Relaties Relaties

Relaties

Karinn

Karinn

13-11-2011 om 12:56

Iedereen constant thuis, word gek van de drukte!

Ik word zo langzamerhand overspannen hier!
Mijn man is al vanaf juni thuis, werkeloos geraakt. En onze relatie loop al niet echt lekker, de laatste 2 jaar.
We hebben 2 kids, 11 en 13, en de jongste blijft nooit over. Ook hebben we 2 katten en sinds kort onverwachts een jonge hond in huis, wel tijdelijk dan, als noodopvang,totdat we voor hem een nieuwe baas vinden.
Het huis is een grote rotzooi aan het worden. Man is elke dag thuis, maar doet zeer weinig, is lamgeslagen door zijn ontslag. Ik vraag wel dingen als vaatwasser legen etc en die doet hij wel, net aan. Maar douche-t weinig, gooit zijn peuken in de tuin! de/ zijn auto is heeel goor enzovoorts. Hij heeft maar een soort vriend die hij zelden ziet en behalve tv en pc geen hobbies of kennissen, hij investeert niet in vriendschappen of zoekt contact in de buurt. Maar ik erger me rot, dag in dag uit zit hij thuis. De hele dag roken en koffiedrinken en ongewassen of geschoren. En het wordt er niet leuker, of schoner op hier. Ik ben mijn ruimte kwijt. Ik werk we lpart-time dus dan ben ik weg, maar er komt thuis niets meer uit mijn handen nu iedereen om me heen loopt! Is man even weg, pfftt.. komt een kind thuis, gaat die weg, komt de jongste uit school, constant tv, herrie en troep! En tussendoor die hond die veel aandacht vraagt, ook veel rommel maakt, opgevoed moet worden, 4 x per dag uitgelaten.
Kortom, ik wordt gek hier! Kan moeilijk constant op de vlucht gaan, ergens naar toe gaan. Ik wil ook mijn dingen thuis weer oppakken. Hoe vind je die rust weer?? Wie herkent deze situatie? En hoe erger je je minder? Dat is ook niet leuk voor mijn man, dat voelt ie best.. Maar ik zit aan mijn tax!

Karinn

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Een oplossing

Ga zelf fulltime werken. Man moet het dan wel zien te redden met hond, kinderen en volle waatwasser. Is voor jezelf veel rustiger, geeft meer inkomsten, kun je eventueel gemakkelijkere maaltijden klaarmaken (die kosten meestal wat meer) en wellicht zelfs een schoonmaakster inhuren.

Tsjor

zou ik ook doen, zoveel mogelijk zelf thuis er niet zijn en dan barst vroeg of laat de bom, ontstaat er ruzie en dan zie je wel of er iets verandert.

Relithe

Relithe

13-11-2011 om 15:14

Weekenden

In het weekend heb ik er ook last van dat iedereen me voor de voeten loopt, rommel maakt, tv de halve dag aan, iedereen mijn aandacht tegelijk wil. Om gek van te worden.
Meer werken is idd een oplossing als dat mogelijk is maar verder kan ik je maar een tip geven; laat de rommel de rommel, ook al erger je je er kapot aan. En als ze dan iets niet meer kunnen vinden is het hun eigen verantwoording toch?

Argumenten

Als je dit met je man bespreekt onder het motto: ik word gek van de drukte, dus ik ga fulltime werken, dan denk ik dat je een boze man tegenover je vindt. Wat zijn nu goede argumenten?

- je wilt kijken of je fulltime kunt werken omdat het nu kan, er is immers toch iemand thuis;
- je wilt ervoor zorgen dat er genoeg inkomen is, zodat je man zich kan heroriënteren op de arbeidsmarkt, wellicht wil hij een opleiding gaan doen, of wil hij straks ook parttime werken; dat gun je hem;
- niemand weet hoe lang deze economische crisis duurt en het is beter om te zorgen dat er in elk geval inkomen is, ook als straks de WW ophoudt;
- je wilt zorg en inkomen gelijk verdelen en nu ook je aandeel nemen in het zorgen voor inkomen., dat is ook jouw verantwoordelijkheid.
- En vraag hem dan of hij denkt dat hij het aankan om thuis te zorgen, wat zijn eventuele problemen (koken, schoonmaken?). Bespreek de verschillende opties voor een oplossing. Je zult ook je aandeel in de zorg moeten nemen, dus ik denk dat je daar een realistisch, oplossingsgericht gesprek over moet voeren.

