Jarig
Gisteren was ik jarig en ik begon mij toch af te vragen hoe dit jarig zijn bij andere moeders er aan toe gaat. Ik ben verder erg blij met mijn man dus klagen daarover doe ik niet. Maar ik heb het gevoel dat er een soort moeder verjaardag emancipatie nodig is.
Het begon erg goed, ik was al verbaasd dat mijn gezeur toch iets had opgeleverd. (Paar dagen van te voren roepen dat ik zo'n zin had om jarig te zijn. Zodat ze het niet konden vergeten) Ik werd om 7 uur mijn bed uit gezongen en zat als verfrommelde kat aan een feestontbijt. Ik hoefde zelfs niet de hele ontbijttafel weer af te ruimen. Dus ik was helemaal blij.
Het was een gewone werkdag dus alles ging over op de orde van de dag. Ook prima verder.
Tot ik 's avonds thuis kwam meestal na acht uur. Ik tref mijn man verkouden op de bank aan onder een deken, verzonken in een film, niet aanspreekbaar. De hele kamer is een chaos, de poes heeft geen eten gehad, de cavia's ook niet, de hele afwas staat er nog, de avondmaaltijd staat nog op het fornuis ... En ik had hem horen zeggen dat hij die avond niet naar een vriend toe ging omdat ik jarig was, dus ik verwachtte eigenlijk een gezelligere thuiskomst. Toen ik zei dat ik het niet gezellig vond en het jammer vond, begon hij vrij snel tegen me aan te schreeuwen dat hij ziek was, moe en heel hard zijn best deed. En dat het elke keer gezeur is en dat ik nooit tevreden ben.
Ik had ook overwogen om er niks over te zeggen, maar er is iets geks aan de hand met als ik jarig ben of als er moederdag is.(ik ben zijn moeder niet dus veel moeite doet hij er niet voor, of met veel tegenzin)
Heel in het begin voor de kinderen heeft hij bijvoorbeeld eens op mijn verjaardag vrij genomen, me een fiets kado gedaan. Ook toen moest ik werken en toen ik thuis kwam had hij de hele dag liggen slapen op de bank en was daar nog steeds mee bezig (je moet weten dat zijn werk voor alles gaat). Ik snapte er niks van.Ja en met een hele fiets moet je niet zeuren natuurlijk.
Wat is dat? Doen meer mannen zo?
En...
Kaaskopje: "of 'Het is normaal dat we samen bij de eettafel zitten, dus hij moet zich aanpassen' ?"
Wat normaal is in je eigen huis, maak je in principe zelf uit. De reden dat wij altijd aan tafel eten, hoeft voor een ander totaal niet doorslaggevend te zijn. Maar ik kan mijn man niet verplichten zijn eigen verjaardag belangrijk te vinden. Gelukkig is die verjaardag hier überhaupt geen onderwerp van discussie.
Tirza, lol
En wat is nistig? Het klinkt fraai.
Respect en waardering?
ik denk dat de basis van een relatie al heel goed mis is als je je respect en waardering uit een ontbijt op bed op je verjaardag moet halen.
Doe ff normaal zeg?! Hoe kinderachtig is dat wel niet?
Respect en waardering ja
Ho ho, nou niet de zaken gaan omdraaien DC! Meestal is totaal niet aan de verjaardag van vrouwlief denken een onderdeel van een groter geheel van gebrek aan waardering voor haar. Zoals iemand hierboven zegt: gut ik haal het respect voor mij wel uit andere dingen. Kan natuurlijk. Niets voor een verjaardag van een naaste bedenken is in ieder geval geen blijk van het grootste respect voor haar. Om dan het om te draaien en te zeggen dat degenen die dat niet zo leuk vinden op een kinderachtige manier proberen hun waardering uit iets voor hun verjaardag te krijgen... tja, is dat niet gewoon het goedlullen van deze omissie partnerzijds?
Als dezelfde man elke maand iets leuks bedenkt, krijg ik alweer een heel ander beeld als dat hij nooit iets extra's doet. Bij laatste man heb ik inderdaad het idee dat het respect en de waardering in ieder geval niet hoog op de agenda staan. Net zoiets als mensen die denken 'nou hij/zij weet toch dat ik van hem houd, dan hoef ik het toch niet te zeggen?' Tja dan kan je zeggen 'he wat kinderachtig om je goede relatiegevoel uit die vier woordjes te halen, ik weet gewoon dat het goed zit' ja ja, zal wel maar het is toch fijn als het onderhouden wordt door het te zeggen.
