Narcisme en ontrouw
Hierboven loopt een discussie over narcisme en aanverwante zaken en in dit kader heb ik wat vragen.
Even kort: Ons huwelijk heeft al een aantal jaren flinke ups en downs en terugkijken heb ik voor mezelf vastgesteld dat we een serieus gelijkwaardigheidsprobleem hebben. Mijn aandeel hierin is - denk ik - onzekerheid, onduidelijkheid en alles voor de lieve vrede, kortom behoorlijke zelfverloochening.
Na een paar flinke crises ben ik eerst zelf in therapie gegaan. En na de laatste crisis, namelijk mijn verliefdheid op een andere man, zijn we in relatietherapie. Een goede stap (die therapie dan) wat mij betreft en het schept veel duidelijkheid.
In het hele proces (het knokken voor mijn authenticiteit) is mij door een aantal mensen onafhankelijk van elkaar gewezen op het gedrag van mijn man en dat dit narcistische trekken vertoont. Ik ben gaan zoeken op het www schrok van de herkenning maar ook van het besef dat narcisme iets is dat vrijwel niet te veranderen is. Het enige wat je er als partner mee kunt is blijven en ermee dealen of weggaan.
Op dit moment ben ik er niet klaar voor om weg te gaan. Dat betekent dat ik er mee moet dealen.
Wat ik me nu afvraag: ik ben heel vaak diep ongelukkig omdat ik zo ontzettend moet word van de strijd, van het gevoel dat het nooit goed genoeg is. Mijn relatie vreet energie. En helemaal na het uitkomen van mijn verliefdheid, vindt mijn man dat ik als het ware een aantal rechten heb verspeeld (het recht op privacy, dingen alleen doen, vriendschappen met mannen, aanwezigheid op sociale netwerken, etc).
Kan het zijn dat mijn ontrouw zijn narcisme juist triggert? Met andere woorden: moet ik nu juist nog harder gaan knokken voor mijn authenticiteit dan voorheen? Oftewel: ben ik nu 2 stappen vooruit en 4 stappen terug in het gelijkwaardigheidstraject als gevolg van het feit dat ik een narcist heb bedrogen. Ik weet dat een vertrouwensbreuk heel heftig is maar is dat bij een narcist nog heftiger, dat bedoel ik eigenlijk.
Misschien is dit een beetje een zweverig, conceptueel verhaal en ik wil mijn man ook niet als de slechterik afschilderen want ik wil (nu) niet scheiden. Maar als ik weet dat het mechanisme zo werkt bij iemand met narcistische trekken, dan kan ik er wat mee. Het liefst zonder mijn gevoel voor gelijkwaardigheid te verliezen.
Dus: wie heeft advies tips of inzichten?
Narcis
Beste Narcis,
Mijn moeder heeft narcistische trekken en ik weet uit ervaring dat welke fout je ook maakt (zelfs als je het verkeerde kado hebt gekocht) je dit jaren erna nog wordt kwalijk genomen. Wat je ook doet, het is nooit goed en je moet altijd "boete" doen. Er is voor de narcist geen gelijkwaardigheid. Hij staat in het middelpunt en jij hebt volgens zijn normen en waarden te leven. Als je dit niet doet, wordt je leven tot een hel gemaakt. Andere familieleden kunnen tegen je op worden gezet. Kijk eens op de site jijveilig.nl.
Dat helpt misschien...
Heel veel sterkte.
Krokus
Je weet het zelf wel
Ik kan er naast zitten, maar volgens mij heb jij deze zelfde vraag inmiddels in 20 varianten hier al gesteld. Je zult ook nu weer dezelfde antwoorden krijgen. Dit forum lost jouw probleem echt niet op. Probeer het nou toch eens uit jezelf te halen. Jij alleen kent het antwoord.
Une femme
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Eerste stap: jezelf niet verloochenen
Ik neem aan dat je het hier met vriendinnen ook over hebt? En dat die dan zeggen dat je echt niet zo´n slecht mens bent als dat hij je wil laten geloven?
Zelf heb ik ook zo'n soort partner als jouw man. Soms geef ik een beetje toe (hij heeft bijvoorbeeld het wachtwoord van mijn e-mail en voorlopig laat ik dat zo, ik heb tenslotte niets te verbergen) maar ik kan ook erg op mijn strepen staan als dat nodig is. Kort geleden heb ik eisen gesteld en ik ben benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen. Er is een kansje dat hij tot inkeer komt en dat alles toch nog goedkomt maar ik vrees dat het er uiteindelijk op uit zal draaien dat ik ga inzien dat er met deze man niets te beginnen valt en dat ik de relatie ga beëindigen. Voor jou is er nog hoop als je man inziet dat je vreemd bent gegaan omdat je relatie niet goed is en dat een nieuwe verliefdheid alleen voorkomen kan worden door die weer goed te krijgen. Wel zwaar hoor, enerzijds het dealen met een narcist en anderzijds het moeilijke proces om zijn vertrouwen weer te winnen. Ik leef met je mee en zal dit draadje blijven volgen.
