Overleefd onze relatie al deze hindernissen ? (Overspel, scheiding, ex, kinderen, lat relatie...)
Hoi
Ik heb een tijd geaarzeld om dit verhaal te delen maar kan eigenlijk wel wat feedback gebruiken op dit moment.
Vorig jaar kreeg ik contact met een man dit was eind oktober, begin september 2016. Snel ontwikkelde dit in seksueel contact. Hij beweerde dat hij altijd al een oogje op mij had en dat ik nooit echt meer uit zijn gedachten ben geweest sinds de eerste keer dat hij me had gezien. Dit nam ik natuurlijk met een korreltje zout. We werkten binnen hetzelfde bedrijf dus ik wist ook heel goed dat hij een vriendin had en 2 jonge kinderen. Ik trok toch op zekere hoogte terug omdat ik niet op drama, affaires, gebroken harten zat te wachten. Dit duurde niet lang want ook ik kreeg hele heftige gevoelens voor hem. Ook stelde hij zich open om meer over zijn huidige relatie te praten wat (blijkbaar) ook geen pretje was en waar ook veel frustratie, wanhoop, ontevredenheid en onuitgesproken problemen zaten. Ik probeerde luisterend oor te zijn...
Na een korte tijd gaf hij aan dat hij de huidige relatie niet meer kon voortzetten vanwege de moeilijk werkende verhouding maar ook omdat hij aangaf met mij samen te willen zijn. Hij gaf aan voor zich zelf bedenktijd nodig te zijn om alles goed te overdenken en hoe dit het beste kon worden opgelost, dit ook omdat hij natuurlijk 2 jonge kinderen heeft. Vlak voordat hij alles op een rijtje had kwam zijn vriendin erachter dat hij verliefd was op een ander (in dit geval; mij). Als ik mijn vriend mag geloven verliep hun relatie niet bepaald vlekkeloos en waren en soms grote verschillen die niet echt uitgesproken werden of dingen die hij uitvoerde werden vaak met de grond gelijk gemaakt omdat hij toch iets minder was??? Hoe dan ook voor zijn (ex) vriendin was overspel de relatie breuk van hun en lag alles uiteindelijk bij hem.
Terwijl alles nog steeds heel hectisch is zijn wij nu wel bij elkaar. Hij geeft aan ondanks de moeilijke tijd die we nu hebben (en die er misschien nog komen gaat) hij nog nooit zoveel geluk en liefde bij iemand gevonden heeft als bij mij en aangezien hij een gesloten boek is en een koel karakter heeft doet mij dit heel goed. Ik ben ontzettend gek op hem en met hem maar nu het probleem: Hij geeft aan niets liever met mij te willen leven als man en vrouw, samenwonen, trouwen etc etc. Maar door dat zijn ex alles nog niet heeft verwerkt (wat begrijpelijk is, hierover zul je me verder geen kwaad woord horen zeggen), met veel modder gooit en woede in zich heeft en hij alles van haar accepteert vraag ik me af waar ik sta ? Ik begrijp dat ze samen kinderen hebben maar momenteel worden deze alleen maar gebruikt tegen hem. Omdat dit allemaal tijd nodig heeft vind ik het soms lastig om hier mee om te gaan. Ik ben fysiek veel aandacht nodig en die tijd heeft hij niet, die oplossing is er momenteel ook niet. Ze wil mij totaal niet in de buurt hebben van haar kinderen. Omdat ze steeds meer modder begint te gooien naar mij heb ik het hier soms moeilijk mee, vooral omdat ze blijkbaar via via achter mijn rug om informatie over mij probeert te winnen en mij in een daglicht wil zetten alsof ik een crimineel ben met een strafblad. Daar in tegen heb ik nooit 1 lelijk ding over haar gezegd, puur omdat ik denk dat het soms beter is je mening voor je te houden en een luisterend oor kunt bieden.
Ik ben bang dat haar 'eeuwige haat' naar mij toe altijd zal blijven en dat ze het hem heel moeilijk maakt met de kinderen als ik bij hem blijf... Hij is de liefde van mijn leven maar ik wil niet dat het zo afloopt tussen hem en zijn kinderen om mij.
Wat kan ik het beste doen in deze situatie ? Het verhaal heeft twee kanten probeer iedere kant eerlijk en objectief te bekijken, hopelijk zijn er mensen die mij advies kunnen geven!
