Ben ik nou gek?
Goedemiddag,
Al een tijdje lees ik mee hier op het forum, maar ik heb nu toch een kwestie die ik graag even met jullie wil delen.
Samen met mijn partner vorm ik al bijna 5 jaar een samengesteld gezin met zijn 2 kinderen en 2 van mij.
Tot voor kort ging dat eigenlijk wel redelijk, op een aantal dingetjes na, maar dat heb je natuurlijk in elk gezin. Nu zijn de oudsten in de pubertijd aangeland (13 en 14) en nu zijn de problemen niet van de lucht.
In het kort komt het er op neer dat hij vindt dat ik de kinderen te weinig laat doen. Oke, ieder zijn mening hierin zou ik zeggen, maar vandaag is hij werkelijk al de hele dag boos op mij om redenen die voor mij volstrekt kul zijn.
Het begon vanochtend toen ik een broodje maakte voor de jongste, dat was onzin, want we hadden haast (haar been zit in het gips en ze loopt op krukken!!). Vervolgens wordt hij pissig dat ik de oudste meeneem naar de supermarkt om de weekendboodschappen te doen, omdat de kinderen dat makkelijk zelf kunnen doen die boodschappen. Dan lopen ze maar een paar keer....en daarna wordt hij pissig dat ik jongste (met nog steeds been in het gips 
naar een vriendinnetje breng wat al was afgesproken, maar ik dat niet heb overlegd.....
Dus is het al de hele dag radiostilte. En nu krijg ik de schuld dat ik zijn dag heb verpest en dat hij daarom niet kan schaatsen of borrelen na het schaatsen.
Ik snap de hele dag werkelijk niet wat ik fout heb gedaan, maar het is in ieder geval genoeg om de hele dag errug boos te zijn en mij dood te zwijgen (en niet alleen mij, de kinderen ook trouwens)
Graag jullie feedback, want ik voel mij vandaag wel een beetje zielig en allen 
Gr. Bodamaan
Snap ut niet
Waarom kan hij dan niet schaatsen ?
Wat is er echt?
Ik denk dat het tijd wordt voor een rustig etentje met z'n tweeen en even polsen wat erachter zit. Het lijkt me dat zijn irritaties voortvloeien uit iets anders, misschien wil hij wat meer aandacht van jou?
Of hij is gewoon ongesteld. 
Ik vind het trouwens raar om kinderen (ook pubers) verantwoordelijk te maken voor boodschappen. Dat is voor mij toch echt een taak van de ouders. En als het te tijdsbelastend is, dan kun je kijken of je eventueel kunt laten bezorgen?
Verder doe ik graag dingen voor mijn kinderen. Mijn man vindt ook dat ik ze verwen. Maar dan zie ik dat als ik hen wat vraag, ze het zonder problemen doen, dus volgens mij geef ik gewoon het goede voorbeeld 
(maar goed, ze zijn wat jonger, dus nog geen voorbarige conclusies trekken).
Ja, wat is er echt
Tsja, vandaag denk ik echt dat er iets achter zit met een dieper liggende reden. Dat stukje aandacht kan het inderdaad wel zijn. Ik vind het belangrijk om de kinderen aandacht te geven als ze er zijn. Niet alleen die van mij, ook die van hem.
Ik ga, als we weer in speaking terms zijn, maar eens een lekker etentje bereiden voor twee
Gr. Bodawaan
Dc 
Ik dacht ook: is hij ongesteld.. Beeje flauw.
Maar een hele sag gaan chagrijnen om slechte redenen.. Dat is natuurlijk kinderachtig! Er zal iets anders dwars zitten.
Wees heel redelijk tegen hem om kolen op zijn hoofd te stapelen (ben de uitdrukking kwijt?).
Maar wel vervelend voor je, zaterdag 'moet' juist relaxed zijn (al hebben wij ook wel
omschakelproblemen naar een dag met zijn allen).
Ongesteld
Mogen wij mannen ook a.j.b. eens een dagje onredelijk zijn zonder reden?
Het valt niet mee om altijd maar perfect te zijn.
Volwassen?
ik ben ook weleens sacherijnig, maar als volwassene vind ik toch dat je ervoor moet zorgen dat je niet de rest van het gezin erin meesleept. Ik waarschuw de rest dat ze me een beetje met rust moeten laten. Mijn man heeft er ook weleens een handje van om als hij gestressd is iedereen uit te foeteren en iedereen de schuld van van alles te geven. En dan vertel ik hem dat hij de kinderen met rust moet laten en maar even in bad moet gaan zitten ofzo. Meestal komt hij dan wel met excuses.
