Relaties Relaties

Relaties

roosje

roosje

21-09-2008 om 19:24

Over-enthousiaste opa


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Clara

Clara

23-09-2008 om 10:34

Toch....

Maar toch maakte ik laatst ook zelf iets mee met mijn schoonmoeder die op bezoek was (ze woont ver weg) en mijn kinderen die maar even flink verwende. Op een dag was ze met ze gaan wandelen, vlak voor het eten en toen ze thuiskwamen om te eten, bleek dat ze al een groot bord patat hadden gekregen van oma. Het eten kregen ze dus niet op. Nu hoeven ze niet altijd hun bord leeg te eten en ben ik ook niet zo dat ik patat vreselijk ongezond vind, maar ik vond dit echt een actie die weinig respect toonde voor mij! Dat was eigenlijk wat ik zo vervelend vond. Mijn kinderen zeiden later dat ze ook al aan oma hadden aangegeven (ze zijn wat ouder dan het kind van roosje) dat ze bang waren dat ze nu hun eten niet meer zouden lusten en dat had oma onder tafel geveegd met een "dat geeft niet hoor". Het ging mij dus niet om mijn opvoeding van de kinderen en haar versie, maar een soort van respectloos gedrag naar mij toe. Verder mogen ze heus wel verwend worden.
Dus wat ik eigenlijk wil zeggen (he he) is dat ik sommige dingen nu toch wel kan begrijpen nu ik zelf iets dergelijks heb meegemaakt.

Clara

Tihama

Tihama

23-09-2008 om 11:44

Winnen

Limi schreef:
"Andere mensen hanteren geen regels om 'het van jou te winnen'. De buurvrouw zet geen snoepjes op tafel en spoort jouw kind aan om ervan te eten zodat jouw kind haar een leuke buurvrouw vindt, ook nadat jij gezegd hebt liever niet. Het probleem met sommige grootouders is dat zij dat echter WEL om die reden doen. Dat verschil ontgaat sommige mensen hier geloof ik. "

Mij niet, hoor. Daarom noemde ik dat als éen van de mogelijke argumenten. Als je het beschouwt als een machtsstrijd, tussen jezelf en je (schoon-)ouders, dan moet je een andere invalshoek kiezen. Pure machtstrijd kent namelijk per definitie alleen verliezers.

Tihama

roosje

roosje

23-09-2008 om 13:27

???? harmke

als je je zo ontzettend ergert, lees het dan niet! Zo kun je je ook niet meer ergeren en scheelt het je weer een hoop negatieve energie.

Onzuivere discussie

Volgens mij worden er nu allemaal zaken bijgehaald die de discussie een beetje vertroebelen, maar goed.
Afgaande op de voorbeelden die roosje in deze discussie noemt, vind ik dat zij gelijk heeft. Grootvader walst over alles en iedereen heen. Uit goede bedoelingen, uit enthousiasme, uit adhd... van mij mag je zijn hele doopceel erbij halen. Maar het feit blijft dat hij over grenzen gaat. Op een bijzonder onvolwassen wijze.
Mij lijkt het een man die door zijn omgeving erg weinig tot de orde geroepen is.
n@nny

Vraagje

De dames die hier zeggen van opa en oma moeten kunnen verwennen, wat maakt dat snoep etc nou uit... zijn jullie over de jaren wijs geworden of waren jullie met je 1e kind ook zal zo tolerant?

Ik moet eerlijk toegeven dat ik (nog) onder de categorie "controlfreak" val, maar kan me voorstellen dat je bij een 2e wat losser bent (qua snoep etc.)

Petal

Je vraagt of we door de jaren wijs zijn geworden of dat we van begin af aan al tolerant waren.
Beiden denk ik. Elk weldenkende volwassen weet dat de eerste maanden van de baby er alleen melk gedronken wordt en daarna langzaamaan opgebouwd met broodkorsten ed. Daar deden de andere ook nooit "raar" mee.
Pas toen ze groter werd gingen mensen makkelijker met het kind om. En ja, dan was er regelmatig iets dat ze niet mocht hebben of niet mocht doen. Elke keer als er dan zoiets was vroeg ik mezelf af of het niet levensbedreigend voor haar was. Zo niet. Waarom moest ik dan moeilijk doen? Zolang ze maar weten dat het thuis niet gebeurd. Voorbeeld. Net zo onschuldig als een slushpuppy. Hier op het winkelcentrum staan 3 van die speelapparaten waar min. 50 cent in gedaan moet worden zodat ze gaan bewegen. Onze kinderen mochten hier niet in. Ja, ze mochten er wel in maar kregen er geen geld voor (onze centjes pasten er niet in Van opa's en oma's kregen de meiden wel altijd geld voor zo'n apparaat.
In eerste instantie dacht ik toen. Dat mogen ze niet doen. Maar vlak daarna vroeg ik me gelijk weer af. Waarom moet ik daar dan moeilijk over doen? Ze worden er niet ziek van, het is niet gevaarlijk en ze weten dat het een extra'tje is. Bij ons was het de keer erna weer net zo goed nee. Zolang je zelf concquent ben is het voor de kinderen een extra'tje en daar worden ze alleen maar vrolijk van. En de opa's en oma's ook, want zij kunnen op deze manier ook een band opbouwen met hun kleinkinderen. Laat ze (opa en oma) toch genieten van hun onschuldige verwennerijtjes. Juist door die kleine dingen (snoepje, slushpuppy, eerder van tafel samen met opa) zien kinderen hun opa/oma als bondgenoot. Een volwassen iemand waar ze ook naar toe kunnen gaan wanneer ze (in de toekomst) ergens anders dan thuis geborgenheid zoeken.