Une femme
Deels heb je wel gelijk (alhoewel het minder dan 20 varianten waren volgens mij 
maar ik heb een hele belangrijke stap gezet. Althans, voor mij is het een belangrijke en inzichtgevende stap. Waar ik voorheen bleef hangen in geklaag en het "lijden" onder de uitzichtloosheid heb ik nu besloten dat ik het heft in eigen hand neem, binnen het gegeven van mijn huwelijk (en de keuze om daar vooralsnog te blijven).
Mijn vraag komt nu dus voort uit een keuze en de gevolgen van die keuze.
Het forum lost mijn problemen zeker niet op maar het biedt mij wel handvatten, inzichten en ervaringen. En daar kan ik wat mee (of niet). Maar het zet me aan het denken en het helpt me om iets van een perspectief en zelfreflectie helder te houden.
Leef alsof je alleen leeft
Wat jij nodig hebt is een manier om meer zelfvertrouwen te krijgen, zodat je voor jouw geestelijk welbevinden niet meer afhankelijk bent van zijn oordeel.
Je kiest ervoor om bij hem te blijven, dat is prima. Maar kies er ook voor om zijn goedkeuring ("Het is nooit goed genoeg")niet meer nodig te hebben, voor niks. Innerlijk, je hoeft het niet uit te dragen. Maak je losser van hem. Haal hem uit je hoofd. Zoek jezelf, je eigen waarden, je eigen oordeel, en vertrouw erop dat dat goed is. Doe alsof het je broer is, of de buurman. Vind jezelf.
Leef alsof je alleen voor jezelf leeft.
Ja, dat is een goede tip
Julie heeft gelijk, het doet me denken aan een vorige relatie met een negatief en jaloers type. Op een gegeven moment ging ik gewoon maar zoveel mogelijk mijn eigen gang. Hij bleef maar commentaar leveren en op een gegeven moment was ik het zat dat hij op zo'n manier mijn uitstapjes vergalde. Je gaat toch minder prettig bij een vriendin op bezoek als je eerst een tijd verbitterde opmerkingen moet aanhoren voordat je de weggaat. Na een aantal maanden of jaren heb ik de relatie verbroken omdat ik het gezeur zat was. Jaren later kam ik die man weer tegen en zei hij dat hij spijt had van zijn opstelling toentertijd. Berouw komt na de zonde, hopelijk is de vent van Ruziemaakster sneller van begrip.
Het valt me op
dat je alles zo analyseert, zo beredeneert. Je wilt argumenten om het zus of zo aan te pakken, verklaringen waarom het zus gegaan is of zo. Je zit, zoals ze dat zeggen, volgens mij heel erg in je hoofd.
Is het een idee om juist dat allemaal los te laten. Laat het maar gaan, zoals het precies zit en hoe het gekomen is en hoe je je nu moet opstellen en hoe het verder moet.
Ik denk (intuitie) dat mediteren heel erg goed voor jou zou zijn. Daarmee zoek je en vind je hopelijk jouw eigen unieke kern, een stukje dat alleen jij maar kent, waar niemand bij kan, waar al jouw kracht zit, jouw energie, jouw liefde, jouw mooiheid. En als je daar goed contact mee kunt maken, dan zal jou dat sterken gedurende de dagelijkse dingen.
Dan ben je, zoals Julie schreef, ook niet meer zo afhankelijk van hem. Maak je los van hem ,wat iets heel anders is dan scheiden of verkilling. Ga op eigen benen staan en word je mooiste zelf.
De gelijkwaardigheid waar jij naar streeft zal er alleen maar komen als jij hem minder, en jezelf meer waard zal gaan vinden.
Ga yoga doen of een meditatiecursus of iets anders wat je aanspreekt, laat het nadenken los.
Ik heb bewondering voor je!