Dat blijft
De ex van mijn man gaat mij nooit vergeven, en haar ex ook niet. Dat is de last die je draagt voor het afpakken van andermans echtgenoot. Ik heb heel wat stappen naar achter gedaan en hoop dat er ooit een tijd komt dat de kinderen de relatie accepteren. Soms lijkt het een beetje beter te gaan, maar zodra hun moeder in de buurt komt volgen ze haar voorbeeld en negeren mij compleet.
Tja
Terwijl alles nog steeds heel hectisch is zijn wij nu wel bij elkaar. Hij geeft aan ondanks de moeilijke tijd die we nu hebben (en die er misschien nog komen gaat) hij nog nooit zoveel geluk en liefde bij iemand gevonden heeft als bij mij en aangezien hij een gesloten boek is en een koel karakter heeft doet mij dit heel goed. Ik ben ontzettend gek op hem en met hem maar nu het probleem: Hij geeft aan niets liever met mij te willen leven als man en vrouw, samenwonen, trouwen etc etc. Maar door dat zijn ex alles nog niet heeft verwerkt (wat begrijpelijk is, hierover zul je me verder geen kwaad woord horen zeggen), met veel modder gooit en woede in zich heeft en hij alles van haar accepteert vraag ik me af waar ik sta"
Klinkt als al die relaties die zo beginnen.
Hij heeft een probleem en zoekt de onjuiste uitweg.
Jij bent Mrs Perfect die een luisterend oor biedt(even zwart-wit, het is geen oordeel naar hoe het altijd gaat).
Hij weet wat hij moet zeggen( nog nooooit zo gelukkig geweest, met je samenleven is alles wat hij wil enz.)
En dan blijken er nog bergen puin te liggen, blijkt hij bij jou net zo'n slappe hap te zijn als bij haar, werkt zij verdorie niet eens even mee en loopt het helemaal niet zoals je dacht en staan de kinderen ertussen.
Advies: van liefdes van het leven lopen er meer rond.
Laat deze man zijn zooi afsluiten en uitzoeken voor jullie samengaan. Kijk niet door een roze bril maar kijk eerlijk naar hem...dat is toch geen ware liefde! Wat hij bij haar flikt kan hij nog eens doen. Hoeft niet maar hij lost dus duidelijk zijn problemen op een vreemde manier op. Mag je hopen dat het goed blijft gaan tussen jullie anders moet je ogen in je achterhoofd hebben.
Denk aan de kinderen, die vrouw en aan jezelf. En dan weet je best zelf wat het advies is.
En ik weet het, als je verliefd bent is zelfs zijn hik en boer romantisch en mooi, maar ik denk dat je de huidige problemen altijd zult houden met deze man en dat is dan nog in goede tijden.
Tja, ik denk dat je het zelf wel weet
Er is natuurlijk geen 1-size-fits-all oplossing als het om scheidingen en nieuwe relaties gaat, maar er is wel een soort algemeen patroon te ontdekken. En dat is inderdaad zoals Target het beschrijft. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat deze meneer en zijn vrouw niet goed (meer) bij elkaar passen. Het kan heel goed zijn dat scheiden de enige optie is. En het kan heel goed zijn dat jullie elkaars grote liefde zijn. Maar deze meneer (en jij, maar hij vooral) slaan een paar hele belangrijke stappen in het proces over.
Om te beginnen is het natuurlijk heel verleidelijk als het met je relatie niet goed gaat, verliefd te worden op iemand anders. Want dan zijn al die nare gevoelens in 1 klap verdwenen. Je zit lekker op je roze wolk. Maar die verliefdheid is natuurlijk gewoon een ontsnapping aan de problemen, die alleen jammer genoeg daardoor niet opgelost worden maar alleen maar erger worden (een vechtscheiding ligt natuurlijk op de loer als 1 van de partners de ander zo bedondert).
Ten tweede: zelfs als hij echt achter de scheiding staat, en de scheiding zonder al te veel problemen geregeld kan worden, zal hij echt nog door een periode van rouw moeten. Het is niet niks, ook niet als je zelf de aanstichter bent. Dat is het moment dat hij als een baksteen van die roze wolk afdondert. En dan kan het zomaar zijn dat hij jou ineens de schuld geeft van alle ellende, want als hij jou niet had ontmoet was hij nooit gescheiden (heb dit van dichtbij meegemaakt, zo kan het echt gaan!).
Ten derde: wie garandeert dat als jullie straks een dip in je relatie krijgen (en die komt er vroeg of laat) dat hij dan niet dezelfde truc uithaalt? Hij heeft duidelijk niet zo veel ruggengraat, dus ik denk dat de kans groot is dat hij het nog een keer zo aanpakt.
