Relaties Relaties

Relaties

Egel

Egel

20-09-2012 om 18:06

Ben ik erg afwijkend?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Egel

Egel

21-09-2012 om 21:15

Limi

Limi, ik denk dat jij inderdaad een van de eerste vriendinnen zou zijn die bij mij zou afhaken (ben je nu al bijna!). Het klopt dat mensen me soms hebben gezegd dat ze het gevoel hebben zo op eieren te moeten lopen (of soortgelijk) en het klopt dat dat helemaal niet prettig of aantrekkelijk is, vind ik ook!
Het zou wel kunnen dat ik me verkeerd heb uitgedrukt, want ik praat er ook zelden of nooit over ‘dat ik me kwetsbaar opstel’ of zo, en bij nader inzien stel ik me ook niet zo op, ik BEN gewoon kwetsbaar. Dat lijkt jou denk ik ook niet aantrekkelijk en ik geef je best gelijk, maar ehm…daarom open ik dus dit draadje. Omdat ik het zelf ook teveel vind, ik heb er last van. Ik heb net te rigoureus gereageerd op die hobby en nu ben ik ze kwijt. Ik heb een paar vrienden verloren waar ik enorm aan gehecht was. Ik zou helemaal niet graag willen dat mensen het gevoel hebben voorzichtig bij mij te moeten doen, ik wil ook graag een ‘makkelijker’ persoon zijn! Ik probeer het al jaren en soms is het OK maar vaak ben ik nog steeds diezelfde persoon….

Egel

Egel

21-09-2012 om 21:19

Dc en judiths mama

Dc, dat zal wel geen makkelijke jeugd zijn geweest, met zo’n moeder met complottheorien en andere drama’s. Alleen ik word vaker afgeschreven, stop vriendschappen zelf niet zomaar. Ik herken wel iets van borderliners overigens. Maar bij problemen denk ik dat het meestal voor minimaal 50 procent maar vaak nog meer, aan mij ligt. Aardig dat je zegt dat ik al een stap verder ben. Jammergenoeg schiet het nog niet op met de praktijk maar door deze draad (waarin ik me wel erg bloot geef! Is dat wel verstandig?) komt er misschien weer beweging in.
Bedankt voor het Desiderata-gedicht. Ik heb het eerder gelezen en het is mooi. Er is nog veel te leren….

Bedankt Saskia/Judiths mama, en je herkent dus dingen. Ja ik heb ook wel positieve dingen waarop ik me kan focussen. Mijn kinderen bijvoorbeeld zijn echt dol op me en dat uiten ze!

Egel

Egel

21-09-2012 om 21:20

Knurf

Knurf, wat interessant. En bijzonder dat je jezelf nu zoveel accepteert en dat je daardoor zoveel sterker bent geworden.
Ik ben er nog niet uit en denk nog verder na over wat je schreef. Ik weet niet of ik zo (over)gevoelig/kwetsbaar ben, gewoon omdat ik zo ben, of omdat ik niet echt zo ben maar mezelf niet genoeg accepteer.
Een voorbeeld van een van de dingen zoals ik ben: als iemand een heel zielig verhaal vertelt, bijvoorbeeld een moeder vertelde me een keer hoe ze als kleuter hoorde dat haar moeder die ochtend was verongelukt, dan is het bijna onmogelijk voor mij om niet te gaan huilen. Dat ben ik dan denk ik zelf, maar de anderen in die groep zeggen alleen maar ‘jee, wat erg moet dat geweest zijn’. Maar ik zie haar voor me als reddeloos meisje – nou ja laat maar, ik moet gewoon weer huilen. Op dat moment deed ik mijn best nuchterder te worden maar het lukte eigenlijk nauwelijks, heel genant. Dat ben ik dus. Leuk hoor….

