kleinkind op komst/weekend weg
Binnenkort is er een kleinkind op komst. Tja geboortes zijn bijna altijd een verrassing, maar van drie weken voor de uitgerekende datum tot twee weken erna houd je er rekening mee. Nu hebben wij binnen die vijf weken een weekend weg met een vereniging, per bus, dus we kunnen niet tussendoor terug.
Mijn man wil dat trouwens ook niet, hij vindt dat we na thuiskomst meteen in de auto kunnen stappen om te gaan kijken als de baby toevallig in dat weekend geboren wordt.
Ben ik het wel mee eens.
Maar ik ben wel bang dat de moeder me dan een ontaarde schoonmoeder vindt. Weet ook niet hoe de vader er tegenaan kijkt. Dat we gewoon een weekend weg gaan - dat was trouwens al lang geleden gepland, zelfs al voordat we van deze baby hoorden.
Zelf zijn ze trouwens niet zo dat ze alles opzij zetten voor familiegebeurtenissen. En behalve wij is er nog veel andere familie - de andere ouders, wederzijdse broers/zussen.
Wat vinden jullie?
Gewoon gaan
Denk je dat die baby weg is als je een dagje later komt kijken? Nee! Gewoon gaan naar dat weekendje en je hoeft alleen met de kersverse ouders te overleggen dat je er dat weekend niet bent en dan wel maandag naar de baby komt kijken als ie wordt geboren. En wat de rest van de familie denkt: boeien!
gewoon overleggen
Gewoon bespreken met je zoon (niet noodzakelijkerwijs met je schoondochter). Zeggen dat je dit al heel lang hebt staan, dat je het vervelend vindt als juist dan de baby wordt geboren en of het goed is dat je zondagavond of maandagochtend (wanneer je thuis bent) komt als de geboorte geweest is. Dan merk je aan de reactie wel hoe dit valt. Niet druk maken zonder dat ze op de hoogte zijn.
ik denk
Ik denk, vermoed, dat het voor de schoondochter het belangrijkst is dat haar eigen moeder, als ze die nog heeft uiteraard, de baby snel ziet/het eerst ziet.
Mijn kinderen waren aan mijn kant de eerste kleinkinderen en door omstandigheden waren het steeds anderen dan ouders/schoonouders, die mijn kinderen het eerst zagen.
Ergens gek, maar ik vond het toch wel heel jammer dat met name mijn moeder niet het eerst om het hoekje kon komen kijken. Was overmacht, mede doordat mijn kinderen te vroeg werden geboren, maar was zo overweldigd door wat er was gebeurd, dat wilde ik graag met mijn moeder delen; ik was ook nog erg jong. Schoonouders woonden op afstand, vond het niet meer dan logisch dat zij niet meteen konden komen, dus alle begrip.
Met onverwachte dingen zoals geboortes kun je niet je leven stopzetten, het is niet anders denk ik.
Mijn ervaring
Ik was hoogzwanger van m'n oudste, eerste kleinkind voor m'n ouders, en toen moest m'n vader voor z'n werk twee keer achter elkaar naar het buitenland, in totaal een dag of zes. Ik vond dat heel vervelend, want als ik bevallen was wilde ik toch wel heel graag dat hij snel zou komen. M'n vader vond het allemaal geen probleem, het was twee weken voor de uitgerekende datum, en hij was er van overtuigd dat ik toch niet voor de uitgerekende datum zou bevallen. Ik was daar behoorlijk teleurgesteld over.
Er zat anderhalve dag tussen de twee reizen, en ik ben uiteindelijk aan het begin van die periode bevallen, dus hij kon nog komen kijken voor hij weer naar het buitenland ging. Daar was ik toch wel heel blij mee.
Het is nu 9 jaar later en vind ik het allemaal niet meer zo belangrijk, maar dat was het toen wel voor me. Dingen als hormonen, spanning, trots enzo spelen daar natuurlijk allemaal in mee.
