Met mijn man bij duitse vriend geweest, bizar
Een tijdje geleden heb ik hier geschreven dat ik een leuek man had ontmoet en hij heeft mij uitgenodigd om in zijn huis, waarvan de helf vakantiehuis, te komen. Het is een prachtig gebied en ik ben er met man en kinderen en twee vrienden naar toe gegaan. Hij en ik hadden intensief mailcontact en we vinden elkaar echt leuk! De relatie met mijn man is zo goed als dood, niets heeft geholpen, therapie gesprekken, niets. Ik blijf nog bij hem omdat de kinderen nog thuis wonen. Mijn man wist ook wel dat ik hem leuk vond, maar haalde zijn schouders erover op.
We zijn geweest en ik blijf hem echt heel leuk vinden en hij heeft ook gezegd en laten merken dat dat wederzijds is. Ik moest langer blijven,zijn vrouw en kids waren 'toevallig'dat weekend op stap, dus had hij het huis alleen, maar de familie wilde naar huis. Ik moest dus wel mee, anders moest mijn man het hele eind, 700 km. alleen rijden. Nu is hij dus ook getrouwd en heeft een leuke vrouw die ik ook ontmoet heb. We hadden weinig tijd om met elkaar, echt met z'n tweeén te praten, want mijn fam. en vrienden zaten er steeds bij. Kun je je voorstellen? ook mijn man, naast hem notabene.
Toen we dan eindelijk even alleen waren...wisten we niet veel te zeggen. hij heeft ook een gezin en tja... Maar mijn gevoelens voor hem zijn wel sterker geworden, ik kon er niet van slapen, maar ik wist niet hoe ik dat moest zeggen, ook nog in het Duits. Ik voel me erg op mijn gemak bij hem en dat heb ik in geen 20 jaar met een man, ook niet mijn eigen man meegemaakt. Nu ben ik weer thuis en denk alleen nog maar aan hem! help, ik ben dus verliefd geloof ik. Weet niet wat te doen. Hem mailen? of juist niet?
De vrienden die er bij waren wisten van niets, maar mijn dochter van 12 zei dat ze dacht hij hij mij erg leuk vond. Kinderen zien echt alles! Mijn man had ook niets door. help, wat moet ik ermee?
Sja
Lees de vorige draad nog eens door? Ik vermoed dat de reacties ongeveer hetzelfde zullen zijn.
Also...
wat is het duits voor 'van 2 walletjes eten'? Of voor 'eerlijk duurt het langst'? Of 'al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel'? Of 'bezint eer ge begint'?
Groet Terpi
Aufhören jetzt!
Und ein bischen dalli!
Houd toch op, rond eerst netjes deze relatie die je met je man hebt af, wees dan eens een jaartje of twee alleen en als je dat kan en op orde hebt, ga dan eens op zoek naar iemand die alleenstaand is. Hoeveel individuen zijn hier bij betrokken? Minstens acht schat ik. Kan je niet maken. Stop met mailcontact en pak je leven op hoe jij het wilt.
MR
Ach so, es geht allerdings um vögeln
Ich liebt die deutsche Vögel, die Vögel lieben Ich; aber der, den Ich verheirated ist, der vögelt sie nicht! Darum flieht Ich nach Deutschland um nach die Rauhfusskauz zu suchen, und die Heirat knirscht in alle Fugen.
Da hinten drein kommt die Vögel bey nacht
und vöglt sie, dass alles kracht.
Da rammeln sie munter drauf los und abgleiten sie ins Chaos.
Die Heirat ist verloren und eine neue Soap ist geboren.
Sonstwar Tihama's Prophezeiung, ist hier die neue Ablieferung.
http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?template=4&archief=1&zoek=vogeln&thread=139163&forumsel=28&forum=28&post=2227859
Geweldig
"Ik moest dus wel mee, anders moest mijn man het hele eind, 700 km. alleen rijden"
Dat is dus de reden dat mijn man altijd weer met mij mee teruggaat na een vakantie.........dat ik dat niet eerder door heb gehad :s
Ich?
Hoe denk je er nu zelf over?
Ff zien
Je was niet in staat een gesprek met hem gaande te houden, de taal was een belemmering, maar je bent wel verliefd. En dit gevoel heb je in geen 20 jaar gehad....