Pikken
Je moet het ook zeker niet pikken, maar ook vooral niet te veel achter zoeken. Tenzij het te vaak voorkomt, natuurlijk...
Die irritante iphone/ipad handtekening kan ook uit! Settings/OO/Handtekening
Kan
Het kan ook gewoon een baaldag zijn ja.
Maar dan is het nog leuk om even wat tijd te investeren in een etentje. Dat kan echt nooit kwaad.
Eh, hoewel, wij hebben altijd onze grootste ruzies tijdens etentjes, want dan praten we echt over dingen. We maken het ook altijd wel weer goed tijdens hetzelfde etentje, maar het kan vrij heftig zijn.
Hoe oud?
Hoe oud zijn de jongste kinderen? Misschien liep hij zich ( zonder dat te overleggen, het blijft een man)te verheugen op een dag alleen schaatsen en moest hij nu thuis blijven bij de jongste kinderen omdat jij ( in zijn ogen) de hele tijd de hort op was.
Brood smeren heb ik ook geen verklaring voor ws. iets van het mankeert d'r toch niet aan d'r handen.
Reactie
Hallo allen,
De sfeer is inmiddels weer redelijk opgeklaard. Ik zal even een paar vragen beantwoorden.
De jongste kinderen zijn 12, dus daar hoeft zeker niet de hele dag op opgepast te worden. Om jongste weg te brengen was ik hooguit tien minuten weg. Het feit dat hij niet ging schaatsen was omdat ik zijn dag verpest had en hij nu niet meer "gezellig" weg kon. Ik had het wel fijn gevonden als hij weg was gegaan...had ik tenminste ff rust
Een struikelblok tussen ons blijft dat hij vindt dat ik de kinderen teveel verwen, maar dat doe ik niet alleen voor de kinderen, maar eigenlijk voor iedereen (dus ook voor hem). Ik vind het heel vervelend dat hij dat altijd zo lief van me vond en het nu steeds meer een punt wordt tussen ons.
Ik vind het prima om hem met rust te laten als hij een rotdag heeft, maar als hij daardoor de hele sfeer verpest, omdat iedereen in huis op zijn tenen moet lopen, dan vind ik dat toch een ander verhaal.
Ik zal toch binnenkort maar weer eens een etentje plannen, misschien komt er dan toch wel meer uit.
Bedankt allen voor jullie reacties
Causaal verband?
Ik snap nog steeds niet waarom jij zijn dag verpest en hij niet kan schaatsen, omdat jij een broodje smeert en een kind mee neemt om boodschappen te doen.
Maar goed, daar draait het ook niet om. Struikelblok is hoe jullie met de kinderen om gaan. Dat is heel lastig om daar een compromis in te vinden omdat je dat al jaren op een bepaalde manier doet en je die helemaal eigen hebt gemaakt. Ik zou dan ook niet voor die compromis gaan, maar accepteren dat je op een verschillende manier met de kinderen om gaat. En dat je dat niet doet om de ander te 'pesten', of om je gelijk te halen, of omdat je een lakse opvoeder bent o.i.d, maar gewoon omdat je vindt dat dit de juiste manier is.
Vic
Hi Vic,
Tsja....ik denk dat dat precies is waar de schoen knelt. Accepteren van elkaar hoe je met de kinderen omgaat.
Ik ben het (natuurlijk) ook wel eens niet eens met de manier waarop hij omgaat met de kinderen, maar ik kan daar (in alle eerlijkheid) op een normale manier over praten en idd accepteren dat dat zijn manier is.
Andersom lukt dat vaak niet. Ik moet de kinderen meer laten doen. Als ik ze dan teveel "verwen" dan wordt hij boos/geirriteerd. Zaterdag was ik in de veronderstelling dat ik een goede zet deed door oudste zoon te vragen mee te gaan naar de supermarkt om de boodschappen te dragen. Niet goed, want hij had wel alleen gekund (huh....) want dan loopt ie maar drie keer.
Ik snap dan ook werkelijk niet waar hij zich druk om maakt. Hij heeft er absoluut geen last, dus why worry?
Maar goed, het tij is weer gekeerd, hij heeft sorry gezegd voor zijn botte optreden, maar mijn gevoel blijft wat onbestendig hierbij.
Hij gaat niet schaatsen omdat jij zijn dag verpest hebt?
Klinkt behoorlijk manipulatief en kinderachtig. Hij kiest er zelf voor om te zitten mokken en niet te gaan schaatsen.
hij was gewoon lui en zocht een goed excuus
