Kort advies gevraagd [verliefd en getrouwd]

Nee,

sterker nog: je kunt haar kwetsen door haar geen deelgenoot te maken van jouw gevoelens terwijl zij dat wel met jou doet.
En je kunt haar toch uitleggen dat je je er rot over voelt, dat zij in die dip zit terwijl jij op de hoogste wolk zweeft?

Bereiken

Twijfelkont:
"Is het nu heel erg ongevoelig van mij als ik mijn verliefde gevoelens (erge vlinders in de buik) en "probleem" (het is ook wel weer leuk om weer eens zo verliefd te zijn, na 20 jarige relatie met mijn man) met haar bespreek?"
Ik vind het niet speciaal ongevoelig, maar wat wil je ermee bereiken?

Verder, ff voor de goede orde: Ben je verliefd terwijl je een relatie hebt? In dat geval eerst maar eens met je partner praten.

Wel met je man praten

en dan juist over je verliefdheid. Als je man zich zorgen gaat maken, dan is dat niet onnodig. Jij bevindt je namelijk op het slappe koord. Je denkt wel dat je het onder controle kunt krijgen, maar de kans dat je valt is levensgroot.
Praten met je man kan er voor zorgen dat hij je op kan vangen. Zelfs nog voor je valt.

Niet praten met je man, terwijl het iets is dat je zo ontzettend bezighoudt is het beste recept om uit elkaar te drijven.

Toevallig nét weer een schoolvoorbeeld in mijn kennissenkring gezien. Iets dat in alle voorstadia opgelost had kunnen worden, maar nu onontkoombaar naar een smerige scheiding leidt met jonge kinderen in het spel.

Alsjeblieft: vertel het je man. Wees eerlijk. Vertel hem dat je niets wilt met deze verliefdheid. Dat de spanning je een kick geeft, maar dat je hem absoluut niet kwijt wilt. Hoe tegenstrijdig het ook voor jou voelt: het is vermoedelijk juist de redding van je relatie.

Tihama

Tinus

Ik moest grinniken om jouw reactie: "...maar wat wil je ermee bereiken?"

Typisch een zienswijze van een man. Tinus, vrouwen willen gevoelens delen met vriendinnen. Niet omdat ze er iets mee willen bereiken, niet omdat ze van die vriendin een oplossing verwachten, maar gewoon om het te delen. Om het kwijt te kunnen. Geloof me, vrouwen praten onderling over meer dan mannen weten!

Groetjes,
Toosje

Vertellen

Vertellen betekent dat je man nog het belangrijkst is. Dat hij degene is met wie je belangrijke ontwikkelingen in je leven deelt. Vertellen maakt het minder groot, minder spannend, minder bedreigend (voor jezelf!). Vertellen geeft je macht over het gevoel, plaatst het in perspectief.
Het is jezelf voor de gek houden als je denkt dat je hem níét kwetst door het stil te houden. De stilte is al kwetsend, namelijk, voor de manier waarop je naar je relatie en naar je man kijkt. Je benadeelt hem meer met de stilte dan met de mededeling (mits oordeelkundig gebracht, uiteraard).
Maar goed, dit is eigenlijk bezijden het onderwerp. On topic: ik vind het niet ongevoelig om over je eigen sores te praten tegen iemand met sores, zolang je vriendin gewoon nog de ruimte krijgt om haar hart te luchten.

Waarom kwetsen

Dit gaat eigenlijk helemaal ot.
Maar waarom zou je je man kwetsen als je vertelt dat je verliefd ben geworden op een ander, maar daar niets mee wil doen.
Ik heb het zelf eens aan de hand gehad, tot over mijn oren verliefd op een ander. Ik hou van mijn man en met vlagen ben ik ook weer even verliefd op hem. Ik zou hem voor geen goud kwijt willen, en daarom heb ik hem het toen de tijd vertelt. Wij hebben er goed over gesproken, en eigenlijk merkte ik toen dat de verliefdheid voor die ander al vrij snel bekoelde. Ik weet dat ik mijn man er niet mee gekwetst heb, wij hebben het standpunt, je kan altijd verliefd worden maar het gaat erom wat je ermee doe. Gevoelens heb je nou eenmaal niet in de hand, maar je kies er zelf voor of je toegeef aan die gevoelens. En wanneer je er over praat kan je ook meer naar elkaar toegroeien.