Schat: dat zijn hormonen. Dat is geen liefde.
Hormonen, feromonen, het raast allemaal gezellig door je lijf. Ik wed dat je zelfs de manier waarop hij zijn koffiekopje naar zijn mond brengt nog mooi vindt. Of hoe hij de bladzijden van de krant omslaat. Verliefdheid doet gekke dingen met je.
Verwar die hormonen toch alsjeblieft niet met echte liefde. Zoals MR net zei: rond deze relatie fatsoenlijk af en ga dan op zoek naar een vrijgezel. Het liefst eentje op redelijke afstand zodat je kinderen niet straks hoeven te kiezen tussen pa en ma.
Tihama
Hoe ik er zelf over denk
Ja, het is allemaal zeer verwarrend.
En het is ook wel makkelijk gezegd om de huidige relatie te beeindigen. ik heb echt alles gedaan om het weer een beetje leuk te hebben, maar mijn man wil het niet meer.
Ik weet niet of ik verliefd ben, ik voel me gewoon zeer op mijn gemak bij deze man en hij ziet mij, zegt mijn naam, heeft echt interesse in mij. Hij heeft ook gezegd dat hij mij leuk vond en we mailen ook.
Met mijn man heb ik geen emotionele relatie meer, meer puur praktisch, en we vinden dat voor onze kinderen het beste dat we in één huis wonen. Mijn man wil liever niet dat ik ga. (moet hij ook voor zichzelf zorgen en voor de kids is het veel te veel gedoe) Hij heeft er geen problemen mee dat ik mail met mijn Duitse vriend, ik heb hem ook gezegd dat ik hem erg leuk vind, ik ben daar gewoon heel eerlijk in.
Zo lang mijn man zijn eten op tijd krijgt, z'n krant kan lezen en met rust gelaten wordt is het allemaal prima. Je kunt je dus voorstellen dat ik dat dus niet prima vind en vandaar dat we ook allebei relatiegesprekken hebben gehad en dat heeft helaas niets geholpen om onze relatie weer op de rails te krijgen. Mijn man wil geen moeite en tijd in mij meer steken, maar wil ook niet dat ik vertrek.
Ik heb overigens wel meer mannelijke vrienden, gewoon net zo als je ook vriendinnen hebt. Met sommigen ga ik naar de film, bij iemand anders ga ik 's avonds mooie muziek luisteren, gewoon omdat we vrienden zijn.
Ik zelf vind het jammer dat hij zo ver weg woont en ja, hij heeft natuurlijk ook een gezin, dat weet ik.
Maar gewoon wat tijd met elkaar doorbrengen af en toe wat is daar op tegen, als we dat allebei leuk vinden?
De kans dat ik ooit weer zo iemand tegenkom waar ik me zo verbonden mee voel is gewoon erg klein.
Hoe zie je het voor je?
Even afgezien van je gevoelens, hoe zie je het - puur rationeel - voor je? Stel, je kiest voor die vriend en hij voor jou. Zie je jezelf naar Duitsland verhuizen, daar een toekomst opbouwen, je kinderen daar opgroeien? Met weinig mogelijkheden meer voor ze om hun vader geregeld te zien. Waar je een man aantreft, die ook de beslissing heeft genomen zijn relatie te verbreken, waar ook kinderen zijn met bezoekrechten, een ex (dan) op de achtergrond. Of dat je Duitse vriend naar Nederland komt, enz. enz.
Kortom, geloof je dat er ook maar iets mogelijk is? Het lijkt mij een dramatisch en onmogelijk verhaal. Lekker dagdromen en niet meer dan dat. Genieten van de gevoelens voor hem en that's it. Besef dat het gras altijd groener is aan de overkant, dat je hem alleen van de leuke mails kent maar niet zijn vuile was hoeft te doen, niet weet hoe hij in het 'dagelijks gebruik' is.
Eerlijk gezegd lijkt het me een mission impossible.
Tja
Je zegt over je Duitse vriend en jezelf:
ik voel me gewoon zeer op mijn gemak bij deze man en hij ziet mij, zegt mijn naam, heeft echt interesse in mij. Hij heeft ook gezegd dat hij mij leuk vond en we mailen ook.
