Relaties Relaties

Relaties

daantje123

daantje123

09-08-2018 om 23:54

Even jullie hulp nodig -verwende stiefkinderen

Hoi allemaal,

Ik heb hier al eerder gepost over mijn LAT relatie met lieve vriend met zoon en dochter. De dochter gedraagt zich nog steeds zoals destijds en ik ben bang dat dat niet gaat veranderen, maar daar heb ik nu geen vraag over.
Mijn vriend verwent zijn kinderen zo verschrikkelijk met materiële dingen zoals dure merkkleding, ik vind het echt verschrikkelijk. Mijn kinderen zijn daar totaal niet mee bezig en hoewel hun vader er ruim bijzit verwent hij ze ook niet buitensporig, daarover zitten we gelukkig op een lijn.
De zus van mijn vriend (zij en haar man hebben zelf geen kinderen) verwennen zo mogelijk nog meer. Zij appte me vanavond (ik ben thuis met mijn zoon, mijn vriend en zijn kinderen gaan morgen een lang weekend weg) dat ze zo leuk met haar neefje op stap was geweest en dat hij zo blij was met zijn spulletje: twee Tommy Hilfiger truien, hoge Nikes en nog een broek van Nike. En dan zegt ze ook nog, ja want we gaan nog met de dochter van mijn vriend naar Londen en daar trakteren we op een musical. Dus ik vind dat neef ook wat moet krijgen.
Haar goed recht, echt!
Maar die kinderen lopen er bij alsof ze zo uit een mode tijdschrift komen. Alles gaat om uiterlijke schijn.
Ik heb een smiley teruggestuurd en probeer het van me af te zetten. Ik wil niet de moraalridder uithangen. Ik houd ook van Nikes, en wij hebben het echt niet slecht.

Maar wat ik nu zoek is een tip: hoe laten jullie dit los?? Ik wil me er niet mee bemoeien, het zijn zijn kinderen en niet mijn opvoeding. We hebben het samen heel erg leuk, dochterlief komt wel een keer en zo niet dan niet, dat komt vast wel goed. Dat onderwerp is al lastig en we moeten opletten dat dat niet tussen ons in komt te staan (ik vind soms dat mijn vriend zit niet duidelijk opstelt, maar ook daar probeer ik mijn tong af te bijten) en ik wil ook zeker niet dat dit een onderwerp wordt waar we ruzie over krijgen.
Hoe kan ik me neutraal opstellen? Hoe doen jullie dat?
Of is het echt een wezenlijk verschil tussen hem en mij en moet ik daar over nadenken?

Pfffff, ik ben zo blij met dit forum, alleen al het van me afschrijven lucht op!

Daan

Dure merkkleding.

Valt toch wel mee, Tommy Hilfiger en Nike?
Ik zou dat lekker los laten, zolang er gewoon eten gekocht kan worden en de hypotheek is betaald heeft niemand er last van toch? En met verwennen heeft het ook niets te maken.
Laat iedereen lekker kopen waar die blij van wordt, goed voor de economie, geniet ervan als je het kunt betalen.
En jij kunt gewoon kopen voor jou kinderen waar zij blij van worden, eenvoudig om dit los te laten lijkt mij, vooral omdat het jou kinderen niets interesseert.

Jesse_1

Jesse_1

10-08-2018 om 00:21

Ja, dit is een wezenlijk verschil tussen jou en je vriend.
Misschien is het niet _nodig_ om dure kleding te geven, maar het is ook niet erg. Waarom zou je het niet doen als je het kan betalen?
Waarom heb jij hier een probleem mee?

daantje123

daantje123

10-08-2018 om 00:32

Nouja,mmmmm materialistisch

Mijn probleem is niet alleen Tommy en Nike, het gaat me om het materialistische.
Er is nog meer op aarde dan alleen kerkleiding en diamanten tanden (om maar een voorbeeld te noemen) en het lijkt er op dat deze kinderen alleen naar uiterlijk vertoon kijken. Iemand is ‘iemand’ als hij merkkleding draagt en in een dure auto rijdt.
Ook dat zou me niet moeten interesseren, maar het irriteert me toch wel. Ze vinden alles stom en alleen maar iets mooi als het duur is. Dure auto’s, dure vakanties, dure huizen...

