Apart van elkaar op vakantie
Hallo mede ouders,
Ik typ hier toch wel enigzins zenuwachtig mijn gedachte.
Laat ik aangeven dat ik weet dat ik onredelijk denk en het probleem bij mij ligt.
Het zit zo. Mijn vriend en ik hebben sinds 7 maanden een relatie, voor dat we echt wat kregen had ik al een vakantie geboekt.
Al vrij snel hadden we helder dat we niet te snel de kinderen wilde introduceren en eerst wilde ontdekken of we echt wel steady waren. Inmiddels hebben we wel elkaar kinderen ontmoet maar in een rustig vorm een paar uurtjes maximaal( bbq/ visite met andere)
Nu breekt de vakantie aan en heeft hij samen met een kameraad een nederlandse camping geboekt. Hun gaan samen met hun 5 kinderen op vakantie.
Ik ga eerst een week en daarna hij een week. We komen ieder 1 dag langs bij elkaar. Eind deze zomer gaan wij samen met de kinderen een weekend weg
Eigenlijk gewoon prima geregeld en ook erg zeker van onze relatie. Maar nu komt het, ik begin angst te krijgen, bang dat het misgaat, stuk gaat of naja doemgedachte, hoe dichterbij het komt, hoe erger het lijkt te worden.
Waar dit ineens vandaan komt weet ik niet. Er is totaal geen aanleiding om zo te denken en buiten deze vakantie om heb ik er ook geen last van.
Ik snap niks van mijn gevoel ineens en wordt echt krankjorum van mezelf.
Ik heb ook geen vervelende ervaringen hiermee( jaren alleen met de kinderen op vakantie geweest net als hij). Dus daar kan het niet door komen.
Nu probeer ik zoveel mogelijk tegen mezelf te zeggen dat ik mij aanstel en het goed komt want de relatie is sterk. Het lijkt alsof ik bang ben voor het onbekende en niet kan weten wat mij te wachten staat. Gaat hij me missen? Gaat hij inzien dat hij dit toch fijner vind? Erg kinderachtig i know en toch kan ik er niks aan doen.
Sinds jaren niet meer zo verliefd geweest, wellicht vind ik het daarom eng? Omdat ik iemand toelaat in mijn hart.
Iemand tips of ervaringen?
Groetjes!
Bang
Waar ben je precies bang voor?
Wat vind je precies eng?
Het apart op vakantie gaan of het elkaar opzoeken in een andere setting? Ik snap wel dat je het spannend vindt, het is hartstikke nieuw voor iedereen, je bent dan ook niet in je eigen omgeving.
Maarrrrrr........
de mens lijdt het meest
onder het lijden dat men vreest.....
Ik vind eigenlijk dar jullie het prima geregeld hebben zo. Je zal ze de kost moeten geven die meteen met het hele nieuwe gezin wekenlang op een Franse gezinscamping gaan staan en denken dat dat leuk is. Het is voor jullie zelf ook ontspannen om met je eigen kinderen te doen wat je gewend bent. Natúúrlijk gaat hij je missen! En jij hem ook. Het is dan ook des te fijner als je elkaar weer ziet.
Mijn vriend en ik gaan al vier jaar apart met onze kinderen op vakantie en daarna nog een weekje met z'n tweeėn. We gaan nooit samen met de kinderen. Daar zijn ze te oud voor en het is veel te ingewikkeld.
Het zal bij jullie vast anders gaan. Iedereen viert vakantie op zijn eigen manier, ook met nieuwe partners en kinderen. Ik heb de indruk dar jullie dit goed doordacht hebben. Het is een nieuwe fase en het ziet er anders uit dan jullie gewend zijn. Geef jezelf de tijd om eraan te wennen én te genieten van je vakantie en het weerzien met je vriend.
Angst zit hem denk ik in
Het apart van elkaar op vakantie gaan.
Waarschijnlijk omdat het nieuw is. Ineens een angst waarvan je denkt: Oei gaat dit goed. Terwijl we er inderdaad goed er over nagedacht hebben wat fijn is voor de kinderen.
Ik sta ook zeker achter ons plan maar toch komen die gevoelens omhoog. Hoop echt dat ik inderdaad ervan geniet en we naderhand in elkaar armen kruipen en weer verder genieten van onze plannen.
Maar
'Oei gaat dit goed.'
