Moet ik boos zijn?
Recent is uitgekomen dat man flink de fout in is gegaan afgelopen jaren. Meerdere keren.
Ik ben verdrietig, gekwetst maar niet boos. Tenminste niet met servies smijten boos.
Man heeft hulp gezocht, krijgt therapie. Ik ga hem niet vergeven maar ik ben ook niet boos. Vanwege omstandigheden wonen we nu als ‘vrienden’ samen. En op zich werkt dit.
We gaan samen sporten, we gaan wandelen, samen de stad in maar slapen niet samen. En dit werkt voor nu. Maar mijn omgeving vind dit maar raar. Ik moet toch boos zijn. En nu vind ik mezelf raar.
Nu ben ik van mezelf uit geen haatdragend persoon, verspilde energie vind ik het maar toch twijfel ik aan mezelf
Lanza, hou op
... met die directieve betweterige stijl en bijbehorende adviezen waarmee je zowat elk draadje kleurt. Ga bij je perfecte husband op de bank zitten en verbaas je verder. Succes ermee.
Offtopic Marinade
Dan hier ook maar een reactie: wat een arrogante kakreactie om iemand zo aan te spreken.
Yep
Ik dacht, ik neem die vrijheid ook eens een keer.
niet boos maar bang
Ben je misschien bang dat je man weggaat als je boos wordt? En dat je dat per se niet wilt?
Lisbeth
Waar ben je, vrouwe? Ik heb je al lang niet meer gezien hier. Hoe gaat het met je?
