Help...wat nu ?! Man agressief
Beste forum leden.....
Als inleiding even een korte samenvatting....
Wij hebben een dochtertje van net 5 jaar , en dat is een zorgenkindje. Altijd heb ik alles voor haar gedaan , gevochten en alle afspraken na gelopen. Mijn man stak zijn kop in het zand , en was er niet of nauwelijks voor ons.
Toen kwam de Corona en zat hij 12 weken thuis van zijn werk, en zo opende hij zijn ogen wat betreft de zorgen over ons dochtertje.
Na dat hij 2 weken weer werkte , kwam hij thuis te zitten met een burn-out en hij is somber .
Toen gebruikte hij werkelijk waar bij alles de burn-out voor .
Hoop ruzies , en ben zelf afgelopen dagen 1x bij dezelfde psycholoog als hem geweest om te kijken hoe ik met hem om kan gaan......
Vanavond is de vlam in de pan geslagen.
Dochtertje luisterde totaal niet ( ik ben streng en rechtvaardig, en hij laat altijd alles op zijn beloop dus ze luistert niet echt naar hem) toen dacht ik , ga wel even kijken en helpen maar toen stond die heel erg kwaad op ..... hij sloeg op haar kastdeur, wasmachinehok deur, en de badkamer ondertussen luidkeels schreeuwend kankerwijf kankerkind. (Richting dochtertje dus)
En dat het zijn kind niet meer is. En hem niets boeit.
Toen die later op het balkon zat vroeg ik aan hem of onze veiligheid in het geding is , en of wij maar weg zouden gaan. (Nachtje bij mijn moeder slapen) waardoor hij aan gaf dat ik veilig ben en het bij haar niet weet dat ik moest zorgen dat ze zou gaan slapen. En dat ik haar morgen weg moet brengen naar het kdv.
Ze ligt nu op bed , ik op de bank en hij in bed .
Maar wat moet ik nu.... pfff ene kant voel ik mij een waardeloze moeder , die gewoon haar spullen had moeten pakken en mijn kind in veiligheid had moeten brengen ......
andere kant ben ik bang dat dan de vlam nog meer in pan schiet ..
Nu twijfel ik om morgen na werk alsnog naar mijn moeder te gaan.
Weet het gewoon even niet meer.
Ook omdat ik graag in dit huis wil blijven omdat ik taxi vervoer voor school geregeld heb en ze hier naar de Bso kan ( en daar heb ik best moeite voor moeten doen ivm speciaal onderwijs en het een normale Bso is) vanuit mijn moeders huis kan ik daar niets mee....
Echt?
'hij sloeg op haar kastdeur, wasmachinehok deur, en de badkamer ondertussen luidkeels schreeuwend kankerwijf kankerkind. (Richting dochtertje dus)'
'Toen die later op het balkon zat vroeg ik aan hem of onze veiligheid in het geding is , en of wij maar weg zouden gaan. (Nachtje bij mijn moeder slapen) waardoor hij aan gaf dat ik veilig ben en het bij haar niet weet dat ik moest zorgen dat ze zou gaan slapen. '
Dus je dochter is niet veilig bij hem, en jij maakt je druk om het taxibusje naar de BSO?
ElenaH
Bedoelde dat ik niet weet of dit komt door de buren-out en soberheid deze reactie , of dat hij gewoon gestoord is....
Wat de taxi en Bso betreft is als ze straks naar school gaat, ik maak me daar “druk” om in de zin van geen Bso is niet meer mijn werk , en dat is geen inkomen.
River
'Bedoelde dat ik niet weet of dit komt door de buren-out en soberheid deze reactie , of dat hij gewoon gestoord is....'
Op dit moment maakt dat niet uit, toch? Je dochter raakt hierdoor beschadigd, ongeacht of het door de burnout komt of niet.
balkon
Ik had hem over het balkon geduwd denk ik, misschien beetje rigoreus maar niemand zou zoiets moeten zeggen over mijn kind.
Vertel dan aan de politie dat het een ongeluk was en ik denk dat je buren dat ook tegen de politie zullen zeggen want die zullen het ook allemaal gehoord hebben.
Overwegingen
Altijd makkelijk om te stellen dat je maar weg moet gaan. Het is een overweging. Je bent niet per se uit de gevarenzone als je weg gaat. A. een vader heeft ook rechten en kan die opeisen terwijl je niet 24 uur per dag je kind veilig op kunt sluiten.
Zo'n fantasie had ik ook wel om met de kinderen weg te gaan maar dan spoorloos te verdwijnen naar een ver buitenland of zo. Maar dat is een grote gok, zeker als je voor kinderen zorgt die je zorg extra speciaal nodig hebben.
