mag mijn vriend dit van mij verlangen?
Mijn vriend heeft met zijn ex een co-ouderschap met z'n dochter van 14. In de weken dat zij bij hem is ben ik niet bij mijn vriend, omdat zij nog geen kennis met mij wil maken. Dat snap ik en wil ik ook de ruimte voor geven, totdat de tijd wel rijp is voor een kennismaking.
Nu vindt hij het normaal dat hij mij vraagt zijn huis uit te gaan wanneer ik wel bij hem ben op het moment dat zijn dochter met hem af wil spreken om samen iets leuks te gaan doen. (Dus niet bij problemen)
Hij vindt dat hij altijd beschikbaar moet zijn voor zijn dochter en daar geen tijdslimiet aan wil/kan geven.
Kan mijn vriend van mij verlangen dat ik op dat moment uit zijn huis ga, en ga wachten op zijn telefoontje wanneer ik weer terug mag komen?
Of mag ik van hem vragen dat hij dat anders regelt en ook tijd voor mij reserveert. We wonen ver uit elkaar. Hij vindt dit erbij horen voor mij, terwijl ik het gevoel krijg aan de kant te worden geschoven en hij vindt me egoïstisch/ overdreven reageren dat ik dit lastig vind. Daarbij voelde ik me doodongelukkig dat ik ergens koffie zat te drinken en zat te wachten tot ik weer tevoorschijn kon komen.
Ik wil hier geen heet hangijzer van maken, maar we komen er ook niet echt uit.
Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Mariëlle
Hoe vaak gebeurt dat dan?
Want dat zou voor mij wel uitmaken. Maar op zich vind ik dat je vriend gelijk heeft en dat zijn kind altijd voor moet gaan.
Hoe lang heb je al een relatie met je vriend en hoe lang weet zijn dochter al van jullie? Want pubers kúnnen natuurlijk ook als de beste manipuleren. Als zij doorheeft dat ze op deze manier macht over jou en haar vader heeft kan het zijn dat ze er misbruik van maakt. Maar dat kan ik van hieraf niet zien en inschatten.
Verkeerde instelling
Kinderen zijn belangrijk maar gaan niet altijd voor. Pappa en mamma's relatie(s) zijn even belangrijk. Een instabiele ongelukkige ouder is slecht voor het kind. Dit kun je wel een tijdje zo doen, maar op een gegeven moment zal het kind er aan moeten wennen dat pappa een nieuwe vriendin heeft. Is ook niet fair tegenover jou.
paar dingen
Ik denk dat het van verschillende dingen afhangt. Hoe lang was hij al gescheiden en is dit zonder al te veel strijd verlopen, hoeveel 'voorgangers' waren er (als die dochter al tig vriendinnen langs heeft zien komen is het natuurlijk anders dan wanneer jij de eerste bent), hoe lang zijn jullie al samen, en -misschien nog wel de meest belangrijke- in hoeverre laat je vriend jou verder wel toe in zijn leven. Heb je wel vrienden/familie van hem ontmoet bijvoorbeeld?
Overigens: ik zou niet ergens gaan zitten wachten, maar dan gewoon terug gaan naar je eigen huis en je eigen leven. Dat lijkt me voor je gevoel van eigenwaarde een stuk gezonder dan zo 'op afroep beschikbaar gaan zitten zijn'
Meer eigen leven
Inderdaad, richt je op het laatste wat Jippox zegt: doe (veel) meer je eigen dingen. Of dochter er nu is of niet. Als hij jou dan laat weten dat het weer 'kan', dan ben jij misschien nog wel met iets anders bezig, of komt het je niet zo goed uit om te komen. Nou, dan is er morgen weer een dag!
ze wonen ver uit elkaar
dus ik kan me voorstellen dat naar huis gaan en de andere dag weer terugkomen dan lastiger is dan wanneer ze redelijk bij elkaar in de buurt zouden wonen. Als Marielle daar een uurtje is kan het dus ook gebeuren dat de dochter van haar vriend belt om iets af te spreken, is wel lastig dan. Ze houdt er toch al rekening mee dat ze niet komt in de weken dat de dochter bij haar vader is.
Het lijkt me dat vriend best iets met dochter kan afspreken om iets leuks te doen maar dan al gelijk op die locatie zodat Mariëlle gewoon bij de vriend thuis kan blijven. Denk dat dit dan toch anders voelt voor haar.
wel beschikbaar, maar niet altijd op dochters voorwaarden
Een beetje afhankelijk van de precieze situatie, lijkt mij het raar dat je wordt weggestuurd terwijl jullie hebben afgesproken. Ik vind het wel heel mooi en ook goed dat je vriend erg beschikbaar voor zijn dochter wil zijn. Maar naar mijn mening is het genoeg dat je niet afspreekt met elkaar als zij er 'officieel' is (hun week) en dat jullie de wens van dochter om elkaar nog niet te ontmoeten respecteren.
Als ze vervolgens iets met haar vader wil afspreken zou haar vader naar mijn mening moeten kunnen zeggen dat dat gezellig is, maar dat als het thuis is, dat jij er dan wel ook bij bent en dat het aan haar is of ze dat wil. Dat het ook mogelijk is elders af te spreken (in dat geval mag jij ook in zijn huis blijven).
Maar ik weet niet hoe pril alles is en of je ook wel eens alleen in zijn huis bent.
Hoe dan ook vind ik het iets teveel van het goede als zij ook in de week dat ze niet bij haar vader is, (indirect) kan zorgen dat jij (even) wegmoet. Dan mag ze afspreken (hoewel misschien niet oneindig) maar bij vader thuis is dan wel zijn vriendin.
Vind ik.