En om op je oorspronkelijke vraag terug te komen, gewoon bespreken met je vriendin, eerst haar verhaal en dan jouw verhaal, misschien geeft het haar hoop en misschien kan je er samen lekker om lachen. Deed ik namelijk ook met mijn vriendin, wij hebben er wat om afgelachen, vooral als die man in kwestie weer eens binnenstapte bij mijn vriendin. Dan hoefde wij elkaar alleen maar aan te kijken om een lachbui te krijgen.

Precies krin

je vertelt je diepste emoties juist aan degene van wie je het meeste houdt. Verzwijgen van je diepste emoties voor degene van wie je houdt leidt juist tot verwijdering. En die verwijdering maakt het makkelijker om vreemd te gaan. Het mes snijdt aan twee kanten dan.

En inderdaad: oordeelkundig brengen. Je hoeft niet te beginnen met:
'schat, ik moet je iets vertellen. Ik ben tot over mijn oren verliefd op een ander en elke keer als ik met jou vrij, denk ik aan hem. En ik loop de hele dag te zwijmelen over hem'.

Ik denk meer aan iets als:
'Ik wil je iets vertellen. Ik betrap mezelf erop dat ik een andere man wel erg leuk vind. Leuker dan goed voor me is. Ik ben echter nog steeds stapelgek op jou en ik snap mezelf eigenlijk niet, want ik wil jou helemaal niet kwijt. Ik wil met jou oud worden. Maar daarom wil ik het jou ook vertellen. Ik voel me een beetje als een puber nu. Wil je me alsjeblieft helpen om geen domme dingen te doen?'.

Natuurlijk zal je man ook van deze laatste tekst even schrikken. En vermoedelijk wil je het niet zeggen omdat je bang bent voor zijn reactie. Maar als je het niet vertelt, dan ontneem je hem de kans om jou te helpen. En je ontneemt jullie samen de kans om je relatie te verdiepen. Vergis je niet: heel vaak voelt je partner het wel degelijk aan. Ik ken minstens 3 voorbeelden waarbij iemand het aangedurfd heeft om de partner in te lichten. In alledrie de gevallen waren ze verbaasd dat de partner zoveel meer begrip toonde dan verwacht.

Bij die kennissen van ons die ik in mijn vorige posting aanhaalde, werd zij ook verliefd op een ander. En nee, ze wilde er niets mee doen. Maar het is zo'n dubbel gevoel. Er niets mee willen doen om je partner niet te kwetsen, en tegelijk vanuit je hormonen zo graag er wel aan toe willen geven. Maandenlang heeft ze gevochten met zichzelf. Tot ze voor de bijl ging en wel wat deed met die nieuwe liefde. Haar man voelde wel e.e.a. aan, maar ze ontkende. Tot er niets meer te ontkennen viel. En nu is de scheiding.

Tihama

Ja maar fanny

Het gaat er om wat er érger krenkt, wat meer schade doet: die verliefde gevoelens, of het verzwijgen ervan. In mijn ervaring dus dat laatste. Natuurlijk schrik je ervan, maar die schrik wordt verzacht door het feit dat je wel in vertrouwen wordt genomen, dat die schrik ook serieus wordt genomen, dat je er een stem in hebt. Het wordt iets van jullie samen, en dat kan je relatie hechter en weerbaarder maken.
Als puntje bij paaltje komt, is verliefdheid gewoon een gevoel als elk ander. En een gevoel dat van invloed is op je relatie, van een dreigende burnout, onbestemde onvrede of verdriet tot verliefdheid, is iets om te delen met je partner. Daar is hij/zij voor. Dat kun je licht geringschattend een liefdevol samenwerkingsverband noemen, maar het is wel de manier waarop ik in mijn relatie oud wil worden. En gepassioneerd samenwerken is toch ook een optie?