Ik word gek van mijn eigenzinnige man
Op zich kan hij heel lief zijn en hij is een geweldige vader, maar hij gaat voortdurend totaal zijn eigen gang. Gisteren zijn we een dag eerder terug gekomen van vakantie, maar in plaats van mee te helpen alles op te ruimen, is hij vanochtend vroeg vertrokken naar zijn kantoor: hij moest een offerte afmaken. Zo gaat het nou de hele tijd. Hij overlegt nauwelijks en vergeet telkens weer afspraken.
Tijdens de vakantie hebben we hier weer een enorme ruzie over gehad. Volgens hem ben ik altijd negatief en heb ik voortdurend commentaar op hem en moest ik maar een ander zoeken. Maar ik word er gek van dat ik hem altijd weer moet aanspreken op het niet nakomen van afspraken. Bijv. ook in het huishouden en kinderen van school halen. Het is vaak geen kwade wil. Hij is gewoon niet georganiseerd en kan niet vooruit denken.
Tips? Ik word het zo zat de hele tijd weer kwaad op hem te worden. Maar heel veel komt telkens weer op mijn schouders neer.
Lekker dan
Als een man graag wil gaan en staan waar en wanneer hij dat wil, dan moet hij maar vrijgezel blijven. Zomaar weggaan zonder overleg vind ik niet kunnen. Dat een vrouw niet moeilijk moet doen en blij moet zijn met alles wat een man in het huishouden wil doen daar ben ik het niet mee eens.
Tuurlijk is een huwelijk geven en nemen, maar dan wel van beide kanten! Ik zou een duidelijke taakverdeling afspreken. En voortaan van te voren overleggen wat je op een vrije dag met je gezin kunt gaan doen. Niet opruimen of werken, maar lekker zwemmen ofzo.
Hier hebben we wel een eerlijke verdeling mbt het huishouden en zorg voor het gezin, dus het is geen utopie, maar iets wat in het echte leven voorkomt. Wij zouden geen van beide zomaar zonder overleg weggaan.
En dankzij dit draadje eten wij vanavond tortillas, haha.
Niet zo moeilijk
Wat ik zou doen is man even bellen en hem vertellen dat het wel leuk en aardig is dat hij is gaan werken, maar dat er thuis ook nog wel het een en ander te doen is en dat jij ook nog wat moet werken. En dat ie zijn aandeel dus vanavond mag doen.
En dan gewoon lekker de helft laten liggen. Als het nodig is naast of op zijn bed. En dan natuurlijk ook wel een beetje slim uitkiezen wat je laat liggen...
Lat lager
Misschien is het een idee om de lat zelf wat lager te leggen en ook je momenten te pakken. Ik vind over het algemeen genomen dat ik ook meer het overzicht heb, en vaak ook meer regel, (waardoor ik soms het idee heb dat ik drie kinderen heb i.p.v. twee
maar aan de andere kant: ik werk minder buitenshuis en kan dan ook af en toe heerlijk een dagje spijbelen als hij hard aan het werk is. Heb dat ook nodig voor het evenwicht. Zoals vandaag: krantje lezen, beetje internetten, terwijl er gestofzuigd moeten worden en ik best nog wel wat nuttigs had kunnen doen. Duidelijke taakverdeling hebben wij niet, werkt niet, hij vergeet het toch, en ik moet zeggen dat het ook jaren heeft geduurd, van weigeren alles zelf op te lossen, maar nu heb ik er wel meer profijt van. Niet zeuren, maar gewoon de boel laten liggen helpt hierbij een hoop. En ik waardeer wel wat hij doet: dus ook als hij de verkeerde boodschappen meeneemt, en ik mijn sokken bij mijn zoon uit de kast kan vissen (met roze strepen of zilveren glitters.
