Je "anders" voelen dan andere/eenzaam als gezin..
Hoi
Ik pik deze titel even, al eerder verscheen er een topic die hetzelfde probleem aansneed...
Vanochtend vloog het me weer eens naar de keel: kids naar school gebracht, iedereen verzamelen op het plein want Sinterklaas zou komen. Om me heen zie ik niet anders dan druk pratende en lachende ouders in groepjes staan en ik stond alleen aan de kant. Voelde me ineens zo eenzaam en triestig... Ben echt weer sip naar huis gelopen..
Dit speelt al jaren.. Het "hoe" en "waarom" weet ik niet goed, maar ik lig niet lekker bij anderen qua contacten.
De eerste contacten zijn altijd okay (het beginpraatje, no problem), maar contacten vasthouden lukt me niet.
Ik ben er niet krampachtig naar op zoek, want ik heb een leuk leven met man en kids en we zijn happy met elkaar en toch mis ik zo en nu dan wel eens een wat rijker sociaal leven met leuke vrienden. Gewoon ff een vriendin waar ik een bakkie kan doen, iemand die met me mee wil naar de sportschool, mensen die ons eens te eten vragen en vice versa enz enz.. Ons sociale leven is arm, we kennen wel wat mensen, maar met het begrip "kennen" is ook alles gezegd, we gaan er niet mee om.
Voor de kids vind ik het wel eens wat sneu dat we geen grote vriendenkring hebben waardoor ook zij toch vaak een huismusjesbestaan leiden. Iets wat we wel proberen te doorbreken door vriendjes te laten komen enz...
Ik vind ons gezin soms zo eenzaam, snap ook niet zo heel goed waar het aan ligt en wat ik zeg; zo af en toe maakt het me verdrietig en op andere momenten vind ik het eigenlijk wel best en word ik benauwd van verhalen van mensen die tig afspraken met anderen hebben.
Wie herkent het en zit je er ook mee of vind je het wel prima zo ???
groet Geppie
Zelazny (o.t.)
"Maar waarom zou ik in vredesnaam wekenlang steeds 5 minuten steken in het opbouwen van spanning met een of andere eikel die het flirten nodig heeft om zijn ego opgeblazen te houden? Bovendien zijn er bij ons maar heel weinig vaders die ELKE DAG zowel in de lunchpauze als om drie uur op het schoolplein staan. Kan die man niet beter gewoon een baan zoeken?"
Het gaat over 2x5 minuten per week. Wel een beetje ouderwets om het alleen over mannen te hebben die 40 u/w werken. Hier zijn zat vaders die regelmatig op het schoolplein staan en (jawel) ook een baan hebben.
Ik weet trouwens ook van zo'n beetje alle ouders op het schoolplein welke kinderen er bij horen, idd zijn er soms ook vaders die er niet zo vaak staan maar je merkt het snel zat. Maar dit is ongetwijfeld een afwijking van mij, dat geef ik meteen toe 
.
Jesse
Eenzaam?
Weet wat ook eenzaam voelt? Weduwe zijn, geen familie hebben, zelf een zware ziekte hebben en daardoor meteen weer naar bed in moeten als je je kids naar school hebt gebracht. En dan ben je dus verdomd blij met die paar gesprekjes op het schoolplein. Want dat is je enige sociale contact. Ja hoe zielig kan het zijn? Toch is het jarenlang mijn leven geweest. Inmiddels voel ik me weer wat beter, dan kan je ook wat meer vriendschappen onderhouden.
Gezonde mensen met man en familie die zich eenzaam voelen omdat ze geen contact hebben op het schoolplein zijn dan voor mij weer moeilijk voor te stellen. Net als mensen die zich kunnen veroorloven boven 'al die kletspraatjes' te stellen.
Als je het te druk hebt of er gewoon geen zin in hebt is weer een ander verhaal.
Trientje
Cobi
Enige zelfspot is wel op z'n plaats, daarom moest ik ook hartelijk lachen om jouw posting. Nu val ik niet op mannen met baarden, dus die kerstman valt toch echt af! Trouwens, in een kerstkookdraadje gaat het niet om seks of relaties, dus als ik daar al zou posten, zou dat onder mijn "gewone" nick zijn.
Maar dames, ik zal jullie niet meer lastig vallen in dit draadje. I rest my case...
Groetjes,
Toosje
Aanbiedingen
Toosje:" En sorry, de aanbiedingen bij de plaatselijke supermarkt of de onaardige opmerking over die ene invalkracht op school boeien mij echt helemaal niet."
Ach, het blijft natuurlijk over aanbiedingen gaan. De één heeft het over aanbiedingen bij de plaatselijke supermarkt, de ander zoekt naar mannelijke aanbiedingen op het plaatselijke schoolplein. Uiteindelijk is het hetzelfde onderwerp. Drie voor de prijs van twee. Twee halen, één betalen. Gaap, het blijft gewoon tijdsvulling om die 5 minuten door te komen, die niet voor iedereen even interessant is.