TT
Tante truus, je verheft wat jij belangrijk vindt, tot norm
Jij vindt het een omissie, zoveel lijkt me duidelijk. Maar draai het even om. Het voorbeeld dat ik al gaf: stel dat die man het helemaal niet zo leuk vindt om op zijn fjadag in de schijnwerper te staan en hij baalt dat echtgenote alweer 2 weken van tevoren aan het darren en regelen is. Maar dat zegt hij niet om haar niet voor het hoofd te stoten, maar liever zou hij gewoon gaan werken. Dan getuigt het niet van respect om hem te blijven dwingen verjaardagen belangrijk te vinden...
Maar tirza en tt - wederom offtopic (excuus)
Nu weet ik dat bunzig, nistig betekent maar, wat is nistig dan??? Ik wil het echt graag weten, want ik vind bunzig een prachtig leuk woord. Zou het dolgraag een keer willen gaan gebruiken: 'nou ja, hier word ik toch echt een beetje plaatsvervangend bunzig van!' Geweldige zin!
Waardering
Als je beiden niet zo veel waarde aan een verjaardag hecht, maakt het natuurlijk helemaal niet uit als er weinig tot geen aandacht aan wordt besteed.
Maar ik denk inderdaad dat er al iets niet helemaal lekker in je relatie zit als vrouw aan geeft het heel leuk te vinden als ze eens in het zonnetje wordt gezet op haar verjaardag. En als dat dan gewoon niet of nauwelijks gebeurd dan ben je toch op zijn minst teleurgesteld. Als manlief in de eerste jaren van je relatie nog wel de moeite nam om je te verassen en later niet meer, terwijl hij wel weet dat hij jou er blij mee kan maken, dan denk ik dat hij er gewoon geen zin in heeft. Maakt toch niet uit of hij zijn verjaardag wel of niet belangrijk vind. Het gaat nu om jou.
Ik vind het gedrag van zo'n man ongeinteresseerd en het toont dat hij gewoon lekker doet waar hij zin in heeft. Niks of nauwelijks iets aan je verjaardag doen dus, ondanks dat jij het wel heel leuk zou vinden.
en het is zo makkelijk om ons blij te maken. Bosje bloemen, ontbijtje, dikke zoen, klein kadootje van de kinderen ( en dus blije en trotse kinder gezichtjes )
het kan zo makkelijk en eenvoudig.
Voor lief nemen
Ja okay Genista het gaat me ook niet zo zeer om dat ene feit van die ene verjaardag vergeten zijn. Het gaat me meer om een hele houding van de echtgenote 'voor lief nemen' dus nooit eens iets extras verzinnen, een verrassing bezorgen etc. Nogmaals: als betreffende man uitblinkt in andere aardigheidjes dan is het al een heel ander verhaal. Maar bij de mensen die ik ken is het een uiting van een algehele tendens van 'to take her for granted'. En nou kunnen mensen weer gaan zeggen 'maar heb je bewijzen nodig dan?' Wat onvolwassen. Tja de grens tussen 'bewijzen' aan de ene kant en 'blijken van liefde' aan de andere kant is een mistige die vrouw of man zelf het beste kent. Ik ben van mening dat blijken van liefde fijn en goed zijn voor een relatie en dat als je bewijzen wilt dat het dan een teken is dat het niet zo goed zit. Blijf ik bij mijn standpunt dat het over het algemeen gewoon niet respectvol is om een geliefde in je nabije omgeving niet met iets leuk te bedenken op zijn of haar verjaardag. En ja, als iemand niet van verjaardagen (fjadag, leuk woord!) om dan toch door te gaan, ja dat is ook disrespectvol. Maar dat voorbeeld is ook een chargering: partners die vergeten worden komen denk ik veel meer voor dan partners die genegeerd worden in hun wens hun verjaardag niet te vieren. Veel en vaak is niet hetzelfde als weinig of haast nooit dus het is niet fair om dat naast elkaar te zetten.
TT
Bunzig
betekent in mijn woordenboek: stinkend kwaad. Ik ben het samen met een vriendin in mijn studietijd gaan gebruiken maar waar we het vandaan hadden? geen idee
nee, niet Zeeuws. Wat is nistig?
