Kinderen allebei een week weg, maar..

Ach

je zou ook gewoon kunnen zeggen dat je vriend niet mee kan ivm zijn werk of dat je het gewoon lekker vind alleen even te gaan of met een vriendin. Is toch niet zo heel raar ?? Gewoon gaan dus.

Ander draadje

Er was laatst een ander draadje waarin ik reageerde. Daar ging het over je leven nadat de kinderen het huis uit zijn. Ik zie daar tegenop om ongeveer de zelfde reden als jij. Dus ik begrijp wat je bedoelt. Ik zou die week ook leuke dingen voor mezelf willen doen waarschijnlijk. Ik kreeg in dat draadje wel meteen een schop onder mijn kont van een aantal lieve forummers. Aan mijn situatie moet iets gedaan worden. En aan de jouwe dus ook. Het best zou dus zijn om die week aan je relatie te werken. Maar als je dat eigenlijk niet wilt, moet je dat dan wel doen?

Gewoon gaan

En je hoeft niets uit te leggen. Je kunt toch zeggen dat je het heerlijk vindt om er eens een weekje alleen op uit te trekken?

Ik vind dat ook heerlijk en mijn relatie is prima. Ik kan me voorstellen dat het makkelijker is als je mensen om je heen kent die dat ook wel doen of zo, of juist moeilijker als je alleen maar mensen kent die uitsluitend samen leuke dingen doen.

Maar wees gerust, hele volksstammen gaan wel eens in hun eentje op vakantie, daar is niets raars aan.

Accepteer het zelf (want misschien ben je je eigen grootste criticus) en ga vervolgens alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Verheug je erop!

Ik vind het niet raar dat je met een niet-optimale relatie nog even blijft voor de kinderen. En plannen maakt voor later.

Het leven is soms niet perfect en wat is daar op tegen. Ik vind niet dat je jezelf acuut moet dwingen tot een keuze: relatie verbeteren of weggaan.

Gun jezelf de tijd, jij zelf bent de maat der dingen voor jouw leven, niemand anders.

Margje

Begrip

Jullie zijn zo te lezen in een negatieve spiraal terecht gekomen waar geen redden meer aan lijkt. Als je jezelf dat stug blijft voorhouden zal er ook nooit ruimte komen om er een andere wending aan te geven.
Niet om nou Dr. Phil uit te willen hangen, vraag ik me af of je die kampdagen van de kinderen niet kunt benutten om juist weer toenadering te zoeken. Ik heb een periode gehad waarin ik de boot heel erg afgehouden heb. Ik heb toen gemerkt dat als je maar stug volhoudt er een moment komt dat je echt denkt het ook wel zonder intimiteit met je man te kunnen stellen. Door voorzichtig toch weer die intimiteit op te bouwen kan het ook zomaar zijn dat de eerdere gevoelens die je toch voor je man gekoesterd hebt weer boven komen. Geef het nog één kans zou ik zeggen. Wat heb je te verliezen?

Om te investeren of om iets leuks te doen?

In de eerste plaats, als je iets alleen wilt doen: vooral doen, helemaal niks mis mee.

Maar dit triggerde me wel:

"Mijn man komt zelf ook niet op het idee om, als hij dat al wil, samen iets te ondernemen in die week. Hij vindt het wel best zo. En investeren in een relatie moet wel van twee kanten komen."

Niet gehinderd door enige nabije kennis van jullie relatie, maar is dat dan ook de lading die er aan een weekje weg hangt? "We gaan een week aan onze relatie werken"?
Als het niet erg leuk meer is samen, dan is zoiets ook niet erg aanlokkelijk. Maar iets samen gaan doen omdat je de activiteít leuk vindt, kan nog wel leuk zijn. Een tripje naar Rome omdat je altijd al graag het Colosseum wilde zien, is dan een stuk relaxtere insteek. En dat je dat toevallig samen doet, ach....
Er zijn ook zat mensen die met onbekenden of vage kennissen een week gaan kanoën/fietsen/kleien/zingen, omdat ze die activiteit toevallig leuk vinden, en dan kan het als bijkomend effect nog best gezellig worden. Maar dan zijn de verwachtingen ook heel anders.

