Communicatieproblemen sinds enkele maanden. Hoe komt dat zo ineens?
Goedemorgen dames,
Ik ben helemaal nieuw op dit forum, maar ben als alleen lezer al wel bekend met dit forum.
Ik plaats zelf niet snel iets, maar dit is iets wat mij de laatste paar maand opvalt en ook best wel dwars zit.
De communicatie tussen mijn vriend en mij, waar ik sinds dit jaar mee samenwoon, loopt de laatste twee a drie maand best stroef, waar het voorheen nooit een probleem was.
Ik zal proberen uit te leggen hoe het dan gaat; mijn vriend vertelt mij iets, dat kan van alles zijn, ook iets van zijn werk. Om het goed begrepen te hebben en het te verifiëren vat ik samen wat hij gezegd heeft (dit deed ik van begin af aan al) met vaak de woorden ‘begrijp ik goed dat je….?’ of anderszins.
Dit doe ik vooral wanneer hij wat mompelt of snel en onduidelijk praat, wat zo nu en dan nog weleens gebeurt. En om zeker te zijn dat ik begrepen of gehoord heb wat hij heeft gezegd, want daar ben ik dan op dat moment niet zeker van.
Hij zei dat hij na het werk nog even zijn auto had gewassen, ik herhaalde het netjes ‘oh je hebt je auto nog even gewassen.’
Dan reageert hij fel ‘ja, dat zeg ik toch!’
En zo gaat het vaker als hij tussen neus en lippen door iets snel mompelend vertelt, terwijl hij tegelijkertijd iets uit de koelkast oid pakt.
En als ik het niet verstaan heb zeg ik ‘sorry, ik heb je niet verstaan’ of ‘wat zei je?’
Ook daar reageert hij geprikkeld op.
Ik heb een poosje geleden op een rustige avond het ter sprake gebracht, aangegeven dat ik soms wel hoor dat hij iets zegt/vertelt, maar niet precies wat, dat ik hem soms letterlijk niet kan verstaan, omdat hij soms snel praat, binnensmonds mompelt of zijn woorden verloren gaan in omgevingsgeluiden of de kinderen. Hoe we dit oplossen.
Ik probeer op een nette manier te communiceren, maar ik krijg steeds meer het gevoel dat mijn communicatie stijl hem niet aan staat en hij het vervelend vindt als ik hem netjes vraag om het nog een keer te herhalen omdat ik hem niet verstaan heb.
Wat ik mij wel kan herinneren is dat toen we nog niet samenwoonden, hij ‘duidelijker’ praatte en minder mompelde. Praatte hij toch snel (soms is hij een spraakwaterval)dan herhaalde hij het vriendelijk wanneer ik het niet had verstaan.
Datgene waar ik nu tegen aan loop was toen niet.
Wat vinden jullie? Ik probeer het netjes op te lossen maar heb het gevoel dat ik tegen een muur loop.
Mutsje1982 schreef op 02-08-2025 om 20:41:
[..]
Ik zou als ik een vriendin met dit verhaal komt zeggen dat ze beide rekening met elkaar horen te houden.
Verder heb ik een vriendin gehad (20 jaar vriendschap mee gehad) die steeds over haar vriend klaagde die ik ook kende. Hij deed verder alles voor haar, dus waren haar klachten erg dubbel voor mij. Natuurlijk nam ik haar serieus, maar ik had wel de gedachte dat ik benieuwd was naar zijn kant van het verhaal.
Ehm ok hoe sluit dit aan op je eigen situatie?
tsjor schreef op 02-08-2025 om 09:45:
[..]
Kan het zijn dat dit bij het zwaartepakket van je vriend komt? Dat hij daar rekening mee wil houden en je daarom niet wil belasten met bepaalde problemen waar hij tegenaan loopt? Bijvoorbeeld rond de financiële kant van zijn scheiding en zijn werk als zzp-er?
Als uitspraak echt een probleem is zou hij naar een logopedist kunnen gaan, maar dan moet voor hem wel duidelijk zijn dat daar een probleem ligt. Als er nog veel andere problemen zijn zal daar niet meteen ruimte voor zijn.
Wat kun je zelf doen? Je hebt zelf al geconstateerd dat herhalen van wat hij heeft gezegd irritant is. Voorheen was de communicatie geen probleem. Kan het zijn dat je dan met elkaar sprak als er echt tijd was voor elkaar, terwijl je nu in de alledaagse toestanden met elkaar probeert te communiceren? Of dat je gehoor achteruit is gegaan (is al geopperd)? Zijn er andere vormen van communicatie te vinden die gemakkelijker gaan, bijvoorbeeld afspreken wanneer jullie echt een kwartiertje tijd voor elkaar hebben?
Soms komt dit erbij, plus het feit dat hij veel voor z’n kinderen moet regelen, omdat zijn ex wat dat betreft best nalatig is, veel vergeet en een sloddervos is. Zoals bijvoorbeeld te weinig kleding meegeven, of bepaalde kledingstukken als een korte broek of trui/vestje vergeten mee te geven wanneer ze langere tijd bij ons zijn, waardoor mijn vriend naar de woning moet van ex(daar heeft hij een noodsleutel van) om kleding bij elkaar te zoeken van de kinderen. De een is lactose intolerant en gluten intolerant. Ook daarvoor moest hij pilletjes kopen omdat zijn ex dat vergeten was, nadat hij het meerdere keren had gevraagd, omdat kind zei dat mama geen pilletjes heeft meegegeven. Of ze vergeet afspraken e.d. En zo kan ik meer dingen opnoemen die ik dan mee krijg. Ik merk ook dat dit ‘slordige’ gedrag mijn vriend erg irriteert. Zo heb ik hem eens geërgerd aan de telefoon gehoord(ik was boven) toen er weer iets was wat zij na had gelaten.
