Ben ik overgevoelig (opmerkingen schoonfamilie)
Binnenkort heb ik een bijeenkomst met de voltallige schoonfamilie. Ik ben een vreemde eend in de bijt, andere politieke voorkeur en opvoedstijl bijvoorbeeld, heel ander beroep. Maakt mij niet uit, ik vind het op zich prima mensen. Echter de laatste vijf jaar merk ik dat ik niet alleen niet word gevraagd op allerlei bilateraaltjes, op zich prima, maar krijg ik tijdens zo,n bijeenkomst ook veel opmerkingen waarvan ik niet goed weet wat ik ermee moet. Ik ben best zelfverzekerd, maar merk dat ik nu al wakker lig van mogelijke opmerkingen van vooral de schoonzussen, lijkt me niet goed.
Graag jullie mening, zijn opmerkingen als:
-jee, jij wordt al best grijs, blij dat ik dat niet heb
-wat heb je een ahum bijzondere jurk aan
-is het de bedoeling dat je lippenstift zo scheef zit? Oh loopt je mond zo, kun je daar niks aan doen?
-Wat goed dat je niet meer rookt! En dat overgewicht, ga je daar ook nog wat aan doen?
Zijn dit normale schoonzus opmerkingen? Als ik ze erop aanspreek vinden ze dat van wel. Zouden jullie ook gekwetst zijn of er van wakker liggen?
Moehhahhah
Is dit een serieuze vraag? Meieiieieieid - jij wordt ongelooflijk bij de beer gedaan! Dit zou ik van m'n eigen zus nog niet eens accepteren, laat staan van een schoonzus. Sodemieter op met je rotopmerkingen. Ik hoop dat je draadje in het oog gaat springen, want ik verheug me nu al op een rijtje uit het hoofd te leren antwoord-oneliners voor deze fijne dames.
Goeie genachte. Fijne familie. Ik kom er op terug, ik kan hier wel wat mee 
Tirza
Jeetje
Jeetje wat een k*twijven zeg! Nee, dit is niet normaal. Maar behalve dat jij er blijkbaar niets van zegt, zegt je man hier ook niet iets van ? Of je schoonouders?
Zeker niet normaal!
Wat een rotopmerkingen zeg. Echt steken onder water. Brrrrrr!
Misschien bij zulke opmerkingen roepen dat het weer een eer is om hen ook weer te zien. En vervolgens op de negeer stand te gaan. Zou niet eens een oneliner eraan besteden, wat zonde van de tijd.
Mijn duit in het zakje.
Sommige mensen kunnen dit soort opmerkingen op zo'n poeslieve manier maken dat je je afvraagt of het niet gewoon ontactisch is. Via hen kom je er niet achter want natuurlijk gaan ze ontkennen dat het bitcherig bedoeld is.
Gekwetst en wakker liggen, denk het niet. Ik zou wel geïrriteerd zijn maar als het mensen zijn met wie ik niet zoveel gemeen heb dan laat ik het redelijk makkelijk van me af glijden. Ik zou denk ik mijn anders-zijn gaan cultiveren, dus als er een verjaardag of kerstdiner met voltallige schoonfamilie is, zou ik mijn stijl een beetje aandikken. Als je je bijvoorbeeld een beetje alternatief kleedt, zou ik me op zo'n dag extra hippie-achtig uitdossen.
jee, jij wordt al best grijs, blij dat ik dat niet heb "Ach, ik hoef mijn haar niet zonodig te verven, zoals iedereen doet."
-wat heb je een ahum bijzondere jurk aan "Ja, mooi hè?" (Ook al weet je dat ze dat waarschijnlijk niet vinden.)
-is het de bedoeling dat je lippenstift zo scheef zit? Oh loopt je mond zo, kun je daar niks aan doen. Deze snap ik niet helemaal. Héb je een scheve mond?
