezin op vakantie te gaan. Lang zat toch?
EN aangezien ik ook kinderen op het BO heb kunnen we toch niet eerder weg.

Bleh!

Tja, na 6 weken vakantie wil ik meestal wel weer aan de slag, maar op meer vergaderingen zit ik niet te wachten. Ik zou veel liever extra tijd hebben om materiaal te maken, m'n lokaal voor te bereiden, proeven inclusief antwoorden & normeringen al klaar te hebben, dvd's uitgezocht ter ondersteuning van, teksten en extra materiaal etc. Ik geef op dit moment les in twee vakken (voor beide bevoegd) op 6 verschillende niveaus (van m tot v). Als een week vakantie inleveren inhoudt dat ik de rest van het jaar alleen les hoef te geven, proeven nakijk, excursie begeleid en mijn coördinatorschap uitoefen, zonder vijf avonden per week nog bezig te zijn voor school, heb ik geen bezwaar....
Kan ik 's avonds ook gaan sporten of een hobby uitoefenen!

Manus

Inderdaad nu al te kort

Ik vind de schoolvakantie op het voortgezet onderwijs nu al aan de korte kant. Ik zou liever minimaal twee vrije maanden zien (juli en augustus) en dan mag de basisschool ook die twee maanden vrij.

Maylise

Goh,

voor mij is dat nog lang niet aan de hand, maar hoe regelen jullie dat dan met opvang? Zijn ze alleen thuis of hebben jullie zoveel vakantie?

Ik mag in de zomer maximaal 3 weken aaneengesloten opnemen, en leanman ook, dus dan kunnen we niet tegelijkertijd met vakantie als we zelf thuis zijn.....

Lean

Strak plan

Want in het echies hebben ze dan negen weken. Nu al hebben de kinderen twee weken voor het begin van de zomervakantie nauwelijks meer les. Ze hangen rond, halen eens wat op van school en dat was het dan wel weer. Dus de zomervakantie gaat in werkelijkheid van 10 naar 9 weken of daaromtrent (van 7 plus 3 naar 6 plus 3). En het is niet de bedoeling dat leraren extra gaan vergaderen. Het is de bedoeling dat de studiedagen en vergaderingen waarvoor nu 'lesvrije' dagen worden uitgedeeld, voor een deel verschuiven naar die week minder vakantie. Zodat leraren minder werkdruk zullen ervaren, want ze hebben nu meer werkdagen tot hun beschikking voor het uitvoeren van dezelfde hoeveelheid taken. Het is al een oud voorstel en ik ben blij dat het weer eens op tafel komt. Maar ik denk dat de onderwijsbonden moord en brand zullen krijsen en het dus wel niet door zal gaan. De lange schoolvakantie is verworden van een regeling om gezinnen de gelegenheid te geven de oogst binnen te halen tot een privilege van het lerarendom. Die laatsten zullen zich doodvechten, de lange vakanties zijn een dubbele incentive. Lang vrij en een reden om te klagen over werkdruk in de rest van het jaar. Wat wil je nog meer?
groet,

Niet over kwaliteit

Nee hoor, het gaat niet over kwaliteit. Het gaat erom de losse dagen tussendoor te beperken. Dus puur om het aantal uren dat er les geroosterd kan worden te verruimen. Nu gaat er van het schooljaar af een groot aantal kortere vakanties (herfstvakantie, meivakantie enz. enz.) en een ellenlange zomervakantie. Voorts gaan er af: allerlei dagen voor vergaderen, studiedagen voor docenten, enzovoort enzovoort. In de tijd die overblijft moet les worden gegeven. Als je de zomervakantie inkort, kunnen die dagen worden gebruikt voor dat vergaderen en die studiedagen.
Wordt lachen met die bonden. Ze zullen aannemelijk moeten maken dat ze weliswaar steeds geroepen hebben dat de werkdruk te hoog is, maar dat verlichting daarvan niet de bedoeling is. Het zal dus wel iets worden van: 'minister wentelt werkdruk opnieuw af op leraren die vakantie moeten inleveren' of iets soortgelijks. En ze zullen proberen de scholierenorganisaties mee te krijgen om wederom te demonstreren voor minder lesuren dan de huidige norm.
groet,