Hoe lang is dat jonge hondje nog bij jullie?

Tsjor

Merel

Merel

13-11-2011 om 16:31

Lastig

Goh wat lastig, kan me goed voorstellen dat je hier gek van wordt. Fulltime werken zou maar deels een oplossing zijn, want thuis blijft het zo een puinhoop en je kan vaak niet sowieso maar ineens fulltime gaan werken bij je werkgever.
Ik denk dat je jezelf toch maar in de rol van coordinator moet gaan zien. Ga met man en kinderen om de tafel en leg uit wat er allemaal in huis moet gebeuren, dagelijks. Probeer de taken te verdelen en de verantwoording bij die persoon te laten. (het zal misschien in het begin niet soepel gaan maar geef het een kans om te slagen en motiveer als het niet 1,2,3 goed gaat)
Als ze al iedere keer hun eigen zooi opruimen scheelt dat al heel veel. Misschien kan man, samen met een kind de hond gaan uitlaten en ondertussen kan jij dan even de boel aan kant krijgen.

Kaaskopje

Kaaskopje

13-11-2011 om 16:50

Begrip

Ik herken het wel een beetje. Ik lijk ook steeds meer in een bepaald patroon te functioneren en als dat patroon wordt veranderd door anderen voel ik me daar vaak niet plezierig bij.
Zo'n tien jaar geleden werkte ik nog niet en toen kwam mijn man daar werkloos bij thuis te zitten. Daardoor raakten we in een bele moeilijke periode op financieel gebied. Gek genoeg werden we daar juist heel hecht van. Het was eigenlijk een heel gezellig tijd, als je de moeilijke achtergrond even negeert. Ik voelde zijn aanwezigheid ook niet als aanslag op mijn tijd en ruimte.
Tegenwoordig, nou ja.. vijf jaar alweer, werk ik wel en mijn man iets meer dan dat. Ik werk vier hele dagen, man vijf. Ik heb mijn rooster zo dat ik 1 weekend dag thuis ben en 2 werkdagen. De weekenddag ben ik begrijpelijk niet alleen, maar als ik op de werkdagen het huis met het hele gezin moet delen word ik daar ook wel eens iebel van.
Als ik die twee periodes naast elkaar zet zou je misschien kunnen concluderen dat ik nu mét een baan meer waarde hecht aan mijn vrije tijd. Ik heb het niet meer oneindig in voorraad dus is het 'kostbaarder'. Als ik dus tijdens die dagen in mijn normale ritme wordt gestoord heb ik daar last van.
Ik heb twee oplossingen voor het 'probleem':
De eerste is niet bepaald een ideale als je geen nachtmens bent, maar ik verplaats een deel van mijn dag. Ik kom wat later uit bed, maar ga er ook laat in. Als iedereen uit de huiskamer is, zit ik lekker in mijn eentje te computeren of tv te kijken.
De tweede is bijvoorbeeld winkelen. Op mijn vrije weekdagen ga ik vaak winkelen. Dat hoeft helemaal niet te betekenen dat ik geld uitgeef aan overbodige luxe, maar dan heb ik eens de tijd om naar winkels te gaan voor aanbiedingen bijvoorbeeld. Kruidvat is zo'n winkel, of Blokker, de Aldi, Lidl, Action, winkels waar ik aanbiedingen van heb gezien in de folders/nieuwsbrieven en waar ik op dagen waarop ik werk niet naar toe kan. Daar ben ik zo een paar uur mee zoet. Heerlijk in mijn eentje. Ik heb nu een fiets met bakkersmand voorop, ideaal!

