leeftijdsverschil
In hoeverre vinden jullie leeftijdsverschil binnen een liefdesrelatie acceptabel? Ik vind in principe dat iedere volwassene daar zelf over moet kunnen beslissen maar heb er soms toch wel moeite mee.
In mijn omgeving is een man van 55 die een verhouding heeft met een vrouw van 25. Het maakt mij verder niet echt uit, ik vind helemaal niet dat ik er over mag of kan oordelen en dat wil ik ook niet. Maar ik merk wel dat ik als moeder naar de situatie kijk; d.w.z. ik ken de man in deze situatie, niet zijn vriendin maar heb de neiging om te denken in de rol als moeder van een vrouw van 25. Hoe zou het zijn als je dochter thuiskomt met een vent van 30 jaar ouder? Dan kan het een hele leuke vent zijn (dat is het ook)maar toch...
Natuurlijk zijn er belangrijke argumenten zoals ; áls je maar gelukkig bent' en 'leeftijd is maar een getal', en natuurlijk als die keus gemaakt wordt dan gaat het alleen om die twee mensen die dat samen willen. maar je komt ook op een bepaald moment op praktische problemen: wil de vrouw straks kinderen dan hebben ze wel een hele oude vader. Een vader waarmee je dan niet de dingen kan doen die je gemiddeld met je vader doet. En dat is toch zonde voor zo'n kind.
En wat interesses betreft kan ik me ook moeilijk voorstellen dat dat van een leien dakje gaat. Ze zitten in zo'n andere levensfase. Gezamenlijke vrienden, is dat überhaupt wel mogelijk?
En straks, nu is de man nog vitaal, maar straks als zij 40 is, is hij 70, dan lijkt het me toch wel echt een dingetje. Als ouders van de de vrouw in deze ben je gewoon van de generatie van je schoonzoon en ik weet niet of ik dat zou trekken als moeder zijnde. Ik bedoel, je hebt er niets over te zeggen, maar het lijkt me moeilijk te verwerken.
Hoe zouden jullie met zo'n situatie omgaan?
55 tov 25 is heel groot
Tja mijn allerliefste vriendin is net zo oud als ik, heeft nu te maken met de nadelen van het 20 jarige leeftijds verschil.
Ze heeft een heel mooi leven met hem gehad ruim 25 jaar getrouwd. maar nu is hij erg aan het dementeren, zij werkt nog fulltime en kan daardoor niet optimaal voor hem zorgen.
Nu is zei aan het regelen dat hij naar een verzorgings-tehuis moet..
Hij is echt al ver weg inde zin van hij weet niet wie wie is ect.
Ik besef me natuurlijk wel dat niet iedereen aan het dementeren gaat, maar bij een dergelijk verschil is de kans vele male groter dan met een partner van +/- gelijke leeftijd..
Terug kijkend zegt ze ook, ik heb nu geen kinderen en dat vind ik jammer, (hij had er al wel 2.) Ik ben destijds gewaarschuwd, maar luisterde niet.
Maar zegt ze eerlijk als er iemand vraagt zou je het zo weer doen zegt ze nee.
Tja een partner keuze van je kind is soms lastig heeeeeeeeeeel lastig.
Tja... verstand versus gevoel
Als je echt dol op iemand bent, zou leeftijd geen verschil moeten maken, maar het is wel iets om goed over na te denken. Als ik naar Macron en zijn vrouw kijk, dan zou ik liegen als ik zeg dat ik niet in eerste instantie 'jeetje' dacht. Het is nogal wat. Omgekeerd ook hoor, hetzelfde liedje bij Trump en Melania. Bij Melania heb ik er ook andere negatieve bijgedachten bij. Geen liefde, maar een huwelijk gebaseerd geld. Bij Macron heb ik de indruk dat het om ware liefde gaat. Als je alles goed afgewogen hebt, moet je ervoor gaan.
