Communicatieproblemen sinds enkele maanden. Hoe komt dat zo ineens?
Goedemorgen dames,
Ik ben helemaal nieuw op dit forum, maar ben als alleen lezer al wel bekend met dit forum.
Ik plaats zelf niet snel iets, maar dit is iets wat mij de laatste paar maand opvalt en ook best wel dwars zit.
De communicatie tussen mijn vriend en mij, waar ik sinds dit jaar mee samenwoon, loopt de laatste twee a drie maand best stroef, waar het voorheen nooit een probleem was.
Ik zal proberen uit te leggen hoe het dan gaat; mijn vriend vertelt mij iets, dat kan van alles zijn, ook iets van zijn werk. Om het goed begrepen te hebben en het te verifiëren vat ik samen wat hij gezegd heeft (dit deed ik van begin af aan al) met vaak de woorden ‘begrijp ik goed dat je….?’ of anderszins.
Dit doe ik vooral wanneer hij wat mompelt of snel en onduidelijk praat, wat zo nu en dan nog weleens gebeurt. En om zeker te zijn dat ik begrepen of gehoord heb wat hij heeft gezegd, want daar ben ik dan op dat moment niet zeker van.
Hij zei dat hij na het werk nog even zijn auto had gewassen, ik herhaalde het netjes ‘oh je hebt je auto nog even gewassen.’
Dan reageert hij fel ‘ja, dat zeg ik toch!’
En zo gaat het vaker als hij tussen neus en lippen door iets snel mompelend vertelt, terwijl hij tegelijkertijd iets uit de koelkast oid pakt.
En als ik het niet verstaan heb zeg ik ‘sorry, ik heb je niet verstaan’ of ‘wat zei je?’
Ook daar reageert hij geprikkeld op.
Ik heb een poosje geleden op een rustige avond het ter sprake gebracht, aangegeven dat ik soms wel hoor dat hij iets zegt/vertelt, maar niet precies wat, dat ik hem soms letterlijk niet kan verstaan, omdat hij soms snel praat, binnensmonds mompelt of zijn woorden verloren gaan in omgevingsgeluiden of de kinderen. Hoe we dit oplossen.
Ik probeer op een nette manier te communiceren, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat mijn communicatie stijl hem niet aan staat en hij het vervelend vindt als ik hem netjes vraag om het nog een keer te herhalen omdat ik hem niet verstaan heb.
Wat ik mij wel kan herinneren is dat toen we nog niet samenwoonden, hij ‘duidelijker’ praatte en minder mompelde. Praatte hij toch snel (soms is hij een spraakwaterval)dan herhaalde hij het vriendelijk wanneer ik het niet had verstaan.
Datgene waar ik nu tegen aan loop was toen niet.
Wat vinden jullie? Ik probeer het netjes op te lossen maar heb het gevoel dat ik tegen een muur loop.
Ben een beetje in de war geraakt nu door je recente posten over jouw me time. Het lijkt nu alsof je de communicatie nu alleen op jezelf betrekt maar ook hij heeft een verantwoordelijkheid hoe hij richting jou communiceert.
Vermijden jullie nu beiden zijn manier van communiceren naar jou als zijn emmertje wat overloopt?
Kun jij wel een grens aangeven aan hem dat jij zijn manier van communiceren niet prettig vind als hij veel aan zijn hoofd heeft/druk of chagerijnig is en dat je dat niet meer pikt?
Voor jou werkt me time, vraag hem wat voor hem zou kunnen werken als hij zich overweldigd voelt zodat hij een andere uitlaatklep vind ipv zich afreageren op jou.
Pinokkio schreef op 03-08-2025 om 14:06:
Ok, ik snap dat het moeilijk is om je hele leven even in een paar zinnen samen te vatten, maar ik krijg nu een ander beeld. Ik kreeg meer het gevoel dat jíj meer wilde dat hij aan stond (voor jou) terwijl nu blijkt dat jij meer ruimte nodig hebt.