Antwoord op vragen

ik sluit me bij pisa aan. en zo controlfreak als een aantal hier ben ik al nooit geweest, ik denk dat ik 'realistischer' ben.in een aantal zaken kan je wel je eigen 'wensen' doorvoeren (ik denk daarbij aan k.d.v. en de bakker en slager) maar daarbij moet je ook weer niet 'overdrijven'. 't moet geen eeuwig terugkerend punt van discussie worden met jan en alleman, dat red je toch niet en naarmate ze ouder worden verlies je alleen maar méér controle.
om het als een win-situatie met grootouders te zien lijkt me al hélemaal overdreven.....grootouders hebben nu eenmaal niet veel te 'winnen' tenslotte zijn mijn kinderen er alleen maar als ik ze breng...(of mijn man) ze hebben dus al zowiezo een 'ondergeschikte/afhankelijke' positie ten opzichte van mij en mijn man. een grootouder die zich op overdreven wijze op mijn kind stort (om wat voor reden dan ook) zó dat het echt niet gezond meer is zou ik om zo'n reden enigzins uit de buurt houden.(er b.v. 1 keer in de 2 weken heen i.p.v. elke week...ik noem maar wat). maar om er elke keer een twistpunt van te maken daar pas ik voor. dan die ene keer in de 2 weken maar wel en voor de rest niet. dan is het ook in evenwicht. maar ik lees nergens dat roosjes schoonvader zich b.v. opdringt door elke dag langs te komen en een ijsje voor z'n kleinkind te kopen.
de positie van een opa/oma vergelijken met de buurvrouw vindt ik ook compleet scheef. een opa/oma zien het meestal als hun 'voornaamste taak' om hun kleinkinderen te verwennen. gewoon typisch nederlandse folklore, cultuur. opa's oma's doen dit echt niet om de ouders te pesten of hun gezag te ondermijn of te 'winnen', maar gewoon omdat ze dat als 'hun' functie in de familieverbanden zien. dat dat soms 'lastig' is omdat dat bepaalde doelen van jouw ondermijnt zie ik ook wel in, maar echt extreme dingen kun je best zeggen en dan aangeven dat je dat liever niet hebt en of ze 't op een andere manier kunnen proberen (b.v. i.p.v. patat eten vlak voor het eten ze een keertje meenemen rond etenstijd en als jij het weet zodat je erop rekent, kunnen jij en je man lekker uit eten b.v.) zolang je dat netjes en vriendelijk doet zullen vrijwel alle opa's en oma's je suggestie waarschijnlijk wel aanvaarden. ze verwennen ze net zo hard, alleen op een andere tijd. opa en oma tevreden, jij tevreden. en ja, verwennen gebeurt vaakin matriële zaken (kado's) in lekkere zaken (snoep e.d.) en in teveel (of overdreven) aandacht. eigenlijk alles waar té voor staat en waar de doorsnee ouder dus niet achter staat. het blijft dus altijd schipperen en compromieën sluiten. maar eigenlijk vindt ik die 'taak' van grootouders ook een prachtige taak. een folklore die in stand moet worden gehouden. het heeft wel zeker ook een nut en functie (zie hiervoor pisa 's stukje) die ook erg belangrijk is.

ik zie dan ook niks in opa's en oma's die een opvoedtaak moeten hebben doordat ze oppassen. dat vindt ik gewoonweg jammer van die eigenlijke functie van hun rol.ja of het moeten toevallige hap-snap oppasuren zijn. dan kan die rol+het opassen heel goed samen gaan.

