Kan/ wil het maar niet loslaten
Hoi hoi ik heb een probleem met het loslaten van mijn ex .
Ben vader van een dochter van 13 uit een eerdere relatie waar haar moeder niet naar haar omkijkt dus die opvoeding doe ik zelf .
Nu ben ik 3 jaar geleden in een nieuwe relatie gestapt met iemand waar ik vroeger in mijn jeugd al een oogje op had , zij had ook al een dochter uit een vorige relatie.
Samen hebben we er nu nog een zoontje bij van bijna 2 jaar nu !
Het begon allemaal vol passie en liefde met elkaar , alleen had zij een hekel aan drank .
Ik dronk weleens een biertje en daar schoot ik dan in door .
Tot op de dag dat ze er echt niet meer tegen kon en mij voor de keuze zette om bij het ene feestje wel te mogen drinken en bij de andere niet en dat was natuurlijk prima voor mij , maar ik kan nooit zo goed mijn woorden vinden in zo'n discussie.
Dus we begrepen elkaar verkeerd en is zij bij me weg gegaan .
Dit is nu bijna een jaar geleden en tot op de dag van vandaag heb ik er nog veel verdriet om , dacht echt mijn maatje te hebben gevonden .
Ik ben helemaal gestopt met de alcohol ( en dan zie je gelijk wie je vrienden nog zijn . Niemand dus !) En haar gevraagd of het ooit nog wat tussen ons kan worden .
Hierop antwoorden ze alleen van het zou kunnen omdat we wel een kind hebben samen . Ze zit nu bij haar ouders in met de 2 kleintjes en eind van het jaar krijgt ze een huisje 15 km verderop .
Heb het idee dat ik haar steeds verder verlies , en ik zou zo graag zien dat we weer samen kwamen . Mis haar zo erg !!!!!
En we missen zoveel van elkaar en de kids en het kon zo mooi zijn .
Naar mijn idee heb ik er alles aan gedaan en moet ik het loslaten maar kan het niet .
Tips of dergelijke heel welkom
Groetjes patrick
Samen relatie therapie doen?
Is het niet mogelijk dat jij regelt dat jullie samen in relatie therapie kunnen gaan (mits zij dit dan ook wel er voor over heeft) waardoor jullie wat beter met elkaar alles kunnen uitspreken/bespreken?
Je geeft aan dat je niet zo goed je woorden kunt vinden in een discussie en dat is natuurlijk zonde, dat je blijkbaar niet verwoordt krijgt wat je werkelijk bedoelt en voelt.
Tevens kan je er dan achter komen wat zij werkelijk zou willen, want dat komt, zoals jij het schrijft, vaag over "het zou kunnen omdat we wel een kind hebben samen"
Praten dus met elkaar, en ik denk dat dit dus het beste gaat met een mediator/therapeut, die jullie een beetje kan begeleiden en jullie (of alleen jou) kan leren hoe je je goed verwoorden kan.
Veel sterkte
Vriendschap aanbieden.
Laat het idee van het weer samen komen voorlopig even los.
Het continu hierop doorgaan zet haar in waakstand en daar is moeilijk doorheen te komen. Als je doordramt kan ze zich bedreigt gaan voelen.
Stel voor leuke dingen samen met of zonder de kinderen te doen en respecteer haar reserves. Raak haar niet aan, wees hoffelijk en vrolijk.
Laat zien (zonder er over te ratelen) dat je verandert bent en verberg jouw verdriet.
Ik denk dat als er nog wat is dat ze dan zelf weer uit haar schulp zal kruipen.
Maar echt, doe dit allemaal alleen als je ook werkelijk overtuigt bent dat je van de drank af kan blijven, anders is dit alleen maar wreed.
ja dat
Wat hierboven gezegd wordt: haar heel veel ruimte geven. Intussen zelf stappen nemen: als je echt verslaafd was is stoppen met drinken niet genoeg, dan moet je ook een afkickprogramma in (ready for change bijv.) Doe dat. Laat haar zien dat je er echt voor wilt gaan. De kinderen wilt zien, onder haar voorwaarden. En dat lang volhouden. Ruimte geven, zeggen dat jij het wilt, werken aan jezelf en haar haar voorwaarden laten noemen en dan er keihard voor werken. Laat zien dat je haar en de kinderen waard bent. Maar doe het ook voor jezelf. Om gezond te worden en een goede vader te kunnen zijn in de toekomst
Gewoon afwachten dus. ?