-Wat goed dat je niet meer rookt! En dat overgewicht, ga je daar ook nog wat aan doen? "Nou, heb er eerlijk gezegd niet zo'n last van." En als het van toepassing is: "Wisten jullie dan niet dat je broer op mollig valt?"
Haar
Ik weet niet hoe je schoonzus in haar haar zit, maar de de sneer: "jee, jij wordt al best grijs, blij dat ik dat niet heb" roept in mijn ogen gewoon om het antwoord: "Wat? Haar?" En dan poeslief glimlachen.
Niet wakker van liggen. Zijn ze niet waard!
Overigens is "leuk om jou ook weer te zien" waarschijnlijk ook afdoende. En dan weer die glimlach. En dan in je hoofd dat ene liedje van f*ck you (ken je die?).
Je hebt het niet getroffen met je schoonfamilie....
Stomme troela`s
Wat een stomme schoonzussen. Zijn de dames misschien jaloers? Heeft hun broer eigenlijk best een leuke vrouw waar ze niet aan kunnen tippen?
Hatelijke opmerkingen komen vaak uit eigen onzekerheid. Je beter willen voelen ten koste van een ander.
Triest eigenlijk.
Ot: tirza
Leuke uitdrukking: iemand bij de beer doen? Nog nooit van gehoord.
Ach
Het zijn vrij kinderachtige opmerkingen, ik zou proberen het van me af te laten glijden. Niet op antwoorden en als ze aandringen vragen "sorry, zei je wat?". En als ze het herhalen zeggen "mm, nee, ik begrijp het nog steeds niet, wat bedoel je precies?" (met een grote glimlach natuurlijk)
Wow dames
Er valt me opeens iets in door jullie opmerkingen. Ik ken schoonzussen al 25+ jaar en pas de laatste vijf jaar nemen dit soort sneren toe. Vijf jaar geleden hebben man en ik een stap gezet waardoor als een soort bijwerking ons inkomen behoorlijk toenam. Ik heb die link nooit gelegd.
Ik kan het nu wat meer plaatsten als jalouzie (hoewel ik dat nog steeds vreemd vind) en twijfel minder aan mezelf, of ik dat misschien oproep.
Opmerkingen terug heb ik nooit gedaan, zo wil ik niet met mensen omgaan, lief lachten en vaag kijken helpt ook niet, maar blijf ik wel toepassen. "Fuck you" in mijn hoofd erbij is wel een goeie!
Man is overig solidair, maar ik wil hem en de kinderen hun familie niet ontnemen en bovendien heb ik ook vroeger erg leuke jaren met deze mensen gehad, vandaar mijn twijfels.
Geld en status, was ik nooit opgekomen!
Allemaal enorm bedankt!
Ook zo'n schoonzus
Ik heb ook zo'n schoonzus. Die opmerkingen die jij hier geeft, heeft mijn schoonzusje ook allemaal gemaakt, behalve die over het roken want dat heb ik nooit gedaan. Mijn zusje (die ook opmerkingen krijgt) en ik denken dat mijn schoonzusje zichzelf beter voelt door anderen naar beneden te halen en dat ze daardoor zulke opmerkingen maakt. Ook is er een relatie met hoe het gaat op het werk of prive. Hoe slechter het daar gaat, hoe meer rottige opmerkingen ze maakt. Op mij heeft ze weinig vat, op mijn zusje meer.
Sinds wij weten waarom zij dit doet, kunnen wij erom lachen en met een vriendelijke lach pareren wij alles.
Wel is opvallend dat schoonzus aan de lopende band vriendschappen kwijtraakt. Hoe zou dat nou komen? )
Meid, je weet dat ze die opmerkingen gaan maken. Bedenk van tevoren wat ze zouden kunnen gaan zeggen. Komt zo'n opmerking, dan kun je alleen maar lachen: zie je wel, ik wist het, ha, ha. Dat doen mijn zusje en ik ook, dat is best vermakelijk. En bij alles wat ze zeggen: "Ja, ik weet het." Dan is de lol er snel van af voor de ander. Hoe minder vat ze op je hebben, hoe minder leuk het voor ze wordt.