Egel

Egel

21-09-2012 om 21:21

Suus

Suus, dank je voor het verhaal over je vriendin. Ja, zij maakt er dus ook haar eigen verhaal van door eigen onzekerheid. Ik zou dat misschien niet op dezelfde manier doen (het voorbeeld van haar werk denk ik niet dat ik dat zou hebben) maar in principe lijkt het vast.
Maar ik twijfel of ik ze nog moet bellen. Het is wel heel genant. Die mail laat duidelijk merken dat ze het allemaal echt belachelijk vinden en helaas ook dat ze het nog eens over mijn rol hebben gehad en dat ik inderdaad al eerder ‘lastig’ was, maar goed, ik zeg nu zelf toch al dat ik vertrek. Zoiets. Klinkt niet echt of ik nog terug kan krabbelen.
Rustiger blijven. Zakelijker. Ja, heb ik vaker gehoord. Maar HOE?

dc

dc

21-09-2012 om 21:38

Humor!

"Maar ik twijfel of ik ze nog moet bellen. Het is wel heel genant. Die mail laat duidelijk merken dat ze het allemaal echt belachelijk vinden en helaas ook dat ze het nog eens over mijn rol hebben gehad en dat ik inderdaad al eerder ‘lastig’ was, maar goed, ik zeg nu zelf toch al dat ik vertrek. Zoiets. Klinkt niet echt of ik nog terug kan krabbelen."

En hier heb je dus een dosis zelfspot nodig. Ik zou een mailtje sturen in de trant van:

"Goed, ik begrijp uit je reactie dat ik nog wat verbeterpuntjes heb. Het spijt me dat je geen excuses hebt aangeboden voor het feit dat een verouderde lijst is gebruikt, maar ik begrijp ook dat mijn mail, geschreven uit frustratie en een berg pms, misschien in het verkeerde keelgat geschoten is. Dus sorry voor de dramatische reactie, en bij deze even een terugkrabbelreactie. Wanneer is de volgende meeting, want ik wil er graag weer bij zijn."

Bedenk ook dat de mail door hooguit 2 personen is geschreven. Het lijkt me stug dat de hele groep een overleg over je heeft gehad.

dc

dc

21-09-2012 om 21:45

Afgehaakte vriendin

Ik ben zelf afgehaakt op 1 hele goede vriendin rond die leeftijd die je beschrijft. Maar dat lag echt niet geheel aan haar. Rond die leeftijd verander je. Ik heb op een gegeven moment vrij drastische keuzes gemaakt, die op het moment heel erg escapistisch waren, maar achteraf gezien levensreddend (ik ben vrij suicidaal geweest). Bij de vriendin in kwestie zat ik nog steeds veel vast in rollenpatronen uit mijn jeugd, die ik niet kon doorbreken. En zoals je goed hebt begrepen was het niet makkelijk om uit mijn jeugdtrauma's te ontsnappen.

Ik heb nog af en toe contact met haar en ik geef nog altijd veel om haar, maar haar zien haalt gewoon heel erg veel bij me naar boven. En dat ligt dus niet aan haar, maar aan mij!

Misschien dat er bij jouw vriendin ook zoiets was? Het is makkelijk de schuld geheel bij een ander of bij jezelf te leggen, maar vriendschappen vergaan meestal gewoon doordat mensen uit elkaar groeien om een hele berg redens.

kaneel

kaneel

21-09-2012 om 22:12

Egel!

Je kunt van jezelf denken wat je wilt, maar niet dat je geen lef hebt. Je durft wel in de spiegel te kijken! Weet je wat, gun jezelf een goede therapeut, dat kan echt het verschil maken.
Ik spreek uit ervaring, ik herken je verhaal op nogal wat punten. Het heeft mij geholpen, bedenk dat je niet alles zelf hoeft te doen of op moet kunnen lossen. Zet 'm op, egel (en dan niet je stekels

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ely

Ely

22-09-2012 om 09:36

Huilen

Huilen is geen teken dat iemand extra gevoelig is tov degenen die niet huilen. Dat anderen geen tranen laten zien betekent niet dat het ze niet raakt. Het is alleen niet zichtbaar.