Hoe lang duurt jullie weekendje trouwens? Een overnachting, meerdere? Is het een optie om toch met eigen vervoer te gaan? Waar ergens in die periode van vijf weken gaan jullie weg? En heeft de betreffende schoondochter al meer kinderen?
Persoonlijk
Persoonlijk zou het mij niet zo veel uitmaken. Mijn schoonmoeder woonde erg ver weg (inmiddels overleden) en ze heeft de kinderen dus nooit gelijk kunnen zien. Meestal pas na enkele maanden. Ik vond het vooral jammer voor haar. Voor mezelf maakte het niet zo veel uit maar voor haar vond ik het niet leuk.
Mijn eigen moeder was er ook niet altijd gelijk bij. Bij de een na jongste zoon en de middelste zoon stapte ze pas in het vliegtuig toen de bevalling al van start was gegaan dus die heeft ze ook allebei pas een of twee dagen na de geboorte gezien. Jongste dochter is veel te vroeg geboren en die heeft ze pas na enkele dagen gezien. Ik heb dat zelf nooit als een probleem gezien. Na twee dagen zijn ze ook nog schattig en klein en pasgeboren.
Bij mijn dochter was ik bij de tweede helft van de bevalling (op haar verzoek) en heb ik dus mijn kleinzoon gelijk gezien. Haar schoonouders wonen ook wat verder weg en moesten de boel ook nog helemaal organiseren dus die waren er pas na 5 dagen. Ik geloof niet dat iemand hier moeilijk over deed. Iedereen beseft dat dit soort zaken logistiek soms moeilijk zijn.
Mijn schoondochter is hier in onze stad bevallen in het plaatselijke ziekenhuis. Zij had een geplande keizersnee dus dat was niet zo moeilijk te regelen. Ik was er toen dus wel gelijk eigenlijk bij. Mijn zoon wilde ook graag dat ik er was omdat hij heel zenuwachtig was.
Maar ik zie het zelf niet als een enorme must om er gelijk bij te zijn. Een dag of twee later is ook prima. In elk geval maakte het mij persoonlijk helemaal niks uit dat mijn schoonmoeder niet gelijk langs kon komen.
overleggen
Overleggen inderdaad. Je wilt het meteen weten, er is telefoon, skype, appen, sms-en, alles kan. En dan kom je bij thuiskomt zo snel mogelijk langs.
Maar eerlijk gezegd, als ik zelf voor het eerst oma zou worden, zou ik misschien wel gaan, maar geen moment rust hebben, leuk is anders. Dan is er toch iets dat aan je trekt. Net als je kleine kinderen uit logeren zijn. Je voelt de afstand, je weet dat het goed is, ze hebben het daar naar hun zin, maar je voelt de afstand in je lijf.
Maar goed, dan kun je misschien met je zoon bellen.
tenzij
het niet goed gaat, dan wil je er wel snel bij zijn. Ik zou dus wel een plan B hebben om snel terug te kunnen komen.
meedenkers
Dankjewel!
Niet meegaan met het weekend is geen optie, eigen vervoer is erg oneconomisch en ongezellig, en misschien is al die overlast voor niks omdat de baby op een later moment wordt geboren.
Nee, het is niet het eerste kleinkind en nee, ook niet het eerste van deze ouders.
Denk wel dat het uitmaakt dat het om zoon gaat. Vorige keer waren we er als eerste meteen bij, dat liep toevallig zo, was in het ziekenhuis; andere keer was ons bewust gevraagd niet meteen te komen, was thuis - en ze wilden eerst wat bijkomen, haar ouders kwamen eerst, samen met oudste kind waarop ze gepast hadden.
Dus ik denk dat ik het maar op z'n beloop laat. Wie weet is ukkie er allang als wij op pad gaan.
En natuurlijk, met alle mogelijke communicatiemiddelen van nu blijven we a la minute op de hoogte!
als het niet goed gaat...
... ja, daar zeg je zowat. Dan zou ik er ogenblikkelijk willen zijn. Nou ja - dat zien we dan wel. Komt tijd komt raad.
ga je ver weg?
