Boos omdat mijn vrouw vreemd gaat en wil scheiden
Ik en mijn vrouw zijn nu ruim zes jaar samen. We hebben een prachtige dochter en de eerste vier-vijf jaar van onze relatie waren goed; we waren gelukkig samen. Maar het laatste jaar is alles kapot gegaan. Ongeveer drie jaar geleden zijn we getrouwd, maar nog geen half jaar daarna begon mijn vrouw andere mannen te zien. En we hebben geen open relatie. Het was allemaal 'onschuldig' en 'gewoon voor vriendschap' vertelde ze me. Ik had er geen goed gevoel bij en heb toen duidelijk aangegeven dat ik dat niet wou. Maar op een gegeven moment kwam ze een paar keer pas de volgende ochtend thuis. Ze vertelde me toen dat ze verliefd was op een andere man, en dat dat wederzijds was. Dat ze 'mooie dingen' (geen sex) hadden gedeeld, die ze miste binnen onze relatie. Toen ik zei dat we er over konden praten en dat ik me best wou open stellen zodat ze die dingen ook met mij zou kunnen delen, ging ze daar niet op in. Ik werd boos en zei dat ze het contact met die man moest verbreken, maar 'dat kon ze niet' omdat ze dat 'bijzondere' contact niet wou missen.
Een paar maanden later kwam ze met een verhaal dat ze vanaf het begin al twijfels had over onze relatie, maar dat ze dat al die tijd voor zich had gehouden. Dat vond ik moeilijk om te begrijpen: waarom gaat iemand een relatie aan, samenwonen, trouwen en een kind krijgen als die vanaf het begin al twijfels had? Ik stelde voor om in relatietherapie te gaan. Dat hebben we een paar keer gedaan, maar mijn vrouw had er al gauw genoeg van, ze vond dat de therapeut haar niet begreep. Vervolgens is ze zelf, zonder mij, met een andere therapeut verder gaan werken aan haar proces. Omdat ze niet goed bij haar gevoel kon komen en omdat relatietherapie dan geen zin had volgens haar. We hadden afgesproken dat terwijl we aan onze relatie werkten, ze die andere man niet zou zien. Dit duurde een paar maanden en ik wachtte af tot we weer samen verder konden gaan met de relatietherapie. Op een gegeven moment wou mijn ex weer praten. Ze vertelde me toen dat ze wou scheiden. En ik kwam er achter dat ze achter mijn rug om al die tijd toch contact met die andere man had gehad. Aan onze relatie werken had volgens haar verder geen zin, omdat het volgens haar vanaf het begin al niet goed zat. Nu wil ze me zo snel mogelijk het huis uit hebben en ze wil met die andere man verder.
Ik ben zelf nu vooral heel erg boos. Ik voel me verraden en al het vertrouwen is weg. Ik heb alles geprobeerd om ons gezin te redden, ook voor onze dochter. Ik doe mijn best om positief te blijven en om me op die positiviteit in mezelf te richten. Vaak lukt dat wel, maar tegelijkertijd ben ik zo ontzettend boos! Ik zou alle spullen om me heen wel stuk willen slaan, en ook die andere man. Het zijn buien, maar ik heb moeite om hier mee om te gaan, omdat ikzelf ook wel in zie dat dit me niet verder gaat helpen. Ik wil graag voor mezelf kiezen, al die negativiteit achter me laten en het liefst zo snel mogelijk verder met mijn leven.
Ik begrijp je
Natuurlijk ben je boos! Je bent verraden, bedrogen en gekwetst. Jullie leven is door haar verkwanseld.
Op de een of andere manier moet je een weg vinden om met die boosheid en wellicht onderliggende kwetsing te gaan dealen. Wat een vriend van mij erg geholpen heeft, is bij een mannen groep te gaan.
Pijn
'Ik wil graag voor mezelf kiezen, al die negativiteit achter me laten en het liefst zo snel mogelijk verder met mijn leven.' Houd er rekening mee dat je leven inmiddels een hele zware dobber heeft gekregen en dat je nieuwe leven daarmee verder moet. Je kunt helaas niet zomaar alles terugdraaien. Het kost tijd om met dit gegeven toch weer een nieuw leven op te bouwen, waarin je positieve ervaringen weer kunt opdoen.
'Nu wil ze me zo snel mogelijk het huis uit hebben en ze wil met die andere man verder.'
Dat laatste lijkt me duidelijk en daar mag ze dan ook voor kiezen. Het eerste is niet zo duidelijk of zelfs helemaal niet.