Dat heb ik nou met mijn tandarts! En daar is ook een enorme taalbarriere, hij is Iraans. Ik voel me zeer op mijn gemak bij hem, hij ziet mij (heel goed zelfs en van heel dichtbij), hij zegt mijn naam en heeft echt interesse in mij (wil altijd alles weten over mijn werk). Hij heeft gezegd dat hij mij leuk vindt (ach, ik ben toch zo'n ideale patient) en last but not least: we mailen ook! (laatst nog prachtige foto's gekregen van mijn ontsteking).
Kortom: ik vind het dúnnetjes.
Tirza
Ook nogal dunnetjes
Het klinkt echt niet zo diepgaand hoor. Je viel stil zodra jullie alleen waren. Misschien hebben jullie via mail betere gesprekken, maar daar kan je toch niets op bouwen?!?!
Maar als jullie sex willen met elkaar, moet je dat zeker doen hoor. Hou er wel rekening mee dat jullie flink wat narigheid op jullie hals gaan halen.
Je blijft bij je man voor de kinderen, maar dat houdt ook in dat je de consequenties ervan moet aanvaarden (al ben ik geen voorstander om voor de kinderen bij elkaar te blijven, vind de boodschap naar de kinderen toe niet zo goed, is puur persoonlijk hoor) Nu ben je het zo aan het draaien dat het nu wel ok om sex in Duitsland te gaan halen, want jij en je man hebben niets meer samen. Tsja.....
Reactie
Hier even een reactie tevens update van een oudgediende. Mijn verhaal is tot op zekere hoogte gelijk aan dat van ich. Man en ik waren op een dood spoor, van mijn zijde heb ik -naar mijn mening- alles geprobeerd om aan onze relatie te werken, maar man vond het wel goed zo. En toen, precies 2 jaar geleden, was er De Man Die Alles Had wat mijn man niet had of deed. Voorzichtig doch bewust heb ik me mee laten slepen en een affaire was het gevolg. Tot zover heb ik dit toen ook met het forum gedeeld.
Affaire diverse malen beeindigd en weer opgepakt, man en ik even zo vaak weer geprobeerd om het samen te rooien maar tussen ons veranderde er niets.
De verhouding is nu al een tijdje definitief voorbij, maar ik heb wel de stap genomen om bij mijn man weg te gaan. Met pijn in mijn hart. Ik heb in mijn minnaar alles gevonden wat ik niet meer bij mijn man kon vinden, maar het kwam gewoon van de verkeerde. Zo graag had ik het (weer) van mijn man gekregen maar hij is niet meer in staat mij dat te geven. Ik spreek over warmte, hartelijkheid, hartstocht, kameraadschap en verbondenheid. Nu ben ik alleen, heel bewust. Naar de kinderen toe vind ik dit gewoon het eerlijkst. Het doet ons allemaal vreselijk verdriet dat we geen gezin meer zijn, maar we weten allemaal waar we aan toe zijn. Klinkt voor sommigen hard en tegenstrijdig maar zowel mijn toekomstige ex-man en ik weten dat we samen alleen maar ongelukkiger en ontevredener zouden worden met alle gevolgen van dien.
Ik wil een scheiding niet prediken, maar hoe stel je je voor met deze situatie verder te gaan? Hoe zie je de toekomst, met hem, met je man, alleen? Denk goed na wat deze man voor je is, of beter gezegd vertegenwoordigt.
Praat met jezelf, wees eerlijk en reeel (moeilijk met hormonen, fero- of andere onen).
Sterkte en liefs,
Ook ik!
Ook ik (ot)
Beste ook ik,
ik heb veel aan je moeten denken.
t zou leuk zijn als je je nog eens meldt.
gr. S.B.
Bedankt ,ook ik
Bedankt voor je uitgebreide reactie, ik ook. Ja, het is moeilijk. We wonen bij elkaar voor de kinderen, hebben een huishouding en zijn samen ouders, maar er is tussen ons geen emotionele relatie meer. Logisch dat één van ons weer open staat voor andere relaties. En dat is dus gebeurd, alleen ik kan er weinig mee. Ik ga echt niet met de kids emigreren of zo. Waarom zou ik dat de kinderen aandoen? Ik denk dat het al genoeg is om te mailen en elkaar twee keer per jaar of zo te zien. Voor hem is dat ook prima. Ik wil ook niet dat hij alles gaat verlaten voor mij en waarom zou hij dat doen? Er zijn toch wel meer opties dan blijven of gaan? Maar misschien ben ik daar wel anders en opener in dan de meesten. Ik vind dat ik best een vriendschappelijke (en dat is het, ik heb het nergens over sex gehad) relatie met een andere man kan hebben en ik woon samen met de vader van mijn kinderen. ik zou er ook geen moeite meer mee hebben als mijn man een vriendin had.