Hangt van de situatie af
Ik vermoed dat er sprake is van een prille of eenzijdig (on-) gewenste scheiding aangezien de dochter de nieuwe partner niet wil ontmoeten. Bij scheidingen die wat harmonieuzer zijn verlopen en waarbij exen elkaar iets gunnen zie je veel minder vaak zo'n opstelling van de kinderen. Als je het eenmaal verkeerd bent begonnen, en hebt geforceerd, krijg je het vaak niet meer goed op de rit (sprak zij uit ervaring).
Je kunt dat kind voor het blok laten zetten maar dat vind ik ook niet helemaal terecht naar een puber die ook alleen maar een goede relatie met beide ouders wil houden.
Duidelijkere afspraken?
Als jij er bent, vind ik niet dat je zomaar de straat op gestuurd kunt worden, omdat dochter komt. Zo ga je niet met mensen om, vind ik. Dus lijkt het mij beter als duidelijk is wanneer jij daar kunt zijn en wanneer niet.
Mijn dochter heeft een vriend zonder kinderen en ook zonder kinderen heeft hij behoefte aan momenten waarin hij alleen kan zijn, of tijd maakt voor vrienden. Dan komt ze hier slapen. Ze vindt dat niet leuk, maar accepteert het wel. Zo moet hij accepteren dat ze mannelijke vrienden heeft, maatjes, waarmee ze op pad gaat. Zolang het in harmonie gaat en je elkaars vertrouwen niet beschaamt, is veel 'normaal'.
In het geval van je vriend, vind ik wel dat er een moment moet komen, waarop je vriend jou meer bij zijn dochter betrekt. Dat hoeft ze niet altijd fantastisch te vinden. Zolang maar duidelijk is dat jij je niet met de opvoeding bemoeit.
Ook uit de praktijk: mijn zus had een kinderloze vriend. Hij kwam bij haar wonen en ging zich véél te veel als vader opstellen. Dat werkt niet bij grote pubers. Ze hebben al een vader en een moeder, daar hoeft geen derde bij. De relatie was niet bestand tegen zijn vaderlijke inbreng. Niet omdat de kinderen dat van mijn zus verlangden, maar omdat mijn zus er klaar mee was.
Wat is intentie van jouw partner
Ik denk dat je eerst duidelijk moet hebben wat de intenties van jouw vriend zijn.
Ik lat nu twaalf jaar. We zijn begonnen toen mijn zoon 11 was en zijn zoon 20.
Onze intentie was samen een serieuze relatie opbouwen en de wederzijdse families leren kennen en samenvoegen.
Na zeker drie maanden hebben we kennis gemaakt met de thuiswonende kinderen. Daarna bij families samen langs geweest en zijn oudste kind.
Wat wil jij? Wat wil jij met deze relatie?
Sluit zijn gedrag aan bij jouw wensen en behoeften?
Of is t alleen een seksuele relatie?
mag?
Hij mag van alles van je verlangen. Maar accepteer je dat?
Ik zou dat dus niet doen. Dan komt hij maar naar jou toe, en als zijn dochter hem wil zien dan kan hij gaan, maar ben jij gewoon lekker thuis.
Als je niet mag blijven, dan zou ik er niet heen gaan, hoe goed zijn redenen ook zijn, want ik zou geen zin hebben om in een cafe te wachten wanneer ik weer mag komen. Dus dan doe ik dat niet.
Relatie over
Beste allen,
Dank voor alle reacties. Ik heb er een hoop aangehad, zowel om bepaalde vragen (wat zijn de intenties van m'n vriend) alswel dat ik ook ruimte voor mezelf mag vragen en het besef dat de dit complexe vraagstuk, vraagt om een oplossing die voor beiden goed voelt.
Ondertussen merkte ik dat mijn vriend meer en meer behoefte had en tijd met zijn dochter door wilde brengen, terwijl ik juist ook verlof had genomen in samenspraak met mijn vriend zodat wij tijd konden nemen om leuke dingen te gaan doen.
Dit heeft nog 1 keer tot het uitspreken van terleurstelling van mijn kant geleid, hierbij niet het begrip gekregen waar ik op gehoopt had, wel heeft dit geresulteerd in combinatie met een boze dochter, dat mijn vriend opnieuw veel angst kreeg om door de scheiding en de relatie met mij zijn dochter kwijt te raken.
Deze paniek heeft er toe geleid dat we helaas uit elkaar zijn nu en hij met zijn vrouw (scheiding was nog niet rond) opnieuw ( is al eerder gebeurd) wil kijken of hun relatie nog te redden is, iig voor hun dochter....
Doet me heel veel verdriet, maar ik voel ook dat hetgeen hij van mij verwachtte mij teveel het gevoel gaven er niet toe te doen......T is niet anders.....
Nogmaals dank voor jullie advies.
Ach jee
Ach jee wat sneu. Maar wees blij dat t nu is gebeurd en niet na drie jaar.
Bij iemands draadje heb ik genoemd...emotioneel beschikbaarheid...Dit is wat ik bedoel....
In zn hart nog niet vrij om van iemand anders te houden. Wel sex willen maar niet willen verbinden. Zn dochter en scheiding gebruiken was een excuus voor hem. Ipv te zeggen joh Marielle ik wil mij nog niet binden want ik voel mij nog niet vrij....gaat hij jou aan t lijntje houden en ex en dochter gebruiken als excuus
Je bent een ervaring rijker geworden...je komt vast wel iemand tegen die wel volledig vrij en beschikbaar is....lees andere straks hier mbt jouw verdriet.
Sterkte
Effect van forum?
Je begint je toch af te vragen of deze forumdiscussie daar een doorslaggevende rol in heeft gespeeld.
Ad Hombre
Wat bedoel je daar precies mee? Een doorslaggevende rol in de beslissing van Marielles vriend?
Fély
Ik had niet goed gelezen, Fély.