Mijn advies zou zijn: zorg dat je snel een goede opvang regelt voor je dochter (als je werkt) en dat jij en je dochter tijdelijk in het huis blijven, totdat alles geregeld is met de scheiding. Ondertussen staat het haar uiteraard vrij om naar de andere man te gaan. Help haar om de koffers te pakken. Of geef haar een weekend tijd om zelf alle spullen die zij mee wil nemen in te pakken. Neem je dochter dan even mee naar oma en opa of naar een vakantiehuisje.
Daarna moet alles nog geregeld worden in een echtscheidingsprocedure. Ondertussen kun je al voorlopige voorzieningen aanvragen als dat nodig is (verblijfplaats dochter, wie blijft in de woning etc.)
Tsjor
Koffers pakken?
Waarom zou TO daarmee moeten helpen? Is het zo niet al pijnlijk genoeg?
Beste Thomas, wat een afschuwelijke situatie. Natuurlijk ben je boos en voel je je verraden. Dat ben je ook, door je partner die je vertrouwde. Je zult tijd nodig hebben om dat te verwerken. Nu eerst de praktische zaken regelen.
Mijn advies: neem zoveel mogelijk afstand van haar (voor zover je dat lukt), richt je op je dochter bij wie er nu ook veel gaat veranderen en probeer uit drama sn conflicten te blijven.
En werk aan je zelfvertrouwen. Je hebt een tijdlang gebungeld en in grote onzekerheid en angstige hoop geleefd en dat is verwoestend voor jezelf.
Ik had/heb veel aan de zinvolle adviezen van chumplady: chumplady.com. Er zijn velen ‘chumps’ met jou en de weg die je gaat om je vreemdgaande partner achter je te laten, is ook al door velen afgelegd. Met succes.
Het wordt beter, echt. En je verdient beter dan dit.
Omdat
'Waarom zou TO daarmee moeten helpen? ' Omdat hij door te helpen met het pakken van de koffers actief de afstand schept en het ook een daad van hemzelf is. Dat schept afstand en is goed voor het zelfvertrouwen.
Tsjor
Praktische regelingen
Ik zou mijn energie nu toch eerst maar richten op de praktische zaken. Van wie is het huis eigenlijk? Kan ze je de deur wijzen? Dan heb je een direct probleem.
En hoe gaat het met de zorg voor je dochter?
Hoe frustrerend ook. Zorg goed voor jezelf en je dochter.
Hoe is de zorg nu verdeeld en kun je dat voortzetten?
Kun je met je dochter intrekken bij je ouders of bij vrienden.
Dochter mee?
Waarom moet er of opvang geregeld of met dochter ergens ingetrokken worden?
Het is toch veel eenvoudiger zelf woonruimte te zoeken voordat er met dochter van huishouden naar huishouden wordt getrokken en daarnaast: waarom zou dat nodig zijn?
Ik begrijp het " recht" op een kind nooit zo. Als je als ouders iets verziekt, zorg dan voor een oplossing waarbij je zelf moeite doet ipv het kind het te laten oplossen door steeds te verkassen.
Ja Plots
Je wil graag dat een kind contact heeft met beide ouders. Zeker vaders willen nog weleens zo vertrekken dat er helemaal geen ruimte is om een kind bij je te laten blijven. En dat is toch je doel. Het spreekt vanzelf dat je een mogelijkheid zoekt waar je kind ook bij je kan blijven. En voor je het weet is het contact verloren als er te lang tijd overheen gaat voor je een passende woonruimte hebt.
Bedankt voor reacties
Bedankt voor jullie reacties!
Ik voel me gesteund door het medeleven wat betreft de situatie.
En ik lees ook een aantal praktische tips. Wat dat betreft kan ik mijn situatie nog wat verder toelichten. Ik woon als medehuurder in een huurhuis, ik ben destijds bij mijn vrouw ingetrokken. En nee, ze mag me niet zomaar op straat zetten, dat gebeurt ook niet. En ja, in theorie mag ik ook zelf hier blijven wonen en dat zij vertrekt. Omdat onze dochter hier woont en omdat ze nog erg aan haar moeder gebonden is, wil ik dat er voor haar zo min mogelijk grote ingrijpende veranderingen zijn. Daarom kies ik er zelf voor om een andere woning te vinden. Daarnaast is de huur van de huidige woning voor mij alleen niet te betalen. Hoe mijn ex dat straks oplost weet ik niet want het is voor haar alleen dan ook te duur. En ja, natuurlijk moet een nieuwe woning ook geschikt zijn voor mijn dochter, zodat we er samen kunnen wonen. Zoals ik het nu voor me zie, wordt het een co-ouderschaps regeling waarbij we haar allebei ongeveer de helft van de tijd krijgen. Ik heb qua woning wel naar tijdelijke oplossingen gekeken, maar dan is er vaak geen plek voor mijn dochter.