TT
Ja precies snoes
Betreffende dames die op hun geboortedag vergeten worden, zijn vaak met een natte vinger te lijmen: drie madeliefjes en gezang van de kindjes. Een of andere in allerijl verzonnen bon (verwendagje) wat bonbons. Ik ken een man die kwam zijn zoon hier halen en die zei "ja we moeten opschieten want er komt een oppas die heb ik geregeld omdat het moederdag is en ik Trien mee uit eten neem'. Kijk, dan ben je goed bezig vind ik. Hardstikke leuk voor Trien toch?
TT
Josiem
Van harte gefeliciteerd Josiem! Ik vind verjaardagen wel belangrijk hoor! Maar zoals (terecht) werd opgemerkt is de rest van het jaar ook belangrijk. Groeten KK.
Tt, dankjewel (ot)
Mag ik 'bunzig' adopteren?
Voorbeeld
Hier ook een man die niet denkt aan 'mijn' feestdagen. Teleurstellend, maar een beetje tekenend voor onze relatie, inderdaad heb ik het gevoel 'voor lief' genomen te worden. Een relatieprobleem dus.
Toch herinner ik hem wel aan moederdag, met opdracht een ontbijt voor me te maken, puur als voorbeeld voor de kinderen. Ook m'n verjaardag kondig ik bij hem aan. Als hij niks doet en ook de kinderen dus nergens bij betrekt heb ik het gevoel dat straks de hele familie mij voor lief neemt. Mama bezorgt iedereen een leuke verjaardag, pakt uit met vaderdag, reddert en zorgt het hele jaar door verder en heeft zelf niets nodig. Bah.
Overigens zijn de kinderen van heel goede wil en doen met plezier mij een plezier dus dat zit ook nog wel goed.
Zeg wat je wil
Josiem:
"Het was een gewone werkdag dus alles ging over op de orde van de dag. Ook prima verder."
Ik heb niet het hele draadje gelezen, maar dit trof me. Jij wil dat je verjaardag wordt gevierd, maar je gata zelf tot 8 uur werken?
Ik herhaal 2 dingen die ik eerder heb gezegd in vergelijkbare situaties: ZEG wat je wil, ipv te hinten of af te wachten, en handel zelf ook consistent met je eigen wens. Dus als je eigen verjaardag zo belangrijk is, neem dan zelf ook vrij, of neem bv de muiddag vrij.
Gewestelijkheden (ot)
Tirza:
"Ze gebruikt ook "doen" (Doen ze ook verjaardagen vergeten in de verkeringstijd) - ook wel een Zeeuwse gewoonte."
Dit schijnt ook Arnhems en/of Nijmeegs te zijn.
Duidelijk zijn?
hoe duidelijk moet je zijn als je toch zegt dat je het leuk vind als hij een kadootje voor je koopt?
Ik kreeg een oude badjas van hem met daarom heen een oud plastic tasje . daarbij zat een briefje dat ik een nieuwe badjas mocht kopen.
Kijk : de hema zit hier vrijwel om de hoek, hebben prachtige badjassen en het kado papier ligt hier in de la. Ik was teleurgesteld en hij werd vervolgens boos op mij dat ik zijn kadootje niet leuk vond. Kijk, zei ik, het idee is leuk, maar de uitvoering niet. Dit is een voorbeeld, zo heb ik nog veel meer voorbeelden. De eerste 2 jaar deed hij er echt zijn best voor: verjaardag , kerst, valentijnsdag ( rode kartonnen hartjes op de muur van de slaapkamer en een flesje champagne in de koeler erbij).
het zijn de kleine dingen die het doen !
en tja, dat is de rode draad door mijn relatie.
laks, ongeinteresseerd, lui, respectloos, schelden tegen mij en de kinderen ( tyfuswijf heb ik al meerdere keren naar mijn hoofd gekregen, pestventje is een " normaal" woord voor onze zoon) Mijn relatie is ook over en wij zijn bezig met de scheiding.
Ik ben al 13 jaar duidelijk tegen hem maar het kwartje valt gewoon niet. sommige mannen hebben het, sommige mannen hebben het niet. en dan heb je de keuze, weggaan of blijven. Gelukkig heb ik meerdere relaties gehad en weet ik dat het ook anders kan.