Ik ken een stel, waarvan ik om eerlijk te zijn niet weet of hij nog leeft, maar toen wij met ze omgingen was zij 28 en hij 69. Ze kregen samen een kindje. Haar eerste, zijn derde meen ik. Wij kenden deze mensen omdat hij onze hond zo mooi vond. Toen zijn hond overleden was, vroeg hij of wij erover na wilden denken om onze hond een nestje te laten krijgen. Nou... echt niet! Ik vind een nest katjes leuk, omdat katten hier zo zelfstandig en schoon mee omgaan, maar honden.... Een aantal dagen later schoot hij me weer aan en vroeg: en als ik vraag of ik jullie hond mag overnemen? In eerste instantie vroeg ik me af of hij wel helemaal lekker was, want wie vráágt dat nou? Maar eenmaal thuis bespraken we het en kwamen we tot de conclusie dat zijn vraag misschien toch niet zo heel erg ongelegen kwam. Ik was hoogzwanger en had last van van alles en nog wat, waardoor ik moeite had om twéé flinke honden fatsoenlijk uit te laten. Bij elkaar toch zo'n 60 kg. Normaal was ik er niet in mee gegaan, maar we wisten dat er érg goed voor de hond gezorgd zou worden. Dus zo gezegd zo gedaan. We hebben contact gehouden, na de geboorte van mijn dochter hebben we reusachtige knuffels van deze mensen gekregen. Niet lang daarna waren ze in blijde verwachting en zijn wij daar op kraamvisite geweest. Heel erg leuk allemaal. Op een gegeven moment kregen we bericht, de hond was daar nog niet zo heel lang, anderhalf jaar of zo, dat het niet goed ging met de hond. Een tumor in de hersens. Of we afscheid wilden nemen. Uiteraard... Kort daarna is de hond overleden. Reactie van de man (70 jaar dus zo'n beetje en een baby in de wieg): ik begin nóóit meer aan een hond. Ik kan het gewoon niet meer aan om ze te moeten missen. Toen keken we elkaar toch even met verbazing aan. Wel aan een kind beginnen die jou bij wijze van spreken elke dag kwijt kan raken, maar geen hond meer...
Oh ja
Mijn zus is getrouwd geweest met een man die 18 jaar ouder was. In het begin een jeugdige man voor zijn leeftijd, 44, maar op den duur kwam het verschil toch wel naar boven. In de roze wolk periode hebben ze het over kinderen gehad. Hij had er al vier. Maar oké hij vond twee kinderen met zus acceptabel. Kind 1 werd geboren, prachtig mooi en lief, maar toen kind 2 ter sprake kwam trok hij zijn toezegging dat hij dat 'oké' vond in. Hij was toch wel wat oud voor nóg een kind, wéér in de luiers, wéér... Het is even crisis geweest, zwager is gezwicht en kind 2 kwam alsnog. En kind 2 is tóch altijd tussen ze in blijven staan. Het was het begin van het einde.
De nieuwe
franse president is ook met een dame die 25 jaar ouder is. Hot topic op dit moment!
Leuk weetje... en het kan allemaal nog veel gekker.
Brigitte Macron, toen nog Brigitte Trogneux, ontmoette haar man Emmanuel in 1992.
Zij was 39 en gaf les als lerares Frans en Latijn op een middelbare school.
Hij was 15 en was een leerling op diezelfde school.
Brigitte gaf ook les in drama, en Emmanuel zat bij haar in de theaterklas
Sinds dat moment was Brigitte een centraal figuur in het leven van de jonge Emmanuel. Ze trad op als een soort mentor, maar de bijzondere band groeide uit tot een romance. Brigitte scheidde om die reden van haar man, de vader van haar 3 kinderen.
In 2007 trouwden Brigitte en Emmanuel, toen hij 29 jaar was.
Bessie
Grappig. Je schrijft dat het 'je echt niet uitmaakt'. dat je niet oordeelt etc.
En toch stel je de vraag: wat vinden jullie acceptabel (en daarmee dus ook: wat vinden jullie niet acceptabel). En noemt allerlei argumenten waarom het in jouw ogen eigenlijk niet kan werken.
Volgens mij vind je er dus wel degelijk wat van.
Mijn advies: leven en laten leven. Je hoeft hier helemaal niets van te vinden. Het is nu eenmaal zo dat er nogal wat mensen een partner hebben die veel jonger/ouder is dan zijzelf. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Vrijwel alles wat jij noemt, kan ook in een 'gewone' reactie misgaan. En dat gebeurt ook, want 1 op de 3 huwelijken eindigt in een echtscheiding (misschien inmiddels zelfs al meer?)