Mag ik vragen waar je het zo druk mee hebt? De kinderen zijn er dus niet zo vaak. Heb je een eigen plekje om je terug te trekken of kan dat gecreëerd worden? Kun je buitenshuis je terugtrekken? Voel je dat je steeds aan moet staan voor zijn kinderen of voor hem? Ga je mee in zijn perfectionisme? De ramen zijn hier al heel lang niet gewassen en we leven nog steeds…
Op zich heb je het goed geïnterpreteerd. Ik ben ook in een drukker leven beland, vooral ook dat dit een veel groter huis is dan ik voorheen had (huurappartement met 2 slaapkamers).
We hebben beide ruimte nodig, merk ik. Heeft hij ook weleens gezegd. Enige waarin ik wat meer verlangde van hem was op emotioneel vlak, aangezien hij iemand is die niet echt met z’n gevoel te koop loopt en soms best gesloten is. Daarin was ik blijkbaar wat ‘behoeftiger’. Maar wellicht ook vrouw eigen. Mannen hebben dat toch wat minder misschien.
De kinderen zijn er in de vakanties, een gedeelte van de feestdagen en elke 14 dagen van vrijdag eind middag tot maandagavond.
Ik heb nog geen eigen plekje om terug te trekken. Het is de bedoeling dat dit de zolder wordt. Daar zijn we al mee bezig, met opruimen e.d.
Ja, ik sta automatisch ‘aan’ voor hem en de kinderen. Ik heb natuurlijk weinig ervaring met een leven met kinderen, maar ik ervaar dat ze best veel aandacht vragen en vermaakt willen worden door ons. Dat doet zowel hij als ik graag, maar er zijn ook grenzen. En ik ben chronisch vermoeid(auto immuunziekte) en daarom trekken prikkels en de omgeving mij sneller leeg.
En ja, ik merk idd dat ik soms mee ga in zijn perfectionisme, een bepaalde druk ervaar en mij bezwaard of schuldig voel als ik op de bank of bed wil liggen. Hij zegt er nooit wat van hoor, maar zijn druk bezig zijn en constante bezig zijn met van alleszins nog wat maakt wel dat ik dat voel.
Om nog een beetje een sociaal netwerk en vriendschappen te onderhouden en deel te nemen aan een hobbyclub, ben ik 2 avonden per week weg. En alle middagen, sinds kort een middag minder, aan vrijwilligerswerk kwijt. Ivm mijn vermoeidheid heb ik veel slaap/rust nodig. (Had dit altijd al) we gaan 22:15/22:30 naar bed en ik ben er niet voor 9 uur uit. Huishouden doe ik tussendoor. Het is een groot huis (twee onder één kap met flinke oprit, tuin etc).
Omdat vriend een allergie heeft moet het huis enigszins stofvrij gehouden worden. Ik heb ook iedere dag veel was. Dat was ik in m’n vrijgezelle periode niet gewend. Nu draai ik minimaal een was per dag, soms meer, aangezien hij (en nu de kinderen in de vakantie) elke dag een hele set schone kleren aan doen. Kinderen soms twee. Handdoeken gebruikt hij 1x. Hij gebruikt een gasten handdoek voor elke keer dat hij tanden heeft gepoetst. Dus de handdoeken vliegen er ook door. Zelfs dingen die relatief schoon nog en fris ruiken gaan standaard al de was in.
Zelfs zonder kinderen zitten we beide pas niet eerder dan 20:30/21:00 op de bank. Merk wel dat al die kleine flut dingetjes bij elkaar veel tijd in beslag nemen. Je bent de hele dag bezig en hebt nog het idee dat je niet veel hebt gedaan. Dat is op zich niet erg, als ik niet zelf beperkt belastbaar ben. Ik had zelfs in mijn moedeloosheid eens overwogen om al mijn buitendeurse activiteiten maar te stoppen, zodat ik het huishouden fatsoenlijk kan doen en daarnaast dan wel ook tijd voor mijzelf over heb om te rusten, voor hobby etc. Maar ja, ik heb ook een sociaal netwerk nodig. Dan wordt m’n wereld wel erg klein anders. Dus doe ik dit maar niet.
Pinokkio schreef op 03-08-2025 om 00:54:
Hij maakt de indruk een pietje precies en een perfectionist te zijn.