wat ook onderdeel van mijn realistische 'kijk' is.....hoeveel tijd (in procenten) is je kind nu eigenlijk bij die opa en oma?? en hoeveel tijd zijn jij en je man in control? reken dat is uit......in uren van de week en dan naar procenten. wedden dat je niet eens aan 1% komt? dus 99% van de tijd heb jij de controle....gun ze die 1% toch....is het dan zó belangrijk om voor die ene% ook nog te 'winnen' ??? zou dat zo'n desatreuze invloed hebben op je kind?
en bereid je maar vast voor.....zodra je kind leerplichtig is neemt de school héél wat procenten van je over, waar je vrij weinig op hebt in te brengen of het moet om medische redenen ofzo zijn.
dus als je als ouder van een 3-jarige nog niet eens die 1% controleverlies aan kan, hoe moet dat dan in hemelsnaam straks als 't kind naar school gaat?
hoog tijd om wakker te worden dus......en realistischer te worden.

en verder zal het een zorg zijn of roosje voor de 100ste keer hier post met hetzelfde of dat het de 100ste persoon is die met hetzelfde post. maar dat laatste lijkt me onwaarschijnlijk gezien het aantal ouders die vinden dat ze groot gelijk heeft.
groeten albana

roosje

roosje

23-09-2008 om 17:59

Grens

Ik zie mijzelf niet als een controlefreak. Als ik mijn dochtertje naar de psz breng, dan gelden daar de regels; heb ook nooit problemen daarmee gehad.

Ik zie het zo: als wie dan ook mij zowat opzij schuift om zich letterlijk en figuuurlijk te bemoeien met mijn kind waar ik als ouder op dat moment even mee bezig ben, dan wordt ik boos.

Vergelijk het maar met Opa die ineens mijn dochterje tijdens het voeden uit mijn armen rukt, omdat hij vind dat hij haar de fles moet geven. Niets even vragen, hij doet het gewoon. Dat moet ik dan goedvinden? Ben ik dan een controlefreak? Ik denk dat iedere moeder op zo'n moment nijdig wordt. Hij kan het ook gewoon even vragen!

Zo duwde hij me ook een keer letterlijk opzij om de kinderwagen over te nemen onder het mom van: "Zo, nu wil Opa ff rijden". Hij kan toch ook even vragen of hij even mag rijden met de wagen? Ik werd nu gewoon opzij geduwd! Het gaat bij hem allemaal zo heftig!

Jade

Jade

23-09-2008 om 19:27

Nouhou, volkomen normaal gedrag van opa.......niet helemaal......het lijkt wel een groot mokkend kind af en toe.....

Jade

Jade

23-09-2008 om 19:32

Roosje,

hij walst over je heen, dat blijkt uit de voorbeelden die je noemt. Het feit dat jouw schoonmoeder zich schaamt voor zijn gedrag zegt ook wel wat.....

Als je er niet bij bent mag je hopen dat ze iets van jullie regels aan zullen gaan trekken (bijv. niet voor het eten nog volstoppen met snoep of zo), maar ach, dan zie je het nog wel door de vingers.

Maar als je er als ouder bij zit en hij doet zijn eigen zin en luistert niet naar jullie dan vind ik dat niet respectvol naar jullie toe (en jouw laatste posting is helemaal "schrikbarend" over hoe hij over jouw heenwalst)

dc

dc

23-09-2008 om 20:56

Petal

"De dames die hier zeggen van opa en oma moeten kunnen verwennen, wat maakt dat snoep etc nou uit... zijn jullie over de jaren wijs geworden of waren jullie met je 1e kind ook zal zo tolerant?"

Ja, met de eerste ben ik ook al zo tolerant. Altijd al geweest. Maar ik zie een kind als een individu, die recht heeft op relaties met anderen, niet als mijn eigendom

roosje

roosje

24-09-2008 om 07:05

Harmke

Daar ben ik het met je eens. Je hoeft ook niet alles perse onder controle te houden onder het mom van regels zijn regels. Dat zeg ik ook helemaal niet en dat heb je mij ook nooit horen zeggen.

De opmerking: "wacht maar tot je kind naar school gaat", vind ik in dit opzicht erg raar. Natuurlijk gelden daar regels, want anders zou het een chaos worden. Dit heeft echter niets te maken met het "lompe" gedrag van mijn schoonvader. Ik vind dit dus een beetje rare vergelijking.

Er zijn gewoon bepaalde dingen waarvan wij vinden dat die even van tevoren aan ons gevraagd kunnen worden zonder dat er botweg over ons heen gelopen wordt. Ik denk dat niemand daarvan gediend is. Maar zoals ik lees, schijnen anderen het heel normaal te vinden en moeten ze zich maar aanpassen aan die betreffende persoon. Ik ben eerlijk gezegd nog nooit zo iemand tegengekomen hoor.