Jose

Ik roep al jaren dat vijf weken zomervakantie ook meer dan genoeg zou zijn, ALS daartegenover stond dat de werkdruk naar beneden zou gaan. Zo op het oog lijkt dit voorstel precies hetzelfde te beogen. Niet dus.
Wat er nu al jarenlang aan de gang is, is het volgende. Scholen hebben een bepaald aantal taken die volbracht moeten worden: lesgeven, mentoraat, vergaderingen, materiaal ontwikkelen, bijspijkeren van leerlingen en docenten, vakkennis bijhouden, inwerken van stagiaires en nieuwe leerkrachten, contact met het thuisfront, contact met andere zorgverleners (BJZ enzo), huisbezoeken (in het VSO heel normaal), internaatsbezoeken, lokalen schoonhouden en goed inrichten, invoeren van nieuwe leermiddelen en methodes, onder de knie krijgen van Kurzweil (als een leerling daarmee werkt, moet je tenslotte weten wat het is), digitalisering, allerlei trainingen en weet ik al niet meer.
Het management heeft als belangrijkste taak het ontlopen en afschuiven van zoveel mogelijk van deze taken. Klinkt lullig maar ik heb nog geen ander management meegemaakt. De docenten moeten het doen, klaar. Dat de docent daar niet genoeg tijd voor heeft, is duidelijk (we hebben het over een niet-klaplopende, conscientieuze docent). Dat ik het helemaal niet erg zou vinden om wat vakantietijd in te leveren om op school wat meer uren te hebben moge ook duidelijk zijn, nu ben ik in de vakanties tenslotte ook al bezig met examens nakijken, methodes beoordelen en door te werken (er staan doorgaans veel fouten in en het moet allemaal aansluiten op de huidige dyslectische en/of dysfatische en/of ASS-leerling), mijn lokaal verven, noem maar op. Best leuk als je daar meer tijd voor krijgt binnen je officiele werktijd.
MAAR die tijd komt er niet. Dat voorspel ik. Die tijd zal door management efficient worden opgevuld met dingen waar ik niets aan heb (nog meer trainingen en vergaderingen) en taken die ze tot dan toe nog zelf op zich namen. Als ik echt meer lucht zou krijgen onder schooltijd, graag. Echt. Ik ben na vijf weken ook uitgerust. Maar veranderingen hebben tot nu toe (de afgelopen elf jaar) nog nooit betekend dat mijn arbeidsvoorwaarden verbeterden, integendeel.
Onderwijs is voor een gedeelte liefdewerk oud papier, dat was altijd al zo en dat zal zo blijven. Maar ik wil dan wel zeggenschap over WAT ik doe en HOE ik het doe. En juist die zeggenschap is zo afgekalfd de laatste jaren dat ik me steeds meer een soort trekezel voel.
Sorry, maar ik moest dit even kwijt .
Groetjes
Massi

O ja, conclusie (hihi)

Wat er nog bij had gemoeten: ik krijg dus het idee dat dit een voornamelijk financiele maatregel is die wel degelijk over de rug van de gewone docent wordt genomen. En daar heb ik zo onderhand genoeg van.
Het zal mij trouwens benieuwen wie er straks nog voor de klas staat als onze dochter naar het VO gaat. Hopelijk niet de gruwelijke kneuzen die ik nu voor ogen heb als zijnde de enigen die ze tegen die tijd nog zo gek krijgen om het onderwijs in te gaan.
Groetjes
Massi

Te optimistisch

Jose:"Want in het echies hebben ze dan negen weken."
Dat is een beetje waar, maar op vakantie mag je nog niet (hoewel ik voor mijn kinderen wel eens een zeilweek heb geboekt in die periode. Ze hoefden maar twee keer twee uur naar school en dat kon rustig tussen het zeilen door).
Maar ik vrees dat het effect van deze maatregel zal zijn dat ze voortaan 3 weken duimen zitten te draaien. Er wordt een week 'les' geplakt aan een periode die gevuld is met van alles, behalve tijd om les te geven. Een heleboel data in het onderwijs staan zo vast als een huis. Dingen te doen vandaag voor het leerkrachtenteam volgen daar vanzelf uit. Examendata, herexamens, inschrijfdata nieuwe leerlingen, besteldata boeken, inschrijfdata vervolgonderwijs voor leerlingen die de school verlaten.
Aan al die data verandert niets, tenzij het op de schop gooien van het lesrooster in het VO ook bindende consequenties moet gaan krijgen voor het vervolgonderwijs. Kun jij gaan piepen
Jose:"Het is de bedoeling dat de studiedagen en vergaderingen waarvoor nu \'lesvrije\' dagen worden uitgedeeld, voor een deel verschuiven naar die week minder vakantie."
Nee. Het is de bedoeling om die roostervrije dagen juist vaker tussendoor te plannen, zodat de weekdruk door het jaar heen verlaagd wordt. De veronderstelling is kennelijk dat er dan langer door gewerkt wordt aan het einde van het schooljaar, maar ik zie dat niet gebeuren, zie al die data die zo vast staan als een huis.
Jose:"Nee hoor, het gaat niet over kwaliteit. Het gaat erom de losse dagen tussendoor te beperken."
Nee dus. Het gaat er om het aantal uren per week te verlagen. Die extra week levert, joepie, wel 36 minuten tijdwinst per week! Nou ja, dat moeten ze gaan sparen dus, voor vrije dagen tussendoor.
In België hebben ze het slimmer aangepakt. Er is een minimum per week van 28 lesuren van 50 minuten (dat is lager dan het gemiddelde op het bo bij ons). Meestal krijgen de leerlingen 32 tot 36 uur. Met het overschot kunnen vergaderdagen ingeroosterd worden.
In Nederland is een dergelijke opzet bijna onmogelijk omdat we bijna 200 uur meer als minimum aantal uren per jaar hebben. Mijn vraag is: Waarom 1040 uur? Dat is ook een vreemd soort heiligdom geworden.
Ik zie de voornemens die er nu zijn niet werken.
Groet,
Miriam Lavell