Daar zitten natuurlijk voordelen aan en nadelen. De kunst is deze eigenschappen in positieve zin om te buigen, dat lijkt hem nu niet zo goed te lukken. Is het voor jou mogelijk om hem hierin wat duwtjes te geven?
Om het voor hem, vooral voor jezelf, en voor jullie wat luchtiger te maken.
Zoals bijv die spullen van de kinderen. Leuk dat ex die eigenlijk regelt, maar ex doet dit nu eenmaal niet. (goed) Dan kun je je daarin vastbijten en blijven ergeren enz. Ik zou zelf denk ik tegen hem zeggen joh, wat geeft dat nou, laten we zelf zorgen voor wat dringende zaken in huis. Minder stress, meer plezier.
Het klinkt alsof alles hem boven het hoofd groeit. En dat jullie samenwonen daar nog bovenop is gekomen. En ook als samen gaan wonen 100% fijn uitpakt, het kost toch weer flink wat energie om aan te passen, nieuwe structuren te vinden enz enz. En dan vraag jij ook nog zoveel van hem
Relevant lijkt me of jullie hier goed over kunnen praten, voel je je gehoord? Hebben jullie genoeg tijd samen, doen jullie leuke dingen?
Ik probeer het iig wel. Wat jij schrijft dat klopt wel. En hij ondervindt nu vooral in dit drukke leven, in de ratrace waar hij in zit de nadelen van pietje precies en perfectionist zijn. Om omdat hem dat frustreert, merk ik dat aan hem, waar ik ook spanning en stress van krijg.
Op zich doen we nog wel leuke dingen, zowel binnen als buitenshuis. Alleen zijn we beide echt moe. Hij weer op een andere manier als ik. Ik ben standaard al moe, mijn accu is snel leeg, als ie überhaupt al eens vol is. Eergisteren hebben we een gesprek gehad, met wederzijds begrip. Dat voelde wel bevredigend. Al moeten we wel door de zure appel van dingen die echt moeten gebeuren. Hij legt de lat voor zichzelf erg hoog. Quality time proberen we een avond per week te hebben en elke maand een dag erop uit met z’n tweetjes.
Het is een optelsom van alles.
Nogal wat epistels van mij, maar zou nietcweten hoe ik het in enkele zinnen verwoord krijg. Hopelijk ben ik niet al te onduidelijk voor jullie 
Ik probeer korter van stof te zijn vanaf nu.
Iedere dag alles in de was en voor iedere douchebeurt/ poetsmoment een handdoek en gastdoekje in de was???
Dat is dan ook wel zwaar overdreven en erg makkelijk als een ander de was doet! Kunnen jullie het daar niet eens over hebben, want dit is ook milieutechnisch enorm verspillend. Je kleding en handdoeken slijten meer en je waspoeder gaan allemaal heel hard!
Kersje schreef op 03-08-2025 om 13:13:
[..]
Ik hoop het met jou mee Mutsje, want hij klinkt niet heel erg lief, empathisch en begaan, eerlijk gezegd. Jij zit in een kwetsbare positie, heeft hij wel enig besef van hetgeen jij allemaal hebt ‘opgegeven’ (gechargeerd) nu jij bent verhuisd?
Soms klinken je reacties alsof hij nog zou kunnen vinden/zeggen dat je maar dankbaar mag zijn dat je ‘zomaar’ bij hem kon intrekken!
Ja, dat vroeg ik mij soms ook af. Los van mij heeft hij zijn oude leven nog, ik ben helemaal verhuisd. En ben een gezinsleven niet gewend. Ik had de indruk, tot het gesprek een paar dagen geleden, dat hij dusdanig vermoeid is en opgegaan in z’n eigen drukte etc, dat hij mijn behoefte wat uit ‘t oog is verloren.
linn19 schreef op 03-08-2025 om 14:31:
Ben een beetje in de war geraakt nu door je recente posten over jouw me time. Het lijkt nu alsof je de communicatie nu alleen op jezelf betrekt maar ook hij heeft een verantwoordelijkheid hoe hij richting jou communiceert.
Vermijden jullie nu beiden zijn manier van communiceren naar jou als zijn emmertje wat overloopt?