En zonder eigen inkomen, huis en voorzieningen hebben jij en je kind ook geen leven.
Het is een beetje als het Coronavirus. Vluchten kan niet meer en hoe dan ook raak je er door aangetast. Je overweegt hoe je de schade zo goed mogelijk kunt beperken.
AnneJ
Nou inderdaad , dat dus precies wat jij zegt!
Maar hij heeft vaker geroepen , dat die mij haat omdat ik hem een “Mongolen kind” gegeven heb.....
En hij zegt / schreeuwt wel vaker wat...... maar ben dat best wel zat. En de manier waarop hij dat vanavond zei werd ik best bang en stond ik eigenlijk vast genageld aan de grond.
Morgen moet hij weer naar de Psycho.... is het handig als ik een briefje neerleg voor hem. Met de vraag of die dit wilt bespreken met de psycholoog ?
Dit
Was hij toen jullie een kinderwens hadden ook zo?
MiekeMieke
Sorry dat is helaas geen optie.
Nogmaals
'waardoor hij aan gaf dat ik veilig ben en het bij haar niet weet '
Hij zegr dus zelf dat hij de veiligheid van zijn dochter niet kan garanderen!
Mamaveertigplus
Uhm nee , we bespreken de kinderwens en toen stopte ik met de pil en werd eigenlijk meteen zwanger .
In de zwangerschap wel gezeik gehad , en na de bevalling inderdaad toen zag die het niet meer zitten... en met Corona tijd werd hij natuurlijk “gedwongen” meer tijd met zijn dochter te hebben , omdat hij thuis zat en ik op werk en zij was ook thuis .
Hoe
Maar hoe was hij daarvoor dan? Was het ervoor een lieve rustige vent? Kan me toch niet voorstellen dat hij altijd al zo was en dat je dan met zo iemand een kinderwens had of zie ik dat verkeerd.
Je doet het goed
denk ik, hier zelf hartstikke emotioneel in gaan reageren maakt de zaak alleen maar slechter voor je kind.
Natuurlijk wil je zo'n vent het balkon af duwen, maar zoiets loopt alleen goed af in films.
Je raapt jezelf bij elkaar, dat doe je vast alleen voor je kind. Super knap van je!
Heb je in het verleden met hem kunnen praten over de escalatie, zijn extreme uitlatingen over jullie kind?
Is samen gesprek mogelijk met zijn hulpverlener?
Of anders jij in je eentje, met een eigen hulpverlener?
Mamaveertigplus
Toen was het inderdaad een normale rustige liefdevolle man
okay
dit is dus een patroon en nu, ten tijde van Corona erger geworden.
Hoe is het met je dochtertje?
Heeft hij sorry gezegd?
Houd je nog van hem?
Ik kan me voorstellen dat je zoiets kan doen: nu even alles ' gewoon' door laten lopen maar maatregelen gaan treffen zodat je op een gegeven moment wel weg kan. Bankrekening, inschrijven voor huis e.d. Op het moment dat je die zaken meer op orde hebt, kan je zaken rustiger bekijken. En kijken of hij aan zichzelf ' werkt' dus naar een psycholoog gaan, lijkt me ook niet verkeerd.
Contact opnemen met zijn psycholoog
Ik zou zelf contact opnemen met zijn psycholoog en vertellen wat er gebeurd is, zodat zij dat kan betrekken in de behandeling.
Dit
Contact openen met zijn psycholoog? Dat kan niet zomaar. Er is medisch geheim
Medisch geheim.
Dingen vertellen is wat anders dan dingen vragen.
knoop
Hoe reageert je dochtertje op haar vader, als hij zo boos is?
Waarom moet je zijn instemming hebben om naar je moeder te gaan, als hij zo overspannen is. Als je dochtertje onder de situatie lijdt - en jij, dan moet je hem zeggen dat je tijdelijk ergens anders gaat logeren - of hij - totdat hij wat beter in zijn vel zit. Omdat dit gedrag schadelijk is voor jullie dochter.
Ik zie het wel als een evt tijdelijk iets. Hij is overspannen en met zichzelf in de knoop. Geen werk geeft stress. Corona geeft stress. Een zorgenkind geeft stress. En natuurlijk: als je vrouw niet bij je wil zijn geeft dat ook stress.
Maar ik hoop dat hij zelf inziet dat zijn kind uitkafferen niet fijn is en dat hij hulp voor zichzelf moet zoeken. Ik zou geen briefje neerleggen wat hij met de psycholoog moet bespreken. Hij weet dat zelf wel. Hij zal dat heus wel doen. Ik vind het al heel wat dat hij naar zo iemand toe gaat eigenlijk (positief), maar je kan niet meteen wonderen verwachten.
precies
De psycholoog heeft beroepsgeheim, jij niet. In dit geval lijkt het me essentieel dat dit bij de behandeling betrokken wordt.
ik denk
Dat het een betere optie is om hem op een rustig moment te vragen of het misschien een goed idee is dat hij zich een poosje ergens terugtrekt, een time out neemt, ergens gaat logeren of iets huren als dat financieel kan.