Kortom, laat deze meneer eerst zijn relatie netjes afronden, wennen aan het leven als alleenstaande vader, en zelf eens goed nadenken over waar het mis is gegaan in zijn vorige relatie en hoe hij dat een volgende keer beter gaat doen. En laat hem dan maar bij je terugkomen.
Succes!
toch
"een vechtscheiding ligt op de loer, als een van de partners de ander zo bedondert"
En dat zegt iedereen. Ook tegen de bedrogen partner. Die dan ook vindt dat de vechtscheiding de schuld is van haar/zijn ex. En zo begint de vechtscheiding.
En aan een vechtscheiding zijn beide ex-en schuld. Punt.
(Overigens kom ik zelden mensen tegen die een ander bedonderen, terwijl hun relatie helemaal ok was. Maar ik weet dat die hier op OO wel zijn.)
Lastig
Als ik je verhaal lees, dan denk ik: o ja, zo zal de vrouw waar mijn inmiddels ex overspel mee pleegde, er ook over gedacht hebben. Natuurlijk vertelt je vriend dat de relatie niets meer voorstelde. Hij voelt zich er beter bij… en jij ook. Je hebt niet het idee dat je stookt in een huwelijk, want het stelde al niks meer voor. Het kan heel goed dat de ex van je vriend dat niet heeft zien aankomen. Je schrijft over zijn gesloten houding, dat zal ook hebben meegespeeld. Het maakt de situatie wel erg ingewikkeld. Het was beter geweest als je vriend zijn oude relatie had afgerond maar ja… dat is ook eng. Want straks sta je met lege handen. Je vriend heeft dus op safe gespeeld. Hij kon meteen de overstap maken naar jou… maar heeft er wel een chaos mee achtergelaten. Wat ook in julile relatie zal doorspelen.
De relatie met de vrouw waarmee mijn ex mij belazerde, heeft uiteindelijk geen stand gehouden. De start was al niet goed… bedrog, verzwijgen, ook voor de kinderen. Ik zie haar soms nog wel eens, en ik voel dan een enorme haat opkomen. Wat niet eerlijk is, want was mijn ex niet degene die fout zat? Zij had geen verantwoordelijkheid naar mij of naar de kinderen. Maar puur omdat ik mijn hele leven door een deur moet blijven gaan met mijn ex, heb ik haar de zwarte piet toegeschoven. Verstandelijk weet ik heus wel dat het zo zwart-wit niet ligt, het is meer om er makkelijker mee om te kunnen gaan.
Ja, je vraagt… wat nu. Ik zou zeker pas op de plaats maken. Wil niet te snel alles. Stel je afwachtend op, ook of zeker naar zijn kinderen. De tijd zal het leren of deze relatie kans van slagen heeft. Maar dat zij daar een belangrijk aandeel in gaat krijgen (goodwill) is bijna onvermijdelijk. En dat is dan ook afhankelijk van hoe haar leven verder gaat. Heeft ze (genoeg)werk, of moet ze (meer) gaan zoeken, is ze afhankelijk van je vriend’s bijdrage, kan ze in de woning blijven of moet ze zoeken naar iets kleiners, krijgt ze snel een nieuwe liefde of niet, hoe sterk is ze om haar leven weer in eigen hand te nemen? Als de komende periode voor haar moeilijk gaat worden, zal ze makkelijker in boosheid blijven hangen.
Voorlopige blijft dat
Dit lijkt op het verhaal van mijn ex en mij. Halsoverkop verliefd op zijn jaren jongere collega. Terwijl wij vervolgens midden in de scheidingspuinhopen zaten, en er gebeurde veel in die tijd, bouwde hij verder aan zijn relatie met haar. Uiteindelijk bleek dat zij dolgraag snel kinderen wilde en hij absoluut niet meer, en of dat de reden is, dat weet ik niet, maar nu enkele jaren verder woont hij samen met andere vrouw met een groot gezin en laat de rest achter. Je moet niet alleen rekening houden met zijn ex en de kinderen maar ook met je zelf en duidelijk hebben of hij jou zou kunne bieden wat je nodig hebt, en denk daarbij ook aan het gesloten en koele karakter van hem dat je beschrijft.
Nee joh
Er is natuurlijk maar één verstandige actie mogelijk en dat is er nu een einde aan breien.
Als jullie liefde echt zo diep gaat: ach, dan komt het wel weer goed.
Heeft hij binnen de korste tijd een ander vriendinnetje, dan is dat pijnlijk, maar ook veelzeggend, toch?
Nu samen blijven is niet alleen voor de kinderen enz hel, voor jou een uitgestelde hel. Het kan niet werken!