En ik heb veel verdriet gehad, en nog dat onze relatie zo is gelopen, je verwacht toch iets anders.
En echt, ik heb er alles aan gedaan om te proberen weer iets van onze relatie te maken, dus ik voel me ook niet echt schuldig als ik iemand anders die ik leuk vind ontmoet. Het is nogal kort door de bocht, zoals sommigen reageren, dat het alleen voor de sex is of avontuur. Het is me gewoon overkomen en waarom zou ik het tegenhouden?
Ja doei hoor ich
Als jij zoals je hierboven schrijft echt een puur vriendschappelijke relatie met deze man wilt en 'm twee keer per jaar wilt zien hoef je daar toch geen draadje in 'relatieproblemen' voor te openen? Wie hou je nou voor de gek, ons of jezelf?
Oh ja
Bovendien schrijf je 'het is me gewoon overkomen'? Wat is je dan toch overkomen? Je schrijft eerder dat je niet eens verliefd op 'm bent, dan is je toch niks overkomen? 't Is een aardige man, hij heeft een leuke vrouw zeg je, je bent niet verliefd op 'm dus blijf gewoon van 'm af!!
Lees je eigen teksten eens door.
'help, ik ben dus verliefd geloof ik' schrijf je in je eerste posting. Je eigen woorden, lees zelf maar na. En nu wil je daar niets mee?
'Het is me gewoon overkomen en waarom zou ik het tegenhouden?'
Jij denkt dat je een gewone, onschuldige vriendschap met deze man kunt hebben terwijl je in ik weet niet hoeveel zinnen schrijft dat er meer is tussen jullie, wat je is overkomen, dat het wederzijds is, enz. Waarom zou je het tegenhouden? Omdat je jezelf, je man, de vrouw van die man en jullie wederzijdse kinderen voor de gek houdt. Sluit me bij Sax aan. Wake up! Je bent getrouwd, tot over je oren verliefd op een andere man die jou ook leuk vindt, niks gewone vriendschap. Dat kan gewoon niet op deze basis.
Nog even verder
Je zegt dat de kans klein is dat je iemand tegenkomt met wie je je zo verbonden voelt. Je komt nu veel te kort en staat dus open voor iemand die je meer geeft.
Af en toe tijd met elkaar doorbrengen klinkt niet verkeerd, maar het is onvermijdelijk dat je dan steeds meer gaat missen wat in je huidige relatie ontbreekt.
"Je huidige relatie beeindigen" is inderdaad makkelijk gezegd maar dat is het niet alleen natuurlijk. Je scheurt een gezin uit elkaar. En dat doe je niet zomaar omdat je last hebt van overtollige hormonen of alleen maar een arm om je heen mist.
Ik ben zelf heel blij dat ik mijn huwelijk niet beeindigd heb om mij bij mijn toenmalige Droomprins te voegen. Bij mij heeft mijn ziekte (kanker) ervoor gezorgd dat ik heel goed ben gaan nadenken wat goed is voor mij, mijn kinderen en ook mijn man. Samen hebben we uiteindelijk ingezien dat we niet in elkaar vinden wat we zoeken en dat we elkaar ieder zijn waarde moeten laten, zonder (nog meer) bitterheid of verwijten over en weer.
En het allerbelangrijkste, dat willen we onze kinderen ook meegeven. Ik ben nog steeds blij dat ik van hem kinderen heb want hij is een fantastische vader.
Pfoei Ich, ik ben blij dat ik niet in jouw schoenen sta. En ik vind het heel dapper dat je dit in de groep heb gegooid en open staat voor alle reacties. Je zal ze de kost moeten geven die dit allemaal stiekem doen.
Hoop dat je blijft posten.
Liefs,
Ook-ik!