Maar wat zou er dan niet goed gaan? Ben je bang dat hij een ander tegenkomt? Dat zijn vriend hem ompraat om het uit te maken met je? Dat hij zelf beseft dat hij je niet mist? Dat soort dingen houd je niet tegen door op elkaars lip te zitten ...
helaas spookt dat wel ineens door mijn hoofd soms. Ook omdat dit zoals eerder gezegd voor mij de eerste keer is in deze opstelling.
Wat totaal onredelijk is want hij kan dat ook buiten de vakantie om krijgen maar dan ben ik er niet mee bezig.
Snap mezelf ook niet zo goed hihi. Wie weet herkent iemand dit en kan mij tips geven 
Ik praat ook beetje met hem hierover. Niet in claim gedrag of iets maar meer dat ik het spannend vind en het nieuw is ectect.
ik denk
dat je bezig bent met doemgedachtes. Enerzijds best goed om dit te uiten; anderzijds zou ik vooral maar lekker genieten van alle leuke plannen die jullie gemaakt hebben en de zee van tijd die er straks nog voor jullie ligt.
Je bent volgens mij gewoon een beetje onzeker en dat ik niet zo gek na een begin van een nieuwe relatie waar een (waarschijnlijk) moeizame/vol relatieproblemen periode aan vooraf is gegaan. Misschien dat je daardoor ineens weer wat meer onzeker bent: een scheiding doet meer met je dan je denkt als je vlak erna aan iets nieuws begint.
Afleiding dus!
ervaring, ja
Mijn vorige vriendin had net een reis geboekt met haar beste (mannelijke) vriend toen ze mij leerde kennen, en ze wilde daar ook niets meer aan veranderen en er mij ook niet bij.
Naarmate de reis dichter bij kwam, kreeg ik hier meer en meer problemen mee, en ik geef toe, was die reis met een vriendin, dan maakte mij dat niets of toch veel minder uit, maar met haar beste vriend …
Het probleem kwam vooral van het feit dat ik mijn vriendin nog niet genoeg kende om dit volledig te vertrouwen en het gaf onze relatie wel een knauw. Wanneer ze mij bij haar terugkomst vertelde dat ze graag met hem naar de sauna wilde - onder hun tweetjes (terwijl ik dat zelf ook graag doe) - was dit voor mij iets teveel van het goede. Ik heb de relatie enkele maanden later opgegeven, maar ik moet er wel bij vertellen dat er ook nog andere factoren meespeelden.
Dat is vervelend
Aah dat is minder om te lezen.
Mijn vriend gaat met zijn beste kameraad en zijn kinderen. Dus geen vrouw in het spel of beste vriendin( dan was ik per definitie niet aan de relatie begonnen)
Wij hebben er goed over gepraat en ik ga daar en nachtje heen en hij bij mij een nachtje.
Beeetje angst is er nog steeds maarja je doet er niks aan: Gewoon genieten en eind van de vakantie samen weekendje weg.
Als het deze 2 weken niet overleeft, tja dan was het ook niet zo serieus.
Sterkte
Ligt het wel aan de vakantie??
Het lijkt mij een prima regeling, ieder een week met eigen kinderen weg en aan het eind van de vakantie een weekend samen. Sterker nog, ik zou er niet voor kiezen in die week uiterst kostbare tijd die je samen hebt met je eigen kinderen je vriend met zijn kinderen langs te laten komen. En andersom. Jullie hebben net 7 maanden een relatie. Geniet nou toch nog van een weekje dat jullie elkaar met niemand hoeven te delen!
Waarom zou je daardoor angst hebben? Is echt nergens op gebaseerd. Tenzij je sowieso al twijfels hebt.
William, ik ga ook altijd met een goede vriend naar de sauna. Moest ik een nieuwe partner tegen het lijf lopen (is niet zo, ben al jaren getrouwd; man vindt daar niks van) dan zal die daar toch mee moeten dealen. Ik ga dat voor niemand opgeven. Mensen hebben hun eigen leven, eigen vrienden, en eigen hobby's die ze met die eigen vrienden ondernemen. Moest een nieuwe partner daar problemen mee hebben is dat wat het is, zijn probleem. Als er al die jaren nooit een romantische relatie was, gaat die er al helemaal niet komen als er nieuwe man in mijn leven komt. Beetje heel erg vreemde redenatie hoor... Maar er waren ook andere dingen schrijf je, dan zal het het stapeltje wel zijn geweest. Maar nogmaals, vreemde redenatie van jou, niet van je destijds vriendin.