Groeten Primavera
En die kinderen van toosje
vroeg iemand zich af. Nou, dát is natuurlijk heel eenvoudig. You learn what you live. Dus Toosjedochter kan ongetwijfeld al met haar heupjes wiegen.
Tirza
Tirza
Er is geen toosjedochter...
Groetjes,
Toosje
Nou, dan kan Toosjezoon al lekker geilpieperig kijken. En nou niet zeggen dat die er ook niet is 
Dat ziet hij namelijk van alle mannen in de omgeving van zijn moeder. Leuk.
Tirza
Bah!
Dat jullie het niet eens zijn met Toosje haar leefwijze is duidelijk, maar laat asjeblieft haar kinderen hier buiten. Dit is walgelijk. Bah.
Marlou
Vaders
Daar zijn die vaders altijd nog zelf bij. Als ze ingaan op Toosje haar verleidingsstrategieen is dat hun eigen verantwoordelijkheid. Nogmaals ik praat het gedrag van Toosje niet goed, maar vind het smakeloos om zo over haar kinderen te praten.
Marlou
Marlou
Dankjewel. Ik kreeg er ook een naar gevoel van. Mijn jongens komen niets tekort. Over het algemeen genomen ben ik ook nog een normale moeder, hoor!
Groetjes,
Toosje
Dames (ot)
Dit is pestgedrag naar Toosje toe. Of is dat "haar eigen schuld"? Je kunt het uiteraard niet eens zijn met wat ze wel of niet doen, maar om zulke kinderachtige uitspraken doen en notabene haar kinderen erbij halen.....
Gr. Poezie.
Soms vraag ik me af (ot)
Of de dames die zo bozig doen tegen Toosje niet gewoon bang zijn dat hun eigen vent voor zo'n type zou vallen. Maar dat is dan niet de schuld van Toosje (ook al is haar stijl de jouwe niet) maar van de meneer in kwestie.
Trien
Trien - ot
Ik ben het ermee eens dat de kinderen erbij halen te ver gaat.
Maar ik vind persoonlijk de mannen van anderen erbij halen ook te ver gaan. De mannen posten hier niet over hun flirts met Toosje, Toosje wel. Om de haverklap. Waarom? Ik snap het echt niet.
Terug naar het onderwerp ajb
Oké, duidelijk zo, iedereen haar zegje gedaan?
Dan nu weer on topic, en het topic was niet Toosje, noch haar kind(eren).
Forumbeheer Ouders Online
Trientje
Trientje schreef:
Weet wat ook eenzaam voelt? Weduwe zijn, geen familie hebben, zelf een zware ziekte hebben en daardoor meteen weer naar bed in moeten als je je kids naar school hebt gebracht. En dan ben je dus verdomd blij met die paar gesprekjes op het schoolplein. Want dat is je enige sociale contact. Ja hoe zielig kan het zijn? Toch is het jarenlang mijn leven geweest. Inmiddels voel ik me weer wat beter, dan kan je ook wat meer vriendschappen onderhouden.
Gezonde mensen met man en familie die zich eenzaam voelen omdat ze geen contact hebben op het schoolplein zijn dan voor mij weer moeilijk voor te stellen.
Trientje, lichamelijk ziek zijn is heel erg. Weduwe zijn lijkt me verschrikkelijk. Maar sommige hebben het qua geestelijke gezondheid ook niet getroffen. Ik zie het echt als een afwijking dat het mij niet lukt om vriendschappen te onderhouden, aan te gaan. Het gevolg hiervan is me eenzaam voelen. Een gezellig praatje op het schoolplein lukt me wel. Want ik kom opgewekt en vrolijk over op anderen. Van binnen voel ik me vaak onzeker, gedeeltelijk doordat ik Add heb en gedeeltelijk door negatieve ervaringen uit mijn jeugd. Maar hoe hard ik er ook voor vecht om dit gevoel weg te laten gaan het lukt me niet. Gevolg durf geen relaties aan te gaan, voel me niet goed genoeg. Dit heeft invloed op mijn hele functioneren. Dus misschien zijn veel gezonde mensen met man en familie helemaal niet zo gezond. Want geen vrienden hebben of geen contact durven zoeken is heel ongezond voor een mens. Vaak is er veel meer aan de hand....
Geppie
hoe is t ?
Wisselend..
is hoe ik me voel.
Wat ik al eerder aanhaalde; het ene moment vind ik het wel okay, het andere moment mis ik een leuke vriendengroep.
Ik ben echter wel zo eerlijk om te beseffen dat het grotendeels aan mezelf ligt. Ik maak niet makkelijk vrienden, ben wat gereserveerd en vind het ook lastig om die vriendschappen te onderhouden.
Thuis in m'n coconnetje kan ik me echt ontspannen, met anderen erbij lukt me dat niet en daardoor zullen contacten toch stroef verlopen. Mensen voelen natuurlijk ook wel aan dat ik niet echt relaxed ben.
Ik geloof dat ik he gewoon een beetje aanvaard, mensen toch een beetje onbevangen tegemoet probeer te treden en verder maar gewoon happy moet zijn met de contacten die er wel zijn.
liefs Geppie