Schetsen

maar roosje..........nu schets je toch hele andere voorbeelden dan je in alle voorgaande stukjes deed! al die andere voorbeelden die jij toch dramatisch noemde dat waren 'voorvallen' waarbij opa jouw regels wilde overtreden. en nu kom je opeens met het verhaal dat opa je kind uit je armen rukt en je wegduwt bij de kinderwagen. dát vindt ik heel andere orde....en niet vergelijkbaar. waarom heb je dat niet eerder gezegd? wegduwen/wegrukken vindt ik te ver gaan. en zoals ik al eerder zei kom je dan een heel eind door het gewoon 'netjes' te zeggen. bied 'm desnoods een alternatief...."wacht even, ik geef je haar zó..." en geef 'm een duw terug of draai van hem weg. zoiets.

en dat controlfreak was omdat een aantal anderen (die begrip hadden voor jouw) zichzelf wel een beetje een controlfreak vonden.
wat betreft de basisschool...ik denk wel dat er dan e.a. veranderd. zoals hierboven al aangegeven.....je kind is een individu en zal steeds meer z'n eigen gang gaan. vertelt jouw niet alles meer en je weet lang niet alles meer, alleen de globale lijnen. ook daarom al heb je gewoon minder invloed op je kind. op het k.d.v. heb je nog leidsters die je zo'n beetje elk wissewasje van die dag kunnen vertellen.en overlegt over vele zaken met je als ouder zijnde. een leerkracht van een kleuterklas doet dat misschien de eerste dagen (ter geruststelling) maar al snel zal dat minder tot niets worden. en dan zit je kind daar en je hebt geen flauw idee wat er de dag door allemaal gebeurd of gebeurd is. was het leuk? o,ja heel leuk. wat heb je gedaan? nou van alles. was de juf aardig? ja, best lief. einde verhaal. opeens hebben ze vriendjes/vriendinnetjes met héle andere gezinnen/achtergronden dan jouw voorkeur hebben en ze vinden het er geweldig! ze willen ook op karate net als hun beste vriendje en zeggen woorden die je helemaal niet wil horen.
zó gaat dat ongeveer........
groeten albana

Jade

Jade

24-09-2008 om 08:52

Hmmm......

Roosje: "Er zijn gewoon bepaalde dingen waarvan wij vinden dat die even van tevoren aan ons gevraagd kunnen worden zonder dat er botweg over ons heen gelopen wordt. Ik denk dat niemand daarvan gediend is."

Dat klopt, ook ik ben daar niet van gediend. Opa´s en oma´s horen te verwennen (, maar walsen over andermans grens is geen verwennen, dat is geen respect tonen voor een ander.

En wat dat in Godsnaam met "Roosje wil niet loslaten" (wat ik een paar keer lees) te maken heeft geen idee......

niet roosje

niet roosje

24-09-2008 om 09:01

Respect voor principes van anderen

Albana,

je bent wel heel erg bang dat iemand je verandert, en bent duidelijk niet genegen om ook maar een halve stap opzij te gaan (stel dat ik een bak met 'lekkers' zou verplaatsen) om aan een ander z'n principe te gemoet te komen.

Mijn principe is dat ik mijn kinderen niet, of in iedergeval zo min mogelijk, aan suiker en kleurstoffen bloot wil stellen. Waarbij ik al aangeeft dat ik me realiseer dat ik dat niet altijd onder controle heb of kan houden.

Maar stel nu dat je bezoek krijgt die hun kinderen uit principe vegetarisch opvoed. Word je dan ook zo geirriteerd omdat ze zeggen dat de kinderen de plakjes worst, en de stokbroodjes met filet americain niet mogen hebben?

Mijn kinderen kunnen prima omgaan met verschillen. Jantje mag het de soepstengel niet (omdat hij niet tegen gluten kan), pietje mag geen aardbeien (want daar is hij allergisch voor) en marietje mag dat snoepje niet (want daar zit suiker in). Ik neem aan dat als jou kinderen wel met de eerste twee situaties om kunnen gaan ze de derde ook wel aan kunnen.

Tihama

Tihama

24-09-2008 om 10:10

Roosje

Wat me opvalt is dat je de voorbeelden in deze volgorde opvoert.
Als je begonnen was met opa die het kind uit je handen rukt, dan zou ik gezegd hebben: keihard aanpakken. Dat getuigt van geen enkel respect voor een ander.

Ik vraag me af waarom je begon met (in mijn optiek) hele lichte voorbeelden en je pas gaandeweg met deze voorbeelden komt?