We zijn allemaal kwetsbaar, alleen iedereen gaat er anders mee om en iedereen heeft andere punten waar we kwetsbaar op zijn.

Zo zie ik het althans

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Rafelkap

Rafelkap

22-09-2012 om 18:08

Sluit me aan bij kaneel

Ik sluit me aan bij kaneel.
En bij boze buien eerst 48 uur wachten met kwaaie mailtjes versturen. Ik zou me ook wel gegeneerd voelen om terug te keren naar dat clubje, maar volgens mij kwam het ook niet helemaal uit qua tijd? (mooi excuus voor jezelf) Is er een andere club/bezigheid waar je nieuwe mensen kan ontmoeten?
En goed je stekeltjes verzorgen (lief zijn voor jezelf), dan hoef je ze ook niet op te zetten.

Lieve egel

Ik herken heel veel in je posting, ik had me ook zo (onterecht) afgewezen kunnen voelen als jij je hebt gevoeld. En ik 'schrik' ook wel enigszins van de reacties, dat het toch als zwaar overdreven wordt opgevat, of gevoel voor drama... maar tegelijkertijd snap ik dat ook weer.

Ik heb een weekje mindfulness gedaan en dat heeft me enorm geholpen. Sowieso omdat je met die mensen geen verleden deelt, ze staan helemaal open... en je hoeft ze daarna ook niet meer te zien, dat scheelt misschien ook. Ik heb er veel van geleerd, om dingen voor de groep te doen. Bij 1 opdracht moesten anderen op een briefje schrijven hoe ik op ze over- en binnenkwam. Kreeg ik weer reacties als: 'kwetsbaar' en 'open' en daar baalde ik zo van. Ik vond dat juist iets wat verbloemd moest worden en nu viel ik alweer door de mand! Tot ze me uitlegden dat ze dat positief bedoelden. Iemand die zo zichzelf kan zijn en zich kwetsbaar kan en durft op te stellen vonden ze namelijk bewonderenswaardig sterk. Het is nooit in me opgekomen dat het ook moedig kan zijn, als je dat kan! Iemand zei ook dat ze zich door mij uitgenodigd voelde om zich ook kwetsbaar te kunnen en mogen opstellen, dat vond ik een heel mooi compliment. Wilde ik even met je delen... misschien heb je iets er iets aan.

Leanne

Yura

Yura

23-09-2012 om 10:29

Egel

Het ging gelukkig om de broer van mijn moeder waar geen contact meer mee is. Rot voor mijn moeder en mijn opa en oma, die nu zijn overleden, maar daar enorm onder geleden hebben, maar voor mij iets minder omdat het wat verder weg is.
Ik vind het heel sterk hoe jij open staat voor alle kritiek en daar serieus over na denkt en kijkt of je het herkent bij jezelf. Ik denk het toegeven en onderkennen is al een eerste stap, een vervolgstap zou therapie kunnen zijn. Ik ben zelf ook gepest in de brugklas, uiteindelijk ben ik overgestapt naar een andere school en was het helemaal over. Ik ben er sterker uit gekomen denk ik, vooral omdat het daarna op de andere school wel goed ging en ik zelfs veel vriendinnen had (nog heb zelfs). Pesten ligt meestal aan de onzekerheid van de pester.

dorle

dorle

24-09-2012 om 10:54

Egel

Je schrijft:"Die mail laat duidelijk merken dat ze het allemaal echt belachelijk vinden". Ik ken de exacte tekst van de mail niet, maar zou het niet kunnen dat je dit ook te zwart/wit ziet?
Ik vind dat je best veel zelfinzicht hebt en dat is toch het begin van verandering. Je zou inderdaad met RET therapie of andere therapie net dat stapje kunnen zetten.
In je beginpost schrijf je ben ik zo afwijkend? Ik merk dat ik altijd zo graag gemiddeld wil zijn, niet anders dan de anderen. Dingen doen die anderen ook kunnen. Het accepteren dat je misschien wat anders bent dan anderen, kan ook helend werken. Nu denk ik vaak, als anderen mij niet begrijpen (of misschien wel belachelijk vinden),tja zo ben ik nu eenmaal, ik ben er helemaal niet zo raar uitgekomen als jullie mijn achtergrond zouden kennen.