Tot slot zou ik met je man toch eens het gesprek aan gaan met als thema "het duurt misschien nog een poosje voor je werk hebt". Ik zou zéér chagrijnig worden van een man die echt niets in huis doet, terwijl ik werk. Het hoeft allemaal echt niet spic en span, maar er moet wel gewoon afgewassen en gezogen worden bijvoorbeeld. Boodschappen doen en uiteraard koken op de dagen dat degene die werkt afwezig is, lijkt mij het minste. Geef dus bij je man aan dat hij er wat van moet maken zolang hij thuis is. Dat is echt een onderwerp waar best wat stof voor mag opwaaien, dat klaart de lucht (jeetje wat een cliché's in een zin)

Taak voor man

is het mogelijk dat je voor elkaar krijgt dat man elke dag een uur gaat wandelen bijvoorbeeld? Bewegen helpt goed tegen een depressie en heb jij ook even rust. Misschien is het wat om met je huisarts te bespreken.. wellicht zijn er in jouw regio eea geregeld. In onze buurt is dat 'big move': groep mensen die een of twee keer in de week bewegen. Sociaal geen grote investering maar je wordt wel mee (op weg) genomen.

Mama_Lynn

Mama_Lynn

13-11-2011 om 19:14

Meeleven

Weinig tips, maar wel meeleven. Snap het helemaal. Mijn situatie is deels hetzelfde, alleen werk ik 32 uur, en man is werkeloos, dus zorgt hij voor de kids. Blij is hij er niet mee, het heeft veel ruzie gekost om te zorgen dat hij ook de normale dingen deed (zodat ik niet nog in het weekend uren loop te poetsen en te strijken enz.). Het gaat. Ook relatietechnisch loopt het niet soepel. Maar we bikkelen door, simpelweg omdat je moet.
Ik hoop op goede tips voor je, jouw situatie lijkt me nog beroerder, want dan kom je elkaar constant tegen. Als tegenhanger wil ik nog wel even aangeven dat fulltime werken ook niet DE oplossing is. Het is nodig om brood op de plank te krijgen, en daarom is het zo, maar het lost het probleem niet op. Dat zit dieper. En werkeloosheid is voor een man, zo lijkt mij soms nog tien keer erger dan voor een vrouw.

Sterkte, liefs, Lynn

Karinn

Karinn

14-11-2011 om 21:25

Moeilijk

Hoi, fijn dat er hier ook herkenning en begrip is! Ik vind het ook vervelend voor mijn man, klopt volgens mij wel dat werkeloos zijn voor mannen tig x erger voelt. Maar ook al begrijp ik het, het duurt al maanden en ik voel me erg in mijn ruimte beperkt. Het is ook niet leuk als iemand nergens meer zin in heeft, en thuis hangt. Hij wil nergens meer naar toe, want hij heeft toch niets te vertellen meer, vindt hij. Dus dat is best erg, want ik zeg steeds, je bent meer dan alleen een baan. Maar ik zit voor het eerst sinds jaren in een flow, het gaat goed met het werk, en mijn sociale leven.
Ben lang ziek geweest en werk daarom ook part- time, meer gaat niet lukken nog. Dus meer werken is geen optie trouwens. Ik zie ook niet direkt een oplossing voor alles thuis; ik moet mijn ergernissen gewoon wat meer beheersen of het allemaal wat luchtiger bekijken. Ik las vandaag nl. een spreuk; "je kunt je ergeren en ergeren, maar het is niet verplicht!" Daar moet ik het maar mee doen! Maar zonder gekheid, in een druk gezin heb je gewoon je ruimte nodig, en je rust, zeker ik... Over dat wandelen wat iemand voorstelde, mijn man houdt absoluut niet van wandelen of fietsen! Sport ook niet, een typisch geval van a-sportief! Er zijn vast ergere dingen maar ik wordt van dat gerommel om me heen dag in dag uit, super geirriteerd!

Kun je

Een eigen plekje voor jezelf claimen in huis? Een schrijftafel? Een kamertje of hoekje, waar iedereen afblijft.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kaaskopje

Kaaskopje

15-11-2011 om 00:26

Ergeren

Ergeren kan inderdaad een gewoonte worden, waardoor je de goede dingen wegdrukt. Ik zou proberen de ergermomenten in ieder geval kort te houden. Je hebt je irritatie gehad... afsluiten en weer doorgaan. Dat is niet altijd makkelijk, maar het zorgt wel voor meer rust.

koentje

koentje

15-11-2011 om 11:20

Even o.t.

Is dat nou niet een beetje middeleeuws gedacht dat het verliezen van een baan veel erger is voor een man dan voor een vrouw? Het is misschien lastiger als hij meer verdient en het gezin onder verlies van inkomen erger lijdt. Maar verder???
Belachelijk!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.