Oudere man?

Och

15 jaar, dat valt toch wel mee? Ik ken veel stellen met een dergelijk leeftijdsverschil en zelf heb ik ook wel eens een relatie gehad met een oudere man. Je zult er ongetwijfeld wel eens iets van merken, al is het maar aan de vriendenkring, maar als het verder klikt is het toch prima?

Ik ga dit draadje volgen.

De redenering van Vic begrijp ik maar de relaties die ze noemt, zijn die van twintigers die ooit met een dertiger of begin veertiger in zee gingen of gaat het om recent ontstane stellen? Als 48-jarige denk ik meer dan vroeger over het volgende na: stel dat ik met een man van een jaar of 15 ouder in zee ga, dan is er in eerste instantie niets aan de hand maar hoe zou zo'n relatie er over 10 jaar uitzien? Volgens de statistieken is de kans groot dat ik dan nog heel vitaal ben (58) en dat mijn partner last heeft van allerlei ouderdomskwalen (73). Het heeft dus niet mijn voorkeur. Maar verliefd is verliefd en dan vallen dat soort overwegingen weg omdat je iedere minuut bij elkaar wilt zijn.

Een vriendin van me had ook een echtgenoot van een jaar of 12 ouder, onlangs overleden aan een hartaanval (hij was nog geen 65). De laatste jaren mopperde ze weleens dat hij echt een oude man was geworden, hij had diverse kwalen. Maar er bestaan ook kerngezonde tachtigers. Het blijft een gok.

Een kennis van me had een relatie met een man die een jaar of 30 ouder was, ze heeft hem zien sterven aan een ouderdomsziekte (ben vergeten wat het was, Parkinson of kanker geloof ik) en ik had niet de indruk dat ze er spijt van had dat ze ooit aan hem begonnen was.

Nou zijn lichamelijke defecten nog tot daaraan toe, wat me echt een ramp lijkt is je partner al binnen vijf jaar in dementie zien wegzakken.

Juist boven de veertig/vijftig

denk ik dat steeds duidelijker wordt wat zo'n leeftijdsverschil inhoudt. Er zullen genoeg stellen zijn waar het goed bij gaat, maar weet wel waar je aan begint.
Als jij 50 bent, mag hij met pensioen. Trek je het als hij dagelijks thuis zit terwijl jij nog vol in het leven staat? Als jij 55 jaar bent is hij een 'oude man' van 70.
Hoe sta je tegenover een relatie tussen een meisje van 16 met een vriend van 31? Dat zul je ongetwijfeld een te groot leefijdsverschil vinden. Je kunt stellen dat een meisje van 16 niet net zo volwassen is als een man van 31, maar wat wel vergelijkbaar is met jouw situatie, is dat hij in een andere levensfase is dan van het meisje (lees: van jou)
De interesses van jouw eventuele nieuwe vriend kunnen anders worden, passend bij een man die wat ouder wordt, waardoor jij het gevoel krijgt dat je tegengehouden wordt in wat jij nog allemaal nog wel kunt doen.

Ik heb een zus die met een oudere man getrouwd was. Aanvankelijk was die man fris en fruitig, niks was te dol, maar eenmaal richting de 60 zakte dat toch in en was mijn zus nog fris en fruitig, maar zwager een herfstige man.
Dus als je het allemaal erg serieus neemt zou ik wel alles goed overwegen.
Wat je ook kunt doen is gewoon genieten van het moment. Niet iedere man in je leven hoef te blijven tot de dood jullie scheidt tenslotte.

Sorry kaaskopje

Even los van de rest van je bericht vind ik de vergelijking met een meisje van 16 en een man van 31 eigenlijk een soort van ongepast of op zijn minst niet te vergelijken. Het verschil tussen een kind en een volwassene is niet te vergelijken met twee volwassenen die eventueel, mogelijkerwijs in een andere levensfase zijn....

In topic: ik zou het een kans geven en verder je gevoel onderzoeken. Natuurlijk zijn de kansen dat je ongelijk loopt in het ouder worden met bijbehorende problemen aanwezig, maar ja, dat zijn kansen, geen feiten. Je weet nooit wat je te wachten staat....
Maar ik ben geen ervaringsdeskundige dus misschien lekker makkelijk praten

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Heb ik ook

Ben zelf 45, heb 3/4 jaar een relatie met een man van 58. Dat gaat tot nu toe prima, hoewel ik me soms kan ergeren aan het verschil in energie. Zijn dag zit echt eerder vol dan de mijne, zijn week ook. Maar hij maakt dat op andere momenten meer dan goed gelukkig. Zo is hij niet meer zo druk bezig met zijn eigen carrière en ontwikkeling en is hij erg geïnteresseerd in de mijne. En als ik weer eens druk en dominant ben moet hij even lachen en is totaal niet onder de indruk, waar ik weer heel ontspannen van word. Geen idee of we bij elkaar gaan blijven maar nu gaat het in ieder geval prima!

