Familie niet eens met mijn vriendje
Hallo,
Ik ben 18 en mijn vriend 20. Mijn familie accepteert mijn vriend niet en ik mag niet meer naar hem toe ik zit nu hele dagen alleen thuis ik voel me zo eenzaam.. Ze zijn best racistisch omdat die zwart is zoals hun zeggen mag ik er niet meer komen in hun ogen is hij lui en met drugs bezig. Mijn vader valt mij steeds aan dat hij een vieze junkie is en dat zijnndochter niet met iemand als hem thuis mag komen. Ik ben dan best bang hoe die tegen me doet. Al mijn vrienden deugen ook niet moest ik ook afstand van nemen van hem. Mijn broers horen verhalen over mijn vriend zeggen ze maar ze kennen hem niet.
Gisteren was ik stiekem naar hem toe geweest maar iemand had me gezien ik werd gelijk gebeld en geappt door iedereen thuis. Wanneer ik thuis kom word ik helemaal vernederd. Ik voel me thuis niet meer lekker.
Ik weet echt niet wat ik moet doen kan alleen maar huilen...
Nu ik 18 ben kan ik wel uit huis gaan maar daar heb ik helaas geen geld voor.
Heeft iemand advies wat ik zou kunnen doen?
Drugs
Wat is het probleem van je familie, kleur of drugs? Gebruikt je vriendje drugs? Heeft je vriendje werk of studeert hij? Wellicht ken je hem niet zoals je broers schetsen uit verhalen over hem, maar dat wil niet zeggen dat het niet waar is. Laat je ogen niet verblinden door roze wolken, maar als die weggetrokken zijn en het is echt de liefde van je leven, dan komen jullie er samen wel uit. Misschien niet nu, maar over een overzienbare tijd.
Neem ondertussen een bijbaantje, zodat je alvast wat geld hebt. Als je studeert kun je ook een studielening afsluiten en toch op kamers gaan wonen.
Sterkte, sociale kontakten moet je nu toch al vermijden, dus dat is de komende weken geen probleem.
Tsjor
Hebikniet
Wat een vervelende situatie voor je. Wat Tsjor aanraadt lijkt me heel goed: zorg voor je zelfstandigheid en als jullie echt voor elkaar bestemd zijn dan komt het wel goed op den duur.
Probeer intussen al het commentaar van je familieleden een beetje van je af te laten glijden. Ik vind het rot voor je want je zal je wel eenzaam voelen nu hierin: met de sociale isolatie kan je ook lastig naar vriendinnen enzo. En verhuizen zit er nu ook even niet in. Je zal even een lange adem moeten hebben. Misschien kan je, als ze weer zo doen, gewoon in jezelf denken: het is wel goed, het is mijn leven en over een tijdje doe ik gewoon wat ik zelf wil.
aanvullend: ze reageren zo uit zorg voor mij, omdat ze van me houden. Misschien kun je dat ook als standaardantwoord inbouwen: ik weet dat jullie van me houden en het beste voor me willen, maar ik wil dat nu echt zelf uitzoeken.
Tsjor