Geef haar nu al alle ruimte en tijd ,en dagjes weg met de kinderen heb ik haar ook weleens voor meegevraagd maat daar is het volgens mij nog te vroeg voor .
Verslaving was niet zo heel spannend heb er totaal geen moeite mee om de fles te laten staan ben gewoon gestopt . Heb wel een progamma gevolgd hoor . Maar had achteraf bekeken het makkelijk zelf gekund .
Ik wil er ook keihard voor knokken (maar sta zo machteloos nu ) dat maakt het extra zwaar .
Ik heb er alles voor over om het gezinnetje terug te krijgen .
En ja! had ik allang eerder moeten bedenken. Maar dat is nu verleden tijd
Groetjes
ehm
Ik begrijp niet zo goed wat haar heeft aangezet tot weggaan, een misverstand over het wel of niet stoppen met drinken? Maar inmiddels drink je niet toch, dus wat is haar reden om het geen kans te geven? Gelooft ze je niet?
Snap het ook niet
Ze heeft een verleden gehad met iemand die dronk en haar mishandelde.
En denk dat ze dat beeld nog steeds voor zich had .
Ben idd helemaal van de drank af , maar krijg die kans niet meer ben ik bang .
ik weet niet wat er verder aan de hand is . Snap het zelf ook niet goed
Is toch het mooiste alS we als gezin weer samen kunnen zijn ?
Ik weet in ieder geval niet wat ik er nog aan kan doen !
Ik zou...
Niet pushen tot een relatie. Probeer idd vriendschappelijk met haar om te gaan. Positief blijven en je als een goede zelfstandige vader/vriend te gedragen. Alleen dan kan je haar vertrouwen terug winnen. En misschien is het een idee om zelf aan de slag te gaan met het beter uiten van je emoties/gevoelens.
Ik zelf heb een alcoholverslaafde moeder gehad en ben wars van dronken mensen. Nu dus zelf een vriend die geregeld te ver door slaat in het gebruik van alcohol en ik trek dan een muur op die maar heel moeilijk weer af te breken is puur uit zelfbescherming.
Maria
Er zijn ook mensen die wel zelf kunnen stoppen met drinken. Als Patrick zegt dat hij gestopt is, dan vind ik het niet nodig om een plaats te bezetten van iemand die niet zelf kan stoppen, puur als bewijs dat het je menens is.
Patrick
In je reacties klinkt verdriet en wanhoop door en dat vind ik sneu voor je. Toch rammelt er iets, waardoor ik denk... je vertelt niet alles. Dat ze niet voor de tweede keer wilde afwachten hoe een partner van haar zich een stuk in de kraag bleef drinken, dat kan ik me heel goed voorstellen, maar was dat het enige? Hoe lang was het gaande voor ze haar boeltje heeft gepakt? Waarom nam je haar pas serieus toen ze al weg was?
Je zegt dat zij gezegd heeft dat het niet ondenkbaar is dat jullie het weer samen proberen, omdat jullie samen een kind hebben. Zo begrijp ik dat toch goed? Begrijp ik dan dat niet allebei de kinderen van jullie samen zijn? Maakt ook niet uit, maar om een beeld te vormen van de situatie. Ze heeft dus eerder een relatie verbroken ook met een kind, als ik het goed begrijp. Misschien kun je ervan leren als je het hoe en waarom daarvan bekijkt. Als zij gezegd heeft dat het wel weer zou kunnen, zou ik daar hoop uit halen, dus zou ik proberen om nu definitief uit de drama-stand te gaan. Laat zien dat je jezelf goed kan redden. Fris lekker wat op in huis. Nieuw verfje, gewoon iets kopen wat je leuk vindt. Ga door. Mocht je vriendin je een kans willen geven, dan gebeurt dat niet van vandaag op morgen, dat heeft maanden van 'bewijs' nodig. Dat eigen huisje duurt nog een paar maanden als ik je goed begrijp, zet dus door, wees weer de man die je ex? zo leuk vond en maak van dat je gestopt bent met drinken een principekwestie. Je hebt het nu al een tijdje volgehouden, bouw dat op en wees trots op alle maanden, jaren, dat je het volhoudt. Dat moet je eigenlijk niet voor een ander doen, maar voor jezelf. Succes.