Ineke?

deze zin valt me op: En ik heb mijn ogen ook niet in mijn zak en sta wel open voor een eventuele nieuwe relatie.
wat ik me dan afvraag;stel dat je een nieuwe relatie krijgt,hoe ga je dat dan doen? ga je dan met grote spoed scheiden? of hou je het geheim en ga je vreemd?
het komt op me over als:ik wacht even op een nieuw gespreid bedje.en in dat geval vind ik dat je een keuze moet maken,want dit is niet eerlijk tegenover je man en tegenover je kinderen.
of weet je man dat jij uitkijkt naar een nieuwe relatie?

Ja, dat weet hij

Ja, hij is op de hoogte dat ik en eventuele nieuwe relatie niet uit de weg zal gaan. Ik zoek het niet bewust op, maar mocht er iets op mijn pad komen... We hebben het er tijdens de relatietherapie ook over gehad. Het is vreemd, maar mijn man vindt het allemaal best en als ik me daar gelukkig bij zou voelen, want hij kan het me niet (meer) geven. Intimiteit, genegenheid, waardering etc.
Hij heeft z'n eigen dingen en voor mij is daar ook geen plaats of tijd meer. Hij heeft ook geen behoefte aan een relatie zegt hij zelf. Zoals het nu gaat, we verdelen de taken, zorgen voor huis en kinderen, zo vindt hij het echt prima. Ik mis intimiteit, een maatje, een weerwoord etc.
Hoe dat er in de praktijk uit gaat zien, dat weet ik niet, ben ik ook nog helemaal niet mee bezig, ik zal zomaar niet weggaan zei ik al, de kinderen hebben me nog nodig. Zelfs de kinderen kijken af en toe naar leuke mannen en zeggen dan: is dat iets voor jou mam? Ook waar mijn man bij is. Ja, het klinkt misschien heel raar, maar het heeft ook wel iets komisch. En van de andere kant zou ik het ook goed vinden als hij een vriendin zou vinden.

Best een oplossing

Als je samen voor de kinderen kunt zorgen en dan latten met een nieuwe lover: waarom niet ?
Veel rustiger voor de kinderen lijkt me.
Als iedereen het best vind is het eigenlijk best een goeie oplossing, een soort variatie op "birdnesting" waarover een eerder draadje liep.
Veel plezier als je een weekendje weg gaat..

Damajo

Een oplossing?

damajo zegt:Als je samen voor de kinderen kunt zorgen en dan latten met een nieuwe lover: waarom niet ?

het klinkt zo geweldig,het klinkt echt als de ideale oplossing,maar ik moet er niet aan denken.ten eerste zou ik het voor de kinderen heel verwarrend vinden,en ten tweede lijkt het me praktisch gezien helemaal niets.

Ja, een oplossing

Sus-anne, de bezwaren die je noemt zijn puur persoonlijk. Jij zou het voor de kinderen heel verwarrend vinden - ik denk dat dat erg meevalt.
Het is heel duidelijk, twee zeer gescheiden rollen: pappa is jullie vader, die zorgt voor jullie, X is mamma's vriend op wie mamma verliefd is maar waar jullie niets mee hoeven als je niet wilt. Natuurlijk is het wenselijker als pappa ook de man is die mamma's liefdespartner is, maar in Inekes geval is dat hoe dan ook niet zo. Haar kinderen krijgen in deze situatie niet te maken met nieuwe liefdes van hun ouders die ook een deel van de ouderrol gaan invullen. En hoewel dat ook heel goed kan gaan lijkt me dat nog een stuk minder duidelijk voor de kinderen! Dus ja, gegeven het feit dat Inekes huwelijk als liefdesrelatie geen inhoud meer heeft, is dit best een oplossing, vind ik.