Ik ken meerdere stellen met een (heel) groot leeftijdsverschil (>20 jaar). En geloof mij: die kennen als geen ander jouw 'argumenten'. Sterker nog: vrijwel dagelijks is er wel iemand die ze daar nog eens op meent te moeten wijsen. Alsof ze over dat soort dingen nog nooit zelf hebben nagedacht. Verbazingwekkend.
Ik denk dat Bessie
bedoelt dat je in theorie wel heel ruimdenkend kan doen en zijn maar als het om je eigen dochter gaat komen er toch andere gevoelens bij te kijken. Ik denk dat iedereen er wel wat van vind en de een wat positiever dan de andere.
precies
Ik ben best ruimdenkend en vind eigenlijk dat ik niets moet vinden en zeker niet oordelen, maar ik VOEL er iets bij.
In dit geval denk ik dat ik dat voel omdat het mij als moeder/familielid zou kunnen overkomen. En juist als iemand erg dichtbij je staat, dan zijn dat soort dingen natuurlijk nog veel sterker; ik bedoel je voelt er iets bij.
Zouden anderen dat hebben met bijv. homoseksualiteit? Want daar heb ik echt geen moeite mee, dus feit dat mijn zoon op jongens valt voelt voor mij prima.
precies
'En dat gebeurt ook, want 1 op de 3 huwelijken eindigt in een echtscheiding (misschien inmiddels zelfs al meer?)'
Nou het aantal echtscheidingen waar thuiswonende kinderen bij zijn is niet 1 op 3 maar ik wilde dit punt ook al aanhalen. Als je leest hoeveel vechtscheidingen er hier al op OO beschreven worden....
Kaaskopje kwam met het verhaal over de hond, ik vraag me af wat dus erger is voor een kind: een slepende vechtscheiding meemaken of een wat grotere kans (kans dus) dat een ouder overlijdt voor je 20 bent, iets wat wel vaker voorkomt ook met jongere ouders.
homoseksualiteit?
Geen enkel probleem mee, ik probeer ook mijn neef daar in bij te staan aangezien er heel wat familie is die het daar wel lastig mee heeft.
Ik denk dat mijn zwager het vooral jammer vindt dat hij geen opa kan worden (ja ik weet dat je als homo ook kinderen kan krijgen maar mijn neef is daar heel duidelijk in, gaat niet gebeuren).
Generatieverschil
Wat je maatschappelijk acceptabel hoeft niet naadloos samen te vallen met je gevoel. Het idee dat iemand seks heeft met iemand die qua leeftijd zijn ouder of zijn kind had kunnen zijn wringt voor mijn gevoel.
Jaren geleden vertelde mijn vader me dat hij weer een nieuwe partner had na het overlijden van mijn moeder,die - zo sprak hij enigszins beschroomd - wel een heel stuk jonger was. Daar schrok ik echt enorm van, ik was even bang dat ze van mijn leeftijd zijn, ook begin 20 en was enorm opgelucht toen bleek dat het leeftijdsverschil maar twaalf jaar was.
Toen ik studeerde heeft een vriendin een relatie gehad met een man van bijna dertig jaar ouder. Dat was op feestjes soms wat ongemakkelijk. Ben je net op kamers en zelfstandig, zit er weer iemand van de leeftijd van je ouders bij. En hij leek ook meer op mijn vader dan op George Clooney. Niet echt een appetijtelijk type.
Relaties waarbij de partners niet al te veel verschillen qua leeftijd, opleiding en sociale achtergrond hebben statistisch gezien het meest kans van slagen. Dat kan al in hele banale dingen zitten. Als ik mijmer over de zaterdagavonden van vroeger, met frisgewassen haartjes in je pyjama televisie kijken, begint man al zachtjes te neurien en kwelen we binnen no time Kuuuuhhhh en Kuuuhhh. Met de bonte Dinsdagavondtrein en de TeenageMutantNinjaheroturtles heb ik niet zo veel.
30 Jaar leeftijdsverschil.
Ik zou toch even moeten slikken als mijn zoon thuiskomt met een vriendin die even oud is als dat ik ben. Oma worden zit er dan niet meer in.
Liefde kan je niet dwingen, ik heb het maar te accepteren maar ik zal niet direct staan te juichen.
Kan me er nu niets bij voorstellen. Ik vind 30 jaar verschil gewoon erg veel.