Je hebt rare mensen op deze wereld.
Ander geluid
Je bent inderdaad wel erg gevoelig, Mary-Jane! Dit zijn toch niet zulke rare opmerkingen? Goh.... ze vragen dat toch gewoon???
Je kunt je ook wat beter aanpassen aan de heersende kledingstijl, afvallen en je haar bijkleuren zodat je wat beter bij de groep hoort.................
☺
Ach,
Ik heb ook minstens 1 schoonzus waarvan ik oprecht hoop dat ze nooit welgemeend gaat roepen dat ik een 'fantastische jurk' aanheb. Wat zij fantastisch vindt, vind ik namelijk afgrijselijk. Dus neem ik die opmerkingen van het genre 'eehm, heel apart' gewoon als een compliment. En zo reageer ik er dan ook gewoon op. Leuk toch. Idem voor mijn grijze haren. Ik ben er happy mee. Happier dan toen het nog geverfd was. Dus whoever opmerkt dat het 'best gedurfd is' of iets van dat genre, krijgt mijn breedste grijns terug, met de opmerking dat ik er echt heel blij mee ben.
Als je een beetje zeker van jezelf bent (en dat ben je best volgens mij) dan neem je het gewoon met flair. Zeker las je denkt dat er jaloezie achter zit dan zou ik eerder medelijden hebben dan er mee zitten. Bespreken staat garant voor familieheibel. ik zou lekker mezelf blijven. Af en toe stoom afblazen bij je man & het verder allemaal met een stralende grijns pareren. Je bent toch BLIJ dat je bent gestopt met roken!?!
En wees blij dat ze niet de behoefte hebben dikke vriendinnen met je te worden...dat zou pas echt vervelend zijn...moest je ze nog voor het hoofd stoten ook, als je steeds probeerde onder die afspraakjes uit te komen. Paar keer per jaar kun je best met humor overleven denk ik.
Hier ook
Heb helaas ook zo'n schoonzus die als je wat later op een familiefeestje binnenkomt keihard zegt: ow ... ben je dikker geworden...waarop iedereen opeens mijn kant opkijkt, en bedankt... Ik probeer haar zoveel mogelijk te negeren en niet bij haar in de buurt te gaan zitten. Vervelend is wel dat ze mij altijd op lijkt te zoeken. Ze is ook altijd erg bezig om me uit te horen en dan krijg ik te horen dat het bij haar en haar kinderen beter is geregeld, ze er beter in zijn enz. enz. Ik heb dat ook altijd maar gezien als jaloezie en/of onzekerheid. Ik weet het niet. Als we weer thuis zijn mag ik even stoom afblazen bij echtgenoot of bel ik een vriendin en dan is het weer klaar.
O die schoonfamilie weer
Bij mij is het ook heel erg. Mijn schoonmoeder dan vooral. Idd uit eigen onzekerheid, maar ik ben het wel goed zat. De eerstvolgende stomme opmerking wil ik er wel wat van zeggen en hopelijk valt mijn man mij dan bij. Zo wil ik nl. gewoon niet dat er met mij om wordt gegaan.
Ook roddelt de schoonfamilie veel, vnl. over hun eigen schoonfamilie. En ik ben dus nu 'next'. Pas geleden, een week na de diagnose van onze jongste (genafwijking, verstandelijke handicap en epilepsie) werd mij ten zeerste verweten dat ik nooit bij (schizofrene)zwager langs kom. Terwijl ze niet eens vraagt hoe het met me gaat, wat mijn plannen zijn, wat ik doe (eigenlijk vragen ze me nooit wat, zijn ook nooit in mij geinteresseerd). Ik heb niet eens tijd voor mijn zwager en die is niet eens geinteresseerd in mij.
Zucht........... Van mij dus geen advies want met humor kan ik dit momenteel niet oplossen. Oostindisch doof, dat is beter.