We hebben voor nu in elk geval bedacht dat we in de weekenden om en om weg gaan, zodat er in het weekend wat meer rust ontstaat. Verder leven we redelijk langs elkaar heen. Ik ga regelmatig sporten, zoals een eind fietsen of een boswandeling, dan ben ik er ook even uit. En ik zoek mijn vrienden veel op. Verder doe ik meditatie om de rust in mijzelf weer te vinden. Op zich gaat dat wel zo, maar er zijn ook regelmatig aanvaringen, en er moet steeds weer onderhandeld worden over wie wanneer weg mag, wie de auto heeft, dat soort dingen.
En ik heb regelmatig buien van boosheid. En ook al is dat heel begrijpelijk in mijn situatie, ik ervaar het in de eerste plaats als iets waar ik zelf hinder van heb. Natuur en meditatie helpen wel, met vrienden praten ook, maar vaak is dat dan maar tijdelijk en wordt die boosheid daarna toch weer door iets getriggered.
Wel goede tips gelezen hier, zoals naar een mannengroep gaan. Verder is een kennis van me vaderschap coach, dus ik ga het er ook met hem eens over hebben.
Anne offtopic
Ik las het alsof vader kind bij moeder moest weghalen: kun je met kind bij ouders/vrienden intrekken.
woningruil?
Misschien is het wel mogelijk om woningruil te vinden met twee kleinere woningen van mensen die samen gaan wonen?
Heel erg zit zelf nu in zo een situatie maar is nog niet helemaal beklonken heb zelf 2kinderen de oudste die heeft het al door dat zijn moeder vreemd gedrag vertoont probeer wat afstand van haar te nemen maar is best moeilijk
Ben al een beetje bezich met plan b waar ik moeite mee heb maar kan niet anders
Probeer je op je kinderen te focussen en veel sterkte
sterkte
Sterkte kerel, beetje vergelijkbaar met mijn verhaal (zie ontrouw topic), al wilde mijn vrouw niet persé met haar vriendje verder, maar vooral weg bij mij en haar ongelukkige leven, want zo zag ze het toen. Maar ook hij was 'een goede vriend', waarmee ze zo 'goed kon praten' en die haar iets gaf wat ze in onze relatie 'miste'. Nu haar roze bril is afgevallen en we maanden verder zijn, is hij een flapdrol, een jongetje en vraagt ze zich af wat haar bezielde. Het zullen deels woorden zijn om mij gerust te stellen uiteraard, al lang blij dat ze hem niet meer romantiseert.
Neem de rotzooi die er over je relatie gezegd wordt door haar maar voor lief. Ze gebruiken dat alleen om voor zichzelf te rechtvaardigen dat ze de juiste beslissing neemt met haar roze bril op. Het is allemaal heel herkenbaar. Haar oude leven met jou was natuurlijk nooit goed, altijd al twijfel en laat me raden, jullie zijn uit elkaar gegroeid en leefden als broer & zus volgens haar?
Verschil is dat mijn vrouw tot inkeer kwam en haar scheiding heeft ingetrokken en we nu de -lange- weg omhoog hebben gevonden. Aangezien jouw vrouw willens en wetens gewoon doorgaat met haar nieuwe man moet je maar doorpakken. Dat deed ik destijds ook, en daar schrok ze wel van. De financiële waarheid onder haar ogen duwen, de wensen rondom de kinderen opstellen in een ouderschapsplan, een advocaat/mediator benaderen en de kosten benoemen.. wellicht stort ze dan nog eens van haar roze wolk.
Maar de vraag is, of je haar wel terug moet willen, als iemand zo met je gevoelens om is gegaan. Als ze zo lang al zo zeker is van die andere man, moet ze daar dan maar lekker gaan wonen.
Kies voor jezelf, en neem de tijd. Ontrouw, leugens, het gevoel van verraad, dat ga je niet zo maar loslaten weet ik uit ervaring. Het zou knap zijn als je het wél kon.
Praktische tip wellicht, kijk eens naar tijdelijke antikraak woningen zoals bij Vilex. Die zijn wellicht betaalbaar. Wellicht kun je een tijdje om en om daar gaan wonen, zodat je dochter in haar veilige thuis kan blijven terwijl jullie de zakelijke kant proberen af te handelen. Het is al vervelend zat allemaal.
Antikraakwoning?
Wordt een antikraakwoning door een rechter geaccepteerd als een geschikte woning voor co-ouderschap?
birdnesting
Geen idee Flanagan. Mijn vrouw en ik hebben destijds birdnesting besproken. Kinderen dus niet heen en weer slepen maar tijdelijk 2 huizen delen. In ons geval zou degene die moest werken dan in de antikraak gaan zitten.
Maar of het juridisch dan weer mag... zal wel niet in dit regeltjesland. Bij ons is het zover niet gekomen.
