Lat pur sang, huis delen?
Door allerlei omstandigheden is ons huwelijk zwaar versleten. We zitten in een bijzondere situatie: Behalve huwelijkspartners zijn mijn man en ik ook ouders(dat is vrij normaal), zakenpartners met een bedrijf aan huis, en bovendien ben ik door lichamelijke problemen nogal afhankelijk van zijn zorg voor mij.
We hebben de mogelijkheid om ons grote huis te splitsen. we hebben dan ieder onze eigen complete woning in het huis. Het bedijfje willen we samen voortzetten. Ieder onze eigen taak, zoals nu.
We hebben het er samen over gehad, en voelen er eigenlijk veel voor; de huwelijksfacade opheffen, een beetje afstand inbouwen, maar niet alles weggooien, niet vanzelfsprekend op elkaar rekenen, maar toch misschien soms wat voor elkaar kunnen betekenen, de kinderen beide ouders in de buurt geven, het familiekapitaal in tact houden.
Maar in onze omgeving heeft men grote twijfels: 'alles of niets', 'dan ben je nog aan het steggelen', 'de kinderen snappen er niets van' etc, etc.
Wat is jullie mening? living apart together in één huis?
Zou het kunnen werken?
Ziezo.
Tja
als je alles goed op een rijtje zet en ook even goede afspraken maakt met oog op nieuwe liefdes enzo.denk ik dat het een mooie oplossing is. En wat andere denken maakt toch niks uit!
Als de woning compleet genoeg is
dan zie ik weinig bezwaren.
Je hoeft toch niet voor eeuwig bij elkaar te wonen. Het is gewoon de volgende stap.
Voor de kinderen lijkt me de stap een stuk kleiner dan ieder een eigen huis op een andere plek.
Maar kijk dus wel goed naar de compleetheid van de woningen. Die moeten apart goed te verkopen zijn en samen minimaal de huidige waarde op kunnen brengen. Anders zit je straks vast in een woning die niet te verkopen is.
Een nieuwsgierig vraagje is nog hoe je de zorg dan oplost. Blijft ex voor jou zorgen of wordt dit anders geregeld?
Bedankt!
Voor jullie reacties. Het practische verhaal van mijn afhankelijkheid zal nog wel wat voeten in de aarde hebben. Maar alles is beter dan steeds zijn ontevredenheid voelen als hij me moet helpen met iets.
Ziezo.
Fladderbeestje
Dat is allemaal gecompliceerd. Ik woon in het buitenland. Hier is geen pgb. Ik vrees dat ondersteuning bij b.v. vervoer, huishouden, klussen, boodschappen hier niet of onvoldoende te krijgen is.
Ook is het voorlopig onmogelijk voor mij om de helft van het huis op mijn naam te zetten. We wonen hier nog geen 5 jaar, en ik heb(in tegenstelling tot mijn man) niet de nationaliteit van dit land. Ik heb daardoor wettelijk gezien niet de mogelijkheid om vastgoed op mijn naam te zetten.
Wel heeft hij een verklaring getekend waarin hij belooft de helft van de waarde van ons eigendom aan mij te geven bij scheiding.
We willen proberen om een verdeelsleutel af te spreken voor ons gezamenlijk inkomen en uitgaven.
Verder is het niet alleen zo dat hij voor mij alleen dingen doet, ik doe ook veel voor hem. Misschien kunnen we elkaars diensten 'inkopen' of ruilen. Hoewel we daardoor nog erg aan elkaar vast blijven zitten.
Ziezo