Kun jij wel een grens aangeven aan hem dat jij zijn manier van communiceren niet prettig vind als hij veel aan zijn hoofd heeft/druk of chagerijnig is en dat je dat niet meer pikt?
Voor jou werkt me time, vraag hem wat voor hem zou kunnen werken als hij zich overweldigd voelt zodat hij een andere uitlaatklep vind ipv zich afreageren op jou.
Dat begrijp ik. Wat ik bedoel is dat ik merkte dat ik ook sneller geïrriteerd klonk en reageerde. Dan is het actie reactie. Ik ben daarmee gestopt, hoe moeilijk ook, om te zien of het helpt. En zo te zien helpt het. Hij communiceert de laatste dagen een stuk vriendelijker. Al was hij standaard al wel netjes in de communicatie, alleen wanneer hij gestresst was niet echt. Ik merk wel verschil met deze wisselwerking.
Ik heb verantwoordelijkheid genomen voor mijn deel. Nu ik effect merk, hoop ik dat het zo blijft. We geven elkaar nu ook ruimte. Hij ligt op de bank te slapen, was bekaf, dat zegt genoeg. Wanneer hij moe is laat ik hem nu.
Pippeltje schreef op 03-08-2025 om 17:38:
Iedere dag alles in de was en voor iedere douchebeurt/ poetsmoment een handdoek en gastdoekje in de was???
Dat is dan ook wel zwaar overdreven en erg makkelijk als een ander de was doet! Kunnen jullie het daar niet eens over hebben, want dit is ook milieutechnisch enorm verspillend. Je kleding en handdoeken slijten meer en je waspoeder gaan allemaal heel hard!
1x per week schoon beddengoed, pyjama, keukenhanddoeken, theedoeken, vaatdoeken om de dag. Zo ook wc gasten/handdoek. Hij doet iedere dag een schoon shirt aan, maar spijkerbroeken doet hij 2 a 3 dagen mee. Geen idee of dat normaal is.
Sokken en ondergoed uiteraard iedere dag.
Ja, dan tikt het wel aan. Hij heeft huisstofmijt allergie. Zelf waste hij ook zoveel, dus niet sinds ik er ben.
Mutsje1982 schreef op 03-08-2025 om 18:06:
[..]
1x per week schoon beddengoed, pyjama, keukenhanddoeken, theedoeken, vaatdoeken om de dag. Zo ook wc gasten/handdoek. Hij doet iedere dag een schoon shirt aan, maar spijkerbroeken doet hij 2 a 3 dagen mee. Geen idee of dat normaal is.
Sokken en ondergoed uiteraard iedere dag.
Ja, dan tikt het wel aan. Hij heeft huisstofmijt allergie. Zelf waste hij ook zoveel, dus niet sinds ik er ben.
Hoezo zou een spijkerbroek 2 a 3 keer dragen niet ok zijn, hyper focus je niet een beetje , hij kan toch net zo goed wassen draaien? Of wil je dan bijv. 4 dagen een broek dragen en 1 broek per week uitsparen?
Ik denk dat jouw beperking erg onzichtbaar is. Het zal voor een ander niet makkelijk zijn om in te voelen. En voor hem al helemaal niet als hij zelf zo druk is.
Er zit niks anders op denk ik dan zelf je grenzen goed bewaken. Herkenbaar hoor, ik ben ook door verschillende redenen vaak moe/ overprikkeld. Valt niet mee in een druk huishouden. (En ik moet dealen met mijn eigen perfectionisme)
Klinkt alsof jullie het goed (perfect?) geregeld hebben; zoveel tijd samen en bezig met een plek voor jou.
Hier bijv ook wel een was per dag maar ik probeer te leren dat de was echt niet wegloopt als ik het eens laat liggen.
En absoluut niet je bezigheden buitenshuis opgeven!! Dan komt er maar een hulp in huis. Je kunt niet alles hebben.
