ik ben mijn schoonmoeder zo zat

Ik weet het echt niet meer. Al bijna 20 jaar houdt ik mijn mond voor de lieve vrede, maar ik ben mijn schoonmoeder zo vreselijk zat. Ik moet echt bijna kotsen als ik haar zie. Als je haar zo ziet en met haar spreekt, denk je nou leuke vrouw. Ze is ook heel leuk voor de kinderen kan ik niets over zeggen. Al heb ik het idee dat ze nog steeds als baby ziet, komt met een verrassingsei aanzetten voor iemand van bijna 19, maar ze is heel geniepig gemeen naar mij. Mijn ouders zijn overleden, op een gegeven moment spreek ik haar, gaat ze zomaar uit het niets vertellen dat mijn ouders heel slecht over mij dachten en spraken. Lekker leuk is dat, ik kan het niet meer navragen, had altijd een goed beeld van mijn ouders, en je krijgt gelijk een heel ander beeld van je ouders. Ze moet altijd haar zin hebben. Zo kwamen ze jaren geleden op kraamvisite, toen is bij mij eigenlijk de knop omgegaan, van onze tweede. Ze kwamen op een tijdstip dat hun uitkwam, want ze moeten een stuk rijden. Okay, mijn man was beneden, ik lag in bed en ze waren al even boven geweest om gedag te zeggen. Kind moest gevoed worden, maar de borstvoeding liep nog niet. Ging ze na een half uur/ drie kwartier helemaal flippen dat ze zo ver gereden waren en de baby nog niet hadden vastgehouden. Dus mijn man uitgelegd, dat ik bezig was met voeden. Wilde ze erbij zitten. Dat wilde ik niet, want het wilde helemaal niet lekker vlotten en dan iemand erbij die enorm op je zenuwen werkt dat zag ik niet zo zitten. Echt helemaal boos. Kon haar niet duidelijk maken dat kraamvisite om de baby draait en het welzijn van de baby, niet om haar... Het is nou eenmaal zo als je op kraamvisite komt op een tijdstip dat jou zelf schikt, het kan voorkomen dat moeder met de baby bezig is en niet met de visite.
Ander voorbeeld, onze oudste ging daar voor een paar uur heen zodat wij even samen wat leuks konden doen, was toen een maand of 9. Erg eenkennig, heeft heel vaak gehuild en mama geroepen. Kom ik hem ophalen krijg ik de wind van voren dat ik hem opgestookt heb tegen haar. Ging echt nergens over.
 Ze wil graag dat haar zoon wat vaker komt. Die heeft daar geen zin in, mijn schuld. Ze maakt het er zelf naar. Belt hij om een afspraak te maken langs te komen. Dan hebben ze het druk en geen tijd. Week later krijgt hij een veeg uit de pan, dat ze hem nog wel even verwacht hadden langs te komen. 
Als ik aanbied haar te helpen dan wordt dat altijd afgeslagen, is het niet nodig. Maar daarna constant gezeur dat ze er helemaal alleen voor staan. Komt ze op visite, heeft ze voor iedereen wat bij, behalve voor mij. Nou geeft dat niet, maar het is niet leuk, net of je er niet bij hoort. Heel af en toe bloemen, maar vaak krijg ik te horen: nou we wilden bloemen halen, maar dat was zo'n gedoe. vind je niet erg he. 
Ik drink graag koffie. Dus ik heb ons een tijd geleden een mooi espresso apparaat cadeau gedaan. Allemaal overdreven. Nou ja, ik mag toch zelf weten waar ik mijn geld aan uitgeef. Zij zijn meer van de drankjes, ik helemaal niet dus ieder zijn ding. 
Ze wonen ruim een uur rijden bij ons vandaan. Ik vind dat helemaal prima. Maar ze blijft maar doorzeuren dat ze zo vreselijk zielig is dat wij niet in de buurt wonen. Nou voor geen miljoen ga ik daar in de buurt wonen, dan heb ik haar iedere dag over de vloer. Zo was dat vroeger ook bij haar thuis met haar moeder. Moet ik echt niet aan denken. Ik houd waanzinnig veel van mijn man, maar als ik iedere dag die draak over de vloer zou hebben, dan zou ik het niet uithouden. 
Nu was mijn schoonvader onverwacht In het ziekenhuis beland. Wil ze bij ons slapen. Nou ik heb geen bed over, ga niet de kinderen op een luchtbed leggen, ze staan op het moment er niet zo lekker voor op school, dus ik wil gewoon dat ze goed slapen. Bank is geen optie. Nou ik zit midden in de overgang, ik kan weinig hebben, zeker van haar want ze haalt het bloed onder mijn nagels vandaan. Dus aangegeven dat dat niet kon. Aangeboden hotel, wil ze niet, Dus mijn man bij haar slapen. Voor mij prima... nou ze heeft al haar vrienden en kennissen geïnformeerd dat het schandalig is dat ze niet bij ons kon slapen. Gister ruzie gehad, op de valreep dat ze naar huis ging. Ze ging mij vertellen dat ik beter naar haar moest luisteren en doen wat zij zegt. Ik haar gezegd dat dit precies de reden is dat ik niet wil dat ze komt slapen, omdat de relatie er daar niet beter van wordt. Komt ze weer met hele verhaal over mijn ouders. Nou ze moest eens weten wat mijn ouders van haar vonden... Kortom ik heb er geen zin meer in om contact met haar te hebben. Pfff lullig voor mijn man, het zijn zijn ouders, maar ik trek het niet meer. Schoonvader is rustige man, maar die zit helemaal onder plak bij haar, heeft niets te vertellen.