Tihama

Nee hoor en respect

ik ben niet 'bang' om te veranderen, ik denk ook dat anderen wel met héél goede argumenten moeten komen wil ik veranderen en die heb ik tot nu toe niet gelezen.

en ik heb al eerder gezegd, als er goede redenen zijn wil ik best 'rekening' houden met. maar omdat ik dat wil of omdat dat mijn overtuiging is daar moet je zelf maar voor zorgen en als dat moeilijk is dan eet je maar niks of let je zelf maar op je kind. alternatieven bied ik ook niet. een medische reden is voor mij een goede reden. een overtuiging is prima, mits je zelf ervoor zorgt. dat zelf zorgen betekend dus dat je zélf altenatieven bied en mij er niet mee belast. het zou voor mij ook nog anders zijn als 'iemand' die overtuiging uit religieuze overwegingen heeft...dan wil ik best even vertellen wat wél en niet mag. maar dat wil niet zeggen dat ik dan dus maar álles wat 'verboden' is op dat moment weg ga zetten. en wat ook een stuk helpt is dat kinderen uit zichzelf die overtuiging hebben. een 'omdat mijn ouders dat willen' of omdat mijn ouders dat goedvinden kan bij mij op minder rekenen dan een tiener die overtuigd vegetarisch is en netjes vraagt of ik daar rekening mee wil houden omdat ze vandaag mee eet.
en dan nog serveer ik de overigen dan gewoon het vlees dat ik in gedachten had en dan kan het bezoek de rest meeeten en dan maar geen vlees. uit de sla laat ik dan de hamblokjes wel even achterwege en doe er kaas in. voor medische redenen bied ik altijd alternatieven (als ik het weet) of het nu gluten of suiker is dat maakt niet uit. ik zal zulke mensen/kinderen ook altijd 'helpen' om eventueel te onderscheiden wat wat is.

als ouders gewoon geen suiker willen voor hun kind omdat ze dat niet 'goed' vinden moeten ze de consequenties maar aanvaarden en er ook zelf voor zorgen dat dat in orde komt. ik heb daar geen boodschap aan. als ouders willen dat hun kind alleen maar cola drinkt heb ik daar ook geen boodschap aan. ze kunnen wel zoveel willen....ik ben daar gek. net zo als ik geen boodschap heb aan kinderen die amper wat lusten. lust je het niet? nou dan eet je toch niks? lust je alleen cola? nou jammer, want dat heb ik niet. dus drink je maar water. in het lijntje over verjaardagen schreef iemand ook dat ie voor het bezoek dat en dat gemaakt had, en voor de kinderen van vriendin nog appart kip-nuggets, omdat die anders niks lusten. nou aan dat soort dingen begin ik gewoonweg niet. ik heb er geen zin in. en als jij er wel zin in hebt zorg je er zelf maar voor.....

als dat respect moet zijn. ik zie het eerder andersom. waar is het respect voor diegene waar je op bezoek komt? om maar meteen met een eisenpakket met de deur in huis te komen vallen? ik wil wel komen, maar...........het bakje met de snoepjes moet weg, die glazen ranja ook en denk erom: "eerst vragen voordat je mijn kind aanraakt, of wat geeft, of....!" pffff gezellig hoor, zulke visite.
groeten albana

niet roosje

niet roosje

24-09-2008 om 20:28

Dan zijn we het dus eens!

Jij schrijft

"daar moet je zelf maar voor zorgen en als dat moeilijk is dan eet je maar niks of let je zelf maar op je kind"

Lijkt namelijk heel erg op mijn eerdere posting waarin ik schreef

"Als ik of mijn kinderen bij jou langs komen zal ik dus of beslissen om iets alternatiefs voor ze mee te geven of besluiten dat ze die dag wel iets mogen"

Ik zal dus absoluut niet met een 'eisenpakket' binnen komen. Je hebt mij niet horen roepen dat jij op mijn kind moet letten dat je iets bijzonders in huis moet halen of dat er van alles en nogwat van tafel moet.

Als ik kom doen we gezellig mee, hoogstens laten we wat hapjes of drankjes staan.

roosje

roosje

25-09-2008 om 08:11

Begrijpen

Ik begrijp je heel goed. Het verschil met de basisschool is dat mijn man en ik er dan niet naast zitten. Daar gelden de regels van die school waar mijn dochtertje zich aan heeft te houden. Daar heb ik helemaal geen problemen mee.
Als ik mijn dochtertje naar mijn schoonouders breng en dan wegga, dan vind ik het helemaal niet erg dat zij verwend wordt. Er zullen dan best dingen zijn die ik anders zou doen, maar zij hebben op dat moment de zorg voor hun kleindochter en dat vind ik geen probleem.

Zo kwam ik er ook achter dat mijn ouders onze dochter de hele dag hadden laten snoepen en dat ze geen boterhammetje op had. Ik zou dat dus anders gedaan hebben, maar ach....ze heeft een super leuke dag gehad en het kan verder geen kwaad. Als ik op zo'n moment continu de controle over mijn kind had willen hebben, dan had ik er de hele dag naast moeten zitten.