Ik probeer het los te laten, want inderdaad, niemand eet er een boterham minder om en de hypotheek wordt betaald (de mijne ook, dat regel ik zelf, we latten nog).
Ik hoop op een tip van jullie om het inderdaad naast me neer te leggen.
Mijn idee is dat het fijn zou zijn als zijn kinderen bij hem zijn omdat het leuk is en niet omdat ze dure spullen krijgen en daar begint het nu erg op te lijken. Maar dat is aan hem....

Los laten dus! Maar hoe doen jullie dat?

daan

Loslaten.

Je weet het zelf al:"dat is aan hem".

Het zijn jou kinderen niet en je hoeft ze niet op te voeden. Dat is de enige tip die ik zou weten.

Tops

Tops

10-08-2018 om 00:57

Gewoon

Aanhoren, blij voor ze zijn en verder niets.
Geen mening hebben over zijn kinderen, je hoeft ze niet op te voeden en je hebt zelf ook vast eigenaardigheden waar hij of anderen om zuchten.
Dus:🎶 Let it go 🎶 en ga iets doen dat afleid en "lijd" in stilte 😉.

Windie

Windie

10-08-2018 om 01:34

Relativeren

Ik weet niet of ze echt zo verwend zijn.
Ik vraag me af of niet veel pubers in zo'n fase terecht komen.
Ik heb twee kinderen, de een geeft er absoluut niks om, zou niet eens merkkleding willen dragen. (en is sowieso totaal niet materialistisch) En de ander is er toch wel erg gevoelig voor.
Hoewel we eigenlijk niet kunnen verwennen, want daar hebben we het geld niet voor. (en hier geen suikeroompje)
Ook gewoon kleedgeld hier, vrij normaal, klein bedrag.

Beide kinderen zijn toch wel redelijk gelijk opgevoed. En dan toch zo'n best wel groot verschil.

Ik wil maar zeggen dat ik snap dat je de link legt, maar de vraag is dus maar of het zo eenduidig ligt. Misschien zijn zijn kinderen 'vanzelf' wel materialistisch aangelegd. Of slechts in een egoïstische puberfase. Je weet het niet.
Ik snap heel goed dat het verwennen je tegen staat als de kinderen er al zoveel waarde aan hechten. Toch snap ik het verwennen ook wel weer in een gebroken gezin. (hier geen gebroken gezin)
Een puber te vriend houden valt soms niet mee en kan in een gebroken gezin net wat ingewikkelder liggen.

Maar jouw ergernis snap ik ook heel goed.
Zelf zou ik het niet kunnen laten dat iig een keertje te benoemen denk ik, als het me zo hoog zou zitten. Ik zou proberen het heel neutraal te brengen, maar wel eerlijk. En het dan verder laten en proberen te negeren. Maar dan weet de tegenpartij ook waarom je eea verder negeert.

Ohja, en verder denk ik wel dat mijn kind dat hecht aan materiële dingen (theoretisch dan, want in de praktijk zijn ze er dus minimaal) ook wel kampt met onzekerheid. Stiekem denk ik wel vaker dat grote gehechtheid aan dat soort dingen een uitvlucht is.
Bij dit kind geef ik weinig aandacht aan de gehechtheid van maar steek wel in op de achterliggende dynamiek.

Alison

Alison

10-08-2018 om 02:00

Twee

dingen.
De opstelling van je vriend tegenover zijn kinderen zegt veel over hoe hij is, hoe hij in het leven staat en wat belangrijk is voor hem. Het lijkt er op dat materiële zaken voor hem erg belangrijk zijn. Voor jou lijkt dat anders te liggen. Hoe zie je een toekomst samen met een toch wel essentieel verschil in instelling?
Je schrijft dat jij je eigen financiën regelt. Dat zou ik vooral zo houden. Mocht het ooit tot samenwonen komen dan zou ik de geldzaken compleet gescheiden houden want het verschil in uitgavenpatroon en kijk op de financiële zaken gaat geheid tot problemen leiden. Gewoon ieder een deel op een aparte rekening storten voor de gezamenlijke uitgaven en met de rest moet ieder doen wat 'ie wil.