Ik vind het slecht om direct maar ervan uit te gaan dat jij zelf met de dochter maatregelen moet treffen om hem rust te geven of eerder: om in veiligheid te komen. Dit lieve meisje heeft haar veilige thuis nodig en een betrouwbare ouder is voorlopig best even genoeg in een veilige omgeving.
Hij klinkt niet als iemand die volledig ontoerekeningsvatbaar is en daarom kun je best op een rustig moment met hem bespreken hoe jullie zijn moeilijke periode gaan overbruggen zonder schade aan te richten in jullie dochtertje en aan jullie relatie. Het is belangrijk dat hij beseft dat hij jullie kwijt gaat raken als hij zo doorgaat.
het is ook geen raar idee om de psych te bellen om te vertellen wat er gebeurd is en dat er gevaar dreigt. Misschien dat de psych hem kan helpen beseffen dat er echt gevaar dreigt voor onherroepelijkere stappen als hij niet nu een stop op zijn agressie zet of er zelf consequenties aan verbind.
Ik ben overigens een beetje flabbergastet om zo'n bericht te lezen als dat hij maar over het balkon geduwd moet worden. En dat daar nog volkomen serieus op gereageerd wordt. Zijn jullie allemaal gek geworden wie dat normaal vindt???!!!
grapje toch
Ach ik nam aan dat dit gewoon een beetje zwarte humor was. (van dat balkon, je ziet alleen geschreven tekst en geen gezicht/intonatie erbij)
Zou de psych misschien ook open staan voor een gesprek met jou erbij? Dat zou je wellicht eens kunnen vragen.
Iemand met een burn-out, daar is de emmer enorm van overgelopen en dan kan zelfs de meest zachtaardige man ontploffen. Het zou voor hem denk ik ook handig zijn om handreikingen te krijgen om met een kind wat wat meer aandacht nodig heeft om te gaan.
Je zou kunnen proberen om voorlopig zelf weer zoveel mogelijk met jullie kind aan de slag te zijn, en hem een beetje te laten. Spreek dat desnoods ook met hem af, ik zorg voorlopig voor ons kind, en jij observeert, zie wat ik doe, en hoe ik het doe, blijkbaar heeft hij er nu het geduld niet voor en vóór de Coronatijd, was hij er veel niet, dus hij heeft er nog te weinig ervaring mee.
hij tijdelijk ergens anders
zodat jij in jullie huis kan blijven met jullie dochter en voor haar alles zoveel mogelijk door kan gaan zoals ze gewend is. Hij kan dan uiteraard wel langs komen op van tevoren afgesproken tijden.
vakantie
Maak van de vakantieperiode gebruik door even apart te zijn. Zit je ook niet met het taxibusje.
Waarom gaat hij al naar een psycholoog? Toch niet om over z'n postzegelverzameling te praten? Ik denk dat je beter met hem zelf kan praten, op een moment dat hij rustig is.
Je wil niet meer dat geschreeuw en getier, dat gescheld en slaan op deuren. Daar moet hij wat aan doen anders is dit geen veilig plek voor je kind. Vraag hem dit met de psycholoog te bespreken.
Niet over zijn hoofd heen als bij een tienminutengesprekken, waarbij volwassenen over een kind praten. Probeer het eerst met hem.
Dat balkonduwen is idd gewoon strafbaar, ook al is de ander nog zo'n bullebak.
Eens met juf Ank
'Ik vind het slecht om direct maar ervan uit te gaan dat jij zelf met de dochter maatregelen moet treffen om hem rust te geven of eerder: om in veiligheid te komen.'
ik schrik ervan wat je al bereid bent om op te geven: de woning, de bso, het vervoer naar de school.
Het is toch echt eerst aan hem om na te denken hoe hij ervoor kan zorgen dat hij zijn woede niet gaat afreageren op zijn kind. Ik zou daar duidelijk over zijn: dat is nu zijn probleem en daar zal toch echt een oplossing voor moeten komen. Liefst op korte termijn en lang termijn. Korte termijn is: wat doe je als je zo'n aanval van boosheid krijgt. Lange termijn, daar is de psycholoog voor.
Tsjor
Link tips
Ik kwam dit tegen: https://zodietyfuskerstboomstaat.nl/verbaal-geweld-in-je-relatie/
En de homepagina