De kift
Kenfan:
"Het idee dat iemand seks heeft met iemand die qua leeftijd zijn ouder of zijn kind had kunnen zijn wringt voor mijn gevoel."
Ja, het idee dat iemand tientallen keren meer verdient dan ik wringt ook. Dat gevoel heeft een naam: jaloezie oftewel het groene monster.
Een goed moment om je gevoel minder serieus te nemen.
wil40:
"Ik zou toch even moeten slikken als mijn zoon thuiskomt met een vriendin die even oud is als dat ik ben. Oma worden zit er dan niet meer in."
Da's een ander gevoel, maar ook daar schiet je weinig mee op.
Vroeger hadden we dat gevoel ook als onze kinderen homo bleken, maar dat mag niet meer 
Mijn vader (begin 70)
Heeft steeds vriendinnen die heel veel jonger zijn. Zijn huidige vriendin is een leeftijdgenoot van mij.
Ik voel er weinig (vervelends) bij. Snap het ook wel. Hij is beslist geen typische zeventiger, erg fit en nog druk bezig met publiceren ed.
Ik denk ook: hoe ouder beiden zijn, hoe minder het voor de omgeving uitmaakt. Misschien had ik het als puber niet fijn gevonden wanneer hij (45) met een meisje van 19 aan was komen zetten. Dan spelen zaken als schaamte, en in andere situaties: al of geen kinderen krijgen, nog mee. In die tijd wist ik in elk geval niet wat hij uitspookte, en nu maakt het me geen fluit uit. Ik vind het leuk dat hij nog zo'n vol leven heeft.
Kinderen krijgen
Mijn zus en zoon van inmiddels ex-man kregen in dezelfde periode een baby. Dus neef is oom van een leeftijdsgenoot .
Mwa
Natuurlijk heb ik er veel over nagedacht bij het aanzien van Brigitte en Emmanuel Macron. Ze zijn zeker niet typisch maar bij hun aanblik bij de Louvre zondagavond werd ik blij. Ze houden duidelijk van elkaar.
Toen ik jonger was viel ik op oudere mannen. Ik heb twee keer een veel oudere man in mijn leven gehad, een poosje een Australische vriendje gehad van 40 jaar, ik was toen 21. We zijn niet zo lang bij elkaar gebleven, na een jaartje (sabbatical) ging hij terug naar Sydney en na een maandje in Sydney werd het me duidelijk dat ik daar niet gelukkig zou worden. Maar goed... we zijn wel vrienden gebleven. Ik moest wel slikken de laatste keer dat ik hem zag, na 5 jaar weer. Hij is inmiddels 70 jaar oud. En ik zie me niet met hem getrouwd/samenwonend. Hoewel: als we altijd bij elkaar gebleven waren was ik er misschien aan gewend geraakt?
Het zijn meer de "praktische" bezwaren: kinderen krijgen, zeker als het de vrouw die veel ouder is. Of je krijgt ze ontzettend jong, of niet. Als vrouw is het minder "vervelend", een man van 60 kan nog steeds baby's maken. Maar voor een man (of een vrouw) die gezond blijft, hoeveel van der Laan's die ziek worden en jonge kinderen achterlaten.
Ik vind niet dat je er regels/meningen op los kan laten. Ik zou slikken als mijn dochter of zoon met een veel oudere partner thuis zou komen, maar ik zou vooral naar de persoon kijken. En dat zouden eerder de praktische bezwaren zijn. Of weten dat een man van 50 steeds achter jongere partners aangaat en dat mijn dochter er onderdeel van is.
Sini
Mijn vader
Ja, daar is ie weer.... , vroeg aan mijn bijna- en nu ex-zwager, met een goede baan, of hij mijn zus wel financiële zekerheid kon bieden en zo nog wat van die 'ik zal je eens aan de tand voelen'-vragen. "Hoe zie je dat voor je XX?". Er viel even een stilte in de kamer. Ten eerste had mijn zus zelf een prima inkomen, dus afhankelijk van zijn inkomen zou ze niet zijn, maar de hele benadering straalde ongelijkwaardigheid uit. Mijn vader kon gewoon niet goed uit de voeten met het fenomeen vriend/schoonzoon. Ook niet met een bijna even oude. Of 'ook niet'.... 'voorál niet'.
Welke kift?