Het probleem is juist dat mijn schoonvader zijn wil doorzet waar wij als ouders letterlijk bijzitten en duidelijk aangeven dat wij dat echt niet willen. Ik voel me op zo'n moment echt uitgedaagd. Noem het over-enthousiasme; een ander noemt het zelfs pesten. Ik krijg gewoon het gevoel alsof ik door hem gewoon niet gerespecteerd wordt.

Tihama

Tihama

25-09-2008 om 10:44

Vraag

Hallo Roosje,

Ik herhaal mijn vraag. Waarom noem je de zware voorbeelden pas nadat je geen gelijk krijgt op de lichte voorbeelden?
Ik zou het veel belangrijker vinden om te horen hoe ik met de zware problemen om moet gaan dan met de lichte.

Dus waarom kom je daar pas mee nadat je van een aantal mensen nuanceringen krijgt?

Tihama

blom

blom

25-09-2008 om 11:07

Ben er natuurlijk niet bij

Maar moet zeggen dat mij ook regelmatig een kind uit mijn handen is weggerukt. En dan denk ik vooral door mijn moeder. En hoewel ik het uitermate vervelend vond, deed mijn moeder dat zeker niet om mij te overrulen. Mijn moeder is erg onzeker en erg onhandig, en pakt die dingen in haar enthousiasme van het moment zeer bot aan. Blijft staan dat ik het vreselijk vond en ook wel naar manieren heb gezocht om eea te voorkomen. (op juiste moment wegduiken etc) Zo´n botte schoonvader moet heel stevig aangepakt worden denk ik, mijn moeder had ik daar alleen maar onzekerder mee gemaakt en dus erger. Ik zou het wel met humor proberen, en juist proberen de band tussen jullie te verstevigen want anders wordt het alleen maar slechter denk ik.
En loslaten, loslaten loslaten idd. Vind ik zelf erg moeilijk. Maar ik deel ook heel diep de overtuiging dat mijn kind ´niet van mij is´. Mijn kinderen zijn dol op alle grootouders hier en vice versa. Voor mij het allerbelangrijkste. Wie ben ik om me daarin te mengen. Ben slechts moeder!!(mits bepaalde grenzen uiteraard, maar die liggen bij mij iid bij bepaald gevaar oid, of zoals ik nu weer gemerkt heb dat mijn kinderen stukken van het journaal hebben meegekregen bij grootouders terwijl ik dat absoluut niet wil, vind ze echt te jong, moet dus gaan praten)

Hillary

Hillary

25-09-2008 om 11:45

Mijn opa

Mijn opa deed dat ook, echt kind uit de handen rukken. Ach hij was al 80 toen oudste werd geboren en hij overleed op zijn 83e. Ik werd er altijd wel wat zenuwachtig van. Hij was een oude man met Parkinson en ik wilde gewoon rustig binnenkomen, jasje uit trekken en dan bij 1 van de opa's en oma's op schoot zetten (had er toen nog 3, allemaal in de 80) als ik bij mijn ouders op een verjaardag kwam. Maar deze opa stond op en vloog als een gek door de kamer en rukte kind uit mijn armen, met jasje en al nog aan.
Soms lijkt het wel of bij oudere mensen normen en waarden enigszins vervagen, hij deed echt raar, maar had het niet door. Hij was bijvoorbeeld de laatste jaren stikjaloers op mijn andere opa en oma, denk dat hij daarom ook als een gek door de kamer raasde als wij aankwamen, zodat hij de eerste was. Toen ik rond belde om de geboorte van mijn dochter aan te kondigen (1,5 jaar nou oudste) vroeg hij ook wie eerder waren gebeld, hij of mijn andere opa en oma.
Kinderen zijn nu 9 en 10, dus kan me niet meer zo goed herinneren hoe ik toen reageerde, volgens mij was ik te zeer overvallen en stond met de mond vol tanden. Volgende keren gewoon, onder het motto ach die oude man weet niet beter, eerst even een tijdje in de gang gebleven en daar jasje uit gedaan enzo en kind aan mijn moeder gegeven, die daar wat beter mee om kon gaan. Die kreeg anders de baby ook niet eens in handen, terwijl die de kinderen ook niet veel vaker zag (wonen 200 km uit elkaar). En bij haar werd de baby gek genoeg ook niet uit de handen gerukt.

Harmke

Roosjes noemt twee maal in het eerste bericht dat opa haar driejarige dochter zonder meer oppakt (halen van een ijsje en opstaan van de tafel). Ik begrijp niet goed waarom het oppakken van de grond (bij een driejarige) veel ernstiger is dan het oppakken (van een baby) uit iemands armen.
Waarom is dit zo'n verschil voor je en wat maakt het tweede incident zoveel erger??
n@nny

roosje

roosje

25-09-2008 om 14:26

N@nny en blom

n@nny: Mijn dochtertje zat niet op de grond. We zaten allemaal net aan tafel te eten met familie en vrienden incl. de kindjes toen mijn dochtertje na 3 patatjes ineens van tafel wilde springen om vervolgens haar eigen gang te gaan. Ik wil haar juist aanleren om netjes te wachten totdat de anderen ook klaar zijn met eten; gewoon opvoeding dus.

