Een papa die alleen maar negatief naar zijn kinderen doet
even het volgende. Wij, mijn vriend en ik heb hebben 2 jongens van 7 en 10 jaar. Hij is zelfstandig, dus vaak aan het werk zowel 's avonds als zondags. Ik heb een baan van 32 uur en doe ook nog de administratie van het bedrijf.
Maar hij kan tegen de jongens alleen maar negatief doen en zeggen en hij zegt nooit iets positief. Als de jongens lawaai maken, met bv een hut te maken, dan is dat al veel te veel lawaai en dan schreeuwt hij weer naar boven ik hoor alleen maar lawaai. Als ze lief aan het spelen zijn dan zegt hij nooit iets positief, bv wat zijn jullie leuk aan het spelen. Hij vraagt ook nooit hoe het was op school enz. enz. Er zijn nog zoveel dingen op te noemen. Ik moet alles regelen, oppas, school enz enz. Afgelopen sint maarten dan moet ik weer met de jongste lopen, dat vindt ik niet erg, maar hij doet het niet. Maar hij vertelt niet waarom niet. En naar mij toe is het ook niet alles. Hij komt mij nooit aan, het lijkt wel of hij "bang" is om mij aan te komen. Ik weet niet hoe goed ik dat moet zeggen. Graag jullie reactie hoe ik hem zo ver krijg dat hij positief naar de kinderen toe is.
Positief reageren - isde eerste stap
Ik zou zeggen . . .begin met je man complimenteren. Ook al lees ik tussen de regels door dat je daar niet zo veel reden toe hebt. Als hij iets goed doet . . op tijd thuis komen ("He wat fijn dat je er bent, gezellig met zijn allen aan tafel". of Leuk joh . . .dat je xxxx deed".
Als je niets positiefs ziet, dan intrepeteer je 't maar positief. Hou dat een tijdje vol. Praat lief tegen hem. lasje dat doet, VOEL je je ok al snel iets midler naar hem toe. Gebruik af en toe een kossnaampje voo rhem.
POSITIEF, positief, positief. In het begin kost het veel energie. Maar WEET dat het vruchten gaat afwerpen - zij het mogelijk op lange termijn. Kun je dat niet opbrengen dan . . . . . . blijf je lang in een negatieve spiraal doordraaien. Enne . . .wijs hem er op dat je je zoons een compliment geeft en dat dat mogelijk fijn voelt voor hen. Gewoon . . .even melden.terkte ! ! !
Alleen
is hij altijd al zo geweest, of is dit gekomen nadat hij als zelfstandige is gaan werken? kan het moeheid/werkdruk zijn wat eruit komt? Helpt het als je hem er op aanspreekt?(herkent hij het ook?)
Zelfstandig?
even voor de goede orde: hoezo is hij zelfstandig als jij de administratie moet doen?
En wat verwacht je, jij hebt een baan en de administratie, en hij heeft het constant druk... Hoe hebben jullie de opvang eigenlijk geregeld?
Jij klinkt eerlijk gezegd ook als iemand die niet bepaald positief in het leven staat. Dat lijkt me ook moeilijk als je constant druk bent...
