Ex man heeft affaire gehad met goede vriendin
Na 12 jaar een relatie en 7 jaar getrouwd, wilde ik scheiden. Het liep langere tijd al niet lekker en ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt. We zijn redelijk snel gescheiden maar mijn ex-partner bleef nog bij ons wonen omdat hij geen geschikte woonruimte kon vinden. Ik vond dat een lastige tijd, want ik wilde graag dat hij uit huis ging. Maar meneer bleef treuzelen en alles wat er op zijn pad kwam, was te duur, te klein, etc. Ik vond dat maar vervelend want als je uit elkaar gaat, dan maakt het toch niet uit waar je woont. Ook al zou dat tijdelijk zijn, je hebt in ieder geval woonruimte zodat je vanuit dat huis wel weer verder kan kijken. Maar hij wilde graag kopen, ik begrijp dat je niet zomaar een woning koopt. Maar het kwam er maar steeds niet van. In februari hebben weij de eerste gesprekken gehad met de mediator, in mei waren we officieel gescheiden en in augustus zat hij er nog steeds. We waren gescheiden, maar er was niks veranderd. Het werd alleen erg lastig thuis, we spraken niet echt meer, hebben het ook nooit over de scheiding gehad en het waarom en of het de beste keuze was. We groeiden nog meer uitelkaar dan dat we al waren. Voor de kinderen ( we hebben er 4 ) wilde ik wel gewoon een goede band met hem behouden, dus daarom wilde ik ook dat het thuis " gewoon" was. Lastig natuurlijk, want er spelen zoveel gevoelens mee.
Op een gegeven moment ging hij vaker weg en kwam hij laat thuis. In het begin deed ik er luchtig over maar na mate het vaker gebeurde, kreeg ik toch een rotgevoel. Ik begon het zelfs vervelend te vinden dat hij zo vaak weg was. En dat ik niet wist waar hij was. Hij zei dat hij bij een collega was, wat ik eerst nog wel geloofde. Maar de verhalen werden zo ongeloofwaardig Dat ik toch begon te twijfelen. En toen gebeurde er iets met me. Ik werd echt bang om hem kwijt te raken, want waar ik altijd een soort van controle over ons ons, ging hij nu zijn eigen weg. En ja, we waren gescheiden , maar hij woonde nog bij mij. Ik begon er alles aan te doen, zodat hij niet weg zou gaan. Maar dat hielp niet. Hijbleef nachten lang weg en zelfs na zijn nachtdienst kwam hij niet thuis. De volgende middag pas. Ik wist toen wel dat er iets was, maar wat.... Op een zondagochtend kwam hij thuis en vertelde hij me dat hij een andere vrouw zag. Alsof de grond onder mijn voeten wegzakte. het was zo raar, ik wilde scheiden, maar dit wilde ik niet. Ik kon niet spreken van ontrouw, maar vond het ook absoluut niet netjes. Nog bij mij inwonen omdat niks naar je zin is qua woonruimte, dus wel de lusten maar niet de lasten zeg maar. Eind oktober speelde dit en ik wilde weer vol voor hem gaan. Ik besefte toen dat ik helemaal niet wilde dat hij of ik alleen verder zou gaan. En dat scheiding niet de oplossing was voor onze problemen. Hij vond het natuurlijk raar dat ik nu wel alles wilde, nadat ikzelf wilde scheiden. En dat bracht hem weer aan het twijfelen. Hij vertelde dat hij het contact met de vrouw zou breken omdat hij zag dat ik er echt verdriet van had. Hij ging nog weleens weg, maar hij vertelde dan exact waar hij gewwest was . ( dacht ik )We hebben vee gepraat en twijfelen beide of we samen moesten blijven wonen of toch een woning kopen. Er waren inmiddels al wel een paar bezichtigingen geweest en we bekeken elke dag opnieuw wat we nu met elkaar wilden. Erg lastige periode met veel twijfel, verdriet, verwijten. Zo ging het ongeveer twee maanden door en werd er een appartement gekocht omdat Laten misschien een idee zou zijn. Het verdriet over de andere vrouw werd steeds minder. Op de verjaardag van onze zoon ging het totaal mis. Ik kwam erachter dat die vrouw waar hij mee was een hele goede vriendin van me was. Ze kwam bij ons thuis, onze zoons gaan met elkaar om. We appten elkaar wekelijks en we zagen elkaar regelmatig. Wat ik toen voelde was niet best, verdriet, boosheid, verraad. Ze zou notabene op de verjaardag van onze zoon komen. Ze hadden dus al 4 maanden contact en als hij dus in de avonden/nachten wegging was hij bij haar. Ze heeft hem verleid met naaktfoto's. In het begin dat ik erachter kwam ontkende hij dat hij sex met haar had gehad en dat het puur vriendschappelijk was. Maar beetje bij beetje kwam de waarheid naar boven. Zij was het waar hij al die 4 maanden contact meehad. Van haar heb ik nooit meer wat gehoord en zij denkt (hoopt ) nog steeds dat ik nog steeds denk dat hij zich aan hun afspraak houdt. Niet eerlijk zijn dus. Maar hij heeft mij alles verteld en zegt dat hij niet verliefd was maar dat het heel makkelijk was. Ze bood zich aan en hij ging daar in mee. Uiteindelijk is zij verliefd op hem geworden.