Laat ik het dan even duidelijk opschrijven
Het gaat inderdaad niet zozeer om die verjaardag, het gaat om een algemeen beeld. Er even vanuit gaande dat denken aan een verjaardag niet "normaal" is, maar een onderwerp waarover je van inzicht/mening kunt verschillen zoals vele andere, wil ik Tinus even aanhalen: assumption is the mother of all fuck-ups. Als je aanneemt dat als *jij* wel veel moeite doet voor je mans verjaardag, dan moet hij dat kennelijk opvatten als signaal dat jij het ook op prijs stelt als er aan jouw verjaardag uitgebreid gedacht wordt. Maar omgekeerd mag dan weer niet: als *hij* jouw verjaardag met een door jou niet gewaardeerd cadeau afdoet en je niet speciaal in het zonnetje zet, dan vind je niet dat jij dat als signaal mag opvatten dat hij verjaardagen vieren onbelangrijk en misschien zelfs ongewenst vindt?
Het gaat erom dat je niet op voorhand aanneemt wat normaal is. Oftewel, maak het onderwerp van gesprek. En vier vervolgens de verjaardagen volgens de wens van de jarige, waarom zou iedereen in het gezin dezelfde verjaardag willen? Ik vind het leuk om mijn verjaardag te vieren en moederdag vind ik slechts leuk voor de kinders, met knutsels en hun creatieve ontbijt voor mij. Genistus weet dat en handelt daarnaar. Sommige mensen (niet alleen mannen!!) *zijn* gewoon niet goed in originele cadeautjes bedenken. Dan kun je keer op keer teleurgesteld zijn, maar je hoeft niets beters te verwachten. Bespaar jezelf dan die teleurstelling en lever een duidelijk wensenlijstje in. Ik had ook best een echtgenoot willen hebben die dol was op pianospelen, maar met al zijn geweldige vaardigheden mist hij toch die. Het zij zo.
En Tante Truus, wat de algemeenheid van gewaardeerd worden betreft: het ligt er toch aan wat je verwacht en wat je mág verwachten. Van iemand die niet verrasserig is aangelegd, moet je ook niet regelmatig verrassingen verwachten. Van iemand die minder opruimerig is aangelegd dan jijzelf moet je ook geen spontaan opruimen verwachten. De veelgehoorde kreet "een opgeruimd huis zorgt voor een opgeruimde geest" is op mij ook totaal niet van toepassing - ik kan met een kamer vol zooi prima doen wat ik wil doen.
Moraal van het verhaal: neem niets aan voor normaal, maar praat het door. Misschien is je partner helemaal niet zo'n hork als je denkt. Misschien laat hij op andere manieren waardering blijken, maar merk jij dat juist niet op. En misschien heb je wel een hork van een man. Maar daar zul je dus achter moeten komen.
Ach en wee
Tja. Hier kwamen we gisteren nog op het fenomeen 'trouwdag', de enigen die ons aan die dag herinneren zijn de puberella's, die het huis graag een weekend voor zichzelf (en aanverwanten) hebben en ons liefst zien verdwijnen naar een leuk hotelletje ofzo 
Zelf vergeten we dat soort dingen gewoon, maar dat zorgt verder niet voor teleurstellingen, simpelweg omdat we er allebei weinig belang aan hechten.
Verjaardagen vind ik zelf leuk om te vieren (vooral die van de andere gezinsleden), dus die regel ik altijd, inclusief de cadeautjes. Mijn verjaardagscadeau koopt man adhv een lijstje wat hij in de loop van het jaar aanlegt en waarin hij alles opschrijft wat ik in de maanden opnoem. Spontane en romantische verrassingen met verjaardagen zijn er verder niet bij, maar ik krijg wel elke dag thee op bed. En elke twee weken een versgebakken taart.
Het is pas een probleem als je verwachtingen niet matchen. Dan moet je je verwachtingen bijstellen. Of je man wegdoen...
Verwachting bijstellen als vorm van cognitieve dissonantie
Tja, je kunt natuurlijk ook, als blijkt dat man/vrouwlief niet zo attent is als in de beginjaren, je verwachting bijstellen. Dat is een keuze. Wellicht levert je dat meer geluk op. Even.