Negatief

Massi Nissa: Hopelijk niet de gruwelijke kneuzen die ik nu voor ogen heb als zijnde de enigen die ze tegen die tijd nog zo gek krijgen om het onderwijs in te gaan.===
Fijn om te horen als je 17 bent zoals mijn dochter en van geestdrift bijna uit je schoenen ploft omdat het haalbaar lijkt te worden dat ze het onderwijs in gaat.

Van de ouwe stempel

Ik ben van de ouwe stempel. Wij hadden vroeger, zoals ik het mij herinner, ook echt 7 weken vakantie en niet 7 weken en 2 weken extra waarin je 1 dag moest verschijnen voor het ophalen van je rapport en het wegbrengen van je boeken. De boeken werden gewoon tijdens het lesuur van een bepaald vak ingenomen en dat zo bij ieder vak en het rapport werd uitgedeeld onder lestijd. Daar hoefde ik niet speciaal 5 kilometer voor heen te fietsen en weer terug. Nou was mijn school wat kleinschaliger dan de scholen waar mijn dochters op zitten en gezeten hebben, maar ik heb het altijd zo'n vreemd fenomeen gevonden dat leerlingen al die dagen cadeau krijgen omdat de school zijn zaakjes anders niet rond kan krijgen.
Ik heb overigens begrepen, ik kon het maar snel even doorlezen vanmorgen, dat men de 1040 uurnorm ook wil bereiken door de leerlingen meer lesuren te laten doorbrengen met een leraar. Zoals ik het dus begrijp mogen ze een uur een lesuur noemen als er een leraar aanwezig is. Dus geen tussenuur waarin ze gewoon maar wat huiswerk moeten doen, nee, een lesuur waarin ze huiswerk moeten doen en een leraar vragen kunnen stellen.

Kaaskopje

Wij hadden wel naast de 7 weken vrij al een week of 2 bijna geen school en beonnen ook een paar dagen later, nú echter werk ik op scholen ( al 25 jaar) waar we gewoon doorwerken tot aan de laatste schooldag en vergaderen als de kinderen naar huis zijn, na schooltijd dus, en nad de vakantie beginnen we ook weer direct met hele schooldagen. Het beeld wat soms geschetst wordt dat iedere school wéken extra vrij geeft is overtrokken, er zijn scholen die daar een potje van maken en die moeten m.i. eerst maar eens aangepakt worden!

Kaaskopje

Ja, dat vond ik ook een vreemde opmerking. Net of alle toekomstige leerkrachten kneusjes zijn. Ik ken ook een 20 jarige jongeman die staat te trappelen om het onderwijs in te gaan.
Hoezo, kneusjes? Er werken nu ook genoeg kneusjes in het onderwijs, maar wij proberen toch ook niet alle leerkrachten over èèn kam te scheren? Laten we dat met onze jeugd ook niet doen.
Ik vond het ook erg negatief klinken.

