Partner leidt eigen leven
Hallo allemaal,
Ik ben een moeder van twee jonge kinderen van 2 en 4 jaar. Inmiddels ben ik 9 jaar samen met mijn partner. Hij is altijd wel erg op zichzelf gericht geweest, maar dit heb je minder door als je samen bent. Hij wilde ook graag kinderen, ik dacht ook echt dat hij alles zou doen voor ons gezin.
Helaas valt dit hartstikke tegen. Hij leidt totaal ze eigen leven. In het weekend is hij meestal aan het werk, en als hij niet aan het werk is verzint hij altijd wel iets voor zichzelf. Een vriend die hij moet helpen met een verhuizing, een voetbalwedstrijd naar de kapper of hij moet een drankje doen met vrienden. Hij is in het weekend vaak laat thuis en blijft dan ook de volgende ochtend liggen. Dan ga ik maar weer alleen op pad met twee kinderen. Hij is ook vaak op reis voor ze werk en als hij dan terug komt is hij vaak chagrijnig en noemt hij mij een sloddervos, terwijl ik altijd alles alleen doe met die kinderen en mijn zoontje van 2 die nog steeds niet doorslaapt. Dat vind ik niet erg, ik hou van ze maar om dan zo door je partner afgesnauwd te worden. En zo onredelijk ook, hij is heel erg schoon. Maar ik kan moeilijk heel de dag met een poetsdoek gaan rondlopen.
Als hij op werkreis is laat hij nauwelijks iets uit zichzelf horen, en als ik dan bel dan kan het altijd maar kort, want hij is druk. Nou jullie begrijpen denk ik wel dat ik en de kinderen niet zijn nummer 1 zijn. Dat is hij zelf. Ik had altijd de gedachte van een warm gezin, gezellig in het weekend leuke dingen doen met je kinderen.
Hij is doordeweeks ook vaak vrij, omdat hij dan in het weekend werkt, hij doet dan ook nooit wat leuks met de kinderen. En als de kinderen bij de oppas zijn gaat die zitten gamen op ze telefoon, hij helpt dan ook met niets, maar wel mijn uitfoeteren. Ik kan me niet herinneren waar neer ik een "vrije" dag had zonder was, huishouden en kinderen.
Ik vind dit heel moeilijk, en heb dit al meerdere malen aangegeven, maar hij doet er niets aan. Hij zegt dat hij ook niet gelukkig is, maar ik vraag me oprecht af waarom je dan kinderen hebt genomen als je alleen je eigen ding wilt doen. Ik weet niet of ik met zo'n iemand wil leven. Ik heb een hechte familie, hechte vriendschappen, hij heeft dat allemaal niet.
Heel herkenbaar en ook idd te schijterig om weg te gaan. Ploeter al jaren zie ook altijd op tegen de vakantie want dan heeft ie wel opeens aandacht en tijd en dan schrikken mijn kinderen en ik want opeens maakt hij dan wel deel uit van het gezin en dat zijn wij totaal niet gewend.
Het is een oud topic zie ik. Maar Snoetje vind het je het niet fijn als hij meer betrokken is bij het gezin? Misschien kun je er juist met hem over praten dat je het fijn vind. Of niet?
