Ex dreigt met zelfmoord
Mijn ex-schoonzus dreigt met zelfmoord via sms-jes naar mijn broer. Waarschijnlijk heeft ze borderline. Ze is voor een ander bij hem weggegaan, maar is daar ook weg en maakt mijn broer allerlei verwijten. De zoons (3 stuks) willen niets met haar te maken hebben maar een ervan laat zich manipuleren door haar; als hij geen contact meer wil dreigt ze met zelfmoord.
In een eerder stadium heeft hij al contact met haar hulpverlener opgenomen om te laten weten dat dit speelt. Dat geeft geen verandering.
Nu heeft mijn broer de h.a. gebeld dit weekend i.v.m. de dreiging. Die adviseert hem om de zoon te bellen en hem met haar contact te laten opnemen. Dit is toch een raar advies? Dat kun je een jongen (in de 20) toch niet laten doen?
Wat anders?
Zolang ze niet echt zichzelf of iemand anders iets aan heeft gedaan, kun je haar niet verplicht onder toezicht stellen. De enige mogelijkheid is om haar te overtuigen om zichzelf te laten opnemen. En ik denk dat een 20-jarige zoon meer kans heeft om haar te overtuigen dan een ex.
Het is iets wat je geen enkele 20-jarige toewenst, maar de realiteit is dat zijn moeder ziek is, en hij geen kind meer.
Het lijkt me wel handig om als vader in de buurt te blijven als hij langs z'n moeder gaat, om hem na het gesprek op te vangen.
Koentje
Hallo Koentje,
Misschien heb je er niets aan maar ik kon toch even niet laten om het met je te delen want hopelijk stelt het je iets gerust (dat is althans de bedoeling) Mij is ooit door een psychiater vertelt dat degene die dreigen met zelfmoord het niet doen. Zij gebruiken het als manipuleer-middel. Degene die er juist niet over praten (maar wel met de plannen in hun hoofd lopen) dat zijn juist degene die deze dan ook vaak met succes ten uitvoer brengen. Overigens kan het ook zo zijn dat de dreiger een poging doet welke op voorhand opzettelijk dient te mislukken maar die wel angst en schuldgevoel oproept bij de tegenpartij. De dreiger heeft dan alsnog zijn of haar doel bereikt. Ik wens je veel wijsheid
en sterkte.
PS ik ben geen deskundige, dit is slechts wat mij is gezegd
Waar maar
als je iemand die heel erg manipulatief is daarmee voor de oren slaat ("ik laat me niet manipuleren"), dan heb je kans dat ze uit pure wanhoop toch die stap zetten. En daar wil je een 20 jarige ook niet de rest van z'n leven mee opzadelen.
Hoe je het ook wend of keert, het is echt een vreselijke situatie. Is er niet een vriend/vriendin van de moeder die eens met haar kan praten?
Moeilijk
ze heeft al een hoop familileden en vrienden van zich afgekeerd. Verder hebben we door de scheiding niet meer zo in de peiling wie er nog contact met haar heeft.
Borderline en zelfmoord
Ik denk dat je broer en de jongens dringend behoefte hebben aan een cursus of een boek over omgaan met borderline. Of ze het nu echt heeft of niet, het maakt niet uit: je leert omgaan met het manipulatieve gedrag en jezelf beschermen. Borderline kan bijzonder schadelijk voor de omgeving zijn, het valt niet te onderschatten!
Kijk eens op scelta.net, en de links die ze daar geven.
M
Iemand
ik ken iemand, (moeder van mijn zwager) die tegen haar zoon heeft gezegd toen hij weer eens dreidge met zelfmoord. "Lieve Bart (niet de echte naam natuurlijk), ik zal je heel erg missen, maar als jij denkt dat dit het beste is om te doen, dan moet je dat maar doen"
Bart heeft het er nooit meer mee gedreigd naar zijn moeder toe en leeft al jaren gewoon door, nu andere familieleden te manipuleren, maar tegen zijn moeder doet ie normaal.
Oh ja
Zo'n 10% van de borderliners pleegt daadwerkelijk zelfmoord. Hoe je met de dreiging kunt omgaan is helaas heel ingewikkeld, er is een wankel evenwicht tussen negeren, bespreekbaar maken en snel ingrijpen. Om het onderscheid te kunnen maken heb je professionele hulp nodig.
M
Eigen verantwoordelijkheid
Therese, dat waren mijn woorden aan de patiënt in mijn omgeving bijna letterlijk. Ik zeg dat ook als hij dreigt uit mijn leven te verdwijnen. Ik moet hem zelf verantwoordelijk maken voor dergelijke belissingen.
ik vind dat je een beetje moet oppassen met termen als borderline te gebruiken, zonder een echt oordeel van een expert. Er is een heel scala aan psychische stoornissen, en voor extreem manipulatief gedrag hoef je niet eens een psychische stoornis te hebben.
En het maakt wel uit hoe je met iemand om kunt gaan. Als iemand "gewoon stabiel, maar manipulerend" is, dan kan een keertje goed boos worden misschien helpen. Als het een borderliner betreft, dan zal binnen no time de zaak zo gedraaid worden in het hoofd van de borderliner, dat die het slachtoffer is, en schiet je geen meter op met boos worden.
Idd sandra
Mij lijkt het een goede zaak om bij de hulpverlener aan de bel te blijven hangen en te bespreken hoe het beste gereageerd kan worden.Eventueel een adviesgesprek aanvragen.En wel zo snel mogelijk in deze lastige situatie.
Wat het praten over suicide betreft: Als mensen erover praten is het niet zo dat ze het nooit zullen doen, ik vind dat een gevaarlijke misvatting.