Privacy
vreemdgaan is altijd zwaar voor de partner, of het nu een narcist is of niet, dat vraagt een hele inspanning dat te verwerken, enja, daar hoort bij dat de vreemdganger wat privacy inlevert om het vertrouwen terug te kunnen verdienen !!, Volgens mij zou een andere partner het ook niet zomaar pikken dat je vreemdgaat en als je eerlijk bent zal je dat zelf wel weten
Als je van mij strafvermindering voor vreemdgaan zou willen omdat je partner een narcist is, ben je bij mij op het verkeerde adres
Volgens mij
Volgens mij weet de man van narcis niet dat zij is vreemd gegaan. Hij denkt dat ze alleen verliefd is geweest, en zelfs dat leidde al bijna tot een scheiding. Die scheiding gaat er niet komen, althans de eerstkomende jaren nog niet, want op de een of andere manier zien beide partijen meer voor- dan nadelen van de relatie. Het is mij nog niet duidelijk wat die dan zijn, afgezien van de kinderen en de financiën.
Petra pakje
Grappig dat je de suggestie van yoga doet. Daar heb ik me de laatste tijd in verdiept omdat het me een goede manier leek om tot innerlijke rust te komen. Mediteren staat voor mijn gevoel een beetje te ver van me af maar yoga lijkt me zeker heel fijn.
Dank je!
Brun
Dat degene die een vertrouwensbreuk heeft veroorzaakt er extra hard voor moet werken om het vertrouwen weer terug te krijgen, vind ik heel redelijk en noodzakelijk.
Het gaat me niet om strafvermindering, het gaat me niet om goed of fout (alhoewel je daar bij vreemdgaan wel van kunt spreken) en het gaat me niet om goedkeuring van vreemdgaan. Het gaat mij om het begrijpen van het mechanisme van (vermeend) narcisme in dat verband, of dat heftiger is dan bij iemand zonder narcistische trekken. Ach, misschien is het helemaal geen relevante vraag. Ieder mens heeft recht op z'n reactie.
Overigens vind ik wel dat ik even moet zeggen dat ik nooit ben vreemdgegaan in de zin van sex met een ander. Maar wel in de zin van het delen van een vorm van intimiteit met een ander. Voor mij is het bedrog even groot, trouwens.
Narcissa
Hmmm, interessant je laatste zin, dat je zelfs nog je toegeeflijkheid of zorgzaamheid kan worden verweten. Maar in dit geval heeft de narcist nog gelijk ook want niemand moet zulk gedrag pikken.
Zelf ben ik door de verontschuldingsfase heen en stel voornamelijk nog eisen. Als hij niet in staat is dit of dat de doen of te verandere dan hoeft het van mij niet meer, ik merk ook dat ik helemaal geen zin meer in hem heb, de lust is ook helemaal weg. Ergens sluimert er nog een kern van liefde maar die is door alle problemen erg ondergesneeuwd.
Eerder in dit draadje merk ik op dat ik niets te verbergen heb (hij heeft het wachtwoord van mijn e-mail). Maar vorige maand heeft hij toch iets gevonden: een mailwisseling tussen een ex van 30 jaar geleden die me ooit had opgespoord met google. Daar is een platonische vriendschap uitgekomen, heel soms ondertekent hij met "ik houd van je" en dat is allang niet meer bedoeld om me te versieren, het is puur vriendschappelijk bedoeld, onze conversatie is schoon, er broeit niets. Ook heeft hij een mail van een wél bedenkelijke ex gevonden, eentje van voor zijn tijd, en ik kreeg de wind van voren omdat ik hem had gezegd dat ik alle mails van die meneer had weggegooid. Was er eentje vergeten, so what, aan de tekst kon hij wel zien dat het niet een hele speciale mail was die ik stiekem toch had bewaard. Alles is een doodzonde, lijkt het wel.
Narcissa, (ot)
Ik wil je even bedanken voor de duidelijke kijk in je (narcistische) gevoelens en gedachten. Mijn ex was naar alle waarschijnlijkheid een narcist. Ik heb op internet heel wat info gelezen maar dat waren vooral theoretische analyse's. Ik ben inmiddels ruim een jaar gescheiden maar heb het nog vaak moeilijk met wat er gebeurd is. Die relatie heeft me aardig verwond. Ik had graag met je willen mailen (als je dit ook wilde natuurlijk) maar krijg na al die tijd nog steeds niet duidelijk mijn gevoelens over het gebeurde op papier.
Hermione (die ik helaas al een tijdje niet gezien heb op het forum) heeft me destijds heel erg geholpen om het los te laten, iets waar ik haar nog steeds dankbaar voor ben. Misschien wil je een keer in het archief zoeken in deze rubriek op Paige en Speeldoos en mij laten weten wat je ervan vindt?