Oke
Ja dat is prima
Maar een dagje na elkaar toe gaan vinden we wel leuk. Overigens slaap ik in een eigen tent die nacht en hij in zijn tent als die bij mij komt.
Tja angst is nergens op gebaseerd maar het zit er toch ergens en waarom dat weet ik dus niet. Vandaar mijn zoektocht naar ervaringen.
We gaan het mee maken. Angst is ook nier nodig onbewust weet ik niet maar bewust krijg ik het nog niet helemaal weg.
Schoolreisje
Zie het als een schoolreisje; die twee mannen hebben hun handen vol aan vijf kinderen. Ze zijn doodmoe van al het voetballen, dat ze tamelijk vroeg hun bed opzoeken omdat ze ‘ s morgens vroeg weer uit hun bed gejaagd worden.
Of,
De kinderen zijn zo groot dat ze een vrouwelijk schoon in buurt van hun vaders goed in de smiezen houden omdat kinderen geen gedoe willen.
Dus geen zorgen...
Niet zo gek
Als je elkaar nog niet zo lang kent vind ik het niet zo gek dat je nog niet helemaal zeker bent van je relatie. Maar als het goed zit is er niks aan de hand, en als het niet goed zit ligt dat niet aan de vakantie. De kans dat de mannen met vijf kinderen achter de vrouwen aan gaan lijkt mij eerlijk gezegd niet zo groot, dus wat dat betreft geen reden tot zorgen denk ik.
Viooltje
Ik veronderstel dat je het dus ook geen probleem vindt dat jouw partner met een ander vrouw het bed deelt wanneer ze onder hun tweetjes op vakantie zijn … en ik ben diegene die een vreemde redenering maakt ??
Flanagan en zonnehoed
Hahah jouw beredenering vind ik fijn om te lezen. Zo is het wel Flanagan!
Zonnehoed: Klopt je kent elkaar nog niet op en top en elke situatie is dus logischerwijs nieuw. Dit is ook een onderdeel, als je dit gehad hebt dan ken je elkaar weer beter en zo werkt het ook.
Verschil is dat je nu elkaar meer als een week niet ziet en in hele andere setting dan thuis bent, terwijl wij elkaar 3 a 4 avonden per week zien in rustige tijden van werk en anders 2 x per week( altijd als de kids op bed liggen of bij de andere ouder zijn).
William
'veronderstel dat je het dus ook geen probleem vindt dat jouw partner met een ander vrouw het bed deelt wanneer ze onder hun tweetjes op vakantie zijn …'
Wat een rare conclusie. Dus als ik naar de sauna ga met een goede vriend, beland ik altijd bij hem in bed? Nou, met zulke verwachtingen weet ik wel dat ik met jou nooit naar de sauna zal gaan.
Ontzettend vreemde conclusie
Sauna=seks? Dan kom je dus nooit in de sauna. Of je wordt er binnen de kortste keren weer uit gezet.
Nee William, ik ben hier echt niet degene die raar redeneert!!
Sophie, ik snap dat het anders is dan anders, maar heel eerlijk: ik denk dat het best gezond is in even letterlijk wat afstand te hebben nu. En te focussen op je kinderen.
Dit gaat toch niet over de vakantie?
Je hebt een relatie. 7 maanden, dus je kent elkaar inmiddels wel aardig, maar nog niet echt heel lang.
Als de vakantie wat doet met de relatie, dan was het geen echte relatie en gedoemd te mislukken.
Ik weet niet hoe oud jullie kinderen zijn, maar voor mij klinkt het alsof je met 7 maanden relatie toch al behoorlijk hard van stapel loopt. (Bij elkaar langs op vakantie (je gaat maar een week!) en samen met de kinderen een weekend weg).
Dat klopt
Je hebt gelijk Jesse. Zo sta ik er inmiddels ook wel in: als dit mislukt dan was het gedoemd te mislukken.
Naja dat mag ieder wat vinden. Wij hebben het zo gekozen met de kinderen en ze matchen allemaal goed. Zijn onder de 10 alle.
Inmiddels zijn me gedachte rustig en men angst zo goed als weg. Is nu gezonde spanning van elkaar "missen" haha!
Ik heb er zin in dus we will see!
Danku allen en een fijne vakantie!
Sophie
Fijne vakantie!