Massi nissa

"Wat er nog bij had gemoeten: ik krijg dus het idee dat dit een voornamelijk financiele maatregel is die wel degelijk over de rug van de gewone docent wordt genomen. En daar heb ik zo onderhand genoeg van." Er is voorzien in een loonsverhoging van 7 tot 8 procent voor de leerkrachten. In een periode van financiële crisis. In ruil voor deze loonsverhoging wordt het aantal uren verminderd. Ook ontslag zit er voor leerkrachten niet aan te komen, zoals wel voor al die tienduizenden die werken in andere branches. Ik vind dat jij en je collega's je kapot moeten schamen dat jullie onder deze omstandigheden, met deze loonsverhoging, blijven jengelen dat er over jullie rug wordt bezuinigd.
Wat het management betreft: als belastingbetalende burger die alleen maar met leerplicht en niet met leerrecht te maken heeft, kan ik weinig aan jullie management doen. Daar zullen jullie dus zelf uit moeten komen. Niet zoals veel leerkrachten doen janken en jengelen en willen dat anderen hun portemonnee trekken en verder ook nog alle andere binnenschoolse problemen voor je oplossen.
groet,

Emma

"Jose, ik denk toch dat ik me echt niet schuldig hoef te voelen over mijn salarisverhoging" Schuldig voelen hoeft niet. Klagen dat je weer eens wordt bestolen hoeft ook niet. Dat was mijn punt. Ik zei niet: "schaam je voor je salaris" Ik zei: "schaam dat je klaagt dat er over je rug wordt bezuinigd".
Je management, nogmaals, zal je toch echt zelf mee moeten vechten. Wij hebben geen leerrecht, kunnen dus geen behoorlijk onderwijs en toegang daartoe eisen en hebben dus ook geen enkele invloed op hoe het management de boel in wenst te richten. Stemmen met onze voeten kunnen we in het geval van het vo ook niet. Want door de fusies is de schoolkeuze wel zeer karig geworden. Tegen ouders klagen heeft dus geen enkele zin.
Als het inkorten van de vakantie met 1 week voor jou reden is om het onderwijs te verlaten zeg ik: Nu al gaan! Dan zit de onvrede al zo hoog, dat het nooit meer wat wordt. Zoek een andere baan met hooguit drie weken zomervakantie en wees blij dat je van die 750 verslagen af bent! Jij kunt tenslotte wel stemmen met je voeten.
groet,

Kaaskopje

Sorry voor de late reactie, gisteravond disco. Mijn vader en zus zijn ook leraar, mijn broertje van 14 wil het worden. Ik vind mensen die leraar willen worden (of al zijn) geen kneuzen. Waar ik wel bang voor ben: dat over tien jaar de *gemiddelde* docent (nog) slechter opgeleid is dan de huidige docent en er een (nog) groter potje van maakt. Ik heb voornamelijk VMBO-ervaring en vind het vreselijk dat ik met eigen ogen heb gezien hoeveel docenten er daar rondlopen die het allemaal wel best vinden, niet kunnen spellen, niet kunnen uitleggen, alles teveel gevraagd vinden, kortom: incapabel en ongemotiveerd zijn. Voeg daaraan toe dat het management de laatste jaren uit zijn voegen is gegroeid en daadwerkelijk weinig toevoegt aan probleemoplossend vermogen binnen het onderwijs (en dan stel ik het voorzichtig), en voila, ik maak me zorgen. Misschien heeft mijn dochter straks geluk met haar school en docenten. Dat kan. Ik vermoed echter dat niet alle kinderen over een jaar of tien in dat geluk zullen kunnen delen.
Op mijn school (net als die van Emma) krijgen leerlingen slechts twee dagen voor de "echte" vakantie vrij (en moeten dan dus wel boeken inleveren en rapport ophalen, in feite twee ultrakorte schooldagen). Een uur les is ook echt les, met leraar en al. Geen stipuren of iets dergelijks. En uitval hebben we weinig, want we hebben een zeer degelijk invalsysteem. Ik sta een uur of vier per week in te vallen, kan oplopen tot meer dan een schooldag (omgerekend) als er veel zieken zijn.
Goh, toch lang verhaal geworden, sorry .
Groetjes
Massi

Wil40

Ik heb gezegd "hopelijk niet de gruwelijke kneuzen die ik nu voor ogen heb" - ja, een harde beschrijving van waar ik bang voor ben. Wat je zaait is wat je oogst: als je te weinig eisen aan (toekomstige) leraren stelt en daar geen doenlijke arbeidsvoorwaarden tegenover stelt, bovendien steeds meer maatschappelijke problemen op hun bordje neerlegt om vervolgens eventueel falen weer in hun schoenen te schuiven, tja. Dan krijg je toch waarschijnlijk veel twijfelachtige figuren voor de klas. Die zijn er nu al veel te veel.
Groetjes
Massi