Gaan jullie naar het buitenland of is het gewoon in Nederland? Want dan kun je zo nodig toch altijd gewoon op de trein stappen? Ook al zit je in een uithoek en wil je naar een andere uithoek: langer dan een paar uur doe je er vrijwel nooit over.
Ik zou het zeker wel bespreken
Niet overleggen, want jullie gaan sowieso tenslotte, maar wel laten weten dat uiteraard heel erg hoopt dat 'Ukkie' pas geboren wordt als jullie weer terug zijn. Stel je gewoon belangstellend op en ga meteen heen zodra je kunt gaan.
Mijn ouders
Waren op vakantie in Canada toen onze 2e geboren werd. Ze hadden die reis al geboekt toen we ze vertelden dat ik weer zwanger was. Jammer, maar zo lopen de dingen, ze waren enkele dagen later terug. Maar zoon het had ook 2 weken kunnen zijn, zoon was wel 11 dagen over tijd. Bij de eerste waren ze er wel de avond van de dag na de geboorte, ook niet 'onmiddellijk' maar wel de eerste familie die kwam. Ze woonden op anderhalf uur rijden (Eindhoven-Den Haag) en reden die week al veel heen en weer naar een op sterven liggende oom van mij in Amsterdam. Heel dubbel dan zo'n week...
maar
Gaat het dan om de derde in dit gezin of begrijp ik het verkeerd? Je mocht als ik het goed begrijp dus bij de tweede niet meteen komen en nu maak je je druk omdat ze het niet leuk vindt als je er niet meteen kan zijn?
Ik vond het niet leuk
Mijn toenmalig schoonvader had een week vakantie geboekt in de week dat ik was uitgerekend van de eerste, op het moment dat hij al wist dat ik zwanger was. Dat vonden we echt helemaal niet leuk en het kwam weinig enthousiast op ons over. Dochter kwam uiteindelijk een week te vroeg, en schoonvader heeft haar twee dagen kunnen zien en ging toen een week weg. Toen vond hij het zelf nog het ergst om haar een week niet te kunnen zien 
Katniss
Maar dat is anders, een hele vakantie in plaats van een kort uitje en dan precies in de week dat je bent uitgerekend en het is ook nog eens je eerste kind.
verschil
Het maakt veschil dat dit al gepland was voordat de zwangerschap bekend was, dat vind ik een wezenlijk verschil met de situatie die Katniss beschrijft. Dat zou ik ook niet fijn hebben gevonden.
De kans dat het kind precies in jullie weekend wordt geboren is erg klein. En mocht die kans nog aanwezig zijn, dan zou ik een plan B achter de hand hebben. Je kan altijd met de trein terug.
aanstaande ouders
verteld hoe de plannen zijn, en ze reageerden zeer relaxed. Vinden het prima als we er niet ogenblikkelijk kunnen zijn. Eigenlijk hopen ze dat de baby voor dat uitje gearriveerd is, de laatste loodjes wegen zwaar.
Voor dochters, eigen moeder eerst.
12 jaar geldeden moest ik er niet aan denken dat ik eerst mijn schoonmoeder zou zien als ik bevallen was. Die kans werd redelijk groot, want ik moest bevallen in een ziekenhuis dat heel dicht bij hun woonplaats was.
Op de ochtend dat ik de eerste weeën had kwamen schoonouders gedag zeggen, ze gingen alvast de caravan naar de camping brengen waar ze vrienden zouden ontmoeten over 5 dagen.. Als de baby dan toch kwam zouden ze terug komen. Ik heb niets gezegd dat het al een beetje rommelde en ze vrolijk uitgezwaaid, wist ik zeker dat mijn eigen moeder er eerst zou zijn.
Bij de tweede konden we afspraken maken, dat we eerst mijn ouders met de oudste wilden ontvangen en pas daarna mijn schoonouders.