Ik heb er voor gekozen om verder met hem te gaan, maar het is zo moeilijk. Kan ik het hem kwalijk nemen? Hij doet z'n stinkende best voor me en ik weet dat hij bij me wil zijn. Maar ik heb zoveel nare gevoelens vooral over hun. Terwijl ik niet eens daar naar moet kijken, want onze relatie zat al niet goed.
Iemand tips? Ik weet niet zo goed welke gevoelens ik wel en niet mag hebben. Het was uiteindelijk mijn beslissing om te scheiden en ik heb hem letterlijk en figuurlijk in de armen van een andere vrouw geduwd. Maar dat het die van mijn vriendin was, is zo rot. Ze is in die periode zelfs bij ons thuis gewwest. We hebben afgesproken en ze hebben net gedaan of er niks aan de hand was. Op wie mag ik boos zijn of moet ik dit mezelf aanrekenen?
Duwen
Je duwt nooit iemand in de armen van een ander, onthou dat goed! Hij blijft hoe dan ook zelf verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag. Het was jouw beslissing om bij hem weg te gaan, was het zijn beslissing om te blijven tot hij een ander huis heeft? Dat die vrouw een vriendin van jou is is nog tot daar aan toe, maar dat jij dat niet mocht weten en daar nu achterkomt maakt het nog veel pijnlijker. Je beschrijft hem als een slachtoffer van "die vrouw" die hem erin heeft geluisd. Niet doen! Je gevoelens zijn volkomen legitiem. Je moet er met hem uitkomen. Laat hem om te beginnen weten hoe jij je voelt. Als je dat echt niet weet zou ik daar hulp bij zoeken. Gewoon zelf eerst, zonder hem.
Het lijkt me knap ingewikkeld dat jullie nog bij elkaar wonen, of woont hij nu in dat appartement?
Manipuleren
Jij wil wel alles precies zoals jij het wil he? Eerst wil je scheiden, dan wil je dat hij het huis uitgaat, maar dat duurt te lang. Waarom ben jij niet naar een ander huis gegaan als het je te lang duurde? Of was dat niet eens bij je opgekomen omdat je er ouderwets van uitging dat de man het huis moet verlaten als de vrouw wil scheiden?
Ik vind het heel raar dat toen jullie gescheiden waren en jullie nog samenwoonden jij precies wil weten waar hij is en met wie. Gaat je helemaal niks aan.
Als je nu weer met hem verder wil, moet je gewoon een streep onder alles zetten wat er de afgelopen tijd gebeurd is, en samen werken aan jullie samenkomen en niet blijven hangen in wat hij in de tussentijd heeft gedaan.
aan Holde
Hilde, hij woont nu in het appartement. Het was inderdaad zijn beslissing om te blijven. Ik zou in het huis blijven ivm de kinderen. Ik heb er ook weleens aan gedacht dat ik zou vertrekken, maar hoe zou ik dat moeten doen met mijn kinderen. Hij werkt in ploegendiensten en is dus totaal niet handig wat betreft vaste dagen opvang. Dus dat de kinderen bij mij bleven, was de beste optie.
Ik probeer mijn gevoelens op een rijtje te zetten en weet niet zo goed wat mijn " rechten" hier in zijn. Misschien dat ik achteraf pas besefte wat scheiden zou zijn of wat je daar mee losmaakt. We proberen er nu samen uit te komen, we praten veel, maar ik wil geen verwijten meer maken. Daar heb je niks aan, wat gebeurt is is gebeurt. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Marlies
Marlies, ik was volledig de controle kwijt over hem en misschien is dat inderdaad niet eerlijk van me om dan hem in een positie te zetten dat hij weer in de war is van mijn gevoel voor hem.