Jose

"loonsverhoging van 7 tot 8 procent". De CAO is er nog steeds niet door. Vergeef het mij als ik na twaalf jaar beloftes aanhoren wat cynisch ben geworden over de uiteindelijke vervulling.
"In ruil voor deze loonsverhoging wordt het aantal uren verminderd." Hier op school in elk geval niet, ik draai net als mijn collega's standaard van acht tot vier met twee keer een kwartier pauze (als je geen pauzedienst hebt en geen vergaderingen). Ik heb niets gehoord of gemerkt van een urenvermindering.
Dat ontslag er niet aan zit te komen, vind ik in een aantal gevallen ronduit jammer. Omdat er een tekort is (dat alleen maar zal oplopen) en zeker in mijn "branche" van het zorg-VMBO, is ontslag ook niet aan de orde in gevallen waarbij eigenlijk iedereen wel ziet dat het niet gaat. De kwaliteitseisen die aan docenten gesteld worden zijn/blijken in de praktijk te laag. Waarom worden docenten bijvoorbeeld niet universitair opgeleid? In Finland kan het ook.
Ik schaam me niet kapot en ik jengel niet. Ik word er moe van dat er de ene na de andere maatregel wordt genomen om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren (invoering VMBO, een grote ramp voor mijn type leerlingen, breek me de bek niet open; invoering en vervolgens afschaffing van de basisvorming; al die experimenten met achterstandsleerlingen, het gaat maar door) terwijl het resultaat van deze maatregelen in sommige gevallen zelfs regelrecht negatief is. De boel loopt verder in de soep. Ik word hier eigenlijk vooral verdrietig van, want het gaat allemaal ten koste van de leukste groep mensen die ik ken, de enige reden dat ik ondanks alles maar blijf hangen in dat onderwijs: mijn leerlingen.
En hoezo wil ik dat anderen hun portemonnee trekken? Dit is een budgettair neutrale maatregel die scholen veel geld oplevert (zonder dat jij of ik daar extra voor moeten dokken). Reken maar uit, je hebt dan op een team van zestig man zestig extra werkweken beschikbaar voor jouw school. Dat levert een aanzienlijke besparing op. En mijn pijnpunt is het volgende: leverde die financiele besparing dan ook maar echt op wat er beloofd wordt, namelijk meer ruimte voor de docent om broodnodige taken te doen. Ik denk dat die ruimte er niet komt, of neer zal komen op de 36 minuten per week van Mirjam. Ik denk dat de vrijgekomen ruimte zal worden opgevuld met taken die ik verafschuw, zoals meer vergaderen dan nodig en meer trainingen van mensen die geen idee hebben hoe een leerling er van dichtbij uitziet.
Ik heb ooit een stukje op tv gezien waarin Maarten van Rossem uitlegde waarom hij liever geen "normale" hoogleraar meer was. Het lesgeven vond hij geweldig (kan ik bevestigen, heb zelf bij hem college gelopen), maar al dat gedoe eromheen, het gekibbel en getouwtrek, de eindeloze vergaderingen, het bestuurlijke gedoe. Ongeveer hetzelfde is er nu gaande op VO-scholen: de docent krijgt NAAST lesgevende taken steeds meer andere taken en bezigheden die lang niet allemaal als zinvol worden ervaren. En heeft bovendien niet genoeg tijd om alles naar behoren uit te voeren, en komt niet toe aan de dingen die hij/zij zelf erg belangrijk vindt, of komt er alleen aan toe door structureel in de eigen vrije tijd door te werken (en ook de laatste week van de zomervakantie gewoon te werken, dit doen echt bijna alle docenten die ik ken).
Ik heb dit jarenlang gedaan (met liefde en plezier, trouwens), maar nu ik een gezin heb, is dat simpelweg onmogelijk geworden. En ik loop nu dus gefrustreerd rond omdat ik als docent niet hetzelfde niveau van vernieuwing en begeleiding kan vasthouden dat ik ooit wel bereikte, want ik kom tijd tekort (en dat is werkdruk in mijn ogen: geen tijd, vaak niet eens om even naar de wc te gaan). Nou ja, dit is weer veel te lang geworden, kernpunt is dat ik alleen vakantie inlever als er echt iets tegenover staat.
En je hebt gelijk hoor, management is in feite een intern probleem. Wel een probleem dat in zowel zorg als onderwijs speelt op het moment. Wat zou ik als docent kunnen doen om het op te lossen? Ik heb werkelijk geen idee hoe je zo'n cultuur kunt doorbreken.
Groetjes
Massi

Gewoon hoogleraar

Maarten van Rossem heeft destijds gesolliciteerd op een post als gewoon hoogleraar. Hij wou het dolgraag worden. Het ging niet door omdat leden van de commissie hem niet zagen zitten en toen is het dus een andere kandidaat geworden. Dat was allemaal in de tijd dat de vergadercultuur al riant te signaleren viel. Later is hij bijzonder hoogleraar geworden. Ik zou me bij mijn gevolgtrekkingen niet laten leiden door de pose van een mediagenieke ijdele babbelkous.
groet,