Dochters - eigen moeder eerst
Oef, dan ging het bij ons dus ' fout' bij eerste kleinkind. Beide ouderparen wonen even ver weg en zijn gelijktijdig gebeld, en wij waren net iets eerder.
Bij de tweede kwam haar vader de oudste halen toen de bevalling was begonnen, en daarna kwamen zij eerder, om oudste terug te brengen en de pasgeborene te zien. Wij kwamen daarna.
Dat was dan expres zo gepland begrijp ik. Tja. Oke.
Blijf het jammer vinden voor moeders met ( alleen) zonen, dat de moeder van de vrouw per definitie ' oma 1' is.
Hoeft niet
Hier had het mij niet uitgemaakt hoor, werkelijk geen moment bij stil gestaan wie eerst moest komen. Ik was sowieso trots om mijn pasgeborene te showen. Aan wie dan ook.
Ik kom zelf uit een gezin met dochters, maar heb nu alleen zonen en hoop dat mijn toekomstige schoondochters er net zo in staan. Het hangt helemaal af van de band die je met je schoondochter hebt (en zoon uiteraard).
Niet Oma 1, wel moeder 1
Ik denk dat de gevoelens van de vrouw leidend zijn na de bevalling. En dan kan het zeker zo zijn dat zij eerst haar eigen moeder wil zien.
Dat kan helemaal anders zijn als de moeders Oma worden.
Hier zijn Opa en Oma van Papa's kant nummer 1 bij de kleinkinderen. Ook bij de ouders. Zij zijn de favoriet. Tegelijk zijn de andere Opa en Oma ook goed in beeld. Die zijn gelukkig niet jaloers.
Oma-to-be
Ik vind dat je gelijk hebt, ik weet niet eens meer wie er eerst waren toen onze kinderen net geboren waren.
Geen voorrang
Ik vind ook niet dat de ene opa/oma voorrang moeten hebben maar ik kan me wel voorstellen dat de bevallende vrouw het liefst haar eigen moeder in de buurt heeft. Tegelijk als de baby er eenmaal is kan ik me ook weer voorstellen dat de trotse vader ook gelijk zijn baby aan zijn ouders wil laten zien. Het is tenslotte ook zijn kind. Ik vind dus ook niet dat er iemand meer recht zou moeten hebben om de baby als eerste te zien. Niet in de zin van dat je krampachtig zou moeten proberen om de baby als eerste aan de ouders van de moeder te laten zien. Als bijvoorbeeld de ouders van de vader eerder in het ziekenhuis zijn dan zou ik het raar vinden als die moesten wachten tot de ouders van de moeder het kind hebben gezien. Niet erg logisch en kwetsend tegenover zowel de vader als zijn ouders alsof ze maar een beetje tweederangs zijn.
Overigens is het hier bij mijn kleinkinderen wel zo gegaan. Bij mijn dochter was ik bij de bevalling dus heb de baby ook als eerste gezien (en de ouders van vader wonen ook niet in de buurt dus die kwamen pas na een paar dagen) en bij mijn schoondochter was haar moeder bij de bevalling en heeft dus de baby als eerste gezien. Toen was ik wel in het ziekenhuis dus ik heb de baby vrij vlug daarna ook gezien. Maar ik vond het wel logisch dat de moeder van de bevallende vrouw een meer prominente rol bij de bevalling had.
M'n schoonmoeder, geloof ik...
Ik denk dat bij de oudste m'n schoonmoeder als eerste kwam kijken. Of was het m'n moeder? Ik weet het niet meer, ze waren er in ieder geval allebei bij het bezoekhalfuur 's ochtends. Het was dus niet zo heel belangrijk. Ik heb na de geboorte wel eerst mijn ouders gebeld, en daarna m'n schoonmoeder, bij allebei de kinderen.
Bij de tweede waren ze ook ongeveer gelijktijdig hier, ze hebben samen best gezellig gehad. Maar ook daarvan heb ik geen idee meer wie eerst was.