Als je de chronische vermoeidheidsziekte hebt is het belangrijk dat je je energie niet helemaal op laat zijn, want dan kun je niet meer opladen. Maar die grens kun je alleen zelf bepalen, dus je weet zelf wat je op een dag wel en niet kunt doen. Op dit moment is het nog erg zoeken, want sommige dingen kosten energie zonder dat je iets doet, bijvoorbeeld dat je met twee mensen in een huis woont en met elkaar rekening moet houden; dat er kinderen in huis lopen, zelfs al vragen ze niets van je; dat de wijze waarop het in huis gaat anders is, het is zijn huis waar je in bent getrokken. Ik hoop dat je in de loop van de tijd meer inzicht krijgt in waar je grenzen liggen en die liggen lager dan je gewend was denk ik.
Het is dan toch belangrijk dat er een plek voor jezelf is (de zolder moet af) en het is belangrijk dat er tijd voor jezelf is. Dat is niet altijd bij je vrijwilligerswerk en je hobby's, dat is ook het alleen zijn in het huis, wat je partner wel goed aanvoelde.
Je zei:'.....dat ik blijkbaar slecht ga op drukte/stress.' En voor jezelf heb je daarvoor een reden, een excuus misschien. In elk geval omschrijf je je partner ook als iemand die slecht tegen drukte en stress kan. Het is dus voor jullie allebei belangrijk dat je zorgt voor rust, stabiliteit, voorspelbaarheid, tijd voor jezelf en tijd voor elkaar. Met een dagindeling en een agenda kun je daar wel wat aan doen. Maar het kan ook zijn dat je toch moet kijken of je iemand kunt inschakelen voor huishoudelijke zorg zodat jullie elkaar niet extra gaan belasten. Wellicht kun jij huishoudelijke hulp inschakelen, zodat je op dat gebied ontlast wordt. Misschien via de WMO, maar misschien ook zelf betalen.
Anoniemvoornu schreef op 03-08-2025 om 20:20:
[..]
Hoezo zou een spijkerbroek 2 a 3 keer dragen niet ok zijn, hyper focus je niet een beetje , hij kan toch net zo goed wassen draaien? Of wil je dan bijv. 4 dagen een broek dragen en 1 broek per week uitsparen?
Ik vind alles prima. Naar mijn weten was het slechts een reactie op wat jij volgens mij schreef. Nee, dat is mijn intentie niet. We blijven dezelfde wassen draaien. Met een broek meer of minder heb je echt niet beduidend minder was. Ik draag ze ook twee a drie dagen. Als ik vraag of hij was wil doen, doet hij het zonder wanklank. Meestal vraagt hij het, of hij nog iets kan doen voor mij. Nu moet ik leren dingen te vragen. Daar heb ik soms moeite mee.
Anoniemvoornu schreef op 03-08-2025 om 20:20:
[..]
Hoezo zou een spijkerbroek 2 a 3 keer dragen niet ok zijn, hyper focus je niet een beetje , hij kan toch net zo goed wassen draaien? Of wil je dan bijv. 4 dagen een broek dragen en 1 broek per week uitsparen?
Oeps sorry, het was geen reactie op jou, maar iemand anders haar bericht over verspilling van was/te vaak was draaien. Dat zag ik na m’n reactie pas.
Ik wil aan jullie nog even kwijt dat ik jullie reacties erg waardeer en er toch echt wel iets aan heb. Ik put er hoop en kracht uit, de wetenschap dat ik niet de enige ben met een zware ‘last’ op de schouders. Het voelt als een steun en uitlaatklep dat ik hier kan schrijven zonder veroordeeld of uitgelachen te worden, wat je op andere fora weleens hebt (Viva,Fok). Erg fijn
Mutsje1982 schreef op 03-08-2025 om 20:48:
[..]
Ik vind alles prima. Naar mijn weten was het slechts een reactie op wat jij volgens mij schreef. Nee, dat is mijn intentie niet. We blijven dezelfde wassen draaien. Met een broek meer of minder heb je echt niet beduidend minder was. Ik draag ze ook twee a drie dagen. Als ik vraag of hij was wil doen, doet hij het zonder wanklank. Meestal vraagt hij het, of hij nog iets kan doen voor mij. Nu moet ik leren dingen te vragen. Daar heb ik soms moeite mee.
Hij heeft toch ogen? Ziet toch ook wel of er was ligt of dat er vaat op het aanrecht staat enz of ben je nu jij er woont hoofdverantwoordelijk daarvoor?