Mwaoh Ad, als je dat opmaakt uit mijn posting dan moet je je vermeende hoogbegaafdheid zeker niet al te serieus nemen. Grosso modo kwam die er op neer dat iedereen het helemaal zelf moet weten, maar dat bij mij persoonlijk 25 - noch 75jarigen warme gevoelens oproepen. Jou gun ik verder al het geluk van de wereld hoor met je jonge (?) vriendin.
Toch
heb ik wel gemerkt dat de leeftijdscirkel rond mijn eigen leeftijd ruimer is geworden, wat betreft wat ik volwassen genoeg vind of niet te oud vind. Ik had vroeger 'scharrel' met een jongeman die vier jaar jonger was dan ik. Hij zag mij als een rijpe volwassen vrouw, waar hij nogal tegenop keek. Ik vond hem leuk, maar wel een broekie. Hij was 19. Nu zou ik als midden-vijftiger geen probleem hebben met een relatie met iemand van, noem eens wat, 48, of 66. Als je qua ontwikkeling, oud of jong voelen en interesses maar op gelijk niveau zit. Man en ik zijn heel erg 'gewoon', anderhalf jaar verschil, hij de oudste.
Kenfan
Hoogbegaafdheid ain't nothing but a number, net als leeftijd. Mijn vriendin is 6 jaar jonger, niet extreem genoeg om relevant te zijn voor deze draad, maar zeker jaloersmakend in andere zin.
Waar haal jij nou weer vandaan dat ik een veel jongere vriendin zou hebben? Impliceert het woord jaloezie voor jou dat ik denk dat je jaloers zou moeten zijn op mij? Voor mij nl. niet.
nee ad
Maar jij suggereerde vlg. mij ook dat de opmerking dat bij het idee van een veel jonger iemand met een ouder iem. de sex zou wringen en dat dat betekende dat die gene blijkbaar jaloers is.
Maar vlg. mij is het willen hebben van sex met een veel jonger iemand typisch iets voor mannen. Het komt ook voor bij vrouwen maar wel minder. Ik heb er ook over gelezen, mannen hebben vaak sexfantasien met veel jongere vrouwen omdat ze kwa instinct altijd op zoek blijven naar een vruchtbare vrouw.
"Hoogbegaafdheid ain't nothing but a number, net als leeftijd"
Ach, heb je het toch net weer niet goed gegrepen. Je verwart hoogbegaafdheid hier met een hoog IQ. En daar is wel samenhang tussen, maar het is zéker niet hetzelfde.
(Tip: probeer stellige uitspraken te beperken tot zaken waar je wèl iets vanaf weet, als die er zijn)
Jona
"Volgens de criteria van het lidmaatschap van Mensa is iemand hoogbegaafd wanneer zijn of haar IQ in de hoogste 2% van de bevolking scoort."
(http://www.mensa.nl/hoogbegaafdheid)
Volgens onderstaande grafiek ligt de 2 percentiel grens bij 130:
https://qph.ec.quoracdn.net/main-qimg-9caf8559befa47789fe9d08f46e75d49
Maar dat kan natuurlijk niet kloppen want minstens de helft van de kinderen van de forumbezoekers is hier HB.
"probeer stellige uitspraken te beperken tot zaken waar je wèl iets vanaf weet, als die er zijn"
Ik zou mijn persoonlijke aanvallen de volgende keer wat beter researchen.
Jona
"Ach, heb je het toch net weer niet goed gegrepen. Je verwart hoogbegaafdheid hier met een hoog IQ."
Toe zeg. De vrijwel overal gebruikte definitie van hoogbegaafdheid is een IQ van 130 of meer. Niet meer en niet minder.
het is ook lastig hoor
Je hebt hoog intelligent (een hoog IQ) en je hebt hoogbegaafd en dat is een combinatie van een uitzonderlijke intelligentie, creativiteit en doorzettingsvermogen.
'Alleen maar' heel intelligent is echt niet hetzelfde als hoogbegaafd, ondanks dat er gemakshalve vaak wel zo'n soort criterium (IQ>130) wordt gehanteerd (waar overigens geheel terecht ook veel kritiek op is)
overigens ad
Heb je blijkbaar je eigen link niet gelezen. Er staat namelijk het volgende op de site van Mensa:
Volgens de criteria van het lidmaatschap van Mensa is iemand hoogbegaafd wanneer zijn of haar IQ in de hoogste 2% van de bevolking scoort.