Daar zit zeker wat in wat je zegt. Voorheen zagen we elkaar uiterwaard minder, ik woonde immers op afstand, dus hadden we volledige aandacht voor elkaar wanneer we afspraken. En toen ik begon te komen wanneer de kinderen er waren zorgde hij ervoor dat wanneer ze naar bed waren we alle aandacht voor elkaar hadden. Hij had het toen ook wat rustiger, maakte minder uren voor de vorige opdrachtgever en nadien heeft hij enkele maanden overbrugd tot de volgende opdracht. Hij had toen meer rust. En dat kon ik merken vergeleken met nu.
Ik besef nu zeker dat het een optelsom is van alles. Ook dat mediator gedoe erbij sinds een a twee maanden.
Mutsje1982 schreef op 02-08-2025 om 21:01:
[..]
Soms komt dit erbij, plus het feit dat hij veel voor z’n kinderen moet regelen, omdat zijn ex wat dat betreft best nalatig is, veel vergeet en een sloddervos is. Zoals bijvoorbeeld te weinig kleding meegeven, of bepaalde kledingstukken als een korte broek of trui/vestje vergeten mee te geven wanneer ze langere tijd bij ons zijn, waardoor mijn vriend naar de woning moet van ex(daar heeft hij een noodsleutel van) om kleding bij elkaar te zoeken van de kinderen. De een is lactose intolerant en gluten intolerant. Ook daarvoor moest hij pilletjes kopen omdat zijn ex dat vergeten was, nadat hij het meerdere keren had gevraagd, omdat kind zei dat mama geen pilletjes heeft meegegeven. Of ze vergeet afspraken e.d. En zo kan ik meer dingen opnoemen die ik dan mee krijg. Ik merk ook dat dit ‘slordige’ gedrag mijn vriend erg irriteert. Zo heb ik hem eens geërgerd aan de telefoon gehoord(ik was boven) toen er weer iets was wat zij na had gelaten.
Daar zit zeker wat in wat je zegt. Voorheen zagen we elkaar uiterwaard minder, ik woonde immers op afstand, dus hadden we volledige aandacht voor elkaar wanneer we afspraken. En toen ik begon te komen wanneer de kinderen er waren zorgde hij ervoor dat wanneer ze naar bed waren we alle aandacht voor elkaar hadden. Hij had het toen ook wat rustiger, maakte minder uren voor de vorige opdrachtgever en nadien heeft hij enkele maanden overbrugd tot de volgende opdracht. Hij had toen meer rust. En dat kon ik merken vergeleken met nu.
Ik besef nu zeker dat het een optelsom is van alles. Ook dat mediator gedoe erbij sinds een a twee maanden.
Maar heeft je vriend zelf geen kleding voor zijn kinderen ?, pilletjes kopen voor je eigen kinderen als ze bij je zijn is toch niet meer als normaal? Hoezo moet ex alles regelen voor als ze bij papa zijn??
Anoniemvoornu schreef op 02-08-2025 om 21:26:
[..]
Maar heeft je vriend zelf geen kleding voor zijn kinderen ?, pilletjes kopen voor je eigen kinderen als ze bij je zijn is toch niet meer als normaal? Hoezo moet ex alles regelen voor als ze bij papa zijn??
Nee, ze zijn alleen om het weekend bij hem. Alle kleding ligt bij z’n ex. En medicatie etc ook. Dat geeft z’n ex dan mee.
Afspraken staan in het ouderschapsplan. Ik heb er verder niet echt verstand van hoe het met de verdeling gaat in gescheiden gezinnen, aangezien ik zelf geen kinderen heb.
Hij maakt de indruk een pietje precies en een perfectionist te zijn.
Daar zitten natuurlijk voordelen aan en nadelen. De kunst is deze eigenschappen in positieve zin om te buigen, dat lijkt hem nu niet zo goed te lukken. Is het voor jou mogelijk om hem hierin wat duwtjes te geven?
Om het voor hem, vooral voor jezelf, en voor jullie wat luchtiger te maken.
Zoals bijv die spullen van de kinderen. Leuk dat ex die eigenlijk regelt, maar ex doet dit nu eenmaal niet. (goed) Dan kun je je daarin vastbijten en blijven ergeren enz. Ik zou zelf denk ik tegen hem zeggen joh, wat geeft dat nou, laten we zelf zorgen voor wat dringende zaken in huis. Minder stress, meer plezier.
Het klinkt alsof alles hem boven het hoofd groeit. En dat jullie samenwonen daar nog bovenop is gekomen. En ook als samen gaan wonen 100% fijn uitpakt, het kost toch weer flink wat energie om aan te passen, nieuwe structuren te vinden enz enz. En dan vraag jij ook nog zoveel van hem
Relevant lijkt me of jullie hier goed over kunnen praten, voel je je gehoord? Hebben jullie genoeg tijd samen, doen jullie leuke dingen?