Blom: Mijn schoonvader is iemand die que krakter wel te vergelijken is met jou moeder. Het is verder geen slechte vent hoor, alleen soms erg bot en onnadenkend in zijn handelen.

waarom ik deze incidenten nu pas noem? Zoals ik hem ken, zijn ze niet perse erger dan de andere. Hij doet niet alleen zo raar met ons kind, maar ook met andere kinderen. Hij vindt iets leuk op een bepaald moment en dat wordt direct in de praktijk gebracht; ongeacht wat mama of papa ervan vindt. Hij deed zoiets ook met het dochtertje van mijn schoonzus (vrouw van mijn broer) die daar dus op zijn zachtst gezegd "not amused" door was.

Schoondochter

Schoondochter

25-09-2008 om 14:31

Toon en muziek

Volgens mij gaat het er in deze hele discussie vooral over dat het de toon is die de muziek maakt. Het klinkt alsof bijna iedereen wel vindt dat opa's en oma's kinderen mogen verwennen, maar dat de een daar andere grenzen bij heeft dan de ander. Belangrijk wordt volgens mij ook gevonden de manier waarop het gebeurt. Als ouders het gevoel hebben dat ze bij Opa en Oma hun grenzen al aardig opschuiven, maar dat er vervolgens mijlenver overheen gegaan wordt, dan roept dat irritatie en verzet op. En uiteindelijk vind ik ook dat de ouders het laatste woord hebben als ze er bij zijn. Daarnaast lijkt het mij belangrijk dat je als ouders het gevoel hebt dat Opa en Oma niet vooral hun eigen belang en hun eigen behoefte dienen, maar kijken naar wat de kinderen echt leuk vinden. Dat overrulende gedrag en dat volstoppen met snoep sluit vaak meer aan bij hun eigen behoefte dan die van het kleinkind is mijn ervaring.

Ik herken trouwens wel veel in de frustraties ten opzichte van 'opdringerige' (schoon)ouders. In onze situatie is er ook een oma die stilzwijgend vindt dat ze recht heeft op bepaalde dingen: oppasoma zijn, bepalen welke kleur een wieg moet hebben als er een nieuw kleinkind in komt, (klein)kinderen die iedere week op zondag komen, kinderen van boven tot onder volstoppen met snoep.
Wij hebben vanaf het begin gekozen ons eigen plan te trekken. Familiewieg: graag, maar niet op de manier die Oma voor ogen had, die vonden we namelijk afschuwelijk; mag het niet op onze manier, dan maar niet (overigens was onze manier niet extreem en lag er het aanbod bij de wieg weer af te leveren op de manier die de volgende wilde). Verder: Oma moest vooral oma worden (en dus ook wel kunnen verwennen) en niet opvoeden, dus kinderen gingen naar kdv. Oma's commentaar tegen anderen was: ik mag nooit oppassen. Was niet zo, want in het begin vroegen we haar regelmatig. Maar ze deed dingen die we echt niet wilden (kind zonder stoeltje op schoot in de auto mee), dus toen maar weer een tijd niet. Snoepen is het volgende verhaal. Een van onze kinderen heeft aanleg om dik te worden. Die mag bij Oma natuurlijk best iets meer dan normaal thuis, maar Oma houdt niet op: de laatste hap taart nog in de mond, de weg naar de smarties, paaseitjes, koekjes of wat dan ook wordt al gewezen. Als wij zeggen dat het nu wel even genoeg is, roept Oma de kinderen bij zich in de keuken en komen ze alsnog met iets lekers terug. Misschien zou dat allemaal nog wel te accepteren zijn als we het gevoel hadden dat het Oma echt om de kinderen ging. Maar dat is niet zo: werkelijke belangstelling heeft ze niet voor hen. Zo zegt ze toe te komen als kind haar uitnodigt bij het afzwemmen (500 m van haar huis) maar komt ze vervolgens niet. Ook vraagt de kinderen nooit hoe het gaat op school, of naar wat dan ook. Het is duidelijk: Oma is er niet voor haar kleinkinderen, de kleinkinderen zijn er voor haar. En dat is volgens mij waar het bij een aantal van de 'klagers'in dit draadje ook over gaat.
Schoondochter

Asje2

Asje2

25-09-2008 om 23:15

Harmke

Ben bang dat jij wel een beetje met een gekleurde bril op leest omdat Roos nooit heeft gezegd dat Opa "aanbood" om met de kleindochterte gaan zitten. Ze heeft het erover hoe dochter bijna niets had gegegeten en voordat er iets gezegd kon worden Opa al was opgestaan met kleindochter in zijn armen....