Damajo
Lotgenotencontact
Uit eigen ervaring weet ik dat het bij borderliners heel belangrijk is om goed je grenzen te bewaken. En dat dat extreem moeilijk is omdat ze er vanuit hun pijn steeds opuit zijn om die grenzen te overschrijden. Ik vind het advies van de huisarts op het eerste gezicht dan ook niet goed. Kennelijk zit daar geen specifieke deskundigheid. Maar, mag dat van een huisarts (generalist) verwacht worden? Ik weet het niet.
Ik heb veel gehad aan lotgenotencontact bij een lotgenotengroep van labyrint in perspectief. Een partner van een borderliner heeft me ontzettend geholpen om de dingen helderder te zien, afstand te nemen en verantwoordelijkheden terug te leggen waar ze horen. Gewoon doordat hij met datzelfde bijltje moest hakken. Ze hadden groepen voor partners en voor kinderen van psychiatrische patienten.
Sterkte! Jo Hanna
Verschil
Misschien is er een verschil tussen praten en dreigen. Mijn inmiddels ex dreigde regelmatig met zelfmoord maar heeft het nog steeds niet gedaan. Mijn vriendin sprak open over zelfdoding en heeft het inderdaad ook wel gedaan.
Tja......................
natuurlijk is er een verschil:je mag er alleen nooit vanuit gaan dat iemand die dreigt het niet echt zal doen en net zo min als iemand die nooit wat gezegd heeft het dus niet zal doen!
lag het allemaal maar zo simpel.
Bij mijn schoonzus lijkt het wel v.n. een roep om aandacht, ze is echt wanhopig: ze dreigt met allerlei rare dingen, bedreigende dingen die ze geen van alle uit lijkt te voeren. Ik hoop maar dat ze zich gaat laten opnemen weer, want ik denk dat ze het zelf ook niet meer weet.
H.a.
Koentje, ik vind het advies van de huisarts een beetje bizar, als kind, zelfs als je al 20 bent, kun je niet de verantwoordelijkheid voor het leven van je ouders dragen.
Wellicht is het toch goed om eens te kijken of je een Eigen Kracht Conferentie kunt organiseren, zeker als iemand (psychiater?) uitleg kan geven over wat er aan de hand is met je schoonzus. Je broer en je schoonzus kunnen dan alle mensen uitnodigen die voor hen van belang zijn en een steentje kunnen bijdragen. het voordeel zou zijn dat je schoonzus ook weet wat ze wel en niet kan verwachten van iedereen aan concrete hulp. Bijvoorbeeld: wie bel je als je je slecht voelt? als daar een afspraak over kan komen zou dat al heel veel schelen. Idem als het gaat om de vraag wanneer betrokkenen aan de bel kunnen trekken bij een psychiater of een crisisdienst.
Voor mensen met schizofrenie zijn er zelfs protocollen die je dan samen op kunt stellen, waardoor voor iedereen inzichtelijk is wie wat wanneer kan doen.
Je kunt altijd met je broer dit bespreken en informatie opvragen bij de Eigen Kracht Centrale. Zij kijken dan of het vergoed kan worden in jouw gemeente/provincie.
Tsjor
Nee tsjor
je hebt het waarschijnlijk niet goed gelezen; ze zijn in een vechtscheiding verwikkeld dus dat is niet aan de orde./ Ze probeert wel contatc te leggen, maar dat gaat niet goed, want op het moment dat ze broer ziet gaat ze hem verder uitdagen om hem uit de tent te lokken (met agressie) en daar is broer-lief niet tegen bestand.
Maar de oudste zoon is nu toch betrokken; hij heeft haar nu geholpen om de hulpverlenning aan te trekken. Ze zijn nu zover dat ze crisesthuishulp op kan vragen zodat er iemand komt als het nodig is en de opname zit eraan te komen. Hopelijk duurt het niet te lang.....
Rol ha
"Ik vind het advies van de huisarts op het eerste gezicht dan ook niet goed. Kennelijk zit daar geen specifieke deskundigheid. Maar, mag dat van een huisarts (generalist) verwacht worden? Ik weet het niet. "
Verwachten dat een huisarts precies de 'ins and outs' weet van borderline kent, zeker niet op het gebied hoe je ermee moet moet gaan. Maar ik vind wel dat een ha moet weten dat daar de grens is van zijn advies *en* dat hij/zij dan je snel en adequaat verwezen wordt.
Eerlijk gezegd vind ik het advies van de ha kwalijk. Je kan dit niet op de schouders leggen van een familielid, zeker niet als die 20 is.
Succes en sterkte met de situatie.
Niet onmogelijk
Je hoeft niet met elkaar door een deur te kunnen bij een EKC. Wel moet er aan het begin van de bijeenkomst overeenstemming zijn over wat nu de problemen zijn. Daar kunnen de problemen van de echtscheiding bij horen. Het is in elk geval een mogelijkheid om de verantwoordelijkheid voor oplossingen en het sociaal vangnet wat groter te maken dat nu, want in feite rust nu op de zoon een behoorlijke last, terwijl er om beide mensen heen meer betrokkenen zijn die het beste willen, al is het maar dat de scheiding geen vechtscheiding wordt. Je broer is in gezelschap van anderen waarschijnlijk ook beter beschermd tegen manipulaties, zodat hij zijn goede wil kan tonen, dingen op zich kan nemen die hij aan kan en grenzen kan trekken, waar anderen het dan weer verder op kunnen nemen.
Op zich is de crisisthuiszorg een goed instrument en is het te hopen dat er een opname kunt met goede behandelingsmogelijkheden, want het is voor iedereen natuurlijk het beste als schoonzus zelf haar problemen inziet en weet wat ze er zelf aan kan doen.
Tsjor