Ook zo'n schoonzus
die van mij zegt bijvoorbeeld: bij die en die winkel hebben ze vast jurken die jij leuk vindt, je weet wel, van die soepjurken.
Volgens mij heeft ze niet eens door hoe lomp ze is.
Of je wijst een ander aan als pispaal en dan wel luidkeels. Ik had ooit zo'n collega met een scherpe tong en die moest altijd mij hebben. De andere collega's waren een beetje bang voor haar en durfden niks terug te zeggen. Op een dag was ik het zat en riep luidkeels midden aan de lunchtafel dat IK vandaag niet de pispaal was, maar onze baas. Dat ze daar maar lullig tegen moest gaan doen. Ze reageerde natuurlijk met de opmerking dat ik niet tegen een grapje kon. Maar bij elke volgende opmerking viel ik haar in de reden met de woorden "Nee, niet tegen mij, tegen Baas". Het was snel over.
Mijn moeder schaamt zich trouwens erg voor mij en heeft de neiging zich (waar ik bij ben) tegenover anderen te verontschuldigen voor mijn gewicht, mijn alleenstaand ouderschap en mijn gebrek aan carriere. Ook best pijnlijk. Wel fijn voor haar vriendinnen dat die allemaal van die goed gelukte kinderen hebben Die opmerkingen laat ik van me afglijden, ze verandert toch niet en we hebben het er al zo vaak over gehad dat het me inmiddels niks meer doet.
Ook bah en stoepkrijt
Stoepkrijt, wat ongelofelijk kwetsend moet dat voor je zijn. Al heb je ondertussen een olifantenhuid gekweekt, ik zou je toch een virtuele hug willen geven..
Narcissa, ik vind je bijdrage fascinerend. Doe je er zelf ook (nog) aan mee, of bekijk je het als buitenstaander?
Zelf heb ik ook zo'n schoonzus gehad, wat ik vooral erg vond was dat het altijd werd afgedaan als 'grapje'. Had ik net al mijn moed bijeen geraapt, netjes onder woorden gebracht waarom ik het niet leuk vond dat schoonzus in groot gezelschap tegen mijn kleuterdochter zei "dat ik veel knapper was met een servet over mijn hoofd", kreeg ik te horen dat het maar een grapje was en dat er wat mis was met mijn gevoel voor humor. Het heeft een tijd geduurd voor ik besefte wat het echt was: humor als wapen. En een zeer effectieve manier om iemand af te kraken.
Mijn andere schoonzus is nog wat directer. Die zegt gewoon in mijn gezicht dat ze me misselijk van me wordt, dat ik mijn kinderen slecht opvoed en dat ze het moeilijk vind om me in haar omgeving te verdragen.
Wel eerlijk van haar natuurlijk. Ik weet niet wie van de 2 ik liever heb..
Oooooooo
wat leer ik toch veel bij hier. Goeie genachte. Mijn ex-schoonfamilie bestond uit afgestudeerde eersteklas-heksen, schoonmama voorop. Als ik de kamer binnenkwam, schakelden ze over in het Frans (ze waren Heel Sjiek) in de hoop en gedachte dat ik dat niet verstond. Dat vileine, dat 'gut verkopen ze dit nou ook al bij Zeeman'-sfeertje, dat afzeiken, dat altijd laten voelen dat je te min bent - ik herken het uit duizenden. Gelukkig had ik mijn toenmalige man op mijn hand, maar echt gezellig werd het nooit.
Mary-Jane, je voldoet niet aan hun verwachtingspatroon. Als je goed in je slappe was zit heb je geld voor de kapper
Tirza
Ben je toevallig een aangetrouwde tante van me?
Je bent niet toevallig een aangetrouwde tante van me? Mijn moeder maakt namelijk ook constant van die opmerkingen. Het is denk ik geen jalouzie, meer dat ze echt niet doorheeft wat voor een impact haar woorden hebben. Ze denkt dat ze gewoon eerlijk of grappig is.