TT
Maar snoes
Als je al zo geprikkeld reageert op een actie van je man (die ik zelf trouwens heel leuk en origineel vind: een oude badjas in een oud tasje met een briefje erbij dat je een nieuwe mag kopen - dat is toch leuk? Maar dat zal wel aan mij liggen), hoe reageer je dan als hij met een nieuwe maar de verkeerde badjas thuis komt? Ooit geweten hoeveel keus in badjassen je wel niet hebt? En jij hebt vast behoorlijk goed in je hoofd wat je wel en niet mooi vindt. Ik zou dat dan ook niet aangedurfd hebben.
Ik denk dat het veel te maken heeft met wél waarderen wat hij wél doet. Laten merken hoe blij je bent met iets waarvan hij misschien niet eens wist dat je het op prijs stelde. Dat is de manier om een man te stimuleren zulke dingen vaker te doen. Niet: hem vertellen dat hij het verkeerd gedaan heeft, of dat het niet genoeg is.
Margje
Tante truus
Tante Truus: "Tja, je kunt natuurlijk ook, als blijkt dat man/vrouwlief niet zo attent is als in de beginjaren, je verwachting bijstellen. Dat is een keuze. Wellicht levert je dat meer geluk op. Even."
Niet "even". Ik denk zeker dat het je meer geluk oplevert. Je houdt gewoon op aan een dood paard te trekken en er veel energie aan te verdoen. Dan steek je energie in dingen die wel energie en plezier opleveren.
Ava
Genista tegen tante truus:
"Niet "even". Ik denk zeker dat het je meer geluk oplevert. Je houdt gewoon op aan een dood paard te trekken en er veel energie aan te verdoen. Dan steek je energie in dingen die wel energie en plezier opleveren."
het is een klassiek geval van AVA; Accepteren, Veranderen, of Afscheid nemen. Je Accepteert je man zoals hij is, je probeert hem te Veranderen (maar mensenveranderen is moeilijk), of je neemt Afscheid van hem -scheiding is altijd een optie, maar wees dan eerlijk tov jezelf of zoiets een scheiding waard is.
Yta
"Het is pas een probleem als je verwachtingen niet matchen. Dan moet je je verwachtingen bijstellen. Of je man wegdoen..."
Klopt als een bus!
En overigens ben ik zelf van mening dat de overige 364 dagen in een jaar minstens net zo belangrijk zijn. Waardering zit 'm voor mij niet in bossen bloemen en in grote cadeau's maar in hoe ie de rest van het jaar met me omgaat.
Tinus
Tinus: "het is een klassiek geval van AVA; Accepteren, Veranderen, of Afscheid nemen." Precies. Ik stond net op het punt jouw tekst te uiten toen je het zelf al deed 
Jahaa genista
"Dan steek je energie in dingen die wel energie en plezier opleveren."
Helemaal goed. Als het gelijkwaardig is dan.
TT
Margje
Ik zou het ook een origineel idee hebben gevonden als het niet uit luiheid en desinteresse was verzonnen.
Helaas, bij mijn partner is dat wel zo. En dan kan ik er niet om lachen. Ik begrijp heus wel dat je kan accepteren als iemand zo is. Indien iemand het goed bedoeld. ik denk dat het zijn gedachtengang er achter is die maakt dat ik het niet kan waarderen.
Nogmaals gewestelijkheden (ot)
Ook in Eindhoven, toen ik me een paar jaar daar ophield, hoorde ik het dagelijks 
Terpi
Tante truus, dit roept herinneringen op
Aan mijn moeder die eens een hele verjaardag heeft lopen huilen omdat zij geen waardering en respect kreeg, terwijl zij altijd dag en nacht sloofde om het ons naar de zin te maken enz. enz. enz.
En dat terwijl ik die ochtend heel vroeg was opgestaan om bloemen te plukken voor haar. Ik had echt mijn best gedaan om OVER die sloot te springen, maar hij bleek toch te breed voor mij. Mijn moeder was dus niet blij met mijn veldboeket en huilde en klaagde door. Ach en wee; al dat werk en jullie beseffen niet hoeveel werk het allemaal is....Ja ja het was me het feestje wel.
Marieke
Wat wil je zeggen met dit verhaal? Dat moeders altijd maar klagen, ook al pluk je veldboeketten?
In bovenstaande posting gaat het over de waardering en respect door de echtgenoot, toch?
Het lijkt me overigens voor jou als kind wel naar geweest.
TT
Ha, tinus!
Ik hoopte al dat ik bijval van een man zou krijgen. Dank je wel
Carmen.