Ach

Je kunt toch gewoon eens kijken hoe het zich ontwikkelt de komende tijd? Je hoeft niet gelijk te bedenken hoe het leven er over 10 jaar uit ziet. Ik kan me wel voorstellen dat je vooral leuke dingen samen doet maar verder ook gewoon je eigen leven leidt, dan komen er vast ook minder ergernissen als hij zich als 'oude man' gaat gedragen.

Gelukkig

Met mijn man scheel ik bijna 30 jaar. Dat vind ik ook extreem veel, maar vroeger (toen ik tiener was) had ik niet gedacht dat ik ooit zo gelukkig kon zijn in een relatie. We zijn nu 13 jaar samen, hebben kinderen (hij had al kinderen), hebben al veel meegemaakt samen en ondanks mijn sceptische aard denk ik dat wij altijd bij elkaar gaan blijven. We zijn enerzijds heel verschillend in karakter, anderzijds passen we erg goed bij elkaar en we kunnen echt overal over praten.
Verschil in energie is er alleen andersom (hij fietst wat af, doet veel in huis en met de kinderen, zeurt nooit). Hij werkt nog zo'n 3 dagen per week -volgend jaar met pensioen maar misschien nog hier en daar een beetje werk.
Het verschil in leeftijd wat je noemt vind ik dus 'niks'. Ik zie het probleem voor jou niet echt - op de levensverwachting na dan. En per persoon verschilt het natuurlijk nog enorm.
Voor mijn man is er wel angst dat hij dement zal worden omdat dat in zijn familie zit. Misschien zullen we iets meer reisjes plannen in plaats van extra sparen zoals ik met een jonge man zou doen. Maar voor tot nu toe ben ik erg gelukkig. Groeten, Egel

Egel

Dat is een goeie tip, niet gaan sudderen maar eruit halen wat erin zit voordat het te laat is. Misschien dat zo'n relatie in het begin wel meer spettert dan twee dertigers of veertigers die met elkaar in zee gaan. Op die herinneringen kun je dan teren als er bedaagdere tijden komen. Als de relatie dan nog steeds goed is en je was je van tevoren bewust van het vermoedelijke verloop van de relatie dan kun je de verminderde energie van je oudere partner vast veel beter aan.

Moeder

Mijn moeder had een stuk jongere man en die hadden er toen hij longkanker kreeg maar wat spijt van dat ze er niet eerder uitgehaald hadden wat erin zat. Dus dat geldt eigenlijk altijd. Aan de andere kant hebben wij nu zolang 'er uitgehaald' dat de kinderen van de meeste van onze leeftijdsgenoten de deur al uitgaan terwijl de mijne nog op smijn schoot zit 'mi mi' te roepen terwijl hij op het uitknopje van de laptop wijst. Hij zal wel bedoelen dat papa moet ophouden met computeren. Zal ik maar doen dan...

Ely

Ik heb die leeftijden expres zo neergezet om dat schrikeffect te laten zien. Bij twee volwassenen van, zeg eens, 30 en 45 jaar, zul je niet veel last hebben van irritatie, behalve dat de een misschien nog kinderen wil en de ander daar klaar mee is (zie mijn zus). Maar ná de 50/60 kan de leeftijd ongemerkt toch weer meetellen. Dan is 15 jaar opeens best veel.

19 jaar verschil

hoi even zo,
ik ben 36 en getrouwd met een man van 56. We hebben 2 kinderen samen, een jongen van 3 en een jongen van 1.
Ik vind de reacties hier nogal negatief, en dat begrijp ik wel, maar het hangt heel erg van de man zelf af. Die van mij ziet er jonger uit, doet heel veel voor en met de kinderen (hij gaat er snachts bv altijd uit terwijl ik er niet uit te timmeren ben). Ik merk eerlijk gezegd in de dagelijkse praktijk niets van dat hij ouder is. Natuurlijk, op een dag zal dit wel meer gaan spelen, maar laat je daar je geluk van afhangen? Ik niet!

Ik ook

Ik ben net zo positief als jij, sh.sheldon! Maar ik had dan ook een enthousiast verhaal geschreven. Met een lieve reactie trouwens, maar niet van Evenzo, zou zij nog iets laten weten? Groeten Egel