Jammer, ik ben nooit verder gekomen dan een beginnende blokfluiter
Ga je nog actie ondernemen bij je clubje?

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:30

Update

Inmiddels heb ik gebeld met iemand die tijdelijk uit de groep is maar vroeger in het bestuur zat (dit was een heel prettig gesprek) en later zelfs gebeld met iemand uit het bestuur zelf (bestuur is 3 personen). Laatste vond ik heel eng. Het was niet de jongedame die me die mail had gestuurd, maar goed, ze schreef wel dat de mail namens hun alledrie + groepsleider was. Deze jongen (jongeman) vind ik ontzettend aardig, echt een rotidee dat hij me misschien ook zo lastig vindt en in ieder geval mijn mail stom.
Hij reageerde behoorlijk vriendelijk en heeft me uitgelegd dat mijn mail inderdaad wat overdreven was overgekomen. En dat de conclusie dat ze me vergeten waren niet echt juist was.
Tot slot vertelde ik dat ik misschien later wel zou voorstellen om met het volgende project weer mee te doen (in januari). Dat hij daar nu geen uitspraak over hoefde te doen maar het misschien al even wilde zeggen, dat die vraag zou komen.
Daarna heb ik ook nog de groepsleider gemaild (okee, de dirigent). Dat ik spijt had van mijn mail, dat ik gewoon even had moeten bellen. Dat ik tegelijk ook vond dat de mail die ik terug kreeg wel heel erg stevig was. En dat ik misschien, als het bij beide kanten wat gezakt was, weer mee kon doen volgend project.
Hij mailde dezelfde nacht al een hartelijke mail terug.
Goed, hij is dan wel niet van het bestuur, maar toch prettig als de dirigent niet te negatief is.
Groeten, Egel

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:42

DC, ik dacht dat ik af en toe wel zelfspot had, maar zo’n soort mail, die jij voorstelt, vind ik erg grappig maar inderdaad luchtiger dan ik ben! Dat durf ik gewoon niet. Ik ben dan bang dat ze denken: ‘wie denkt ze wel dat ze is, dat ze het al over de volgende keer komen heeft’. Nou ja, ik heb toch contact gezocht, waar ik ook wel een beetje trots op ben.
Je volgende post, DC, wat openhartig en verhelderend om te lezen. Wat goed dat je toen koos voor een manier om uit die rollenpatronen te komen om jezelf te redden. Weliswaar niet erg leuk voor de vriendin, daar weet ik dus alles van, maar soms noodzakelijk. Ik ben blij voor je (en voor de mensen om je heen), dat je jezelf hebt kunnen redden.
De vriendin die mij een afscheidsbrief schreef, daar ging het erg goed mee. Ik denk dat ze mijn leven toen suf vond en dat ik teveel een klager was. Teveel iemand die wel plannen heeft, vertelt wat ik anders wil, maar dat niet doet. Het ‘doe er dan wat aan!’ lag voor op haar lippen.
Ik kon me dat stuk op zich voorstellen (ik ben daar ook niet totaal in veranderd, een beetje wel). Maar ik was jarenlang zo verschrikkelijk openhartig geweest, ze kende me zo verschrikkelijk goed en ik haar volgens mij ook, en we hadden ook behoorlijk wat meegemaakt, dat het veel pijn deed. Ook door middel van brief, zodat ik haar plotseling nooit meer zag of hoorde. Het voelde als een afwijzing van mijn hele ziel, nou ja, dat klinkt erg dramatisch maar het is altijd een pijnpunt gebleven.