Massi

"En je hebt gelijk hoor, management is in feite een intern probleem. Wel een probleem dat in zowel zorg als onderwijs speelt op het moment. Wat zou ik als docent kunnen doen om het op te lossen? Ik heb werkelijk geen idee hoe je zo'n cultuur kunt doorbreken"

Maar was daar nou bijvoorbeeld de MR niet voor? Dat is toch het onderwijsequivalent van de ondernemingsraad?
En verder kan je natuurlijk altijd nog stiptheidsacties houden.
Ik kan me voorstellen dat e.e.a. niet makkelijk is (managementgez*k heb je trouwens op meer plekken) maar ik heb het idee dat Jose wel een punt heeft. Ik hou me er niet zo heel erg mee bezig, maar het enige dat ik als gewone buitenstaander in de media meekrijg is inderdaad de klacht dat onderwijzend personeel het zo zwaar heeft en meer geld van de overheid moet hebben. Tja.

Als ik het goed heb met het idee dat de MR hier een taak heeft, dan heb je natuurlijk het bijkomende voordeel dat je ook de ouders voor je karretje kan spannen - pardon, van je gelijk kunt overtuigen want die zitten, als ik goed heb opgelet, ook in de MR.

Groeten,

Temet

Zwaar

Tja, ik begrijp wel dat je uit berichten van de media niet vrolijk wordt, Temet. Ik word er ook niet blij van. We worden inderdaad neergezet als een stelletje geldbeluste zeiksnorren. Ik kan je verzekeren dat ik het onderwijs achteruit heb zien gaan en dat er echt misstanden zijn. Een deel van die misstanden bestaat (zoals ik hierboven al diverse malen heb aangegeven) uit gebreken bij docenten. Een op de drie lessen wordt inmiddels gegeven door een onbevoegd persoon, er zijn luie ontduikers bij, er zijn erbij die echt niet kunnen formuleren of spellen of uitleggen, het is een schande. Dat zeg ik als docent en als ouder.
Verder was ik gistermiddag misschien inderdaad wel "zielig" in mijn hoofd, ik had net twee uur besteed aan het oplossen van een giga vechtpartij, compleet met ambulance en politie. Als ik dan thuiskom, denk ik echt: je begrijpt alleen hoe het is als je er middenin zit.
Inmiddels ben ik een nachtje verder en denk ik: okee, niemand valt over die week vakantie inleveren (behalve Emma B, maar die is ook al partijdig, haha). Dan zal het dus naadloos ingevoerd kunnen worden. Fijn voor de minister en alle andere betrokkenen. Ik zal er hier niet meer over zeuren (thuis en op school wel, hihi).
Groetjes
Massi

Massi, dat bedoel ik niet

Massi, dat bedoel ik niet. Jij werpt een probleem op dat je ziet aankomen: we leveren een week vakantie in en krijgen er geen concrete werkdrukverlichting voor terug want die tijd gaat worden opgevuld met extra nutteloze zut die het management over ons uitstort.
Het zou heel goed kunnen dat je gelijk hebt. Ik weet dat niet, ik werk niet in het onderwijs, maar het geluid 'leerkrachten moeten te veel naast het lesgeven' komt ook wel naar buiten in de media. Verder kan je zo'n beetje voorspellen dat iedere manager zijn (of haar, maar vermoedelijk vaker zijn) geurvlag wil neerzetten, dus zijn eigen projectje verzint met daaruit voortvloeiende nutteloze zut.

Net meeuwen, zeggen ze dan. Ze vliegen over, maken een hoop kabaal, laten een hoop shit achter en vliegen weer verder.

Maar José heeft ook een punt. De ouders en leerlingen kunnen niks doen aan jullie problemen met het management. En als het enige dat die buitenstaanders te horen krijgen is 'we zijn zo overwerkt en onderbetaald' dan helpt dat niet. En dan lijkt de oplossing ook heel logisch: nou, als die werkdruk zo hoog is, verkort die lange vakanties dan om de werkdruk door het jaar heen te verminderen. Je moet toegeven, denk ik, dat tegen die logica op zich weinig is in te brengen (tenzij je rekening houdt met de door jou naar voren gebrachte factor X: vrijgekomen ruimte wordt opgevuld met zut)

Actie tegen het management kan alleen maar komen van het onderwijzend personeel zelf. Misschien heeft dat minder invloed dan wenselijk is, maar altijd, zou ik denken, nog meer dan ouders en leerlingen.