Gekleurde brillen

Ik vrees dat er hier inderdaad wat gekleurde brillen in omloop zijn )

Harmke: "Als ik het goed heb gaf ze hem een fles en toen rukte (het ging dus niet bepaald zachtzinnig) opa het kindje uit moeders handen. Opa had moeten vragen of hij de baby even mocht vasthouden en de fles mocht geven. Van een hele andere orde vind ik het wanneer opa aanbied even met een 3-jarige te gaan lopen omdat het kind niet langer aan tafel wil zitten."
Dat klopt, dat is inderdaad van een andere orde. Maar zo is het niet gegaan (lees nog maar eens roosjes eerste posting).
n@nny

Tihama

Tihama

26-09-2008 om 14:32

Peuters optillen

Je hebt gelijk nanny, er is sprake van gekleurde brillen.
Ik beschouw mijn ouders en schoonouders als deel van onze extended family. Mensen die nagenoeg dezelfde opvoedingsrechten en plichten hebben als wijzelf.
Ik ben zo mede-opgevoed door mijn oma.
Mijn schoonmoeder houdt altijd extra afstand uit vrees als bemoeizuchtig gezien te worden. Tot mijn verbazing. Ik vind namelijk dat zij als oma zijnde, als moeder van de vader van onze kinderen heel veel rechten heeft.

Dc postte dit al een aantal dagen geleden. Wat is er mis met een extended family?
Ik vind het ook een behoorlijk cultureel bepaald gebeuren. In Nederland is het kérngezin de norm. De rest hangt er maar bij. Moeders beschouwen zichzelf vaak als de enig verantwoordelijke én de enige bevóegde persoon voor de opvoeding. Een zwaar leven lijkt me.
Heel vaak accepteren moeders ook veel meer van hun eigen moeder dan van de moeder van hun man. Hun eigen moeder wordt dan vaak gezien als een fijne hulp en ondersteuning, terwijl schoonmoeder zich 'op het kind stort' of 'zich overal mee bemoeit'. Wat dat betreft verbaast het me dan weer helemaal niet dat het hier ook over een schóónvader gaat.

Tihama

Heerlijk tihama

je zegt zó precies wat ik zelf onder woorden wilde brengen maar niet wist waár te beginnen!
roerend met je eens!!
amen dan maar?
groeten albana

Schoondochter

Schoondochter

26-09-2008 om 15:00

Tihama

Wat er mis is met een extended family? Daar hoeft op zich mee te zijn. Zolang mensen daar zelf toe willen behoren, tenminste. Maar ik ken genoeg voorbeelden, zowel van de autochtone plattelandsbevolking als van de allochtone medelanders dat een dergelijke situatie heus niet altijd koek en ei is.
Als ik naar onze eigen situatie kijk, dan realiseer ik me steeds weer dat familie (niet alleen: mijn eigen gezin) erg belangrijk voor ons is. We doen ook moeite en als dat nodig is concessies om de contacten op peil te houden. Alleen passen wij er gezamenlijk voor om onze kinderen op te voeden met de normen van Oma. Daar is mijn man namelijk lang niet altijd gelukkig van geworden.
Wat betreft de positie moeder-schoonmoeder. Het valt mij inderdaad ook vaak op dat er binnen sommige gezinnen meer geaccpeteerd wordt van de moeder van de moeder, dan van de moeder van de vader. Ik weet niet waar dat in het algemeen aan ligt. Ook in onze situatie is dat inderdaad zo. Maar daar zie ik ook de volgende feitelijkheden: mijn moeder heeft (samen met mijn vader trouwens) altijd belangstelling getoond voor het leven van kinderen en kleinkinderen. Ze heeft ons echter bijna nooit gestuurd in wat we zouden moeten doen of laten. Ze respecteert keuzen en geniet waar ze van genieten kan. Of dat nu de keuze is van een bepaald soort bruiloft, de wijze waarop kleinkinderen worden opgevoed. Mijn schoonmoeder daarentegen geeft duidelijk aan dat dingen niet goed zijn, als ze niet op haar manier gebeuren. Of dat nu de keuze voor ons huis is, de inrichting ervan, of de opvoeding van de kinderen, de keuze voor de vakantie of wat dan ook. Als het niet op haar manier is, geniet ze niet. Ik had graag een andere relatie met haar gehad, op onze manier hebben we er in geïnvesteerd, maar blijkbaar zit het er niet in. Ik ben dan ook blij dat ik met haar geen extended family hoef te vormen.
Schoondochter

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.