Geen familiaal contact.

Dat is niet heel fijn en daarmee steunt ze jou niet. 
Dat verdient je niet. Ik moet er even over nadenken. 

Dus jij zorgt voor de kinderen die je partner heeft  verwekt bij een ander? Begrijp ik dat nu goed? Dat heb je jarenlang verborgen gehouden voor je familie omdat je je schaamde. Je man ziet nog steeds zijn vriendin. 
Als je mijn dochter of zus zou zijn zou ik ook de haren uit mijn hoofd trekken. 
Je moeder woont in het buitenland zeg je. Heb je andere familie hier?

TO je wordt gebruikt door je echtgenoot. Wie ben jij? Wat wil je echt ? Zoek ik vredesnaam hulp voor jezelf. Al begin je maar bij de praktijk ondersteuner van de huisarts. Waar is je zelfrespect je eigenwaarde. Natuurlijk kun jij weg met je kinderen. Ik zeg niet dat het makkelijk is, helemaal niet maar als je in deze situatie blijft vernietig je jezelf. Dan ben je een schim van wie je was.
Ik kan niet oordelen over je moeder en waarom ze zo doet. Uit wanhoop denk ik. 
Zou ze je willen of kunnen helpen ( of andere familie) als je een brief schrijft waarin je schrijft dat je wel weg wilt maar dit niet alleen voor elkaar krijgt. Want ze kunnen wel boos zijn maar als ze je niet willen helpen schiet het ook niet op.
Maar dan moet jij er eerst van overtuigd zijn dat je weg wilt en kunt. Echt TO ga praten met een hulp verlener of zoek het nummer van het sociaal wijkteam en doe daar je verhaal. Maar als je er helemaal niet uitkomt ga dan naar je huisarts. Wat een verhaal.. kom op TO kies voor jezelf en zoek hulp 

Dat klinkt wel als een heel ongezond huwelijk, maar dat jij je verantwoordelijk voelt voor de kinderen en voor ze zorgt vind ik wel top hoor. Tenslotte zijn kinderen al helemaal niet verantwoordelijk voor hoe ze op de wereld komen. 
Dan zitten ze al met een moeder die het niet aankan en een wegloperige vader en dan ben jij dus hun enige zekere factor? Als jij weggaat hebben ze niemand en meenemen kun je ze ook niet.

Ysenda schreef op 17-02-2023 om 22:20:

nou het komt vaker voor en het zijn verdraaid sterke vrouwen.

Lees het levensverhaal van Agneta van Marken-Mathes maar eens.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Agneta_Matthes

Bijzonder verhaal ja. Ik zou het niet kunnen. Maar deze economisch sterke en onafhankelijke vrouw is nu niet echt vergelijkbaar met TO. Dus wat heeft zij aan dit verhaal?

Leene schreef op 17-02-2023 om 22:43:

[..]

Bijzonder verhaal ja. Ik zou het niet kunnen. Maar deze economisch sterke en onafhankelijke vrouw is nu niet echt vergelijkbaar met TO. Dus wat heeft zij aan dit verhaal?

Zij niets maar iedereen die hier zo heel hard oordeelt wel.

Let wel Agnetha had vermogen maar geen beslissingsrecht over dat vermogen behalve bij haar testamen want ze was ern getrouwde vrouw. Andere tijden gelukkig op dat punt.

Maar zorgen voor het buitenechtelijk nageslacht van je partner is een keuze. Genoeg mannen en vrouwen die niet hun eigen kinderen opvoeden.

En ja er zitten dingen fout in deze relatie maar dit hoeft dat niet te zijn.

Had je een keuze hierin? Is het je gevraagd? 

Ysenda schreef op 17-02-2023 om 22:59:

[..]

Zij niets maar iedereen die hier zo heel hard oordeelt wel.

Let wel Agnetha had vermogen maar geen beslissingsrecht over dat vermogen behalve bij haar testamen want ze was ern getrouwde vrouw. Andere tijden gelukkig op dat punt.

Maar zorgen voor het buitenechtelijk nageslacht van je partner is een keuze. Genoeg mannen en vrouwen die niet hun eigen kinderen opvoeden.

En ja er zitten dingen fout in deze relatie maar dit hoeft dat niet te zijn.

Tjsa je kunt het ook op een andere manier bekijken dat is waar. 
Het is niet mijn bedoeling om keihard te oordelen. Zeker niet!. 
Maar als ik de bijdrages van TO lees dan krijg ik daar nu toch niet een echt lekker gevoel bij. Ysenda zou jij blij zijn als je zus of dochter zo zou leven? het zou mij heel verdrietig maken, ( dat heeft echt niets met keihard oordelen te maken) en van mij hoeft mijn dochter echt niet precies zo te leven als ik zou willen. Dat kan ik helemaal niet van een ander eisen. Maar als je ziet dat iemand er aan onder doorgaat en in feite wordt gebruikt dan hoop je toch dat de schellen van de ogen vallen. Natuurlijk ken ik TO ook niet maar lees haar posting nog eens door:

Er is nog steeds contact met die andere vrouw door hem. Ze woont in zelfde app. Zij heeft zelf ook kinderen van een ander. (ze kan/kon niet alle kinderen tegelijk aan vandaar grootste deel bij mij. Ik wou het niet in het begin maar jullie kennen de mooie praatjes van mannen: dan hou ik meer van jou etc.)

