Ik mis mensen om me heen
Eigenlijk heb ik niks te klagen: leuke man, 3 leuke kinderen, goede baan, lekker huis. We kunnen redelijk doen wat we willen, maar toch ben ik niet altijd even happy.
Ik ben er achter gekomen dat ik contacten mis. Ik heb eigenlijk maar 1 vriendin, want de vriendinnen die ik had zijn eigenlijk wat meer naar de achtergrond verdwenen. Soms ging dat zonder dat we het zelf door hadden (gewoon druk je weet wel). 1x heb ik zelf een vriendschap verbroken. Ook de contacten die ik had met buurvrouwen en moeders op school zijn steeds minder geworden. Iedereen heeft het maar druk lijkt het wel.
Ik doe ontzettend mijn best om in contact te komen met mensen, maar het blijft zo oppervlakkig allemaal. In het voorjaar word ik 40 en ik zou dus niet weten wie ik dan uit moet nodigen behalve mijn familie. Ik heb leuke collega's, maar we komen nou niet echt bij elkaar over de vloer, ook al klikt het met sommigen echt heel goed. Ik zou dus meer echte vriendschappen willen hebben, maar hoe doe je dat? Hoe maak je al die contacten (want op zich ken ik genoeg mensen) wat hechter, wat intenser. Snappen jullie wat ik bedoel? ik voel me soms wat eenzaam, wat zou ik kunnen doen?
Oude vriendschappen
Misschien kun je je "oude" vriendinnen weer eens bellen om te vragen hoe het gaat?
Ik kan me voorstellen dat bepaalde vriendschappen wat verwateren in de loop van de tijd. Bovendien speelt er dan ook nog mee dat je het druk hebt met werk en kinderen, dat je oude vrienden wellicht in een andere fase zitten (al dan niet met kinderen) dus dat de interesses tijdelijk ergens anders kunnen liggen.
Borrel
Misschien is het een leuk idee om in het kader van je 40e verjaardag een 'meiden'borrel (zo je wilt 'dames'borrel) te organiseren. Dan nodig je een paar leuke collega's, moeders waar je goed mee op kon schieten, buufjes en wat oude vriendinnen uit. E.e.a. onder het mom van je 40e verjaardag. Wellicht bloeien er dan wat diepere contacten op.
Gr. Bibi
Leuk idee, maar............
Oei....wat eng. Op zich had ik daar ook al over na zitten denken om zoiets te doen. Ik dacht aan een high-tea of zo, maar tjonge wat is dat eng en moeilijk. Eng omdat ik niet weet of het dan klikt tussen al die vrouwen die elkaar niet kennen en moeilijk om te beslissen wie ik dan uitnodig van de collega's en wie niet en of de groep collega's niet groter is dan de groep andere vrouwen (1 vriendin, 1 buurvrouw, 1 zus, paar moeders van school) etc. Ik heb nog 2x per jaar een etentje met vrouwen uit mijn studietijd, maar ook dat etentje organiseer ik......moet ik hen dan ook uitnodigen? We zien elkaar dus buiten die etentjes om helemaal niet.
Ander bijkomend probleem is dat de moeders van school kinderen in de klas hebben bij collega's, omdat ik juf ben (mijn kinderen zitten ook op die school en ik zou zoons juf zeker uitnodigen....is dat niet raar).
Ik vind het lastig, wie wel, wie niet. Maar splisten is ook geen optie, want daarvoor zijn het er dan weer niet genoeg. En vinden deze mensen het niet gek om door mij uitgenodigd te worden, omdat we dus nooit bij elkaar over de vloer komen (collega's, sommige moeders).
Oude vriendschappen kan en wil ik niet herstellen om diverse redenen. Dus ik wil of nieuwe contacten of de oppervlakkige contacten wat meer verdiepen. Andere ideeen zijn welkom!
Groots vieren
die 40e verjaardag. Nodig gewoon al die leuke collega's en buren uit waar je leuk contact mee hebt op je verjaardag met aanhang en kinderen.
Gewoon doen!
Die oude studievriendinnen zou ik dan weer níet doen, daar heb je op zich al een leuk uitje mee een paar keer per jaar.
Maar juf en moeders van kinderen kunnen prima samen.
Ik doe dit nu ook al een paar jaar en ik vind het altijd echt een ochtendje voor mezelf in de zin van dat ik me dan een beetje feestelijk voel of hoe zeg ik dat.
Soms zaten we met zeven of acht, soms met vijf, maar altijd is het wel gezellig. Inmiddels ook al elders zo'n koffie-verjaardag-ochtendje gehad en daar dan dus weer heel andere types ontmoet en da's ook weer gezellig. En zo breid je je netwerk een beetje uit.
Gewoon doen dus !
Allemaal
Ik zou ze gewoon allemaal uitnodigen voor een borrel met lekkere happen aan het eind van de dag, evt aanhang en kinderen erbij zodat het lekker informeel is.
Ik vind het helemaal niet vreemd om in jouw situatie collega's en moeders uit te nodigen, anders zou je nooit een feestje kunnen geven 
Ik zou het ook helemaal niet gek vinden om de juf van mijn zoon op een feestje tegen te komen. Leuk juist!
Over de vloer
Je zegt zelf dat je bij die collega's en andere kennissen niet over de vloer komt. Maar zo'n feestje is dan toch een leuke aanleiding?! Eens moet de eerste keer zijn! Ik ben zelf ook vaak voor het eerst bij mensen op een feestje geweest en daarmee later pas echt bevriend geraakt.
Gewoon doen!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app
En als ze elkaar niet kennen
Als ze elkaar niet kennen, kun jij ze eventueel aan elkaar voorstellen (en welke 'rol' die persoon speelt in jouw leven) en heel gebonden iets over de persoon vertellen (bijv. wel/geen kinderen, hobby..)
Doet me meteen denken aan de film Bridget Jones, waarin mams heel fijn een nogal genante anekdote naar boven haalt terwijl je haar dochter voorstelt aan een een 'vage' jongeman.
Maar goed, zoiets breekt 't ijs wel een beetje 
Gewoon allemaal
Ik geef bijna elk jaar een feestje, en eens in de vijf jaar een wat groter feest. Dan nodig ik lekker iedereen uit, en dat werkt prima. Sommige mensen kennen elkaar van mijn feestjes, en beginnen moeiteloos weer een gesprek waar ze het vorige jaar zijn gebleven, haha. Mijn feestjes varieren van vijf dames tot vijftig man (incl vrienden van man).
Als je bang bent voor ongemakkelijke stiltes zet je een muziekje op, vraag je ter plekke mensen of ze kunnen helpen met taart snijden/drankjes inschenken/hapjes neerzetten. En je kunt inderdaad mensen aan elkaar voorstellen, maar vaak doen ze dat ook zelf ("hoe ken jij het feestvarken? Oh, van het sporten? Sport je veel?" etc)
Leuk toch, een feestje. Gewoon doen. Ik zou ook die studievriendinnen uitnodigen. En wie weet krijg je ook zelf weer een uitnodiging van deze of gene.
Vaak heb je op een feestje niet eens zoveel tijd, maar je kunt dan bij het afscheid zeggen "he jammer, ik heb je nauwelijks gesproken! Laten we gauw een keertje koffie drinken en bijkletsen" (ofzo). Als iemand positief reageert, bel je gewoon de week daarop en spreek je wat af. Dan kun je het contact meer gaan verdiepen.
Succes! Ik weet dat het best lastig kan zijn.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