Ik heb het ook niet gepland, ik wilde de kinderen gewoon heel graag aan de grootouders laten zien. En natuurlijk wilde ik ze graag zo snel mogelijk aan mijn ouders laten zien, maar ik wilde ze ook heel graag aan m'n schoonmoeder laten zien. Geen concurrentie.
Dochters - eigen moeder eerst
Hier waren het ook de schoonouders die het kind as eerste zagen.
En als ik eerlijk ben. Bij nr 2 en 3 ben ik thuis bevallen terwijl mijn schoonmoeder in de kamer er naast op de andere kinderen lette. Ik neem aan dat ze daarna meteen is komen kijken maar ik kan het me nieteens herinneren. Zoveel indruk heeft het gemaakt.
En meer on topic
En meer on topic
fijn dat het voor de as ouders geen probleem bleek
Bij ons
Kwamen ze samen. Had mijn schoonmoeder zo geregeld.
Slim mens 
Boeide mij ook helemaal niks wie er nou als eerste aan mijn bed stond. Zo'n baby slijt daar echt niet van, dus hij is nog net zo nieuw als mijn schoonmoeder hem gezien heeft.
Wat zij trouwens wel deed is er voor zorgen dat mijn moeder hem als eerste mocht vasthouden, maar dat deed ze voor mijn moeder. Lief mens dus ook nog.
inderdaad
Als je perse wil dat jouw moeder je baby als eerste ziet moet je zorgen dat ze in de buurt is bij de bevalling ofzo. Krampachtig er voor zorgen dat je schoonouders niet eerder zijn vind ik wel echt een beetje zielig. Wat zegt je man daarvan dan?
Ik ben moeder van twee jongens en laat het lekker over mij heen komen maar hoop toch echt dat mijn schoondochter een beetje normaal doet en in ruil daarvoor mag de andere oma de baby eerst vast houden als we tegelijk komen 
Mijn schoonmoeder kon niet eerder zijn dan mijn moeder (woonde daar veel te ver voor weg) dus ik heb er ook nooit over nagedacht eigenlijk.
Taak voor vader
Het geregel wie het kind als eerste ziet, vind ik zeer vermoeiend. Een vrouw die net bevallen is, reageert spontaan en heeft geen energie over om zich bezig te houden met de gevoelens van opa's en oma's. Laat de vader die taak maar op zich nemen. Dan kan de moeder even bijtanken.
Zelf was ik zo moe dat ik blij was dat ik in het ziekenhuis lag en we hebben beide ouders verzocht een paar dagen te wachten. Ik weet niet wat ze daarvan gevonden hebben en heb mij daar ook niet mee bezig gehouden. Ik vond de bevalling ook iets intens tussen man vrouw en de verloskundige, daar hoefde ik niemand anders bij.
Geef je schoondochter voor jullie vertrek een knuffel en een klein kadootje en zeg dat je aan haar denkt. Een bevalling op zich, is zo onvoorspelbaar dat je niet weet hoe moeder zich voelt. Misschien is ze wel blij dat niet iedereen meteen komt. Dan is ze wat sterker als jullie langs komen.
Hier midden in de vakantie
En alle plannen werden bij het vermelden van mijn zwangerschap (rond de feestdagen) direct gecancelled. Er was nog niks geboekt trouwens.
Dat gaf ook wel weer een vreemd gevoel. En eigenlijk zat ik helemaal niet zo te wachten op dat intensieve bezoek van ouders en schoonouders, want ze kwamen na de geboorte de eerste week iedere dag!
En ik was bekaf van de bevalling en ik moest huilen om iedere scheet. En dan is het niet leuk als je moeder of schoonmoeder er steeds met haar neus bovenop zit, hoe lief ze ook zijn.
Gelukkig hebben we dit bij de tweede op komst even kunnen uitleggen; komt alsjeblieft niet iedere dag zomaar aanwaaien.
Kortom; het was fijn dat ze er waren maar minder was beter geweest. Achteraf had ik net zo graag gewild dat ze op vakantie waren
Veel geluk met je kleinkind straks!