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:43

Kaneel

Kaneel, wat aardig gezegd! Nu die therapeut nog vinden. Ik zou niet weten waar ik moet beginnen, hoe dat werkt. Ik ga eens op onderzoek uit. Of onder een andere naam vraag ik er hier naar en noem de woonplaats of regio….(of zou ik toch al herkend zijn?)
p.s. ik hou heel erg van kaneel, leuke nick dus.

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:45

Knurf en ely

Knurf, bedankt voor de tip. Nee inderdaad, ik wil dan geen aandacht voor mijn tranen, ik zou het liefst even weggaan en lekker uithuilen en dan klaar. Maar gelegenheid voor uithuilen is er dan natuurlijk niet. Ja, ik zou het beter gewoon moeten accepteren en er een korte opmerking over maken.
En Ely, het zou goed kunnen dat veel mensen net zo kwetsbaar zijn als ik maar dat ze het anders uiten. Ik realiseer me dat wel, ik geloof ook dat mensen om me heen net zo goed evenveel gevoel kunnen hebben. Maar toch jammer, dat er een soort huilcentrum om mijn gevoel lijkt te zitten….

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:46

Rafelklap en leanne

Bedankt Rafelklap. Ja misschien ga ik ergens anders muziek maken. Het amateurwereldje is alleen niet heel groot dus ik kom mensen overal wel tegen denk ik. Maar ik heb er sowieso zin in, hoewel dit een leuke club is/was (op dit voorval na dan). Nou ja eigenlijk ga ik ongetwijfeld ook ergens anders muziek maken, maar waar en wanneer is nog niet helder, en misschien wordt het toch daarnaast ook weer deze club.
Leanne, ja aan jouw verhaal heb ik ook iets, dank je voor het delen! Ik heb ooit een dagdeel iets met mindfulness gedaan en dat was me op dat moment te zweverig, maar dat kan net zo goed aan de juf hebben gelegen. Iets voor de groep doen vind jij dus ook eng….ja enerzijds ben ik niet verlegen of zo, maar wel als ik denk dat mensen me gaan beoordelen. Knap dat dat bij jou ging tijdens die week!

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:47

Yura

Yura, fijn dat het bij jou juist wel hielp, de andere school. Bij mij dus niet helemaal, behalve dat ik op de nieuwe school me veel beter thuis voelde en wel vrienden kreeg, maar daarnaast ook nog dat pesten en mij belachelijk maken. Echt heel vervelend. Dan check ik sommige van die mensen nog eens en eentje is yogalerares geworden en de ander kinderpsychologe. Bah. Maar toch inderdaad goed om weer eens te lezen dat het vaak hun eigen onzekerheid is. Ik heb zelf een ontzettende hekel om me ‘boven’ iemand op te stellen en ook als iemand zich rot voelt door mij (dat gaat misschien wel eens mis hoor). Blij te lezen dat je er sterker uit kwam. En fijn die complimenten….dank je!

Egel

Egel

27-09-2012 om 20:48

Dorle en iedereen

Dorle, inderdaad, ik moet die mail die ze terugschreven misschien ook niet te zwart zien (of wit..). Mijn boosheid over de mail richt zich nu meer en meer op de schrijfster zelf, al heeft ze met de anderen overlegd en vonden ze het blijkbaar oké om mij zo’n antwoord te sturen. Ik vind het eigenlijk echt raar, iemand waarmee je goeie kennissen bent -zeg maar- die schrijft een mail met kritiek en dat ze zich rot voelt bij het vergeten, dat je daar dan zo beledigd over bent dat je meteen een houding opzet alsof je een enge rectrix bent (sorry ik heb iemand in mijn hoofd daarbij). Echt een mail om me neer te sabelen. Ook al ben ik zelf onzeker en zie ik welke fouten ik heb gemaakt (ik had moeten bellen! Ik had niet meteen moeten zeggen dat ik dan maar stopte! Ik had het ‘vergeten’ niet meteen zo zwaar op moeten nemen!), ik heb haar toch wel een beetje afgeschreven en zal haar niet gauw meer vertrouwen.
Nee dus na een paar keer overlezen vind ik hun antwoord nog steeds wel heel erg.
En over mezelf accepteren: ja dat is een terugkerend thema bij mij…..soms denk ik dat het al best gaat, maar dan gebeurt er dus iets waar ik zo van baal, waardoor ik me zo’n buitenstaander voel.
En je las het misschien al: inmiddels heb ik best veel actie ondernomen bij de club! Ik heb er in ieder geval een beter gevoel bij, nu ik bij sommige mensen excuses heb gemaakt en wat heb verhelderd (en meteen gezegd dat ik mogelijk in de toekomst wel weer vraag mee te doen als het bij iedereen gezakt is).
Dank jullie wel allemaal!
Groeten, Egel.