En vandaar ook mijn vraag: is daar de MR niet voor?(het was echt een vraag, ik heb ooit veel geweten van de OR maar dat was lang geleden, en van de MR weet ik zo goed als niks).

En een nieuwe vraag: als de belangrijkste klacht niet is te weinig geld, maar teveel zut en teveel managementgezever, wordt het dan niet eens tijd dat de bonden daarop inzetten? Of zijn de bonden totaal niet representatief voor het werkveld (zou heel best kunnen natuurlijk).

Groeten,

Temet

Bonden etc.

Ik ben lid van een grote onderwijsvakbond en twijfel elk jaar behoorlijk of ik mijn lidmaatschap wel of niet moet opzeggen. De vakbond is in mijn ogen veel te slap op het gebied van kwaliteitseisen stellen aan docenten. Ze hebben ook veel te weinig gedaan tegen de fusiegolf van de jaren negentig en tegen de daarmee gepaard gaande exponentiele expansie van allerlei bestuurslagen en daaruit voortkomende kosten. Ze lopen in mijn ogen te vaak achter de feiten aan.
Er is natuurlijk helemaal niet "weinig" geld in het onderwijs, kijk wat veel scholen aan reserves hebben staan (hopelijk niet in IJsland, haha). Het gaat om de verdeling. Ik weet nog dat ik op mijn vorige school in Amsterdam de leerlingen toestond om met jas aan en muts op in de klas te zitten omdat het zo verschrikkelijk tochtte in de winter en er geen geld was om de kozijnen te vervangen. Er was echter wel geld om een vreselijk duur lustrumfeest te vieren voor het samenwerkingsverband tussen de scholen. Er was een aansprekende locatie in het centrum, er waren gedistingeerde sprekers, er was champagne en stoelmassage. Ik heb me daar toen vooral enorm over verbaasd (en velen met mij).
De MR houdt zich voornamelijk bezig met de (zeer bescheiden) managementlaag hier op school. Er is wel een GMR, maar de frequentie van die vergaderingen ligt heel laag. Men probeert vanuit de MR zeker om pijnpunten bespreekbaar te maken (en met name inderdaad die werkdruk, die is in het VSO misschien nog wel een tandje zwaarder dan in regulier VO). De tegenwerping is dan altijd dat ook het management aan handen en voeten gebonden is door alle regels en verplichtingen vanuit weer hogere bestuurslagen, en door gebrek aan geld (? dit ligt heel ingewikkeld, wordt mij altijd verteld, het geld is er misschien wel, maar niet inzetbaar voor X want gereserveerd voor Y). Het is voor mij allemaal vreselijk diffuus, ook na al die jaren.
Jose heeft zeker een punt, heb ik al in mijn eerste of tweede posting gezegd: die vakantie mag van mij korter. Veel van mijn leerlingen gaan in die zeven weken vakantie meetbaar achteruit, zowel qua prestaties als qua sociaal-emotionele ontwikkeling. Ik ben zelf ook best uitgerust na een week of vier, vijf. Maar ik wil die vrijgekomen tijd zelf kunnen besteden naar eigen inzicht, anders verandert er niets voor mij.
Mirjam (geloof ik) zei al: de moeilijke periodes van het jaar kun je niet uitsmeren, er zijn nu eenmaal rapportperiodes, examens etc. Die pieken blijven, wat je ook doet. Wat men zou moeten nastreven is dat niet meer elke minuut van een docentenwerkdag al van te voren is ingedeeld. Dat levert veel stress op.
Tja, ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Gelukkig (en laat ik daar maar mee afsluiten) heb ik elk jaar weer leuke leerlingen, want als er iets niet wezenlijk verandert is het wel tieners.
Groetjes
Massi

Bonden verantwoordelijk

< >

Hetzelfde hier. Ben wel lid, maar wil eigenlijk niet. De bonden zijn in mijn ogen verantwoordelijk voor kwaliteitsverlies in het onderwijs. Ze zijn er inderdaad voor de geprivilegeerden, de mensen met de vaste banen, de ouderen. Echte kwaliteitsverbetering wordt door ze tegengehouden. Dit voorstel, dat gesjoemel met de lesuren is er een mooi voorbeeld van.

Wat ze zouden moeten doen: ontslag van slecht functionerende docenten makkelijker maken, eisen dat goede docenten goede contracten krijgen. Als de slecht functionerende 10% zou verdwijnen zou je een prima organisatie hebben met goede inspirerende docenten die veel aankunnen en veel willen.