Ik heb het al jaren geleden opgegeven om haar uit te leggen hoe zoiets voelt, want dan krijg ik steevast terug dat ik niet zo overgevoelig moet reageren. Het contact met haar heb ik danig beperkt en als we elkaar zien hou ik het bewust kort en laat alle opmerkingen van me afglijden. Bij mezelf denk ik dan dat ze gewoon niet wijs is.
mvg Dochter
Verschrikkelijk
Wat ik hier lees, wat zijn dat voor mensen als ze zoiets zeggen tegen jullie? Bah, wat erg. Heel veel sterkte voor iedereen die zoiets moet meemaken!
Heb vandaag maar eens een mooi bloemetje gekocht voor mijn moeder en schoonmoeder, waar ik me zo thuis bij voel, helemaal nu ik weet dat ik het heel anders had kunnen treffen...
Hier zo'n schoonmoeder
Nou Mary-Jane,
De voorbeelden die je noemt, zouden letterlijk van mijn schoonmoeder afkomstig kunnen zijn. Precies, de manier waarop, het onderhuidse venijn in die opmerkingen. Altijd op een zo 'fijn' tijdstip gelanceerd.. niets toevallig, gewoon van die stekelige gemene aanvalletjes.
Overgevoelig zou ik je zeker niet willen noemen. Het is oervervelend, zulk gedrag, je bent steeds op je hoede en zou willen dat je altijd ad-rem genoeg bent om meteen van repliek te dienen. Soms lukt me dat, maar niet altijd. Op een afstand houden en erboven staan is mijn enige remedie..
In je achterhoofd houden:
Ooit eens een goeie one-liner gehoord (kampte met wat overgewicht, dus sprak mij wel aan): "I may be fat, but you're ugly and I can lose weight !"
Hou dat maar in je achterhoofd als ze nog eens wat over je gewicht zeggen. Wat een k-wijven! Zulke opmerkingen zegt genoeg over hen. Waarschijnlijk zijn ze gewoon "een beetje dom".
Ongeleide projectielen
He bah, wat een zeiksnorren. Zo irritant als er zo met je om wordt gegaan. Vaak zit er ook een houding achter, ik heb zo'n zwager die dat kan doen. Mega onzeker en hoe minder op zijn gemak des te botter hij is.
Als het me te gortig wordt dan zeg ik hem rechtstreeks dat ik alweer zie hoe laat het is. En als hij niets fatsoenlijks kan uitkramen dat ie dan beter maar even niets kan zeggen. Dat helpt altijd wel, want ik zet 'm gelijk terug op zijn plek, ik draai er ook niet omheen.
Een schoonzusje is een ander verhaal, dat is een ongeleid projectiel. Daar heb ik zelf geen last van, die zegt tegen mij geen snerende dingen. Maar wat ze soms zegt...pffff. Ik bedenk me dan altijd maar dat haar hormonenhuishouding zeer ernstig verward is. Dat helpt altijd
Vervelend, dit soort dingen. Vooral de onderhuidse dingen die ik hier lees. Gruwel! Respectloos, maar moeilijk om mee te dealen. Maar hoe makkelijk is het om een ander af te zeiken. Dat zegt vaak meer over de afzeiker.
Toen mijn zwager mij ooit eens vroeg of ik 'wèèr dikker geworden was' (terwijl dat nergens op sloeg), heb ik hem alleen maar recht in zijn ogen teruggekeken, zonder blikken of blozen of wenkbrauwen optrekken. Het hele gezelschap viel ervan stil en hij wist zich geen houding meer te geven. Opzouten met dat geleuter.
Vooral grapjes ten koste van, daar heb ik echt een bloedhekel aan.