Sinds de oprichting van de vereniging (in 1945!) is de maatschappelijke betekenis van het woord hoogbegaafd gaan verschuiven. Daarom spreken we binnen Mensa liever over hoogintelligenten of HIQ's. Toch kunnen we niet om het woord hoogbegaafdheid heen, het is in zekere mate ingeburgerd. Mensalid Maud Kooijman presenteerde als resultaat van een onderzoek in november 2007 op het Symposium Kenschetsing Hoogbegaafdheid de volgende definitie: "Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Hij of zij schept plezier in creëren." Veel Mensaleden herkennen zich in deze beschrijving en zijn blij met het positieve zelfbeeld dat aan deze definitie ontleend kan worden.
Jona
Leuk hoor dat positieve zelfbeeld, maar in de context van OO komen met name ook de nadelen aan het licht. En die kindjes zijn dan vaak net weer iets minder creatief en gedreven. Hier op OO betekent HB vaak leermoeilijkheden ondanks een hoog IQ. Hopelijk worden die kindjes later allemaal heel creatief en gedreven, maar dat moeten we nog maar afwachten.
https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/te-slim-voor-de-werkvloer-werk/
Dat die mensa jongens en meisjes liever positiever uit de hoek komen snap ik natuurlijk best en dat lijkt me vaak volledig terecht (helaas niet altijd).
Al met al een interessante discussie, maar ik snap niet helemaal wat je bezielt om mij zo aan te vallen op het hanteren van een toch behoorlijk gebruikelijke definitie. Nou ja, misschien heb ik je in een vorige draad slecht behandeld of zo...
Zo te lezen snap je het verschil nog steeds niet zo goed. Dat geeft verder niets hoor, ik vind het alleen wat ongeloofwaardig overkomen als je claimt iets te zijn en dan niet eens weet wat het eigenlijk inhoudt.
Bessie
"Maar jij suggereerde vlg. mij ook dat de opmerking dat bij het idee van een veel jonger iemand met een ouder iem. de sex zou wringen en dat dat betekende dat die gene blijkbaar jaloers is."
Heb ik het over sex gehad dan? Nee, maar jaloezie speelt zeker een rol n.m.m. en natuurlijk de angst van vrouwen om niet te kunnen concurreren met een 'jongere versie'. Heeel begrijpelijk allemaal...
"Maar vlg. mij is het willen hebben van sex met een veel jonger iemand typisch iets voor mannen. Het komt ook voor bij vrouwen maar wel minder."
De meeste (jongere) vrouwen vallen juist op oudere mannen, dus wat dat betreft zijn we mooi elkaars spiegelbeeld. Voor jonge mannen en oudere vrouwen geldt dat minder en volgens mij hebben die ook wel het gevoel om wat dat betreft buiten de boot te vallen.
Jonge mannen (van zeg: 18) vallen meestal niet op jongere meisjes, maar de meisjes van hun leeftijd vallen vaak op oudere jongens van ruim boven de twintig.
Oudere mannen (50+) vallen op jongere vrouwen, maar minder op de vrouwen van hun eigen leeftijd of ouder. Oudere vrouwen (na de overgang?) zijn dan waarschijnlijk weer minder geneigd om voor de echt oudere mannen te gaan.
Zoiets?
"Ik heb er ook over gelezen, mannen hebben vaak sexfantasien met veel jongere vrouwen omdat ze kwa instinct altijd op zoek blijven naar een vruchtbare vrouw."
Zou best wel eens kunnen. En vrouwen naar een man om (financieel) voor ze te zorgen?
wil40
"Kan me er nu niets bij voorstellen. Ik vind 30 jaar verschil gewoon erg veel."
Ik zou het ook niet willen voor mijn kinderen, maar ik heb er geen probleem mee als anderen het doen. Uiteindelijk wil je je kinderen waarschijnlijk toch het liefst in een soort ideaalbeeld (met kleinkinderen duwen).
Die Macron en zijn tegenhanger Trump, ik vind het eigenlijk wel leuk als mensen zich van de conventies niets aantrekken en doen wat hun 'hart' ingeeft. Wat zou daar afkeurenswaardig aan moeten zijn? Ik hoop dat ze er heel gelukkig mee worden (en blijven).