In het Noorden van het land zie je het nu gebeuren (hoger onderwijs): slecht management met als gevolg grote financiële tekorten en de hardwerkende enthousiastelingen (degenen met een flexibel contract) vliegen er uit. Resultaat: de overgebleven goeden worden overbelast, de overgebleven slechten blijven doen wat ze deden: uit hun neus eten / drinken.

pris

Bonden

na jullie klaagzang (ik had al zo'n vermoeden, je hoort vaker over bonden dat ze zich vooral bezig houden met het behartigen van lang gevestigde belangen) kan ik maar een conclusie trekken: het wordt tijd voor een "Nu '91" (was het toch?) in het onderwijs. Of juist allemaal lid worden van de bestaande bonden en intern een machtsgreep doen, natuurlijk

Dat 'sturen door te meten' is trouwens een algemene kwaal. Zelfs ik, als zelfstandige, heb ermee te maken (en mopper dan altijd 'het gaat er niet om of je het goed doet, het gaat erom of je het goed opschrijft'). Maar dat het in meer sectoren speelt was jullie vast ook niet ontgaan

Sterkte, dames.

Temet

Opgezegd

Ik heb mijn lidmaatschap van de AOB een tijd geleden opgezegd.
Inderdaad een heleboel gezever over gevestigde belangen. En als er werkelijk iets te doen viel (intimidatie en wegpesten van docenten door het management) gaven ze niet thuis. De juridische dienst wilde wel een schriftelijk adviesje geven, maar druk uitoefenen of langskomen, daar konden ze niet aan beginnen.

Ondertussen herken ik naadloos het verhaal over die vakantie. Ik wil ook geen week vakantie inleveren (ik heb er trouwens 5 in de zomer), want die wordt niet gebruikt om werkdruk te verminderen, maar om de zut op te voeren. Eindeloze vergaderdagen om visie, missie, logo, competentiematrixen, en allerlei beleidsteksten vast te stellen.

Ondertussen worden slechte en labbekakkerige docenten niet ontslagen, want dat is te moeilijk. Kritische docenten worden wel de ziektewet in gedreven, want dat is een stuk makkelijker dan ze ontslaan. Het budget voor scholing van docenten staat al jaren op 0. Wie zich bij wil scholen moet het zelf betalen, al heeft de directeur in zijn eentje een paar ton voor zichzelf opgemaakt.

BON heeft een tijdlang hele goede pijnpunten aangekaart, onder andere over intimidatie op de werkvloer. Je hoort er weinig meer van.

Ondertussen zijn we zelf te laf en te murw om er iets aan te doen. We hadden al tien keer naar de rechter of naar de pers moeten stappen. Maar óf men gaat weg, óf men denkt "ik zit nu redelijk, ik ga mijn nek niet meer uitsteken".

Groet, Ellen

Klagen over de bond -- en wat doen

Ik vraag me af hoeveel van deze mensen die hier roepen dat de bonden nooit echt wat doen, en te slap zijn, enz, wel eens een openbare vergadering van de bond hebben meegemaakt, en daar hun zegje hebben gedaan.
Ik denk namelijk niemand. Kan er naast zitten hoor!!

Waarom zou ik?

"Ik vraag me af hoeveel van deze mensen die hier roepen dat de bonden nooit echt wat doen, en te slap zijn, enz, wel eens een openbare vergadering van de bond hebben meegemaakt, en daar hun zegje hebben gedaan. "

Waarom zou ik? Een paar jaar geleden was er serieus gedonder in de organisatie van mijn school, met ontslagdreigingen en al. De bond wilde niet komen, alleen wat telefonisch advies geven, de docenten moesten verder maar een advocaat inschakelen.
Als je dat soort gedonder op school hebt, waarom zou je dan ook nog actie moeten gaan voeren binnen de bond? We hadden wel wat anders aan ons hoofd. Je zit op zo'n moment niet op nog meer energievretende problemen te wachten.
Ik heb tweeduizend euro aan contributie betaald. Als ik daarvoor ook nog actie binnen de club moet voeren om daar iets voor terug te zien (behalve korting op Centerparcs en andere branchevreemde onzin), kan ik beter gewoon een advocaat of rechtsbijstandsverzekering nemen.

Groet, Ellen

Wat raar, ellen

raar dat die bond geen rechtsbijstand regelt. Was dat een FNV-bond?
Juist een belangrijke reden om bondslid te worden, die rechtshulp, zou ik denken. Bij in elk geval een aantal FNV-bonden hebben ze eigen juristen, en als die het niet meer aankunnen kan je een advocaat krijgen op kosten van de bond. Dan heb je tenminste inderdaad het idee dat ze er voor je zijn als ze je nodig hebben.

Groeten,

Temet