Morgen
gaan we er tegenaan, ik ga me heel rustig en ontspannen opstellen en doen alsof ik de helft niet begrijp. Ben grieperig dus ook wat mellow door de pijnstillers hoop ik. In ieder geval vind ik het raar dat ik min of meer blij ben dat ik niet de enige ben in deze situatie. Had jullie graag een wat vriendelijker familie gegund, maar vreemd genoeg geeft het me veel steun dat ik niet de enige ben. Vrienden herkennen het niet zo, dus nogmaals allemaal bedankt voor het delen van jullie ervaringen.
Nog eentje dan
Als je er troost uithaalt.
De dag nadat ik een miskraam had gehad, was mijn schoonzus aan de telefoon om te zeggen dat ze 2 maanden zwanger was. O ja, en jammer van je miskraam, volgende keer beter hoor.
Ik ben er nog steeds niet over uit of ze gewoon oerdom is of extreem gemeen.
Ach, dc
Dc:"Ik ben er nog steeds niet over uit of ze gewoon oerdom is of extreem gemeen"
Derde mogelijkheid is dat ze het zich niet voor kan stellen wat voor een impact haar woorden zouden hebben, door een compleet gebrek aan inlevingsvermogen.
Ik denk dat mijn moeder zo is, maar jouw twijfel is me vaak ook door het hoofd geschoten. Op zich is het een hele hartelijke vrouw, die over het algemeen goed met iedereen op kan schieten. Buitenstaanders vinden haar juist zeer lief. Alleen af en toe flapt ze er met vriendelijke stem van die dingen uit.... het zijn zulke groffe opmerkingen dat ik minstens 30 seconden nodig heb om me te realiseren dat ze het werkelijk gezegd heeft.
Zo zou ze nooit zo indelicaat zijn om het woord dik in de mond te nemen. Toen ik 5 kilo dikker was geworden merkte ze alleen poeslief op dat ik er zo slecht uitzag en of ik niet aan Cushing leed. (Google voor plaatjes op cushing syndrome).
Bij het voorstellen van mijn nieuwe vriend merkte ze lachend op: "Goh, is hij van JOUW leeftijd? Hij ziet er eerder uit alsof hij van MIJN leeftijd is."
Ook een leuke: "Als jij niet zo'n moeilijk kind was geweest dan zouden je vader en ik nooit zijn gescheiden." Variant hierop: "Als jij niet zo'n moeilijke puber was geweest zou je stiefvader nooit aan de alcohol zijn geraakt".
Toen ik haar voorzichtig informeerde dat haar kleinkind PDD-NOS had: "O, vind je het nu niet jammer dat die 3e miskraam toen niet OOK doorgezet heeft? Als je de natuur zijn gang had laten gaan, had je nu geen gehandicapt kind gehad"
....
Oh, oh, oh
Wat hebben we hier toch allemaal leuke (schoon)familie. Mijn andere schoonzus zei zo fijn tegen mijn man, toen hij vertelde dat ons kind adhd had en hij veel baat had bij medicatie: "Oh, je geeft je kind dus drugs?" En mijn schoonmoeder: "Oh, adhd, ik dacht al dat er iets met hem was want als dreumes kon hij zo lang stilletjes met zijn autootjes spelen." en verder niet vragen wat adhd inhoudt.
Wat erg en narcissa
Verschrikkelijk zeg, de bovenstaande verhalen. Hoe bot kunnen mensen zijn!
Narcissa, ik vroeg me nog af: als in jullie familie iedereen het doet, van elkaar weet dat ze het doen, je van te voren weet dat het gaat gebeuren, is het dan nog erg? Dan betekent het toch ook niet zo veel meer?
Pfff, hier het andere uiterste: ik ben zo gedrild op mijn woorden te letten en de reacties van anderen in de gaten te houden!
Tjeminee dochter
Echt niet normaal zeg wat jouw moeder er uitgooit. Die opmerking over de 3e miskraam deed wat mij betreft de deur dicht. Dat is niet bot en grof, dat is ?????
Lijkt me inderdaad dat je wel kunt stellen dat haar empathisch vermogen niet goed ontwikkeld is. Heftig hoor.