daantje123

daantje123

10-08-2018 om 10:08

Dank

Bedankt allemaal en Windie, bedankt voor het relativeren. Misschien heb je wel gewoon gelijk en zijn het pubers met al hun onzekerheden. En inderdaad heeft mijn vriend er het verschrikkelijk moeilijk mee dat hij gescheiden is. Niet vanwege zijn huwelijk, maar wel vanwege het gebroken gezin en het feit dat hij zijn kinderen heel weinig ziet en verschrikkelijk mist.
Ik vind dat ook erg spijtig voor hem. En misschien is dit zijn manier om liefde en aandacht te geven. Dat is niet mijn manier, maar ik zal die van hem wel respecteren.
En Alison, tja, dat is wel een beetje mijn angst. Aan de ene kant hecht hij zich absoluut niet aan spullen voor zichzelf, zegt hij, maar ik twijfel een beetje.
We hebben plannen om samen te gaan wonen en willen samen oud worden. De financiën hebben we al helemaal besproken en dat kunnen we goed zakelijk houden.

Mari

Mari

10-08-2018 om 12:37

What's it to you?

Als jij andere waarden in je leven hebt, leeft die dan. Daarmee laat je ook zien dat merkkleding en dure spullen maar zeer beperkt invloed hebben op iemands levensgeluk. Lead by example Dat het goed hebben met jezelf, of zingeving meer tevredenheid brengt bijvoorbeeld. Althans voor jou.
Of leid niet: zij mogen kiezen wat zij belangrijk vinden in hun leven. Misschien gaan ze juist omdat het zo makkelijk gaat de relativiteit er wel van in zien.

Waarom is het zo'n punt voor je?

daantje123

daantje123

10-08-2018 om 12:58

Ja waarom?

Ja Mari, goede vraag, ik weet niet waarom.....
Het is eigenlijk dat ik mijn kinderen maatschappelijk betrokken en enigszins verantwoord probeer op te voeden. Denk ook eens aan een ander, wees zuinig op het milieu. Niet tot het uiterste, maar denk er eens over na.
En deze kinderen krijgen dat helemaal niet mee, in de verste verte niet. Dat er mensen zijn die naar de voedselbank gaan? Ze weten niet eens van het bestaan. Dat het niet zo goed gaat met het milieu, O? Hoezo, dat maken wij toch niet meer mee. Dat soort dingen. Het gaat me dus, nu ik het opschrijf, niet eens zo zeer om dat verwende gedoe, maar over hoe betrokken je bent, en misschien wel, hoe betrokken mijn vriend eigenlijk is.
O jee... Getver, ik wil daar eigenlijk niet mee bezig zijn, maar is er misschien meer aan de hand dan?

Eigenlijk sorry dat ik jullie hierbij betrek en dat mijn gedachten ineens alle kanten op gaan......

Daan

Mari

Mari

10-08-2018 om 14:22

Daantje

Ja nee gaat juist goed! Wat ik bedoel te zeggen is: geef een voorbeeld van een zinvol en gezellig leven zonder al dat materialisme, het zou zo maar aantrekkelijk kunnen zijn... misschien niet nu maar op een later moment.
Toen mijn zoon klein was, ging de halve klas naar disneyparijs... wij niet. Wij gingen naar een kasteel bij zee, keken daar Floris, wat hij meteen kon naspelen in die 13e eeuwse omgeving, we gingen visjes vangen en naar de zonsondergang kijken. Hij is me er nu zo dankbaar voor, al die vakanties met puurheid, de natuur beleven en ontvangen met mensen zijn, het is zo waardevol. Leef het voor, doe gewoon je eigen ding en pikken zij er iets van mee, heerlijk, zo niet: je hebt daar geen invloed op. Maak er ook geen wedstrijd van, ieder heeft zijn eigen leven. Geluk kun je niet kopen, dat moet je ontvangen, het is er altijd, in de kleinste dingen.

daantje123

daantje123

10-08-2018 om 14:40

Mari

Ah wat mooi is dat en wat een lief en meelevend antwoord.
Ja, dat ga ik doen, gewoon zoals ik me zelf goed voel en dat voorleven. Wie het meepikt, pikt het mee......
En ik ga even stoppen met piekeren over mijn relatie, want het is gewoon een super lieve man (met gebreken haha, maar die heb ik ook)

Daan

Mari

Mari

10-08-2018 om 14:43

super

geniet van jezelf en de mooie dingen!