Narcis, aan jou wilde ik even laten weten dat ik je zoooo goed begrijp! Je vecht voor je authenticiteit maar mijn ervaring is juist dat dat nu juist zo kapot gemaakt wordt in zo'n relatie, met alle gevolgen van dien. Zijn gedrag vrat me op. Voor mij is het een hele worsteling geweest om hem los te laten, en nog. Hun grootste "talent" is bespelen en bewerken van je zwakke plekken en daardoor ben ik aardig mezelf kwijtgeraakt.
Het was de liefde van mijn leven en nog houdt ik van hem. Maar de prijs was te hoog, het was een bittere pil die ik met een hap appelmoes in moest nemen zoals Hemione toen zei. Narcis, ik wens je sterkte en voor wat het waard is, ik denk aan je! En Narcissa, nogmaals bedankt. Ik denk dat je er meer mensen mee helpt dan je denkt door je zo bloot te geven. Er wordt hier heel erg veel meegelezen, ik ben ook vnl een lezer maar wilde nu toch even reageren al zal het wel weer een warrig epistel geworden zijn.
Liefs, Paige
Paige
Aangezien men toch al met het draadje van vriendin op de loop is gegaan zet ik er geen o.t. bij. Hoe heb je jezelf weer hervonden? Waarin heeft hij je gekwetst? Zoals je waarschijnlijk wel al zult hebben gelezen heb ook ik een relatie met een narcist. Ook eerder heb ik relaties gehad met onzekere mannen die probeerden mij naar beneden te halen. Behalve bij mijn eerste grote liefde is dat niemand meer gelukt, ik onderzoek altijd of er misschien toch iets van waarheid in hun kritiek zit en kan dan soms zelfs even aan mezelf twijfelen maar echt raken kan niemand me. Als er geen schot in zit maak ik het op een gegeven moment dan maar uit, natuurlijk gaat dat gepaard met gevoelens van onzekerheid (heb ik er wel echt goed aan gedaan de relatie te verbreken, vind ik ooit wel weer een ander, enz.) maar mijn gevoel voor eigenwaarde is nooit aangetast, het enige dat ik mezelf dan verwijt is dat ik het veel eerder had moeten doen, zonde van de verloren tijd. Maar naast opluchting heb ik ook best last van weemoed, iemand missen, enz.
Slimme brunette,
Hij heeft me zo kunnen raken omdat ik al zo kwetsbaar en gevoelig was en al heel wat achter mijn kiezen had. Ik heb door o.a jarenlang misbruik altijd al een laag zelfbeeld gehad. It take's two to tango......het was gewoon een zieke relatie met 2 gekwetste zielen. Dat zei ik hem ook altijd, dat we dat samen niet zouden redden en hulp nodig hadden. Maar nee, ik was gek, aan hem mankeerde niks. Hij nam teveel vanuit zijn achtergrond en ik gaf teveel vanuit de mijne. Zocht het keer op keer bij mezelf. Daarom snap ik Narcis zo goed hoe ze worsteld in deze relatie rondom haar eigen zelf. In mijn hoofd en hart zijn nog de na weeen te voelen en ik krijg nog steeds mijn gedachten en emotie's niet goed verwoord. Ik reageer dan ook niet zoveel, maar wilde jullie laten weten dat ik hier veel aan heb en aan Narcis dat ik haar begrijp.
Liefs, Paige
O, please!
narcissa zegt:
"Ik ben het zo eens met Petra Pakje, ga je eigen leven leven, binnen je huwelijk. Probeer zijn gedrag te haten, zorg dat je er geen enkele waarde aan hecht, maak het af met kwinkslagen en grapjes, zorg dat hij zijn mond houdt, ga niet in discussie over onderwerpen die hij belangrijk vindt. Hij vindt ze alleen maar belangrijk omdat hij het van je kan winnen. Omdat er maar 1 ding belangrijk is, en dat is zichzelf."
Goeie genade, dit is toch alleen maar overleven wat je doet dan? Is dat het waard? Dit is toch geen gelijkwaardige relatie zo. Wat doet dat met je om zo te moeten leven tegen je natuur in?
Waag nou toch eens die sprong, Narcis, schakel hulptroepen in uit je naaste omgeving en ga!
Nog iets, dat 'vreemdgaan' van jou mag die naam niet hebben, echt niet. Ga nu niet slachtofferen! En laat je niet gek maken.
Narcis(sa)
ik begrijp je wel Narcissa. Ik bedoelde dan weer dat volgens mij niemand zo'n leven volhoudt. Je speelt dan dag en nacht een rol, maar zonder applaus. Slopend. Ik hoop echt dat Narcis hier uit komt en een ontspannen leven kan gaan leiden in vrijheid.