Het was heel moeilijk voor mij om te accepteren maar in het begin was er vleierij en manipulatie. Tja dat is erin geslopen en m´n moeder heeft m´n ogen wat geopend. Maar weggaan kan ik niet, niet voor hem maar voor de kinderen. Ze willen ook niet dat ik wegga. Zelf heb ik geen inkomen of iets.

Dit klinkt niet goed, dit klinkt niet als iemand die achter haar keuzes staat maar meer als iemand bij wie dingen haar overkomen. Ik vind dit nogal desperate klinken. Zelf heb ik geen inkomen of iets. Dus? ... dan mag man doen wat hij wil?

Maar ik kan dat mis hebben. Als TO dit wel wil dan zij het zo. En ja het is mooi als zij met overtuiging voor deze kinderen zorgt. En ik snap ook dat zij dit niet zo maar op wil geven voor de kinderen. Maar die kinderen worden ook groot niet waar?  en dan? En zijn er misschien andere oplossingen te bedenken wat betreft de kinderen.

Verder schrijft ze wel dat haar moeder haar ogen wat geopend heeft. Dus blijkbaar ziet ze zelf ook wel in dat het misschien voor haar niet de beste situatie is. Het lijkt mij dat ze behoorlijk klem zit.

Dat haar moeder dan patsboem alle contact verbreekt ben ik het ook niet mee eens. Dat helpt TO helemaal niets. En hoe TO daar mee om moet gaan weet ik ook niet goed. Daar moet ik even over denken. Ik vermoed dat als zij voor man en de situatie thuis kiest het lastig wordt voor haar. Dan zou ik in ieder geval daar wat hulp voor zoeken. Ik bedoel een gesprek over het feit dat haar moeder alle contacten verbreekt omdat ze het niet eens is met de manier van leven. 

Nou ja TO als jij dit met overtuiging hebt gekozen en zo door wilt gaan dan moet je mijn eerdere posts maar als niet geschreven beschouwen. Dan is het  buitengewoon naar dat je moeder alle contacten verbreekt en ook niet helpend voor jou. Is er dan iemand anders bij wie je kunt "uithuilen". 

Maar nogmaals ik zou nog eens nadenken of je zo verder wilt en ik snap dat je niet de kinderen in de steek wilt laten maar ik zou je willen adviseren om in ieder geval na te denken over wat je zelf wilt en kunt, ook voor de toekomst.

Sterkte met alles

Zonder het goed te keuren, maar zou het kunnen dat moeders uit onmacht of uit zelfbescherming het contact verbroken heeft?

Als je ziet dat je dochter ongelukkig is, een sloof voor haar man en zijn minnares en alleen maar kinderen heeft als haar lichtpunt- dan is dat best erg verdrietig. Iets waar je wakker van kan liggen, denk ik. Dan zou ‘hak de knoop door’ zo maar iets kunnen zijn wat je vriendinnen/lifecoach/de buurvrouw je influisteren. Dat kan dan nog steeds best tegen moeders gevoel ingaan, maar het enige zijn wat ze kan doen zonder elke keer als ze jou spreekt weer een week wakker te liggen en te malen en er met iedereen over te praten.

Plus; dat je er al die jaren over gelogen heeft kan voor haar voelen als verraad. Je hebt haar al die jaren niet alleen niet in vertrouwen genomen maar ook actief voorgelogen. Om dat te voorkomen, kan ze ook de deur hebben dichtgedaan. Zodat jij niet meer hoeft te liegen en zij zich niet meer bij alles wat je zegt hoeft af te vragen of het de waarheid is of een rookgordijn. 

Zoals ik al zei, dat ik me iets kan voorstellen bij haar gedachtegang maakt niet dat ik het goedkeur. Volgens mij kun je als moeder je kind helpen krachtiger te worden door te vragen wat kind nodig heeft. 
Dat zou je dan ook kunnen doen to. Aangeven dat je haar mist, uitleggen waarom je loog (misschien probeerde je haar te ontzien of misschien ben je zelf niet toe aan de waarheid) en waarom je nu deze keuze maakt.

Maar deze lange posting is waardeloos zonder het beste advies dat ik hiervoor las; de gedachte dat je hier niet uit kunt stappen beperkt je wel heel erg. Laat alsjeblieft mensen meedenken hoe je dat wél kunt, door een baan, ondersteuning en/of verhuizing. En dat zeg ik niet omdat dat zo hoort, maar omdat uit je hele verhaal blijkt dat je partner dit een mooie oplossing vindt- niet jij. 