Niki73

Niki73

14-08-2018 om 14:56

Ik herken het helmaal, hoor

Bij mijn stiefdochter gebeurt hetzelfde, gelukkig niet door mijn partner maar wel door haar moeder en omgeving. Ik vind het wat triest, voor mij lijkt het op liefde kopen, cadeaus in plaats van aandacht en liefde. Stiefdochter is namelijk heel vaak lang alleen thuis, en na een eenzame week gaat ze shoppen met moeder. Ik houd mijn mening voor me, die doet er niet toe, dat is niet mijn gezin. Voor hun beiden is samen shoppen de ultieme gezelligheid, dus dat werkt. En bovendien: ik vind het ook niet leuk als iemand zich ongevraagd met mijn manier van opvoeden bemoeit. (Zou jij je kinderen niet eens wat meer merkkleding geven, daarmee liggen ze meteen veel beter in de groep. Gun je ze dat niet of zo?)
Ikzelf leef ik vrij zuinig, zuiniger dan strikt genomen nodig zou zijn (mijn partner overigens ook). Dat komt uit mijn jeugd en vroege volwassenheid: ik heb het een tijd veel slechter gehad en wil voor mezelf weten dat ik het met minder ook wel red. Ik geef mijn kinderen ook vrijwel geen merkkleding, behalve soms in de uitverkoop, en ook maar weinig zakgeld. Ik wil graag dat ze verstandig met geld leren omgaan, dat ze maatschappelijk betrokken opgroeien en genieten van de diversiteit in onze stad en de wereld. Via school gaat een groot deel daarvan al vanzelf. Zoon heeft 8 of 9 nationaliteiten in de klas en zijn school doet veel maatschappelijke projecten, zoals helpen in de daklozenopvang en iets sportiefs of creatiefs organiseren op het AZC. Stiefdochter heeft daar helemaal niets mee, dat krijgt ze helemaal niet mee vanuit thuis (bij moeder, in een dorp) of van school. Moeder leeft in een heel klein wereldje en alles wat daarbuiten valt, vindt ze eng, vreemd of slecht. Ze is goed opgeleid en heeft een goede baan, maar lijkt haast niet open te staan voor andere mensen of nieuwe ervaringen. Onbekend eten is vies, het milieu is voor later, armen moeten gewoon harder werken, homo's zijn vies, iemand met een kleurtje of een hoofddoek is een barbaar. Ik vind dat sneu voor haar, maar het is haar leven.

Mijn stiefdochter ziet mij maar om de 14 dagen een weekend, ik ben niet meer dan een persoon aan de zijlijn. Ze komt wel graag bij mij thuis. Ik vertelde haar laatst dat vriend x en y die vorige keer kwamen eten met elkaar getrouwd zijn. Dus dat zijn homo's, vroeg stiefdochter verbaasd. Ja dus. Maar die waren heel aardig! Ehm, ja, vind ik wel.
Ik leef gewoon zoals ik leef en als stiefdochter daar vragen over stelt, dan geef ik mijn eigen redenen en uitleg, zonder dat zij of een ander daar wat mee hoeft. Zo langzamerhand pikt ze af en toe toch wel wat kleine dingetjes op. Eten alleen al, ze proeft nu alles en ontdekt dat het meeste wat ze nog niet kende en vroeger niet wilde eten, eigenlijk best lekker is. Van mij hoeft ze niet, maar dan ben ik stiekem toch gevleid dat ik vanaf de zijlijn haar blik op de wereld toch een klein beetje heb geopend.

daantje123

daantje123

14-08-2018 om 17:08

Niki73

Nike, dank voor je reactie! Ik heb die met plezier gelezen.
Mijn stiefdochter vindt mij ook eng en raar en ‘in het normale leven was ze nooit met mij omgegaan’, dus de verhouding met haar is helaas niet zo goed als die van jou met jouw stiefdochter.
Zij is ook de reden dat mijn vriend geen haast heeft met de verkoop van zijn huis, omdat ze heeft aangegeven niet bij mij te willen komen. Dat houdt het samenwonen dus nog wel even tegen....

Maar goed, zoals al eerder werd geopperd, en jij dus ook doet, leef ik mijn leven op mijn manier en is de opvoeding van zijn kinderen de zaak van mijn vriend en niet die van mij. Maar lastig vind ik het wel!

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.