Vic

Vic

27-09-2012 om 21:20

Goh

Als ik dit zo lees ben ik best blij met mijn imago als 'ijskoningin'. Het heeft me wel eens geraakt als iemand dat zei of als ik een overmatig botte opmerking naar mijn hoofd kreeg omdat men denkt dat 'ik dat wel kan hebben', maar dat liever dan als labiel kippetje bekend staan. Je kunt daarop oefenen hoor, het niet of véél minder tonen van emoties. Ik heb laatst een training persoonlijke effectiviteit gedaan en toen veel samengewerkt met een overdreven emotionele deelnemer. Dat was een leuke combi, wat zij teveel heeft had ik te weinig, en het was ook nog eens onze 'allergie'.

Egel

Egel

27-09-2012 om 21:47

Hm vic

Hm Vic, ik kan me best voorstellen wat je zegt. Ik weet niet of ik echt bij iedereen zo heel erg labiel bekend sta, ik laat het in deze berichten natuurlijk wel erg zien, juist omdat ik zowel baalde van dit geval, als baalde dat me weer hetzelfde verweten werd als wel vaker.
Mijn 'allergie' is het niet als mensen gevoelig zijn of juist wat koel overkomen. Ik heb er een opvallende hekel aan als mensen hooghartig doen, zo succesvol lopen doen en bijvoorbeeld sommige mensen dan nauwelijks meer aankijken omdat er wordt gevonden dat je niet (meer) bij hun afdeling/hun soort mensen hoort.
Hoe dan ook vind ik het wel een goed plan om te leren om minder te uiten. Bij gesprekken over gevoel (wat op het werk meestal niet gebeurt gelukkig) vind ik dat heel erg moeilijk. Mezelf 'toespreken' in mijn hoofd helpt in ieder geval niet.
groeten Egel.

Vic

Vic

27-09-2012 om 22:05

Egel

Volgens mij heeft iedereen een hekel aan dat soort arrogante mensen Mijn grootste allergie, naast de jankerds, zijn inhoudsloze blaters. Dat heeft dan weer te maken met die kernkwadranten, ik ben een weloverwogen stillerd die alleen iets zegt als het nodig is. Ach ja, zo zitten we allemaal anders in elkaar, maar je moet er wel iets aan doen als je er last van hebt of het je belemmert in je doen en laten.

marinade

marinade

27-09-2012 om 22:22

Therapeut

Allereerst, goed wat je nu gedaan hebt! Ik denk dat het wel goed komt. En mocht je toch besluiten elders iets te zoeken, dan heb je het waardig afgesloten.
Wat de therapeut betreft: ik zou naar de huisarts gaan en een verwijzing vragen. Mijn ervaring daarmee is erg goed. Rondvragen kan natuurlijk ook, je moet alleen dan wel een beetje een idee hebben wat voor een soort therapie goed voor je zou kunnen zijn. En het moet natuurlijk ook prettig voelen om het te vragen.
Succes!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

dorle

dorle

28-09-2012 om 11:56

Petje af

Hartstikke goed de stappen die je gezet hebt. Mocht het misschien niet goed komen met het clubje aan jou ligt het niet. Je bent gewoon een fijne meid, een e(n)gel, misschien moet je je nick veranderen?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.