Inderdaad moet ik een streep onder het verleden zetten. Naar de toekomst kijken en eerlijk blijven over mijn gevoel naar hem toe. Ik snap ook wel hoe dit allemaal ontstaan is, maar die streep die ik moet trekken is best lastig.
Ik dacht echt dat ik klaAr was met hem, totdat hij echt zijn eigen weg ging. Toen begon er iets te knagen, dat ik wilde scheiden was dat ik geen uitweg meer zag in onze vastgelopen relatie. Terwijl ik misschien diep van binnen heel eerlijk had moeten zijn en harder had moet werken aan de relatie.
En ben trouwens niet heel ouderwets aangelegd, maar dat hij het huis uit zou gaan was praktisch het beste. Ivm de kinderen en zijn ploegendiensten was het bijna geen optie om zelf weg te gaan, al heb ik dat inderdaad overwogen, en misschien uiteindelijk niet gedaan om de onzekerheid die je dan tegenkomt.
helemaal niks te manipuleren
Serieus?
Ik ben degene die er om hele goede redenen zelf de stekker uittrok.
Ik had niet zomaar een huis dus heb ook een half jaar nog thuisgewoond.
Geen háár op mijn hoofd die misbruik zou maken van de goedheid van mijn toen aanstaande ex door een relatie met een goede vriend te beginnen. Ook daarna niet.
Zij heeft zitten wroeten en seks gebruikt. Dat is pas manipulatief; heel slinks.
Er zijn zoveel mensen die scheiden, dat is werkelijk zo bijzonder niet. Dat hij erna een vriendin krijgt is hooguit slecht getimed, al schudde het je wel wakker.
Het feit dat het een goede vriendin was maakte dat het zo extra rot voelde. Daar is niets manipulatiefs aan. Elk mens maakt beslissingen die je later misschien terug wilt draaien, elk mens gaat in eerste instantie voor zichzelf en elk mens wijst eerst liever naar de ander.
Maar feit dat het een vriendin was en er dus extra dingen verzwegen zijn, een vriendin waar ook met regelmaat mee werd omgegaan, dat is akelig scherp.
jaloezie
lijkt me geen beste basis voor een relatie. Jij wilde niet meer verder en bent gescheiden van je man. Pas toen hij een ander had, kreeg je je bedenkingen. Als je nu toch weer samen verder gaat, is er niets opgelost. Het is nog steeds diezelfde man waar jij niet mee verder wilde.
Ik zo op zijn minst beginnen met relatietherapie en proberen boven water te krijgen waarom jullie eigenlijk wel of niet samen verder zouden willen...
zelf hieraan gaan werken: 'Marlies, ik was volledig de controle kwijt over hem...'. Ik hoop dat je ex zich niet laat verleiden om weer onder jouw controle te komen.
Tsjor
Zootje
Miss-Di, als je wilt scheiden - en dan bedoel ik werkelijk je leven leiden zonder je (ex)man - is de kans groot dat je vroeg of laat met een nieuwe scharrel van je ex-man wordt geconfronteerd. Dat kan zomaar de buurvrouw zijn. Of je beste vriendin. Ik vind het verbazingwekkend dat dit je zo schokt. Je lijkt nauwelijks nagedacht te hebben over wat een scheiding werkelijk inhoudt. Er waren relatieproblemen en een scheiding leek een easy way out. Je man nam ook zijn verantwoordelijkheid niet en duikt het bed in met de eerste de beste truus die zich aanbiedt. En nu knaagt het bij jullie alletwee, al lijk jij het erger te vinden dat je de trofee aan een vriendin moet laten dan dat je gezin uit elkaar is getrokken. Pffff.
Jullie hebben 4 kinderen. Wat afschuwelijk voor hen dat hun ouders er zo'n takkezooi van maken. Serieus. Ik lees nergens wat dit met hen doet, deze verwarrende puinhoop.
Je vraagt: Iemand tips? Ik weet niet zo goed welke gevoelens ik wel en niet mag hebben.
Ik heb wel een tip: word volwassen en laat je man los. Je hebt een trein aan het rijden gebracht die niet meer te stoppen is. De belangrijkste taak van je (ex)man en jou is nu om rust en stabiliteit voor jullie 4 kinderen te verzorgen.