Philou schreef op 18-02-2023 om 09:22:

Nou, nou!
Ja we kunnen de hele zaak ontleden maar is dat de vraag van Kers?

Kers, wat wil jij onder de gegeven omstandigheden?
Zou je weer contact met jouw moeder en familie willen of zou je meer willen? En wat zou dat zijn?

Eerst begrijpen dan begrepen worden. Als ze weet waarom moeders dit doet kun je er of beter mee dealen (door moeder ook te negeren en bv broer rechtstreeks te benaderen) of juist moeders proberen te laten zien dat ze het verkeerd ziet. 

En ja, als to hier begint over manipuleren en ik heb geen keus, dan leest dat toch echt alsof haar meer dwars zit dan alleen moeders. Dus dan is het niet raar dat ze daar ook ongevraagd advies over krijgt. 

Philou schreef op 18-02-2023 om 09:55:

[..]

Pffff.. ja, vind ik wel want er worden woorden gebruikt die Kers afdoen. Is dat wat er nodig is? Manipuleren en ik heb geen keus, samen met een moeder (en familie?) die zich kennelijk schaamt, in het buitenland: dit is een kwetsbare situatie. Dan zit je toch niet te wachten op ongevraagd “advies”? Ja, tussen aanhalingstekens want advies kan je pas geven als je weet wat iemand wil. Ongevraagd en ongepast gaan hand in hand. En misschien weet ze dat heel goed maar is Kers nooit in de gelegenheid geweest om dat uit te spreken.

Kers kwam hier met een bescheiden gestelde, grote en ingewikkelde vraag waar eenzaamheid en verdriet achter schuilt en daarachter zit een groter leed en verdriet en eenzaamheid.

We zijn het met elkaar eens als het gaat om dat vermoeden van leed en eenzaamheid en het juiste willen doen. 

Jij kiest voor het pad dat voorzichtiger is, denk ik? Dat zie ik meer mensen doen. Maar dat verdriet en die eenzaamheid zijn voor mij juist ‘de olifant in de kamer’, dat waar iedereen omheen manoeuvreert. Juist het taalgebruik (dat ik citeer, manipuleren en kan niet weg zijn haar woorden), maakt die vraagstelling wel zichtbaar.

Onverwacht advies; Dat houdt voor mij een forum levendig; dat je niet alleen maar dezelfde reacties krijgt, maar soms ook aangeprikt wordt op iets wat je zelf misschien nog niet onder ogen wil of kan zien. Zoals een mogelijke reden waarom moeder dit doet.
Misschien dat snappen waarom ze ervoor kiest to helpt om te besluiten wat ze er zelf mee wil. Wil ze aan moeder bewijzen dat ze zich niet ongerust moet maken? Wil ze moeder maar negeren, en daarom zelf contact zoeken met andere familieleden? 

Biebel schreef op 18-02-2023 om 10:17:

[..]

We zijn het met elkaar eens als het gaat om dat vermoeden van leed en eenzaamheid en het juiste willen doen.

Jij kiest voor het pad dat voorzichtiger is, denk ik? Dat zie ik meer mensen doen. Maar dat verdriet en die eenzaamheid zijn voor mij juist ‘de olifant in de kamer’, dat waar iedereen omheen manoeuvreert. Juist het taalgebruik (dat ik citeer, manipuleren en kan niet weg zijn haar woorden), maakt die vraagstelling wel zichtbaar.

Onverwacht advies; Dat houdt voor mij een forum levendig; dat je niet alleen maar dezelfde reacties krijgt, maar soms ook aangeprikt wordt op iets wat je zelf misschien nog niet onder ogen wil of kan zien. Zoals een mogelijke reden waarom moeder dit doet.
Misschien dat snappen waarom ze ervoor kiest to helpt om te besluiten wat ze er zelf mee wil. Wil ze aan moeder bewijzen dat ze zich niet ongerust moet maken? Wil ze moeder maar negeren, en daarom zelf contact zoeken met andere familieleden?

Ik snap wat je zegt en het klopt dat ik voorzichtiger ben omdat ik kwetsbaarheid zie. Juist in dit soort situaties, waar je op overlevingsstand kan staan, is het moeilijk te formuleren wat je precies wilt. En het komt natuurlijk niet aan op wat je wilt alléén: wat is mogelijk financieel, cultureel, moreel.. onder de gegeven omstandigheden. 
als je erover heen raust, kan iemand zich nog eenzamer voelen omdat de afstand groter wordt tussen haar situatie en hoe jij ‘m aan zou pakken. 

Voorbeeld: mijn vader was echt geen lieve man. Er waren genoeg mensen die hem een l-l vonden, zijn kinderen en familie ook maar was dat als kind fijn om te horen? Nee. Je mocht hem een l-l vinden maar niet zeggen, dat mochten alleen zijn kinderen en directe familie. Hielp het als zij hem een l-l vonden en leverde dat begrip op voor ons? Nee. Dat was alleen een uitlaatklep voor hen en ik zat met het verdriet.